เรื่องราวไม่สดใส แต่ได้บุญแรง ครับ
สวัสดีค่ะคุณครูชยันต์ ขอเรียกว่าคุณครูนะคะ รู้สึกอบอุ่นดี เป็นเรื่องจริงค่ะ ที่มีส่วนเข้าไปเกี่ยวข้องนานหลายปี มาปัจจุบันก็ไม่ค่อยพบแล้ว แต่ยังมีให้ไปบอกทางคนใกล้ตายค่ะ แล้วจะบอกได้ดีไหมนี่ คราวที่แล้วก็จำทางไปไม่ได้เสียแล้วค่ะ
" เกิดและตาย" เป็นสัจจธรรม ที่ถูกยอมรับเพียงจิตใต้สำนึกมนุษย์..เราถูกครอบงำด้วยมายาที่จิตนึกนำพาไปกับเวลาที่มีชีวิตอยู่และจักถูกครอบงำ..จนถูกปลดปล่อย..ด้วยความ..ตาย..ซึ่งผู้อยู่นั้น"ไม่อาจสัมผัสได้เมื่อยังมีชีวิตอยู่ความลี้ลับนี้จึงถูกถ่ายทอดออกมาในรูปลักษณ์ต่างๆดังที่เห็น..แม้แต่สัตว์เป็นต้นว่า..ช้าง..มีหลักฐานจากการวิจัยว่าเป็นสัตว์ที่มี ความผูกพันธ์กับญาติผู้ตายเช่นเดียวกับมนุษย์...(ยายธี)
สวัสดีค่ะคุณยายธี วันก่อนเขียนเรื่องนี้แหละ แต่จู่ๆก็ลบหายหมดเลย วันนี้ลองเขียนอีกครั้ง โพสสำเร็จ แต่มันออกจะผิดเวลาไปหน่อยนะคะ ย่ำค่ำแบบนี้
สวัสดีค่ะคุณ ธ.วัชชัย ความเป็นชนบทดูจะมีเรื่องวุ่นว่ยทั้งเกิดและตาย แจ่เป็นความรู้สึกดีนะคะ อย่างน้อยทุกบ้านก็จะมาเยี่ยมเยียนกัน อบอุ่นไปอีกแบบนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครูอ้อย แซ่เฮ ไปสุราษฎร์มาสนุกไหมคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบันทึก ขอให้คุณครูอ้อยมีความสุขทุกๆวันเลยนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ชายชยพร เอาดอกไม้จากสวนมาให้ใช่หรือเปล่าคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ อ่านบันทึกนี้แล้วอย่าหลอนนะคะ
อ่านแล้วเกิดสำนึกรู้ - เกิดและตายเท่ากัน เพราะไม่มีทั้งเกิดและตาย หากแต่คือภาวะการเปลี่ยนผ่าน - ใครตายก่อนก็ไปเที่ยวยุโรปก่อน ใครตายหลังก็ได้ไปเที่ยวทีหลัง เมื่อยังไม่มีโอกาสไปเที่ยว ก็สะสมทรัพย์สมบัติเป็นพาหนะเดินทางไปยุโรปกันต่อไป :-) - นอนหงายนิ่งๆ ดูปลายเท้าของตนที่ยืดซื่อไปนั้น ไม่แตกต่างจากคนที่ตายเลยทีเดียว สิ่งที่อยากถามครับ - ชาวบ้านไม่ทำโลงกันเองหรือครับ -
หมออนามัยดูแลชาวบ้านตั้งแต่เกิดจนตาย..
สวัสดีค่ะคุณnmintra ขอบคุณค่ะที่ได้กรุณามามอบแนวคิดที่เป็นจริงแท้แน่นอน อ่านแล้วก็พลอยรู้สึกปลงตกตามไปด้วย ในหมู่บ้านไม่ถึงขั้นต่อโลงกันเองค่ะ อาจจะพอหาซื้อกันได้และอีกอย่างก็พอช่วยๆกันไปตามที่เล่าไว้ อีกอย่างช่างที่ทำ ไม้ อุปกรณ์ ความชำนาญ อาจจะยังไม่ถึงขั้นด้วยหรือเปล่า
สวัสดีค่ะน้องนงรัตน์ ถ้าใครเคยผ่านชีวิตหมออนามัยมา ก็ย่อมได้ประสบการณ์ใกล้เคียงกัน ปัจจุบันก็ดูแลตั้งแต่เกิดจนตายเหมือนกัน แต่ความสะดวกสบาย หรือยาก ลำบาก อาจไม่เทียบเท่ากันค่ะ
สวัสดีค่ะพี่เกษตรยะลา ไปปรากฏแต่Facebook ลืมน้องทางนี้หมดแล้วละมัง เห็นพี่มาแล้วดีใจมากๆค่ะ ขอบคุณอย่างยิ่ง
สวัสดีครับคุณหมอ อ่านบันทึกคุณหมอพักนี้ทำให้เห็นความตายเป็นของอยู่ใกล้ตัว เกิด ดับ อยู่ตลอดเวลา ครับคุณหมอ
สวัสดีค่ะคุณ พ.แจ่มจำรัส เพราะความตายเป็นสิ่งเดียวที่จะหยุดอะไรได้หลายๆอย่าง รวมทั้งสิ่งที่ยุ่งยากลำบากทั้งหลาย เพราะเรายังมีสิ่งที่ต้องพบเจอลำพังตัวเราคนเดียวอีก ชนิดที่เรียกใครช่วยไม่ได้ ความตายไม่ต้องค้นหา ประเดี๋ยวก็รู้เอง อย่ากลัว อย่ากังวล คิดว่าคุณ พ.แจ่มจำรัส เดินทางด้วยใจไปไกลกว่าที่คิดไว้แล้ว สาธุ สาธุ สาธุ นะคะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ ป. การทำศพปัจจุบันดูสะดวกง่ายดาย ใช้เวลาไม่นานโลงสวยก็ต้อนรับแขกได้แล้ว หลายวันหลายคืนเท่าที่เราจะยินดีทำให้คนที่จากไปได้ สมัยก่อนเอาไว้นานไม่ค่อยได้ด้วยเหตุหลายประการ แต่มีการทำบุญระลึกถึงกันบ่อยมากเลยค่ะ ขอบคุณดอกไม้กำลังใจจากคุณหมอนะคะ
พระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
สาััสดีคุณหมอรุ่ง วันนี้มาอยู่ที่พัทยาแล้วครับผม มีเวลาจะแวะไปเยี่ยม
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณวิชญธรรม ขอขอบคุณที่ติดตามอ่านบันทึก และมอบดอกไม้กำลัง เรื่องราวที่ผ่านมาอาจช่วยให้เกิดการเรียนรู้พัฒนาในปัจจุบัน จึงตั้งใจนำมาบันทึกไว้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณคนบ้านไกล ขออนุโมทนาบุญกับธรรมยามเช้าวันนี้ คนกำลังจะเสียชีวิตนับลมหายใจแทบไม่ทัน ถ้าไม่เคยฝึกไว้ก่อนก็ทำยาก แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ก่อนลมหายใจสุดท้าย ลมหายใจจะช้าลงช่วงนี้น่าจะตั้งสติได้ ถ้าเคยฝึกหรือมีคนเตือนสติช่วงนั้น แต่น่าเสียดายการตายในอ้อมกอดไม่มีให้เห็นกันอีกแล้ว มีแต่นอนเดียวดายบนเตียงที่โรงพยาบาลเท่านั้น
สวัสดีค่ะคุณวอญ่า ยินดีต้อนรับสู่ชลบุรี และดีใจที่จะได้พบพี่น้องgotoknด้วย ได้ส่งรายละเอียดไปทางเมล์แล้ว และติดต่อกันนะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณsila ขอบคุณ เราก็เหมือนนักเรียนของโลกนี้ สอบเก็บคะแนนกันตลอดเวลา วันจบการศึกษาก็คือวันสิ้นชีวิตเรานั่นเอง เราควรมีภาคปฏิบัติด้วย เช่นการการปล่อยวาง ต้องวางสิ่งที่สะเทือนอารมณ์มากๆ เช่นลงจากตำแหน่งบ้าง ยอมยุติเรื่องที่ต้องเอาคืนบ้าง อย่างนี้จะได้เรียนรู้ถึงฐานใจเลยค่ะ ว่าเป็นไงล่ะ ไหวไหม พอเวลาผ่านไป เราจะเกิดความปิติในความรู้สึกว่าผ่านสิ่งนั้นมาได้ ไม่ติดค้างน่ะมันโล่งจริงๆ
พี่รุ่งนอกจากจะขยันเขียน ยังขยันตอบทุกความคิดเห็นเลยนะค่ะ นับถือๆๆ น้องเลยตามมาอ่านมาเชียร์ทุกบันทึกเลยค่ะ
น้องนงรัตน์ พีคิดว่ามีคนนั่ง่ฟังพี่อยู่ แม้เพียงให้ดอกไม้ก็อยากคุยด้วยค่ะ เป็นความรู้สึกอบอุ่นมากๆ และทุกคนที่เข้ามาอ่านพี่ก็อยากคุยด้วย เพราะถือว่าเขาให้เกียรติเรา แต่ไม่ทราบจริงๆว่าใครบ้างเท่านั้นเอง เวลาเขียนไม่ออกก็มีนะคะ หยุดไปนานๆเลยก็มี ขอบคุณนะคะน้อง