"คุณครูกระดาษทราย"

วันนั้นถ้าไม่ได้ถูกปลูกปั้น อบรม สั่งสอน ฝึกฝน เคี่ยวเข็ญ วันนี้จะมีฉันคนนี้ไหมนะ

สามสัปดาห์ที่ผ่านมา ได้แต่นั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ หมกมุ่นกับการทำรายงานประจำปี แผนการทำงาน และการบ้านอีกสามเล่มที่ต้องทำให้เสร็จภายในวันที่ 14 ตุลาคมนี้ และวันนี้ก็ผ่านพ้นภาวะแรงกดดันนั้นมาได้ และสามารถทำได้สำเร็จทุก ๆ งาน...

มีครูสองคนที่ฉันระลึกถึงตลอดการทำงานในภาวะข้อจำกัดด้วยเวลาและคุณภาพของงานที่ออกมา คือ
1.ครูสอนภาษาไทย สมัยที่เรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษาตอนต้น ชื่อครูลักขณา รอดศัตรู หรือครูอ้อย

2. ครูสอนหนังสือให้ฉันหลายวิชา (แต่จำไม่ได้ละว่าวิชาอะไรบ้าง) ในสมัยที่เรียนอุดมศึกษา ชื่อนามแฝงในG2Kนี้แล้วกันค่ะ ใช้ชื่อว่า Lect. Wasawat Deemarn

ครูทั้งสองคนคอยเคี่ยวเข็ญ ให้ความรู้ทั้งในตำราและนอกตำราให้เสมอ มีเพื่อน ๆ หลาย ๆ คนไม่ชอบเพราะดุ โหด ตรงยิ่งกว่าไม้บรรทัด ฯลฯ ทำผิดนิดหน่อยไม่ได้เลย ขอบอกค่ะ...

ครูอ้อย คือครูสอนภาษาไทยคนแรกที่เคี่ยวเข็ญให้ฉันสามารถใช้ภาษาไทยได้ดี ทั้งในพูด การอ่าน การเขียน ด้วยนิสัยของฉันตอนนั้นขี้เกียจเรียนภาษาไทยที่สุด ชั่วโมงภาษาไทยเมื่อไหร่คิดแต่จะโดดเรียน ถ้าไม่โดดก็ไปหลับคาโต๊ะเลยทีเดียว ครูมักจะหาไม่แส้มาเฆี่ยน เอาแปลงลบกระดานมาตีมือเสมอ เมื่อฉันส่งการบ้านแล้ว ฉันทำผิด ทำไม่ได้เหมือนที่ครอ้อยสอน มีอยู่วันหนึ่งครูอ้อยเอาแปลงลบกระดานมาตีมือฉัน แล้วฉันร้องโอ้ยยย....ครูอ้อยตกใจรีบจับมือฉันไปกุม แล้วน้ำตาครูอ้อยก็เริ่มคลอเบ้า...ฉันรู้สึกและสัมผัสได้ทันทีว่า ครูคงเสียใจที่ทำให้ฉันเจ็บ แต่ความจริงฉันผิดต่างหากละที่ไม่ได้ตั้งใจเรียน หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ฉันตั้งใจแน่วแน่ว่าฉันจะตั้งใจเรียนและรักวิชาภาษาไทยให้ได้ ฉันมักจะไปหาครูอ้อยทุก ๆ วันหลังเลิกเรียน ไปฝึกฝนตนเองในการอ่าน การเขียน และการพูดภาษาไทย จนฉันสามารถได้เป็นตัวแทนไปแข่งทักษะภาษาไทยในระดับอำเภอม ระดับเขต ระดับจังหวัด ครั้งแล้วครั้งเล่า ฉันดีใจที่ฉันเอาชนะความเกลียดวิชาภาษาไทยได้
ครูวัสหรืออาจารย์วัส คือครูที่สอนเยอะมาก วัน ๆ ไม่รู้เอาพลกำลังจากที่ไหนมาสอนได้ทุกวี่ทุกวัน ทุกคาบ ทุกชั่วโมง และเป็นครูที่ละเอียดมาก ละเอียดในการตรวจเอกสาร การให้คะแนน ทุก ๆ วิชาที่ได้เรียนกับครูวัส มักจะมีรายงานให้ทำเสมอ ตอนนั้นให้ทำรายงานโดยการพิมพ์....เพื่อน ๆ ทุกคนเอือมระอากับการที่ต้องแก้ไขรายงานเล่มเดิมครั้งแล้วครั้งเล่า จนกว่าจะถูกหมด ฉันเองก็คนหนึ่งที่แปลกใจว่าครูวัสจะเอาอะไรกันนักหนากับแค่ไม่ได้เคาะวรรคแค่จุดเดียวแค่นั้นเอง ครูวัสก็จะยังให้กลับไปแก้อีก..(แอบเคือง แต่ก็ทำค่ะ) มีอีกหลายเรื่องค่ะที่ครูวัสสอนนอกเหนือจากตำรา เล่ายังไงก็ไม่หมดในบันทึกนี้

มาวันนี้ฉันจากบทเรียนที่ครูทั้งสองท่านหยิบยื่นให้ ฉันได้ใช้มาโดยตลอดและมีคุณค่ากับการทำหน้าที่ของฉันเสมอมา ฉันเข้าใจเจตนาของครูทั้งสองที่มีให้ลูกศิษย์เสมอ...

ไม่มีคำบรรยายใดที่จะสื่อได้ดีเท่าเพลงนี้ค่ะ ขอมอบเพลงนี้แด่ครูทั้งสองท่านค่ะ "คุณครูกระดาษทราย"

ตั้งแต่วันที่พวกเรานั้นรู้จักครู ไม่มีวันไหนครูไม่บ่น
แต่ละคำระคายบาดหูทุก ๆ คน ไม่มีใครอยากสนใจครู
ผิดอะไรนิดเดียวครูเห็นเป็นเรื่องยาว บ่นจนใครก็ดึงไม่อยู่
พวกเราเองก็เลยรวมหัวตั้งชื่อครู เรียกคุณครูว่าครูกระดาษทราย
แต่ครูคะรู้มั้ย ที่ครูคอยว่าเรา ดุเราอยู่ทุกวัน
ครูคะรู้มั้ย กระดาษทรายแผ่นนั้นนั่นเองขัดเกราเราจนได้ดี
อยากให้วันนี้ครูได้รู้และได้เห็นว่าครูทำให้เป็นอย่างนี้
จากวันวานแม้พวกเรานั้นไม่ค่อยดีแต่เรามีวันนี้เพราะครู
(อยากจะบอกเรารักครู คุณครูกระดาษทราย)

http://youtu.be/mYXD1iVLdns

ขอให้ครูทั้งสองท่านมีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขกับทุก ๆ วันค่ะ

ขอบคุณค่ะคุณครูกระดาษทราย

เขียนใน GotoKnow โดย ดอกหญ้าน้ำ
ใน ดอกหญ้าคั่นหนังสือ

คำสำคัญ (Tags): #ความทรงจำ#คุณครูกระดาษทราย#คุณครูที่รัก

หมายเลขบันทึก: 505649เขียนเมื่อ 14 ตุลาคม 2012 22:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม 2018 12:18 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (20)

Wasawat Deemarn

เขียนเมื่อ 14 ตุลาคม 2012 23:04 น. ()

v_v มีแอบเคืองด้วยเหรอ 555

นอกตำรามากไปหน่อย ... ในตำราเลยลืมไปเลยว่า สอนอะไรไปบ้าง ;)...

ยินดีที่ได้ "ลูกศิษย์ก้นกุฏิ" อย่างที่ใจหวังมา ๑ คน

เป็นครูก็ย่อมต้องมีความเพียร

เป็นศิษย์ก็ย่อมต้องมีความเพียรเช่นกัน

หนูเป็นลูกที่ดี และคนที่ดีของสังคมแล้วนะ

ทำดีต่อไปครับ ครูเฝ้าดูอยู่ห่าง ๆ เสมอ ;)...

อักขณิช

เขียนเมื่อ 15 ตุลาคม 2012 07:05 น. ()

สมัยก่อนผมเคยใช้เพลงนี้ในการอบรมนักเรียนนะครับ

โดยเฉพาะโครงการอบรมเยาวชนภาคฤดูร้อน ได้ผลดีมากๆ เลยครับ

วิชญธรรม

เขียนเมื่อ 15 ตุลาคม 2012 08:33 น. ()

ชื่นชมทั้งครูและศิษย์กระดาษทราย.....:):)

ดอกหญ้าน้ำ

เขียนเมื่อ 15 ตุลาคม 2012 11:12 น. ()

อาจารย์Wasawat Deemarnค่ะ วันนั้นมีคืองด้วยแหละค่ะ ก็ไม่ได้เคาะวรรคสองเคาะ แค่จุดเดียวเอง อาจารย์ยังให้กลับมาแก้ แต่วันนี้น่าชื่นชมและต้องขอบคุณอาจารย์มากกว่าที่มีความอดทนและละเอียดมาก ๆ กับการตรวจเอกสารต่าง ๆ วันนี้หนูได้ทำทุกอย่างที่อาจารย์สอนได้อย่างภาคภูมิใจและนึกดีใจที่เจอครูดี ไม่ใช่แค่การเคาะวรรคเท่านั้นนะค่ะ ไหนจะนิสัยตรงต่อเวลา ความละเอียด ได้ซึมซับมาบ้างค่ะ...^{-^}