ปิดภาคเรียน

จบช้ายังดีกว่าไม่จบ

ช่วงนี้อยุ่ในระหว่าง ปิดภาคเรียน นักศึกษาหลายคนมีโอกาสได้กลับบ้าน งานบริการให้การช่วยเหลือนักศึกษาพิการ ( DSS) ก็ดำเนินการไปตามปกติ ไม่ได้หยุดตามนักศึกษา นักศึกษาบ้างก็มาติดต่อขอจบการศึกษา ถึงแม้จะล้าช้าไปกว่าเพื่อนไปเกือบปี เราก็พยามประคับประคองให้เขาไปให้ตลอด เพราะมีหลากหลายความภูมิใจ ทั้งจากทางตัวนักศึกษาเอง พ่อ แม่ รวมกระทั่งญาติมิตรต่างๆบ้างก็มาบอก ให้ช่วยประสานกับทางอาจารย์ที่สอนประจำวิชา(นักศึกษาหูหนวก)ทำให้ได้รับทราบว่าการช่วยเหลือ การมีความเมตตาปราถนาให้ลูกศิษย์ประสบความสำเร็จในชีวิต ไม่ว่าจะร่างกายพิการ ซึ่งเขาเหล่านี้มีการศึกษาเล่าเรียนอยู่ภายใต้ข้อจำกัดในการเรียนร่วมกับนักศึกษาทั่วไป  นั้นยังไม่จางหายไปในสังคม สมดังครูมืออาชีพ