๐ กบติดเกาะ...คนติดกรอบ ๐
ภาพนี้ผมถ่ายตอนที่นั่งเล่นในสวนสาธารณะหนึ่งในภูเก็ต จำชื่อสวนสาธารณะไม่ได้ เห็นกบมันกระโดดขึ้นมาอยู่บนเกาะปูนกลางบ่อน้ำคอนกรีต และมันก็นั่งมองอะไรของมันก็ไม่รู้ โดยไม่ขยับ นานมาก นานจนผมแต่งกลอนนี้เสร็จ ที่สำคัญผมก็ไม่รู้เหมือกันว่าผมจะต้องไปดูมันทำไม ???...งง
...ถูกกรอบครอบ ล้อมคอก หลอกให้เชื่อ
ถึงคราวเบื่อ เยื้อชีวิต คิดหลบหนี
อีกกรอบหนึ่ง จึงสร้าง ขึ้นทันที
เหมือนไพรี ขี่ม้าไล่ ไสให้จน
คิดอันใด ให้เขาชอบ กรอบต้องสร้าง
เป็นแนวทาง ขับเคลื่อน เลื่อนแบบแผน
คิดอันใด ไร้กรอบเกณฑ์ ใช้เป็นแกน
เขาดูแคลน ว่าชีวิต คิดไม่เป็น
กรอบใดเล่า ใยเจ้า เฝ้าคิดถึง
ห้วงคำนึง จึงติดกรอบ ชอบสรรหา
สิ่งละอัน ปั้นแต่ง แสดงมา
เพราะใจหา คำนึง ถึงกรอบเกณฑ์
ยามถอดทอน กลอนกรอบ ขอบเขตขัณฑ์
สิ่งละอัน หลุดรอน ถอนมั่นหมาย
ทุกข์เศร้าหมอง ครองจิต ถูกทำลาย
ใจกลับกลาย พบสุข ปลุกชีวี.....ความสุขมี วินาที นี้เอง
...ฝนแสนห่า...