ด้วยแรงอธิษฐาน
คนเราจะสามารถมุ่งความสำเร็จสูงสุดในชีวิตได้ทุกคนหรือไม่
หากเราปราศจากความศรัทธาในความสำเร็จนั้น
ในอดีตผู้คนมากมายที่มองบุคคลที่อยู่ในฐานันดรที่สูงกว่าตน
ว่าทรงเกียรติและน่าเคารพยำเกรง
ช่างน่าเอาเยี่ยงอย่างในแง่ของอำนาจและบารมีที่มีอยู่อย่างล้นพ้น
คนที่มีฐานะต่ำต้อยกว่าก็คงจะได้เพียงฝันว่าหากแม้นวันหนึ่งได้ยืนอยู่ตรงนั้นบ้างแม้เพียงเสี้ยววินาที ก็จะทำท่าทียโสโอหังอหังการ
อย่างออกฤทธิ์ออกเดช อย่างเผ็ดร้อนให้ถึงทรวงกันเลยทีเดียว
หากเพียงคิดแต่เพียงเท่านี้ ความทะเยอทะยานมักใหญ่ใฝ่สูง
ก็คงจะเป็นไปได้ด้วย “แรงอธิษฐาน” เพียงอย่างเดียว
ที่จักทำให้ความฝันของชนชั้นขี้ข้า ได้กลับกลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมาได้
ข้าพเจ้าหาได้จะดูหมิ่นแรงศรัทธาเหล่านั้น
แต่เพียงต้องการชี้ให้เห็นแรงอธิษฐานเพียงอย่างเดียว
ก็ไม่สามารถทำให้ “อีกา” กลายเป็น “หงษา” ไปได้เลยจริง ๆ นะ
ความมักใหญ่ใฝ่สูงจนเกินบุญบารมีแห่งตนที่ต้องใช้เวลาสั่งสมมานานหลายกัลป์นั้น คงเต็มไปด้วยแรงศรัทธาอันจอมปลอมก็เท่านั้น
หาใช่แรงศรัทธาที่เกิดจากใจจริง ดอกกระมัง (อีพวกขี้ข้า)
ทำไมจึงอุทานแรงเช่นนั้น มันมีเหตุผลนะครับทุกท่าน
ขอเล่านิทานเช่นนี้
เมื่อครั้งนายของบ่าวไพร่ทั้งหลายได้สั่งการลงมาว่า
พวกเอ็งบ่าวไพร่ในเรือนแห่งข้า จงนำกระเบื้องที่ข้าได้มาแต่ประเทศจีนกระโน้น ขึ้นไปประดับยังหลังคาแห่งพระอารามที่ข้า หมายใจจักทำเพื่อทำนุพระศาสนาให้จำเริญก้าวไกลสืบไปภายหน้า
พวกเอ็งก็อธิษฐานเอาเองเถิดว่าประสงค์สิ่งใด
มีข้าไทอยู่ผู้หนึ่ง จำต้องขึ้นไปบนยอดแห่งพระวิหารนั้น
ในใจก็คิดแต่เพียงว่า
กูอยากจะอยู่เหนือหัวพวกมึงที่คอยแต่จิกใช้พวกกูอยู่ทุกค่ำเช้า
กูขออยู่เหนือมึงทุกประการ
หากเป็นจริงแล้วไซร้กูจะทำให้แสบสันแสบทรวงยิ่งกว่าที่พวกมึงอีพวกชั้นสูงทั้งหลายได้ทำเอาไว้
กูจักทำให้พวกมึงได้สำคัญว่าหากไร้พวกกู
แล้วพวกมึงก็ต้องมีอันเป็นแท้เทียว 555
ความคิดเหล่านี้ได้ส่อไปในทางอกุศลจิต
แต่ด้วยบารมีแห่งขันติธรรมที่ได้ลงแรงสร้างโบสถ์แลพระวิหารให้สำเร็จลุล่วงไปได้หลายหลังจนกว่าชีวิตจะหมดลมไปในกาลนั้น
อธิษฐานบารมีเหล่านั้นได้บังเกิดเป็นคนในภพชาติใหม่
ข้าไทผู้นั้นได้มั่งมีศรีศักดิ์ หาผู้ใดเสมอเหมือน
แต่หากเขากลับไร้มโนธรรมจรรยา
มุ่งหวังแต่จะล้างแค้นใครบางคนให้ถึงคราววิบัติ
จะอย่างไรได้ก็เขามีอำนาจเป็นล้นพ้นเช่นนี้
ความสุขหาได้เกิดแต่ตัวเขาผู้นั้น
แรงอาฆาตให้ร้ายแก่คนหมู่มากแลตนเอง
จนตราบลมหายใจสุดท้ายแห่งชีวิต
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ด้วยแรงอธิษฐานเพียงอย่างเดียวคงจะยังไม่พอให้คนเรามีจิตใจสูงขึ้นได้
หากมิละซึ่งกิเลสตัณหา อาฆาตพยาบาท
การรู้จักปล่อยวาง การรู้ที่หรือสถานะแห่งตน
ประพฤติตนให้สมแก่ตำแหน่งแลหน้าที่
การประพฤติธรรมอย่างค่อยเป็นค่อยไป
จนกว่าจะเข้าพระนิพพานนั้นแลเป็นสิ่งอันควรยึดเหนี่ยวเกาะเกี่ยวเอาไว้ให้จงหนัก
ความเห็น (1)
เรียกว่าอธิษฐานบารมี 