หลายวันมานี้ผมไม่ได้ทำงานอย่างอื่นเลย ตื่นขึ้นมาก็ตั้งหน้าตั้งตาเขียนโปรแกรมอย่างเดียว ถ้าจะทำอย่างอื่นก็ทำเฉพาะที่จำเป็นต้องทำเท่านั้น หากมีเวลาเมื่อไหร่ก็จะกลับมาเขียนโปรแกรมทันทีครับ
โดยโปรแกรมส่วนที่ผมเขียนอยู่คือส่วน "แผงจัดการใหม่ " ของ GotoKnow นั่นเอง โปรแกรมส่วนนี้เขียนด้วยเทคโนโลยีใหม่ที่ผมไม่เคยใช้มาก่อนได้แก่ภาษา CoffeeScript และ Angular.js Framework
อาการที่ผมเป็นนี่เกิดขึ้นเมื่อผมได้เรียนรู้เทคโนโลยีใหม่ในการเขียนโปรแกรม เป็นการต่อสู้ระหว่างผมกับเทคโนโลยีที่ผมกำลังเรียนรู้นั้นว่าผมจะใช้มันสร้างโปรแกรมที่ผมต้องการได้หรือไม่
ผมลองวิเคราะห์อาการที่ผมเป็นนี้ ผมคิดว่าเหมือนกับคนติดเกมส์ครับ
การเขียนโปรแกรมโดยเทคโนโลยีใหม่ที่ไม่เคยใช้มาก่อนก็คือเกมส์ประเภทหนึ่งครับ เป็นการท้าทายระหว่างสมองของเรากับสมองของคนสร้างเทคโนโลยีนั้นว่าเราจะสามารถทำความเข้าใจและประยุกต์ใช้ประโยชน์จากสิ่งที่เขาทำได้หรือไม่ ถ้าจะจัดประเภทก็เหมือนกับการเล่น "เกมส์กลยุทธ์" นั่นเอง
ในการเรียนรู้สิ่งใหม่นั้นเราก็จะเจอสิ่งที่เราไม่รู้มาก่อนมากมาย ความท้าทายคือการค้นหาว่าเราจะข้าม "ด่าน" ต่างๆ เหล่านั้นไปได้หรือไม่ และการข้ามด่านต่างๆ ได้ก็คือรางวัลที่เราได้รับนั่นเอง ไม่ได้ต่างจากการเล่นเกมส์เลย
ผมยังจำตอนเรียนปริญญาตรีได้ เพื่อนร่วมหอเดียวกันกับผมนั่งเล่นเกมส์ในขณะที่ผมนั่งเขียนโปรแกรมที่ไม่ได้เอาไปส่งอาจารย์ที่ไหนแต่เขียนเพื่อความสนุกอย่างเดียว และการ "เล่น" ของผมได้กลายมาเป็นอาชีพอย่างในปัจจุบันในที่สุด
สิ่งที่ผมได้เรียนรู้ในหลายวันนี้คือผมยัง "ติด" การเขียนโปรแกรมไม่ได้เปลี่ยนแปลง
ผลเสียของการติดเขียนโปรแกรมกับการติดเกมส์นั้นเหมือนกัน คืออดหลับอดนอน จิตใจหมกมุ่นอยู่ในเรื่องเดียว ไม่ค่อยเป็นผู้เป็นคนเท่าไหร่ แต่ผลลัพธ์ของการติดเขียนโปรแกรมนี่ดีตรงที่เป็นอาชีพหารายได้เลี้ยงตัวได้ แต่การติดเกมส์นั้นมีแต่รายจ่ายเท่านั้น
สิ่งที่ผมติดในช่วงนี้กับหมออารีย์เพื่อนรุ่นพี่ (ที่อยู่หอเดียวกันสมัยเรียนและมีบ้านอยู่ใกล้กันในปัจจุบัน) ก็คือปั่นจักรยานไปไกลๆ เพื่อไปหาอาหารกินตามร้านอาหารต่างๆ ซึ่งเวลานั่งกินกันไปคุยกันไปแล้วก็ไม่ได้ต่างจากคนตั้งวงกินเหล้าเท่าไหร่ แต่พวกผมตั้งวงปั่นจักรยานด้วยกันทีละ 40-50 กิโลเมตรนั้นย่อมดีกว่าแน่นอน
ประสบการณ์ชีวิตของการติดเกมส์และติดปั่นจักรยานของผมทำให้ได้ข้อคิดว่า การมี "สติ" ไม่ติดอะไรเลยนั้นเป็นเรื่องที่ดี แต่ถ้าจะติดอะไรขึ้นมาแล้ว ก็ควรติดสิ่งที่สร้างประโยชน์มากกว่าโทษ
ผมก็ติดโปรแกรมที่อาจารย์เขียน กิๆๆ
ปั่น 40-50 กิโล ไกลจัง พอๆ กับออกจากละแมไปกินกาแฟหลังสวน แล้วปั่นกลับ หมดแรงข้าวต้มพอดี...
อ้าว คนชุมพรเหมือนกันเหรอครับ :-)
ÄÄ...ขอให้อาจารย์มีสุขภาพดี..อยู่กับความพอดี..เจ้าค่ะ..ยายธี
ขอบคุณครับยายธี
ติด ไม่ติด เลิกติด
เคยหมกมุ่นกับภาวะข้างบน
ตอนหลังพี่เอาใหม่ คือ ติดก็รับว่าติด แล้วหาทางทำให้เกิดประโยชน์
ลงตัวในที่สุด ค่ะ
คนเขียนโปรแกรมคอมพิเตอร์ ทำไปนานๆ มันจะติด 1 กับ 0 คือทุกอย่างมันจะถูกกับผิดเท่านั้น
ไม่มีกลางๆ เพราะ Logic มันไม่มีความคิด ทำไปนานๆ คนเขียนโปรแกรมเอง จะเปลี่ยนไป
หลายคนไม่มีภรรยา หลายต้องหย่าร้าง
เพราะชอบเอาเวลามาคุญกับคอมพิวเตอร์เสียมากกว่าครับ
เพราะอาจารย์และทีม จึงมีเวทีนี้ที่นี่ค่ะ ขอให้อาจารย์สุขภาพดี มีความสุขมากๆ ค่ะ