ตัวแก่ ดีกว่าเห็นแก่ตัว
เวลาเราไปเห็นคนแก่ เราก็ต้องบอกตัวเองว่าอย่าไปยิ้มเยาะเขาเพราะวันหนึ่งเขาก็ต้องเป็นอย่างนั้น เราเห็นคนแก่ก็ต้องนึกอย่างนั้น อย่าดูแล้วก็เฉยๆ ในเทวทูตสูตร เป็นปัญหาถามไว้ว่า คนตายแล้วไปสู่ยมโลก คราวนี้ยมทูตก็ตั้งปัญหาถามว่า เมื่ออยู่ในมนุษย์โลกเคยเห็นคนแก่ไหม เคยเห็นคนเจ็บไหม เคยเห็นคนตายไหม เห็นเด็กน้อยๆ ไหม เห็นนักโทษไหม ถามอย่างนั้น นั่นก็นเป็นเทวทูตเหมือนกัน เขาเรียกว่า "เทวทูต" เป็นเครื่องเตือนจิตสะกิดใจให้เราได้พิจารณา ยมทูตเขาถามว่า เห็นเด็กน้อย คนแก่ คนเจ็บ คนตาย แล้วคิดอย่างไร ตอบว่า เฉยๆ ยมทูตว่า เจ้านี่ประมาทจะต้องลงถูกลงโทษ เห็นคนแก่ คนเจ็บ คนตาย ก็ไม่ได้คิดอะไร อันเป็นเครื่องเตือนจิตสะกิดใจแล้วก็ไม่ใช้ปัญญาพิจารณา ไม่เอามาเป็นเครื่องเตือนใจว่า
เขาเป็นอย่างไร เราก็เป็นอย่างนั้น หนีจากสภาพเช่นนั้นไปไม่ได้ เช่น เห็นคนแก่ เราก็ต้องบอกตัวเองว่า เราก็ต้องแก่เหมือนกัน เห็นคนเจ็บ เราก็อาจจะเจ็บไข้อย่างนั้นบ้าง เห็นคนตาย เราก็บอกว่าวันหนึ่งก็ถึงวาระของฉันบ้าง อย่างนี้เรียกว่า พิจารณาด้วยหลักธรรม
ที่มา หนังสือธรรมะรักษาใจ สมุนไพรรักษาตัว