เรื่องเล่า..ของแม่
วันศุกร์ที่ 3 สิงหาคม เรามีโอกาสไปนอนกับแม่ เราก็คุยกันหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องราวในอดีต
แม่เล่าว่า....
ตอนแรกที่แม่แต่งงานกับพ่อ พ่อพาแม่ไปอยู่กรุงเทพ แถวคลองบางกอกน้อย พ่อไปทำงาน ส่วนแม่จะนั่งรถไฟไปหาซื้อของจากนครปฐม มาค้าขายในกรุงเทพฯ แม่เหนื่อยมาก จึงอธิษฐานขอพรจากพระว่า ขอให้ไม่ต้องทำงานหนักเช่นนี้
พอกลับมาถึงบ้าน
พ่อบอกว่า...ให้นำหลักฐานที่เรียนจบมาสมัครงาน จะได้เป็นครู แม่ก็ดีใจมาก จะได้เป็นครู แม่ไปสอนได้ไม่กี่เดือน แม่บอกว่า... เด็กกรุงเทพฯซนมาก พูดกู มึง แม่ทนไม่ได้ ขอลาออกจากครู
พ่อจึงไปฝากแม่เข้าทำงานกรมทางหลวง ทำหน้าที่ทำทะเบียนประวัติเจ้าหน้าที่ ต่อมาได้ทำบัญชี เพราะแม่เก่งเลข หลังจากใช้ชีวิตในกรุงเทพนระยะหนึ่ง จึงขอย้ายกลับมาอยู่อำเภอบ้านไผ่ ทำงานแขวงการทางบ้านไผ่ ตั้งแต่ปี 2498 ทำงานจนเกษียนอายุ
แม่เล่าต่อว่า..
แม่มีลูก 9 คน ตอนนั้น แม่กับพ่อรับราชการ เงินเดือนนิดเดียว ต้องเลี้ยงลูกและให้เรียนหนังสือด้วย เงินเดือนส่วนหนึ่งก็นำมาสร้างบ้าน โชคดีที่มีคุณตา (พ่อของแม่)และคุณยาย คอยช่วยเหลือ คุณยายให้เงินค่ากับข้าววันละ 2 บาท
สมัยนั้นข้าว ปลา อาหาร ผัก ผลไม้ ไม่ต้องซื้อ ทุกอย่างเราจะทำกินเองหมด
- มีข้าวในนา มีปลาในน้ำ พวกเราต้องไปช่วยพ่อ แม่ทำนาด้วย
- ผักก็ปลูกกินเอง ข้างรั้วมีตำลึง ข้างครัว มีข่าตะไคร้ ใบมะกรูด มีหน่อไม้ทุกชนิด มีต้นมะพร้าวอีกด้วย ปลูกทุกอย่างที่กินได้ ปลูกต้น สาคู มันเทศ
- ผลไม้ ก็ปลูก มีทุกอย่าง กล้วยน้ำว้า แตงโม มะม่วง ลำไย ขนุน ละมุด ฝรั่ง ลูกหว้า
- มีการเลี้ยง เป็ดและไก่ ไว้กินไข่
ถึงแม้ว่าพ่อแม่จะรับราชการ..
แต่ก็ทำไร่นาสวนผสมด้วย แม่จะลงทำสวนตอนเช้าทุกวัน เพราะแม่ตื่นแต่เช้า จะปลูกผักและดายหญ้าในตอนเช้ามืด ก่อนไปทำงาน เสาร์ อาทิตย์ เราจะชอบไปไร่นาสวนผสมของพ่อกับแม่ มีสระใหญ่เลี้ยงปลา เราเป็นเด็กเราก็ว่ายน้ำเล่นกันในสระ จนเราสามารถว่ายน้ำได้เองแบบธรรมชาติ
แม่บอกว่า ...
เงินส่วนใหญ่จะใช้ในการส่งลูกไปเรียนหนังสือ บางวันเงินไม่มี แม่ต้องตื่นแต่เช้าไปขายของ เช่น หน่อไม้ มะพร้าว หรือกล้วยน้ำว้า พอได้เงินมา ก็แบ่งให้ลูกไปโรงเรียนใช้ซื้อขนมกินบ้าง แต่อาหารกลางวัน พวกเราจะต้องห่อข้าวไปกินเอง
นอกจากนี้แม่จะจัดสรรที่ดินขาย เพื่อส่งลูกให้ได้เรียนหนังสือ แม่ขายที่ดินได้ ส่วนหนึ่งแบ่งมาเลี้ยงลูก ส่วนหนึ่งแบ่งไปซื้อที่ดินไว้ ทำให้แม่มีที่ดินมากมาย
สมัยนั้นเราจำได้ว่า...
ตอนเด็กๆไม่ค่อยได้ซื้อเสื้อผ้าใส่ จะได้ตัดเสื้อปีละ 1ชุด แบบสวยๆ เพราะจะได้ใส่ไปวัดกับคุณตา หรือใส่ไปงานบุญประจำปี เพราะฉะนั้นเสื้อผ้าที่ใส่ส่วนใหญ่ก็จะรับต่อจากพี่พี่ๆ
แม่เล่าว่า..
ถ้าไม่ทำแบบนี้ลูกทั้ง 9 คงจะไม่ได้เรียนหนังสือ
เราจำได้ว่า..
ตอนเรียนหนังสือ เราได้รับทุนการศึกษามาตลอด เพราะแม่มีลูกหลายคน เราไม่เคยเรียนพิเศษ แม่กับพ่อจะสอนเอง แม่สอนเลขคณิต พ่อสอนวิชาศีลธรรม ภาษาอังกฤษ และความเป็นระเบียบวินัย
มาวันนี้...
แม่อายุ 85 ปี แม่ยังทำสวนได้สวยงาม ไม่ว่าแม่จะอยู่ที่ใด บ้านแม่จะสวยงาม ร่มรื่น น่าอยู่ อบอุ่นทุกครั้งที่ไปอยู่ด้วย
ยังมีสวนผัก ผลไม้ มะละกอ กล้วย อ้อย และแม่ยังตื่นแต่เช้าดายหญ้าทุกวัน
ถึงแม้จะเดินไม่ค่อยถนัดนัก เราก็คอยดูแล และช่วยจ้างคนมาช่วยทำด้วย แม่จะได้ไม่เหนื่อยมาก
สิ่งที่เราได้ทักษะะจากแม่คือ
- ความมานะพยายาม
- ความขยันขันแข็ง
- ความประหยัด
- การเลี้ยงลูก
- การใช้ชีวิต
- หลักเศรษฐกิจพอเพียง
- การวางแผนในการทำงาน
สิ่งที่เราจะต้องพัฒนา คือ
การดูแลสวน แม่มีที่ดินมากมาย แม่สามารถจัดการให้สะอาด สวนสวยงาม ยังมีผัก ผลไม้มากมายเช่นเดิม ไม่มีหญ้ารก
สวนกล้วยแม่ ในปัจจุบัน
ข่า ตะไคร้ และอื่นๆอีกมากมาย ภายในสวนของแม่
สวนของเรามีไม่มาก แต่ยังไม่สามารถดูแลให้สวยงามเหมือนสวนแม่ วันนี้สวนแก้ว มีต้นไม้ยังไม่มากนัก แตเราก็เตรียมไว้ในยามเกษียน
สวนแก้วยามเย็น
แก้ว..5/8/55
ความเห็น (28)
เรียนคุณแก้ว ...ตอนเด็กๆไม่ค่อยได้ซื้อเสื้อผ้าใส่ จะได้ตัดเสื้อปีละ 1ชุด แบบสวยๆ เพราะจะได้ใส่ไปวัดกับคุณตา หรือใส่ไปงานบุญประจำปี เพราะฉะนั้นเสื้อผ้าที่ใส่ส่วนใหญ่ก็จะรับต่อจากพี่พี่ๆ )
บ้านผมใช้ผ้าดิบ ครับ ก่อนนำมาใช้ต้องเอาไปแช่หมักไว้ในโคลนหนึ่งเดือน เพื่อให้เนื้อผ้าเป็นเนื้อเดียวกับโคลน แล้วนำมาเป็นผ้าถุง อายุการใช้งาน ยาวกว่าปกติมาก
พ่อแม่สมัยก่อน ขยันอดทน สู้ชีวิต จริง ๆ ...สวัสดีครับ
แม่คือ ครู...วันแรกของเรา (สอนให้ดื่มน้ำนม...หยดแรก) ... และแม่ก็สอนลูก ... อย่างไม่รู้สึกเหน็ดหนื่อย นะคะ... ความรักแม่ ยิ่งใหญ่จริงๆๆ ค่ะ
ขอบคุณมาก กับบทความดีดีนี้นะคะ
ร่มรื่น ร่มเย็น จากแม่ถึงลูก
ขอบคุณค่ะ
อบอุ่นดีจังค่ะ มีพ่อแม่ช่วยสอนหนังสือ
เห็นการปลูกกล้วยเป็นแนว สวนที่ทั้งเรียบร้อยและมีประโยชน์ สะท้อนถึงความเป็นนักบริหารจัดการของคุณแม่ที่ตกมาถึงพี่แก้วเป็นอย่างดีค่ะ
สวนของคุณแม่ พี่แก้ว สวยงามเป็นระเบียบจริง ๆ ค่ะ
ขอให้คุณแม่พี่แก้วสุขภาพแข็งแรงค่ะ
มันเป็นชั่วโมง .ทองของพี่แก้ว และครอบครัวคะ
เก็บความทรงจำ ของชั่วโมงทองให้นาน นิรันดร์
ฝากความระลึกถึง คุณแม่ คนเก่ง ด้วยคะ
รักแม่เหมือนกันคะ
ท่านบังคะ
ตอนเด็กๆ การซื้อของฟุ่มเฟือยทุกอย่าง แทบจะไม่มี เพราะชีวิตวัยเด้กเราไม่มีศูนย์การค้าที่จะมาล่อตาล่อใจเรา
แม้แต่เสื้อผ้า เราก็มีใส่เท่าที่จำเป็น ดังนั้น แม่จะจ่ายให้เฉพาะค่าเล่าเรียน การซื้อหนังสือ และการจะได้ใส่ชุดสวยๆ แม่ก็ตัดให้เองค่ะ
คุณแว่นธรรมทอง
พ่อ แม่สมัยก่อนท่านก็ดำรงชีวิตแบบที่สมัยนั้นเป็น เพราะทุนนิยมยังไม่เข้ามา
พ่อแม่ทุกคนส่วนใหญ่ก็คล้ายกัน เราก็ไม่รู้สึกเหลื่อมล้ำในชีวิต มีกิน มีใช้บ้าง
ถ้าเรามองย้อนกลับไปเหมือนสู้ชีวิต
เพราถ้าไม่ทำกินเอง ก็ไม่มีขาย
อาจารย์Somsriคะ
ตอนเด็ก เราจะมีพ่อและแม่คอยสอนเอง ทุกเช้า-ทุกเย็นพวกเราทั้งครอบครัว กินข้าวพร้อมกันและ จะต้องมานั่งคุยที่ระเบียงบ้าน พ่อแม่มีอะไรจะสอน ก็สอนทุกวัน เราจะซึมซับเรื่องดีดีที่แม่สอนทุกวันค่ะ
คุณหมออ้อ ทพญ.ธิรัมภา
แม่พี่แก้ว ขยันขันแข็งและชีวิตจิตใจชอบทำไร่ นา และสวน
สมัยเด็กของแม่ คุณตาก็เป็นคนที่มีไร่นา แม่ถูกปลูกฝังการทำกินด้วยตัวเอง
ดังนั้นสมัยเด็กๆครอบครัวพี่แก้ว ไม่เคยซื้อทุกอย่างที่เป็นผักผลไม้ กินผลไม้ตามฤดูกาล
ในปัจจุบันยังได้กล้วยน้ำว้าของแม่มากินเป็นประจำ
แม่เก่งเลขคณิตมาก แม่บอกว่า ยังไม่เรียนก็ทำเลขได้
เวลาไปโรงเรียน...เพื่อนแม่จะต้องมาขอให้แม่ช่วยกันทำการบ้าน
แม่สอนเลขคณิตพวกเรา แม้กระทั่งหลานแม่ยังสอนได้ค่ะ
คุณหมอ ปัทมา
แม่พี่แก้วเป็นคนมีระเบียบ คือขยันขันแข็ง ทำงานทุกอย่างตามเวลาที่กำหนด
สมัยแม่ยังสาวๆ แม่ตื่นมา เข้าสวน ทำความสะอาดสวน เสาร์ อาทิตย์ก็ไปทำสวน
สมัยพวกพี่ยังเด็กๆ ไร่นาและสวนของแม่ 50 ไร่ แม่และพ่อทำสวน สวนไม่เคยรก ได้ใช้พื้นที่ทุกส่วน สะอาด สวยงาม ลูกๆไม่เคยไปเที่ยวไหน ที่เที่ยวของพวกพี่ๆ คือสวนของแม่ ที่หัดว่ายน้ำ คือบึงใหญ่ของแม่เช่นกัน
คุณStream
เป็นชั่วโมงทองของพวกพี่ค่ะ ที่แม่ยังอยู่ด้วย
แม่เป็นตัวอย่างที่ดี
ขอบคุณที่ฝากความระลึกถึง แม่...
- พี่แก้วครับ
- แม่แข็งแรงมาก
- เลี้ยงลูกได้ดีทุกคน
- ชอบสวนแม่พี่มากร่มรื่นดีครับ
แม่เล่าให้พี่ฟังว่า แม่ออกงานเพราะ พี่มาเกิดด้วย
อาจารย์ขจิตคะ สวนแม่มีของกินทุกอย่าง ดินดีมาก สวนพี่แก้วอยู่ใกล้สวนแม่ ปลูกมะม่วงแก้ว มะม่วงอกร่อง มะขามเทศมาเลเซีย และมะนาว กำลังประคบประหงมกันอยู่
พี่เอ๋ อาจเป็นเหตุผล 2 อย่างที่แม่เลิกเป็นครู เหตุผลที่แม่บอก แม่บอกเด็กนักเรียนซนมากๆ
สวัสดีวันแม่ค่ะพี่แก้ว
วันที่ 12 สิงหาคม ไปนอนกับแม่
แม่เล่าว่า
แม่ปวดหลังมาก เพราะไปดายหญ้า ต้องใช้ลูกประคบนึ่งแล้วมาประคบหลัง ค่อยดีขึ้น
ตอนเย็น พวกเราก็นำพวงมาลัยมาไหว้แม่กัน
อ่านความรักของแม่...ผ่านเข้าสายตา...และวิ่งกระโจนเข้าไปในใจ...ชอบสวนกล้วยของแม่พี่แก้วมากครับ
ครอบครัวพี่ เติบโตมาจากกล้วยน้ำว้าของแม่ ตั้งแต่เด็ก เราไม่เคยซื้อผลไม้เลยค่ะ
อีกเรื่องที่ลืมกล่าวถึง ค่ะ ทิมดาบ
ตอนก่อนนอน แม่จะพาสวดมนต์ก่อนนอน สวดบทอิติปิโส ทุกคืน
ทำให้พวกเราซึมซับสิ่งดีดี จนมาถึงวันนี้
ชีวิตมีความสุข ทุกวันคืน
คุณหมอเล็ก ภูสุภา ขอบคุณที่มาชมสวนแม่พี่แก้วค่ะ ตอนนี้แม่ยังพอไหวค่ะ
อ่านแล้วชวนให้คิดถึงคุณแม่และคุณยายเช่นกันค่ะ
ขอให้ท่านสุขภาพดีๆ นะคะ
คิดถึงค่ะ คุณแก้ว สบายดีนะคะ
คืนวันที่ 5 พค 56 ไปนอนกับแม่ แม่บอกว่าเวลาพูดจะเหนื่อย เราบอกแม่ว่า ให้นั่งฟังก็พอ ไม่ต้องพูด
และเราก็สังเกตว่า แม่ก็พูดน้อยลง
มา รพ คราวหน้า 10 พค 56 อาจต้องตรวจระบบหัวใจดู
พื้นที่ความสุขแห่งนี้ร่มรื่น ชื่นใจมากค่ะ เป็นตัวอย่างคำสอนที่ดีที่ได้เรียนรู้ไปด้วย ผู้ใหญ่เป็นผู้ที่มีสายตายาวไกล และมีความละเอียดอ่อนรอบคอบนะคะ สมควรแก่การเจริญรอยตามค่ะ