หลวงปู่สังวาลย์ ธัมมสาโร

ธรรมะ ที่หลวงปู่ให้ คือ การทำแต่ความดี

  จากการที่ฉันได้ปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่สังวาลย์ ธัมมสาโร เป็นเวลา ๗ วัน ตั้งแต่วันที่ ๒๖ ก.ค. - ๑ ส.ค. ๒๕๕๕ ณ สำนักสงฆ์วัดป่าเขามโนราห์ อ.ห้วยคต จ.อุทัยธานี สิ่งที่ฉันได้รับ และอยากให้ทุกคนได้รู้ คือ ธรรมะ ของหลวงปู่คือ การทำงาน เมื่อแต่ละวันเราทำงาน จิตของเราก็จะไม่ฟุ้งซ่าน

  วันแรกที่ฉันไป ช่วงกลางวันก็ทำงานช่วยพัฒนาบริเวณศาลาของวัด พอตกกลางคืน พระอาจารย์สงคราม ก็บอกว่า คืนนี้ แม่ครู อาจได้ยินเสียงอะไรต่างๆมากมาย ขอให้กำหนดจิตให้ดี อย่าเตลิดตามเสียงที่ได้ยิน ช่วงเย็นหลังจากทำวัตรเย็น ฉันก็สั่งสมาธิ ก่อนที่กลับเข้าที่พัก ฉันก็สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอน นอนครึ่งหลับครึ่งตื่น ฉันก็ได้ยินเหมือนคนเคาะหน้าตาดังๆ ฉัน ก็คิดว่า เจ้าตุ๊กแกคงจะคาบอะไรมาแล้วก็มาสะบัดๆที่หน้าต่าง ฉันก็กำหนดจิตต่อไป สักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนคนเดิน แต่ ฉันก็คิดว่าเป็นเสียงหนู ที่ไล่จับเหยื่อไปมา สักพักก็มีเสียงครื้นๆเหมือนเสียงคน แต่นั่นคือ เสียงนก ฉันก็ไม่สนใจอะไร สิ่งที่กำหนดคือ ฉันมาดี ฉันมาเพื่อการปฏิบัติธรรม มาเพื่อสงบจิต สงบใจ หลังจากเจอเรื่องราวอะไรมามากมายในชีวิตการทำงานและเรื่องส่วนตัว

   สุดท้ายก็ผ่านไปได้ในคืนแรก ตื่นขึ้นทำวัตรเช้า ช่วยพัฒนาสถานที่ บริเวณต่างๆในศาลาของวัด ฉันเป็นคนอยู่ไม่ค่อยนิ่ง จึงคิดทำโน้นทำนี้ไปเรื่อยๆ แต่สิ่งที่ฉันเห็นและคุ้นตาตลอดระยะเวลาที่ฉันมาปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่ คือ ปู่ทำงานหนักทุกวัน ญาติโยมก็มากราบนิมนต์หลวงปู่ทุกวัน แต่ละวันพระในวัด ฉันอาหารเพียงมื้อเดียว ฉันถือศีลแปด(ศีลอุโบสถ) ฉันจึงกินมื้อเดียวด้วย บางวันหิวก็กินน้ำปานะตลอด ทั้งพระและฆราวาส ทุกรูป ทุกท่านที่มาช่วยงานที่วัด ทุกคนทำงานโดยไม่มีการบ่น เพราะปู่ไม่เคยบ่น ไม่เคยเหนื่อย ไม่เคยหยุด ขนาดปู่อายุ ๘๑ แล้ว ท่านยังแข็งแรง ทำงานตลอด 

  บางวันมีชาวบ้านชวนฉันออกไปพัฒนาป่า ไปปลูกข้าว ใส่ปุ๋ยต้นข้าวโพด ปู่บอกว่า "แม่ครู อยู่ที่ศาลาในวัดเถอะ" เพราะปู่คงเห็นแล้ว หากฉันไปคงทำอะไรได้ไม่มาก เพราะเป็นคนที่ไม่เคยใช้แรงกายในการทำงาน มีแต่ใช้สมอง บางวันแค่ฉันใช้มีดฟันกิ่งไม้ ต้นหญ้าริมทาง ฉันยังเหนื่อย เมื่อยไปหมด นี่แหละหนา ที่เขาว่าคนไม่เคยทำงานหนัก และถ้าใครเห็นมือ ฉันแล้วล่ะก็ต้องพูดว่า มือคุณหนูจริงๆ บอบบาง ไม่เคยทำงานหนัก

  แต่สิ่งที่ฉันได้จากปู่ คือ คนเรา เกิดมาต้องทำงาน งานอะไรก็ได้ ทำแล้วมีความสุข เมื่อทำงานเราจะได้ไม่คิดอะไรมาก จิตจะได้อยู่กับงาน ส่วนพระอาจารย์สงครามก็สอนฉันหลายเรื่อง เรื่อง การดำเนินชีวิต ชีวิตของแต่ละคนเกิดมาไม่เหมือนกัน แต่เราเลือกที่จะทำหรือกำหนดตนเองได้ ว่าเราจะทำความดีหรือความชั่ว อย่าอ้างเหตุผลอื่นๆ เพื่อการทำความชั่ว เพราะคนเราทุกคนรู้ดีว่าอะไรดี อะไรชั่ว

  และสิ่งที่ฉันคิดและปฏิบัติเสมอ  คือ การคิดดี พูดดี ทำดี คบคนดี อยู่ในสถานที่ดี มีความสัมพันธ์ที่ดี  แล้วชีวิตเราจะดีเอง และสิ่งที่ฉันไปพบไปเจอที่สำนักสงฆ์วัดป่าเขามโนราห์ มีหมดทุกอย่าง ฉันไม่ขอสัญญาว่าฉันจะไปปฏิบัติธรรมที่นั่นอีกไหม

  แต่สิ่งที่ฉันจะทำคือ เมื่อมีโอกาสฉันก็จะไปปฏิบัติอีก เพราะหากไม่ทำในช่วงชีวิตนี้ ฉันจะไปทำอีกเมื่อไร คุณล่ะหากมีโอกาสอยากให้คุณได้ไปทำ ไปปฏิบัติเพราะโลกปัจจุบัน วุ่นวายหนอ....

[Dr. Ple]

...การดำเนินชีวิต ชีวิตของแต่ละคนเกิดมาไม่เหมือนกัน.... แต่เราเลือกที่จะ "ทำ หรือ กำหนดตนเองได้" ....การเลือกที่จะทำ หรือ ไม่ทำ ...อยู่ที่  "เรา" จริงๆค่ัะ

ขอบคุณบทความดีดีนี้...ที่้นำมาแบ่งปันเราชาว GTK นะคะ