หัวอกของครูที่เพิ่งผ่านครูผช.
อยากหัวเราะให้ฟันหลุดเป็นยวงเลย เพิ่งผ่านประเมินครูผู้ช่วยไม่ทันไร รับตำแหน่งให้เป็นหัวหน้ากลุ่ม (ไร้) สาระวิทยาศาสตร์ซะงั้น อายุราชการก็นิดเดียวเองง่ะ แต่สถานการณ์มันบีบแถมบังคับ โอ้ย..ไม่รู้คิดไงเอาเด็กมาคุมผู้ สว.
ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ได้พานร. ไปทัศนศึกษาที่ไบเทคบางนา การตระเตรียมก็ไม่มีอะไรมาก แบ่งรถออกเป็น 3 ขบวน ช. แยก ญ. แต่คันที่เราคุมนะสิ .....ทั้งนั้นเลย (โตต่อน: ตัวแม่) พวกนั้น มึนสุดๆ เลย
รถออกตอนเย็น ฝนก็กระหน่ำพรำปรอยๆ เด็กน้อย ก็ทยอยกันมาเรื่อยๆ พอครบ ก็เดินทางกัน อยากบอกว่าหูแทบระเบิด เพราะเด็กมันมันส์กับเสียงเพลงที่เปิดและระเบิดออกมาจากหลุมดำทั้ง 2 ข้างของรถทัวร์ ....เฮ้อ ... (อดเอาใหญ่แล้ว)
สักหน่อยเสียงเพลงค่อยลงเพราะมีเสียงตะโกนเพลงกลบกลับมาเป็นหมู่ และจังหวะของรถที่โยกย้ายๆ ตามท่วงทำนองของขาน้อยนับไม่ถ้วน ที่เยื้องย่างอย่างเมามันส์ ทั้งโดด ทั้งเต้น ไม่ทันไร ยางก็ทนสภาพอย่างนี้ไม่ได้ เลยขอลาเปื่อยซะงั้น ตูม!!! ทุกคนเงียบเสียง.....เสียงอารายหว่า...
สก๊อยห้อยหน้ารถทัวร์ก็เปรยๆว่า ...จารย์... ยางแตกอ่ะ... ทุกคนลงไปซ้อมเต้น..เวลาขณะนั้นก็ไม่ดึก เพราะจะสว่างแล้ว หาร้านซ่อมเป็นการใหญ่ ซ่อมเสร็จก็เดินทางออกจากปากช่อง ไปบางนา แวะล้างหน้าที่ ปตท. สระบุรี ในสภาพอิดโรย
...รถออกเดินทางต่อมายังบางนา ระหว่างนั้นเอง เด็กชายหน้าตาดีคนหนึ่งเดินมาสะกิดขาผม พร้อมบอกว่า...จารย์..ผมปวดอี้ ทนไม่ไหวแล้วครับ ด้วยจรรยาบรรณของครู จึงต้องโกหกอย่างเล็กน้อยว่า ลูกจ๋าอีก 5 กิโลเอง ครูก็ปวด (พูดปลอบใจไปงั้นแหละ) พร้อมกับควักของมีค่า (ในห้องน้ำ)ให้เด็กคนนั้น 3 แผ่น
...กาลเวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก จารย์....5 โล หรือ 50 โล ผมทนไม่..ไม่ไหวแล้ว เด็กคนนั้นผุดลุกผุดนั่ง เป็นจังหวะพร้อมกับเสียงหัวเราะและสายตาของประชาชีบนรถที่วิ่งบนมอเตอร์เวย์ พอถึงบางนาเด็กคนนั้นวิ่งๆๆเข้าห้องน้ำ (ที่ปรับปรุงอยู่)แทบไม่ทัน สิ้นเสียงเพลงบรรเลง ก็เดินออกมาอย่างมีความสุข จึงเป็นอุทาหรณ์สอนใจว่าเวลานั่งรถให้เตรียมพร้อม ทั้งก่อน ขณะ และหลังจากที่โดยสารบนรถ
ความเห็น (3)
เดียวมาเล่าต่อไปสอนก่อนนะครับ
เห็นใจ + เข้าใจ + ส่งกำลังใจ....ไปช่วย นะคะ....สู้ ๆๆ นะคะ
ผมพ้นมาไม่เท่าไหร่ เขาให้ไปเรียนต่อเลย ...- -"