สภาเล็กเด็กซื้อเสียง
(สะกิดใจ)
เห็นสภาพที่เด็กนักเรียนใช้วิธีการซื้อเสียงการเลือกตั้งสภานักเรียนในโรงเรียนแล้วรู้สึกใจหาย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเมืองไทยในยุคนี้ มองตรงนี้จุดเดียวมันไม่เท่าไร แต่ถ้ามองให้กว้างรอบด้าน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าห่วงใย น่าตกใจยิ่ง
ทั่วประเทศกล่าวขานกันนักกันหนาว่าในการเลือกตั้งแต่ละครั้งชาวอีสานมีการซื้อเสียงกันอย่างมาก ผมเองรับฟังไว้ แต่ไม่เคยเชื่อตามมากนัก นอกจากได้เห็นจริง ๆ ที่ไม่เชื่อเพราะข่าวสารเมืองไทยนั้นเชื่อถือได้น้อยที่สุด อย่างที่เคยเป็นกรณีตัวอย่างจากสำนวนที่ว่า "ข่าวโคมลอย" ซึ่งมีมูลเหตุจากข่าวหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งในยุคนั้นเขียนข่าวที่ไม่จริง เขียนข่าวที่คลาดเคลื่อนไว้มาก อย่างไรก็ดีสมัยนี้ข่าวโคมลอยก็มาปรากฏขึ้นอีกจนได้ หากแต่สมัยนี้มีความแยบยล ประกอบกับเงื่ิอนไขอันซับซ้อน และกลลวงหลาย ๆ ด้าน เรียกให้สวยคือข้อมูลไม่โปร่งใส สมัยนี้ข้อมูลที่ไม่โปร่งใสมากมายเหลือเกิน นี่เป็นเหตุให้ผมไม่ค่อยเชื่อข่าวสารที่ได้รับมากนัก ขอยืนยันอีกครั้งว่าไม่เชื่อว่าชาวอีสานซื้อเสียงมากกว่าส่วนไหน ๆ ของประเทศ
ที่ผมเชื่อว่ามีการซื้อเสียงอยู่ขณะนี้มากที่ี้คือที่ปักษ์ใต้ ที่ยืนยันเช่นนี้เพราะมันลามมาถึงการซื้อเสียงของเด็กนักเรียนตอนเลือกตั้งสภานักเรียน อย่าลืมว่าเด็กส่วนใหญ่มักจะะ่มีการลอกเลียนผู้ใหญ่ การจะคิดเอง เกิดขึ้นจากเด็กเองล้วน ๆ นั้นคงยากเต็มที นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ
ขอบอกเล่าวิธีการซื้อเสียงของเด็กนักเรียนที่ปรากฏ ผมได้รวบรวมข้อมูลจากหลาย ๆ สถานศึกษา ส่วนใหญ่มีวิธีการคล้ายกันคือ ประการแรกซื้อขนมนมเนยมาเลี้ยง มาแจกกัน ประการหลังนี้น่ากลัวคือการข่มขู่รุ่นน้องให้เลือกด้วยวิธีการต่าง ๆ
ผมไม่ห่วงใย และไม่วิตกกังวลใจมากเท่าไรในเรื่องที่นักเรียนซื้อเสียงเข้าไปทำงานในสภานักเรียน ที่ไม่เป็นห่วงเพราะเขาเข้าทำหน้าที่เพื่องานจริง ๆ เขาไม่ได้ค่าตอบแทน เขาไม่มีโอกาสเข้าไปหาผลประโยชน์ในสภานักเรียน การซื้อเสียงเช่นนี้น่ายกย่องด้วยซ้ำเป็นการซื้อเสียงเพื่อทำงานให้ส่วนรวม อาสาเข้าทำงานเพื่อส่วนรวมโดยแท้จริง ถ้าจะกลัว และกลัวอย่างยิ่ง กลัวว่าเขาจะติดนิสัยในเรื่องการซื้อเสียงตอนที่เขาสมัครรับเลือกเข้าไปเป็นผู้ใหญบ้าน อบต. สจ. หรือ ส.ส. เท่านั้นเอง อย่างไรก็ดีหากเขายังมีพฤติกรรมเดิมเหมือนสมัยทำงานในสภานักเรียนก็ไม่ได้กลัวอะไรเลย ให้เป็นอย่างที่ว่า แล้วเราจะเห็นความสงบสุขของบ้านเมือง
ไม่มีความเห็น