พระเนื้อผงปูนเปลือกหอย เก๊สูงสุดได้แค่ไหน


พระระดับนี้ได้ข่าววงในว่าเป็นการทำตามสั่งเท่านั้น ไม่มีวางขายตามท้องตลาด ราคาทุนจากโรงงาน องค์ละ หกหมื่นบาท ขึ้นไป แต่พระเก๊ที่ผมได้มีโอกาสพบ มีเพียงพระระดับฝีมือจัดธรรมดา ตามแผงพระระดับล่างเท่านั้น

ผมตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้ ตั้งแต่หลายเดือนแล้ว แต่ก็รอการค้นหาพระสมเด็จที่ร่ำลือกันว่า

เก๊จัดๆ ระดับ “ปาดคอเซียน”

ถึงระดับที่ว่ากันว่า

ถ้าไม่ดูตำหนิที่ทำไว้ ช่างก็อาจหลงหยิบพระตัวเองเป็นพระแท้ไปเลย

พระระดับนี้ได้ข่าววงในว่าเป็นการทำตามสั่งเท่านั้น ไม่มีวางขายตามท้องตลาด ราคาทุนจากโรงงาน องค์ละ หกหมื่นบาท ขึ้นไป

ที่ผมไม่เข้าใจว่า อุตส่าห์จ่ายเงินตั้งหกหมื่น ทำไมไม่หยิบพระแท้ซะเลย ถูกกว่าด้วยซ้ำ

ผมเฝ้ารอๆๆๆ รอมาหลายเดือน หาแล้วหาอีก ผมก็ยังไม่มีโอกาสได้พบพระระดับนั้น รอให้มีผู้บริจาคก็ยังไม่มี

รอแล้วรออีก แต่ต้นฉบับทำหนังสือรอไม่ได้ เลยต้องเขียนออกมาก่อน กับพระระดับฝีมือจัดระดับ “ธรรมดาๆ”

เพราะ พระที่ผมได้มีโอกาสพบ มีเพียงพระระดับฝีมือจัดธรรมดา ตามแผงพระระดับล่างเท่านั้น

ที่มีระดับฝีมือในการ

  • ทำเนื้องอกคล้ายเป็นเม็ดผด
  • ทำคราบคล้ายตังอิ้ว
  • ทำคราบนวล
  • ทำรอยปริ ในร่องปรินวลๆ
  • ทำให้มีผิวขรุขระ เป็นเม็ดๆ
  • ทำให้มีลักษณะคล้ายรูน้ำตา รูปลายเข็ม
  • ขัดให้มน ลูบไม่สะดุด

ส่วนในเชิงพิมพ์มักจะทำได้ใกล้เคียง เพราะพัฒนาฝีมือและทักษะมานาน รวมทั้งการใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์เข้าช่วย จึงอาจจะเหลือบางจุดยังไม่เรียบร้อย เช่น ซุ้ม องค์พระ และฐานสามชั้น ไม่งดงามอ่อนช้อยตามแบบที่เป็นลักษณะของพระแท้

จากตัวอย่างพระที่มี พอจะอ่านวิธีการทำพระเก๊ได้ ดังนี้

การทำพิมพ์พระให้ได้มาตรฐาน พิมพ์นิยม

โดยการถอดพิมพ์พระยอดนิยมทั้งหลาย นำมาเป็นต้นแบบ ทำเป็นแม่พิมพ์ ด้วยระบบคอมพิวเตอร์

ถ้ายังไม่เหมือน เพี้ยน ทิ้งไปเลย ทำใหม่จนได้ที่

  • ขนาดพอดี
  • ความกว้าง
  • ความหนา
  • น้ำหนักได้
  • พิมพ์ทรงถูกต้องตามที่มีในตำรา
  • จึงนำมาแต่งผิวตามต้องการก่อนที่ผิวพระจะเซทตัวแข็งเกินไป

การทำเนื้องอกเป็นเม็ดผด

พระแท้

ในพระแท้จะมีผดเม็ดกลมๆ ละเอียดยิบ ใหม่ๆเฉพาะที่ส่วนนูนของผิวพระ จากการเกิดการงอกต่อเนื่องและซ้อนกันหลายอายุจนเป็นสันนูน งอกตลอดเวลา ถ้าสังเกตดีๆ จะพบว่าเกิดใหม่ทุกวัน

พระเก๊

 

ในพระเก๊ จะทำเป็นเม็ดผด ขัดผิวให้ดูมันๆ เหมือนใหม่ๆ มักจะดูมีอายุเดียว ขนาดจะใหญ่กว่าพระแท้ มีรูปร่างแบนๆ ขนาดและจำนวนเท่าเดิม ไม่มีงอกใหม่ ยกเว้นพระเก๊เก่าที่ทำจากเนื้อปูนแบบเดียวกับพระแท้ จะมีปูนงอกเหมือนพระแท้ แต่ให้ดูมิติอื่นๆแทน หรือเพิ่มเติม

ทำคราบและเส้นตังอิ้ว

พระแท้ จะใช้เวลา 40-50 จึงจะเกิดคราบและเส้นตังอิ้ว

ถ้าเนื้อพระแก่ปูนดิบจะเป็นเส้นในเนื้อ แล้วค่อยซึมออกมาบางๆ เกาะอยู่ที่ส่วนสูง ถ้าแก่ผงจะออกมาคลุมที่ผิว ปลายยอดสูงสุดของผิว โดยเฉพาะรอบๆบริเวณเม็ดผดงอกใหม่ๆ

พระเก๊ จะใช้วิธีเอาสีน้ำตาลมาทาบางๆ ตามส่วนสูง แต่ยังจะดูหนา และไม่เป็นระบบ ไม่กลมกลืนกับสภาพผิว และการงอกของผด อย่างมากก็แต่งให้ตรงหรือใกล้เคียงกับรูน้ำตา และรอยปริบนผิวพระ สีที่ทามักหนา ไม่ไล่ระดับความหนา และอยู่ในที่ต่ำ

คราบนวล

พระแท้จะมีคราบนวลๆหนาบางไล่ระดับ ตามซอก ตามมุม เป็นรัศมีแบบ “ฉัพพรรณรังสี” เป็นระบบ ชัดเจนแน่นอน

พระเก๊ใช้สีขาวนวลๆฉาบลงไปในร่อง หรือที่ต่ำขององค์พระ มักไม่ไล่ระดับความหนา และไม่เป็นระบบแน่นอน บางจุดก็มี บางจุดไม่มี

รอยปรินวลๆ

พระแท้จะมีรอยปริแยกรอบองค์ มีความมน นวล มักมีรูน้ำตา รูปลายเข็มและคราบปูนเป็นรูกลมๆในรอยปริด้วย

พระแท้

พระเก๊ จะมีการทำให้เกิดการปริแยก ส่วนใหญ่จะทำด้านหลัง เพราะแต่งง่าย ไม่กระทบพิมพ์พระ แต่งขอบให้มน แล้วใช้สีขาวนวลๆฉาบลงไป ไม่พรุน ไม่มีรูน้ำตา มองในรอยปริจะเห็นเนื้อบวมๆ หลวมๆ ช่างมักโรยแป้งและปัดออกให้เหลือบางๆ ถ้าฝีมือต่ำจะใช้แป้งโปะดูง่ายไปอีกระดับ

พระเก๊

ทำผิวขรุขระ

พระแท้จะเป็นริ้วเหี่ยวๆ ละเอียดยิบ มีคราบนวลในร่องริ้ว แต่ละริ้วจะหลากสี และหลากหลายอายุ และมักมีตังอิ้วเกาะยอดริ้วทุกริ้วเสมอกัน ถ้ามีมากจึงจะลามลงมาในร่อง

พระเก๊จะมีการทำให้เกิดผิวตะปุ่มตะป่ำ เป็นเม็ดๆ หรือเป็นคลื่นหยาบๆ ไม่เป็นริ้วละเอียด แต่ละลอนคลื่นจะมีสีพื้นสีเดียวกัน อย่างมากก็มีสีทาที่ต่างกัน แต่ไม่ต่างในแต่ละคลื่น ทำให้ดูมั่วๆ ไม่เป็นระบบ และพื้นผิวจะมันสม่ำเสมอกัน เพราะเป็นสารสังเคราะห์ ไม่มีสีตังอิ้วบนยอด ส่วนใหญ่จะอยู่ที่พื้น

ผิวหลากหลายสี

พระแท้จะมีผิวหลากอายุ จึงมีหลากหลายสีเป็นลอนๆ หรือชั้นๆแยกออกจากกัน ผสมผสานทั้งแนวราบและแนวดิ่ง นับอายุพระได้ตามลำดับของการพัฒนาการของผิว

พระแท้

พระเก๊จะเป็นพระอายุเดียว แต่มีการทำสีพรางตาไว้ ให้ดูเป็นหลายสี และไม่แยกลอน ไล่อายุชั้นไม่เป็นระบบ ไม่มีความซับซ้อนเชิงอายุ และนับอายุไม่ได้

 

พระเก๊

 

ภาพรวม ความนุ่ม และความกลมกลืน

พระแท้จะดูนุ่มนวล จับนุ่มมือ ลูบไม่สะดุดรอบองค์ ไม่มีความคม เพราะเป็นพระผิวงอก มีอายุนาน ผ่านมือมามาก หรืออาจผ่านการใช้มาก่อน

พระเก๊ จะพยายามขัดถูให้เรียบ มัน โรยแป้งให้ดูเป็นเนื้อน้ำนม แต่เมื่อสัมผัสจริงๆ ยังจะมีความสากขอบเหลี่ยมคม และลูบสะดุดอยู่พอสมควร ที่ต้องอาศัยความเคยชินจึงจะพอแยกได้

 

เท่าที่มีและพบในตลาด ก็มีเพียงประมาณนี้ครับ

หมายเลขบันทึก: 500508เขียนเมื่อ 29 สิงหาคม 2012 08:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 สิงหาคม 2012 08:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท