จากแล้วสู่สวรรค์ อังคาร กัลยาณพงศ์
อ่านได้ที่นี้ โดยคุณ เคียงดิน OKNation
ไม่ได้อ่านกวีท่านมาสามสิบปี พอมาเจอเมื่อสองสามวันก่อน ชอบๆๆ
''น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง
ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างความฝัน
ฆ่าชีวาคือพร่าค่าคืนวัน
จะกำนัลโลกนี้มีงานใด''
จาก กวีศรีอยุธยา
โดย อังคาร กัลยาณพงศ์
จวนจะตีสี่ล่วงเข้า พฤหัสบดีที่ ๓๐ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๐
กวีบทนี้ก็เขียนมาแล้วสิปห้าปี
มารู้วันนี้ ท่านก็จากไปแล้วครับ
ข่าวสารจากเฟสบุ๊ค
https://www.facebook.com/sulak.sivaraksa/posts/10151041435162798
แจ้งอาจารย์อังคาร กัลยาณพงศ์ เสียชีวิตแล้ว เริ่มต้นวันใหม่ของวันเสาร์ ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๕
อังคาร กัลยาณพงศ์ เกิด ๑๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๖๙- ๒๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๕
เป็นทั้งกวีและจิตรกร
บทกวีที่มีชื่อเสียงและประทับไว้ในดวงใจเสมอมา
"เสียเจ้า"
๏ เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง
มุ่งปรารถนาอะไรในหล้า
มิหวังกระทั่งฟากฟ้า
ซบหน้าติดดินกินทราย
๏ จะเจ็บจำไปถึงปรโลก
ฤๅรอยโศกรู้ร้างจางหาย
จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย
อย่าหมายว่าจะให้หัวใจ
๏ หากเจ้าอุบัติบนสรวงสวรรค์
ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้
สูเป็นไฟ เราเป็นไม้
ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณ
๏ แม้แต่ธุลีมิอาลัย
ลืมเจ้าไซร้ชั่วกาลปาวสาน
แม้นชาติไหนเกิดไปพบพาน
จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตา
๏ ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า
ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า
เพื่อจดจำพิษช้ำนานา
ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอย
ขอคารวะอาลัย แด่ ท่านอาจารย์อังคาร กัลยาณพงศ์
ท่านจากไปเมื่อเวลาเริ่มต้นวันใหม่ ๑.๓๐ น. ของวันเสาร์ที่ ๒๕-๘-๕๕
กำหนดอาบน้ำศพทีวัดตรีทศเทพ เวลา ๑๗.๐๐ น.
และมีสวดอภิธรรม ๗ คืนก่อนรอรับพระราชทานเพลิงศพ
ข้างบนเป็นบันทึก ของคุณเคียงดิน
อ่านได้ที่นี้ โดยคุณ เคียงดิน OKNation
ความเห็น (17)
ขอคารวะและอาลัย แด่คนของแผ่นดิน ท่านอาจารย์อังคาร กัลยาณพงศ์
คุณน้อง ... สบายดี นะคะ
"ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า
ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า
เพื่อจดจำพิษช้ำนานา
ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอย"
ขอบคุณ ... นะคะ "ที่มีความรู้ที่ดีๆ ... กับพี่เปิ้นเสมอมา" นะคะ
ขอแสดงความอาลัยแด่ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ค่ะ ขอบุญกุศลที่ท่านฝากไว้ในแผ่นดินนำพาท่านไปสู่สุคติค่ะ
สวัสดีค่ะ
เห็นดวงดาวสดใสอีกหนึ่งครา
เมื่อดวงจิตภัสรากำเนิดใหม่
เสียงร้อยรสบทมาลย์สำราญใจ
ต้อนรับมิตรใหม่ผู้มาเยือน
หมดแล้วหน้าที่ ณ ตรงนี้
ผู้ร้อยรสบทกวีไม่มีเหมือน
เหลือทรงจำรำไรไม่ลืมเลือน
เพื่อเตือนมวลมิตรจิตเมตตา
ขอกุศลผลบุญหนุนนานเนื่อง
นำสู่เมืองสุขแสนแดนสุขา
เสียงประโคมดนตรีมีมนตรา
รับผู้มาเยือนใหม่ให้สำราญ
.......ขอร่วมส่งดวงวิญญาณกวีเอกท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ด้วยค่ะ
....ตันติราพันธ์....
ขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่กับท่านอังคาร กัลยาณพงศ์...กวีผู้ยิ่งใหญ่ที่ร้อยเรียงโอบกอดภาษาให้งดงามในพื้นดินไทยครับ
ร่วมอาลัยให้รำลึงนึกถึง.....ท่านอาจารย์อังคาร กัลยาณพงศ์
มาร่วมไว้อาลัยบ้างค่ะ ชอบบทกวีบทเดียวกันเลยค่ะ
ไปถึงก่อนได้พักก่อน นะคะ
อาจารย์สบายหรือครับ ลูกเต้าเรียนชั้นไหนแล้ว
"ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า
ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า
เพื่อจดจำพิษช้ำนานา
ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอย"อ่านแล้วสดุ้ง อ่านสองวันก่อนอาจารย์อังคาร์จะสิ้นบุญ
ถึงจะโกรธจะเกลียดอย่างไร ก็ยังรัก ขอตามไปอยู่ใต้รอยเท้า
ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า
สุดยอดแห่งรักครับ
อาจารย์สบายดีหรือเปล่าครับ เห็นนอนดึกทุกวัน
ผมเพิ่งเขียนเรื่องเกี่ยวกับ Happy Ba
หวังใจว่าท่านอาจารย์คงรับไว้พิจารณา
อ่านกลอนคุณหมอรุ่งแล้ว
เหมือนอ่านกามนิต ภาคสวรรค์ เพราะสุดๆครับ
เป็นคุณหมออนามัย เห็นคนเกิดคนตายเป็นประจำ สองสามวันนี้คนตายกันเยอะครับ กลอนอาจารย์อังคารผมอ่านมาตั้งแต่อยู่มหาวิทยาลัย
สุดจะประทับใจ แต่เผอิญเขียนเองไม่ได้
ได้แต่อ่านครับ
มาร่วมไว้อาลัยกับอาจารย์ด้วยคนครับ
คุณน้องหมอ
ท่าทางจะชอบกลอนมากๆ เคยเห็นรูปถ่ายกับเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ สมัยสาวๆ
ร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
ขอให้ท่านอาจารย์อังคาร ไปสู่สุคตินะคะ
อาจารย์ท่านคงจะดีนะครับ มีคนคิดถึงกันมากๆ