Good day Toronto 11


หลังจากสังเกตการทำงานของเธอทั้งวัน ฉันคิดว่าผู้ป่วยคงอยากบอก Claire ว่า ‘thank for being there with me, nurse.’

Thank you for being there with me

ขอบคุณที่อยู่ตรงนั้น

ได้มีโอกาสสังเกตการทำงานของ Claire Claire เป็น CNS Clinical nurse specialist มะเร็งของระบบประสาท โดยเธอเป็นพยาบาลประจำการมา 10 ปี และเป็นพยาบาล nurse practitioner  อีก 14 ปี ซึ่งทั้งหมดเป็นงานที่เกี่ยวข้องกับการดูแลผู้ป่วยมะเร็ง เธอเพิ่งจบปริญญาโทเมื่อ 2 - 3 ปีก่อน Claire บอกว่าการเป็น CNS เป็นเรื่องใหม่สำหรับเธอและเธอพยายามเรียนรู้กับมัน

 ฉันรู้สึกประทับใจในการทำงานของClaire ก่อนที่เธอจะเริ่มงานที่คลินิกผู้ป่วยนอก Claireจะเตรียมข้อมูลของผู้ป่วยที่นัดหมายทุกรายเกี่ยวกับการวินิจฉัย ระยะของการรักษา ประเด็นการมาตรวจตามนัดครั้งนี้ เช่น

‘Sam 52 yo with L parasatital oligodendromglioma s/p upfront TMZ in 2008 here for f/u and imaging;

Ben 32 yo with L frontal lobeoligodendromglioma with favorable genetic features here for C4 TMZ 5/28 MRI 6/22’

แต่ละวันที่ออกตรวจ Claire จะมีคนไข้ที่เธอนัดหมายประมาณ 10 – 20  คน หลังจากเตรียมข้อมูลและ print ออกมาพบใส่กระเป๋า Claire ก็จะไปที่คลินิก      Claire จะอยู่ที่ห้องทำงานรวมของทีมการดูแล ซึ่งจะมีคอมพิวเตอร์ที่มีข้อมูลทุกอย่างของผู้ป่วย พยาบาลประจำการ/อาสาสมัครจะเชิญให้ผู้ป่วยเข้าไปในห้องตรวจ เมื่อผู้ป่วยอยู่ในห้องตรวจ Claire จะเดินเข้าไปทักทายผู้ป่วย การสังเกตการทำงานของเธอ ทำให้เหมือนได้เห็นบทบาทของ CNS ที่เคยอ่านในหนังสือในชีวิตจริง Claire ประเมินผู้ป่วยโดยสอบถามอาการ ความกังวลใจ รับฟังอย่างตั้งใจ สังเกตสีหน้าและสภาพทั่วไป ตอบคำถามของผู้ป่วย คุยเรื่องทั่วไป แลกเปลี่ยนประสบการณ์และข้อมูลเกี่ยวกับการดูแล แผนการรักษา วิธีการจัดการอาการกับผู้ป่วยและครอบครัว ประสานงานกับบุคลากรสุขภาพอื่นเมื่อพบว่าผู้ป่วยต้องการความช่วยเหลือที่นอกเหนือจากบทบาทของเธอ รวมทั้งปรึกษาแพทย์ถึงการตัดสินใจเกี่ยวกับแนวทางในการรักษา บทบาทของเธอส่วนหนึ่งเกือบเหมือนกับแพทย์ประจำบ้านในแง่ของการที่เธอสามารถออกคำสั่งการรักษาได้ แต่เมื่อเธอตัดสินใจเกี่ยวกับการรักษา เธอจะปรึกษาแพทย์อีกครั้ง และแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจะรับรองคำสั่งการรักษานั้นอีกชั้นหนึ่ง

สิ่งที่น่าประทับใจอีกอย่างหนึ่งคือ การรู้กาละเทศะ Claire รู้จังหวะว่าเมื่อไหร่ที่ควรปรึกษาแพทย์และด้วยท่าทีเช่นใด อีกสิ่งหนึ่งที่สังเกตเห็นคือ Claire มักจะให้ทางเลือกที่ยืดหยุ่นได้กับผู้ป่วยและครอบครัว เช่น เมื่อผู้ป่วยไม่พร้อมที่จะมาตรวจตามนัดครั้งต่อไปเพราะต้องไปเที่ยวกับครอบครัว หรือการกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดในต่างประเทศ เธอก็เปิดโอกาสและให้ผู้ป่วยเลือกเวลานัดและความพร้อมในการมารับเคมีบำบัดตามช่วงเวลาที่เหมาะสมและไม่ขัดกับแผนการให้ยา  เธอมักจะปิดท้ายสำหรับการสนทนาโดยการสอบถามผู้ป่วยและครอบครัวว่ามีอะไรที่อยากสอบถามหรืออยากรู้อะไรเพิ่มเติมหรือไม่ และให้เวลากับผู้ป่วยและครอบครัวในการคิด ก่อนที่จะออกจากห้องเพื่อปรึกษาแพทย์เกี่ยวกับแผนการดูแลรักษาผู้ป่วยรายนี้ การตัดสินใจเกี่ยวกับการรักษา เมื่ออภิปรายร่วมกับแพทย์และมีความเห็นที่ตรงกัน เธอก็จะเขียนคำสั่งการรักษาและรับรองโดยแพทย์เฉพาะทางของมะเร็งระบบประสาทอีกชั้นหนึ่ง จากนั้นเธอก็จะกลับมาบอกผู้ป่วยเกี่ยวกับข้อสรุปแนวการรักษา รวมทั้งถามความเห็นชอบจากผู้ป่วย จนได้ข้อสรุปร่วมกัน สรุปว่าเธอใช้เวลากับผู้ป่วยแต่ละรายอย่างน้อย 15 - 20 นาที

ฉันถามตัวเองว่าเพราะอะไร Claire จึงดู smart จัง มันไม่ใช่เพราะว่าเธอสามารถเขียนคำสั่งการรักษาได้เช่นเดียวกับแพทย์ ฉันคิดว่าความเป็นพยาบ่าล ความรู้และประสบการณ์ทางคลินิกทำให้เธอมั่นใจในสิ่งที่ทำ ดูเหมือนกับว่าเธอมีความชัดเจนในบทบาทและเป้าหมายของการดูแล ภาพชัดเจนในความคิดของฉันเกี่ยวกับ Claire คือ  I am a nurse who cares ฉันคือพยาบาลที่ให้การดูแลผู้ป่วย หลังจากสังเกตการทำงานของเธอทั้งวัน ฉันคิดว่าผู้ป่วยคงอยากบอก Claire ว่า ‘thank for being there with me, nurse.’

เวลานั้นสำคัญไฉน Time matter

คำถามต่อมาที่เกิดขึ้นในใจของฉันคือ อะไรจะเกิดขึ้นหากไม่มี Claire หรือ CNS... แน่นอน ผู้ป่วยยังคงได้รับการรักษาจากแพทย์เหมือนเดิมไม่ว่าที่นั้นจะมี CNS หรือไม่ อย่างไรก็ตามสิ่งที่ฉันคิดว่าแตกต่างคือเวลาที่ให้กับผู้ป่วย  CNS อย่าง Claire ให้เวลากับผู้ป่วย แสดงท่าทีของการพร้อมที่จะรับฟังเรื่องราว ทำให้ผู้ป่วยสามารถเล่าเรื่องราวความทุกข์ใจและประสบการณ์ความเจ็บป่วยได้มากขึ้น หรือถามคำถามได้อย่างเปิดเผย แต่หากไม่มี CNS ผู้ป่วยและครอบครัวอาจจะกลับบ้านไปพร้อมกับคำถามที่ค้างคาใจที่ตั้งใจว่าจะถามแต่ไม่มีโอกาสหรือเวลาได้ถาม ดังนั้น Claire หรือ CNS ช่วยเติมเต็มช่องว่างของเวลาตรงนั้นเพื่อตอบข้อข้องใจของผู้ป่วยและญาติ ก่อนกลับวันนั้นฉันสะท้อนสิ่งที่ฉันคิดและสังเกตเห็นให้ Claire ฟัง และขอบคุณที่ให้โอกาสฉัน Claire ยิ้มขอบคุณเช่นกันสำหรับการเป็นกระจกเงาในการเห็นตัวเอง นับเป็นวันดีๆ อีกวันหนึ่ง

โบสถ์ St. Jame แถวตลาด St. Lawlence

คำสำคัญ (Tags): #ผู้ป่วย#พยาบาล
หมายเลขบันทึก: 504904เขียนเมื่อ 8 ตุลาคม 2012 12:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม 2012 07:44 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท