การเดินทางของอาจารย์ประมวลที่ไปอินเดียแล้วมาทบทวนกับตนเอง ฃ
จะว่าไปหากไม่หลอกตนเอง เรานี่แหละรู้ดีที่สุดว่าต่อการ
การเดินทางที่มีทิศทางแบบไร้ทิศทาง
มีเวลาแต่ก้าวย่องอย่างไร้เวลา
ทำให้หนูรู้สึกว่า แท้ที่จริงเราก็เหมือนกัน เหมือนจะเดินทางแต่ไม่ได้เดินทาง
การใช้ชีวิตแม้ส่วนหนึ่งเราวางแผนมาดีแล้ว
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า เราต้องใช้วิธีนี้คือ “ตัดสินใจ”
การได้อ่านเหมือนได้เดินเข้าไปข้างในตนเองจริง ๆค่ะ เห็นท่านปุ๊บ (อ่านเจอปุ๊บ) อ่านตนเอง
กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ
ไม่มีความเห็น