เปิดภาคเรียนที่ ๒/๒๕๕๕ ได้เป็นสัปดาห์ที่สองแล้วครับ
เรื่องเล่าเกี่ยวกับคำตอบจากข้อสอบอัตนัยเมื่อภาคเรียนที่ผ่านมายังไม่จบสิ้น
ยังคงมีการทยอยเล่าและแบ่งปันร่วมกันครับ

นักศึกษาคนที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นนักศึกษาเอกศิลปะที่ทำข้อสอบฉบับนี้ก่อนต้องติด I ในรายวิชาผม
เนื่องจากขาดเงื่อนไขสำคัญในการทำงานสิ่งผม คือ เขาไม่ได้ให้ผมตรวจก่อน แล้วแอบส่งงานเข้ามา
แต่นั่นก็เป็นคนละประเด็นกับสิ่งที่เขาได้เปลี่ยนแปลงตัวเองไปบ้าง

ผมจึงขอนำมาเล่าต่อในบันทึกนี้นะครับ

วิธีคิด, ทัศนคติ หรือ การใช้ชีวิตของ "ตนเอง" ที่เปลี่ยนไปจากเดิม

จากการที่หนูได้เรียนวิชานี้เป็นเวลา ๔ เดือน ทำให้หนูเหมือนกับได้พบโอกาสที่หนูได้รับมาตลอด
ตั้งแต่เข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ซึ่งในเวลาแรกหนูคิดว่าหนูมาเรียนครูเพื่อที่จบไปแล้ว
หนูจะ้ต้องได้ทำงาน หนูคิดแค่นั้นค่ะ

แต่เมื่อหนูได้ลงเรียนวิชานี้ การเป็นครูมันยากมาก มากกว่าการที่หนูจะนั่งวาดรูปเฟรมใหญ่ ๆ ซะอีก
วิชานี้ไม่ได้สอนหนังสืออย่างเดียว แต่สอนให้คนกลายเป็นคนที่มีประสิทธิภาพ มีจิตใต้สำนึกที่ดี
อีกทั้งยังปลูกฝังความเป็นคน ความเป็นลูกที่ดี

จากที่หนูชอบเถียงแม่บ่อย ๆ หนูไม่ได้เถียงแล้วนะ จากที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยก็เรียบร้อยแล้ว
จนคนทักเลยก็มี

จากการเรียนวิชานี้ที่แตกต่างไปจากเดิมก็คือ ลักษณะนิสัยมากกว่า เวลาจะทำอะไร
ก็จะคิดถึงหน้าแม่ก่อนเสมอเลย อีกทั้งยังเข้าใจในความเป็นแม่ที่ต้องทำงานหาเงินมาเลี้ยงเราก็ตาม
หนูยังคิดไว้อีกว่าจะลองหางานทำดู ใช้เงินเราน่าภูมิใจกว่าเยอะ

............................................................................................................................................

"... กระบวนการหล่อหลอมแบบนี้มันต้องใช้เวลา ไม่ใช่ แค่อบรมประเดี๋ยวประด๋าวแล้วจะเปลี่ยนแปลงไปได้ ..." (ผู้เขียนบันทึก)

............................................................................................................................................

วิธีคิด หรือ ทัศนคติของตนเองที่กระทำต่อ "พ่อแม่และครอบครัว" ที่เปลี่ยนไปจากเดิม

ทุกวัน ๆ กลางวัน หรือ ก่อนนอน ไม่เคยเลยที่จะโทรกลับไปหาแม่หรือพ่อ

พ่อเป็นคนที่ทิ้งครอบครัวไป เพราะฉะนั้น จิตใต้สำนึกมันสั่งให้เกลียด

จากนั้นมาก็ไม่เคยที่จะพูดดีกับพ่อเลย ... วันหนึ่งได้ดูคลิป VDO (ที่ผมสอน)

กลับบ้านเสาร์-อาทิตย์ ขอกอดพ่อ มันทำให้รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก

จากนั้นเราก็เลยโทรคุยกันตลอด มีการแซวแม่ให้พ่อฟังบ้าง แซวพ่อให้แม่ฟังบ้าง เวลาคุยกันก็ไม่เครียดแบบเมื่อก่อนแล้ว

............................................................................................................................................

"... พฤติกรรมของเด็กจะเหมือนขาดความรักและมองโลกในแง่ลบเป็นอย่างมาก ก็รู้สึกดีใจที่ทำให้เขาสามารถปรับตัวเองได้ดีขึ้นในสิ่งที่เขาควรจะมีมาตั้งแต่เกิดแล้ว ..." (ผู้เขียนบันทึก)

............................................................................................................................................

วิธีคิด หรือ ทัศนคติของตนเองที่มีต่อ "อาจารย์ผู้สอนประจำวิชา" ที่เปลี่ยนไปจากเดิม

ตอนแรกเลย อาจารย์เนี้ยบมาก จนน่ากลัว ครั้งแรกที่เราเจอกัน อาจารย์บอกเพื่อนหนูว่าเรียนวิชานี้หรือเปล่า ถ้าแต่งตัวแบบนี้ไม่ต้องมาเรียน พวกหนูถอนรายวิชานี้ออก อีก ๒ วันก็เพิ่มใหม่ พอได้ไปเรียนจริง ๆ ทำให้รู้ว่าวิชานี้ครูสอนสนุกเพราะไม่ได้สอนแต่ในเนื้อหาวิชาที่ต้องสอนแต่ยังสอนคน เป็นคนให้กับนักศึกษาทุกคน ทำให้หนูมองอาจารย์ผิดไปจริง ๆ เพราะทุกสิ่งที่อาจารย์ทำอยู่ เป็นการสร้างความมีระเบียบวินัยให้กับตัวนักศึกษาเอง ทั้ง ๆ ที่ตัวอาจารย์ไม่ได้รับประโยชน์อะไรเลย

............................................................................................................................................

"... กว่ากล้วยไม้จะบาน ก็ใช้เวลาหลายเดือน ..." (ผู้เขียนบันทึก)

............................................................................................................................................

วิธีคิด, ทัศนคติ หรือ การใช้ชีวิตของตนเองที่จะเดินทางไปสู่เป้าหมายในอนาคต คือ "การเป็นครูที่ดี" ที่เปลี่ยนไปจากเดิม

การเป็นครูที่ดี เริ่มจากการปลูกฝังตั้งแต่เล็ก ๆ เริ่มจากการคิดของตัวเราเองว่า คิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นหรือไม่ จะทำตัวเหมือนเิดิม หรือ จะเปลี่ยนตัวเองใหม่ หนูเคยคิดที่จะสอนเด็กให้เป็นคนดี มีความเป็นระเีบียบเรียบร้อย มีความรับผิดชอบ ทั้ง ๆ ที่ตัวหนูเองก็ยังทำไม่ได้เลย เพราะฉะนั้น การที่เราจะเป็นครูที่ดีได้ ต้องเริ่มต้นที่ตัวเราก่อนจึงจะไปสอนคนอื่น ๆ ได้ เหมือนอาจารย์ไงค่ะ

............................................................................................................................................

"... ตัวอย่างที่ดีมีค่่ากว่าคำสอน เป็นปรัชญาสำคัญของการจะเป็นครูที่ดี ..." (ผู้เขียนบันทึก)

............................................................................................................................................

เรื่องเล่าท้ายข้อสอบ...

เวลา ๔ เดือน พอจะทำให้เขาได้มีโอกาสคิดในสิ่งดี ๆ ได้บ้าง แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความชีวิตของเขาในอนาคตจะประสบความสำเร็จได้จริง ขึ้นอยู่กับตัวเขาเองว่า จะรักษาิสิ่งดี ๆ เช่นนี้ต่อไปได้นานหรือไม่

แต่ผมก็ดีใจที่ได้เป็น "จุดเริ่มต้น" แห่งความคิดนั้น

นั่นคือ วัตถุประสงค์ที่แท้จริงของการสอนแบบนี้