เล็กๆน้อยๆก็ยอมกันไป
ความเข้าใจไปเอง ความเข้าใจที่ไ่ม่ตรงกัน
การคิดแทนคนอื่น หรือบางคนเรียกกันว่า "การสื่อสาร" นั้น
ฉันเป็นคนที่ค่อนข้างแย่ในเรื่องการสื่อสาร
เพราะมัีกจะได้รับ ผลลัพธ์ ที่ไม่ตรงใจ
จนบางครั้ง ต้องมีการทวนสอบความเข้าใจให้ตรงกัน
เวลาพูดคุยกับใครมัีกจะคิดว่า "เขาเข้าใจอย่างที่ฉันเข้าใจ"
ซึ่งบางครั้ง มันไม่ใช่
เมื่อเย็นวันนี้ ฉันบอกกับสามีว่า "จะไปซื้อ ชุดหมูกะทะ มาต้มเป็นสุกี้"
ส่วนคุณสามี บอกว่า "จะกินน้ำพริก" ฉันก็บอกว่า "กินด้วย"
คุณสามี บอกว่า ไม่ต้องไปซื้อ กลับจากปั่นจักรยานแล้วจะไปซื้อให้
คุณสามีของฉัน มีความสุขกับการทำกับข้าว
มักจะตะเวนไปทำกับข้าวให้เืพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ใน"วงซุมแซวม่วนซื่่น" เสมอ
เวลาได้รับคำชม ก็จะหน้าบานเพิ่มอีกเป็นสองเท่า
ในวงชุมนุม ฉันไม่แน่ใจว่า เขาได้กินอาหารที่อยากกินหรือเปล่า
แต่วันนี้ ฉันได้กิน "ผักนึ่ง" แทน "ผักต้มสุกี้"
เพราะคุณสามี คิดว่า "สุกี้ไม่เข้ากับน้ำพริก"
ฉันแอบเห็นคุณสามีเอาผักเข้าหม้อซึ้งพอดี
ทักท้วงไป คุณสามีหน้าเสีย
ฉันจึงบอกว่า "กินผักนึ่งแทนก็ได้"
หน้าคุณสามีกลับมาปกติ
แล้วก็หายไป...........
กลับมาอีกครั้ง ฉันเห็น "เขาหิ้วถุงหมูกะทะ" ที่ขายแบบกลับบ้าน กลับมาด้วย
แต่...ฉันกำลังจะกิน "ผักนึ่่ง-ผักสด"ของเขาพอดี
เล็กๆน้อยๆก็ต้องยอมกันบ้าง
ชีวิตสมรสจึงอยู่่ร่วมกันมาได้เกือบสามสิบปี
จะผักนึ่งผักต้ม ก็ผักเปื่อยๆยุ้ยๆเหมือนกัน
แล้วเรา ก็นั่งดูทีวีคู่กัน ได้อย่างสบายใจ
..................................
ความเห็น (7)
เล็กๆ น้อยๆ ก็ต้องยอมกันไป .... นะคะ คือ การให้อภัย นะคะ
อภัย...แล้ว...ใจเป็นสุข นะคะ
ทุกคู่ที่รู้จัก .ความไม่เที่ยง. ผมว่า 40 50 ปีก็อยู่กันสบาย......จริงมั้ยครับ :):)
ดีจัง ค่ะที่ยอมๆกัน ชลัญกับคุณป๊านี่ เรื่องกิน คนละขั้ว เลยค่ะ
โชคดีที่มีสามีดีนะป้าแดง
ทุกอย่างเชิงบวก
ยอมกันไป เหมือนคนที่บ้าน ส่วนใหญ่ ไก่จะยอมมากกว่า 555
สมาชิกใหม่ตามคุณหมอบุญรุ่งมาทักทายคารวะครับ
คู่ผม 26 ปี ก็ต้องยอมกันไป ยอมกันมา เหมือนกันละครับ