วันนี้แกงอะไร.....วันนี้อด "แกงไก่"
นี่เป็นเรื่องจริง ของชาวชนบททางภาคใต้เมื่อประมาณ 40 ปีก่อนมีเพื่อนบ้านเขาถามว่า "วันนี้แกงอะไร" คำตอบคือ "วันนี้อด..ต้องแกงไก่" ข้อสงสัยที่ท่านน่าจะสงสัยคือ นี่ขนาดอดแต่ยังได้แกงไก่ มันอดอย่างไร ถ้าอดมันน่าจะเป็นน้ำพริก ผักลวก หรือไม่ก็ทานข้าวกับน้ำปลา อะไรทำนองนั้น
คำว่า "อด"ในความหมายที่พูดนี้คือไม่ได้ไปหากับข้าวที่นอกบ้าน เช่นหาปลาทุ่ง หนอง คลอง
ลำธารประมาณนั้นหรือไปหาสัตว์ที่ในป่าในเขาจึงจำเป็นต้องนำสัตว์เลี้ยงที่บ้านมาปรุงอาหาร อย่างนี้คืออด
จากที่เล่ามาสะท้อนให้เห็นว่าสมัยนั้นเวลานั้นทุกบ้านในชนบทเขาอยู่อย่างพอเพียง สามารถเลี้ยงตัวเองได้ ผมเองได้ประสบพบเห็นมาแล้ว คำ ๆ นี้ก็เคยได้ยินบ่อย ๆ บ้านในแถบชนบททุกบ้าน
จะมีวิถีชีวิตเหมือนกัน คืออยู่อย่างพึ่งตนเอง สมัยนั้นเงินทองหายาก เงิน 1 บาท มีค่าประมาณ 12-15 บาทในปัจจุบัน เงินใช่เป็นเรื่องสำคัญ เพราะอยู่อย่าง พอกิน พอใช้ไม่คิดกักตุนสะสมอะไรทั้งสิ้น
ลูกไม่ต้องส่งเรียนหนังสืออย่างปัจจุบัน เพราะไม่มีการแข่งขันด้านธุรกิจ วิถีชีวิตกำหนดให้อยู่อย่างพอเพียง และอยู่อย่างมีสุข มีสันติ
ทุกบ้านในชนบทต้องทำนาสำหรับรับประทานในครัวเรือนตลอดปี ปลูกพืชผักสวนครัวอย่างพอเพียง มีพืชผักทุกชนิดตามที่ รู้จักนำมาประกอบอาหารตามที่นิยมตามที่รู้จักในท้องถิ่นเลี้ยงไก่ เป็ด หมูไว้กินเนื้อ กินไข่ มีบ่อเลี้ยงปลา สิ่งเหล่านี้พอเพียง และเลี้ยงครอบครัวได้ เงินทองจึงไม่จำเป็นเท่าไร
นอกจากจะเลี้ยงครอบครัวได้อย่างสมบูรณ์ ยังสามารถแบ่งบันให้เพื่อนได้อีกด้วยชาวชนบทจึงรู้จักการเอื้อเฟื้อแลกเปลี่ยนสิ่งของโดยเฉพาะด้านอาหารการกินกันอย่างดี และต่อเนื่อง(ท่านสามารถอ่าน คนทะเล.คนทุ่ง-คนเหนือ)
"อด" จึงไม่ใช่อด ความสมบูรณ์ในการดำรงชีพ ความพร้อมในการดำรงชีพแบบพอเพียง ความจุนเจือช่วยเหลือต่อกัน ในทุก ๆ ด้าน อย่างวิถีชีวตในชนบทสมัยหนึ่งที่กล่าวมาสะท้อนให้เห็นความอยู่ดีกินดี รู้จักแบ่งบัน ไม่มีเรื่องบาดหมางใจให้วุ่นวายเหมือนปัจจุบัน เนื่องจากการแย่งชิง แข่งขัน เรื่องเศรษฐกิจ มุ่งกำไร ขาดทุน จนขาดศีลธรรมก็จะมีความไม่มีความสันติสุข
การที่จะถอยหลังมาอยู่อย่าง "ธรรรมชาติธรรม" จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่ง โปรดพิจารณาแนวคิดที่ได้นำเสนอไว้ หลาย ๆ เรื่อง เพื่อช่วยผลักดันร่วมกัน ทั้งนี้เพื่อมวลมนุษยชาติที่รักยิ่ง
ความพอดีจะมีอีกมั้ยครับ สังคมประจุบัญนี้หาไม่เจอแล้ว แต่แนวคิดนี้ผมเห็นด้วยครับ และต้องขอขอบพระคุณที่นำแนวคิดนี้มานำเสนอครับ
ขอบคุณกับบันทึกดีๆค่ะ
แสดงว่าชีวิตของคนเมืองที่แกร่งแย่งแข่งขันในทุกวันนี้ "ไม่อด" ใช่มั๊ยครับอาจารย์ ขอบคุณบันทึกดีๆครับ
เรียน คุณ พ.แจ่มจำรัส เรื่องนี่น่าคิดครับ เป็นพระคุณยิ่งครับ