แค่เพียงเสี้ยวเดียวเท่านั้น
เป็นบันทึกใกล้ตัวที่เขียนง่ายชวนให้บันทึกจริงๆค่ะ ออกมาจากความรู้สึกที่ไม่ต้องเสแสร้งใดๆ
คงเป็นคำพูดที่จริงที่สุด "เราจะรู้ซึ้งถึงพระคุณของแม่ เมื่อเราเป็นแม่"
....เหตุการณ์วันนั้น วันที่ฉันคลอด ฉันไม่เคยลืมเลย ตลอดระยะเวลา จะครบ 8 ปีเต็มในวันที่ 15 สิงหาคม 55 นี่เอง..
....วันนั้นฉันตกเลือดหลังคลอด ฮีมาโตคริท ( HCT) เหลือแค่ 11 แม้จะเบ่งคลอดเอง แต่ฉันต้องได้เปิดหน้าท้องเพื่อรักษาชีวิตตัวเอง..เมื่อฉันรู้สึกตัวครั้งแรก เสียงที่ได้ยินเสียงแรกคือเสียงของแม่ แม้ฉันจะลืมตาไม่ได้เพราะหน้าบวมมาก พูดไม่ได้เพราะปากอมเครื่องช่วยหายใจ แต่หูฉันได้ยิน
....แม่พูดว่า "นี่ใช่ลูกฉันอยู่เหรอ ไม่ใช่หรอก ขอเดินไปดูเตียงอื่นก่อน" แม่จำฉันไม่ได้เพราะตัวฉันบวมมาก เนื่องจากผ่านมรสุมในการคลอดมามาก ให้เลือดทั้งหมด 19 U......."ไปดูหมดทุกเตียงแล้ว ไม่มีเตียงไหนเหมือนลูกฉันซักคน คนนี้แหละถึงหน้าตาจะไม่ใช่ แต่เล็บมือเล็บเท้า ใช่แน่นอน"
....ตอนนั้นฉันรู้สึกร้อนมากๆ อึดอัด เพราะผ้าห่มคลุมไว้หลายผืนมาก รู้สึกมีเหงื่อเต็มหน้าผาก ทุกคนที่อยู่ข้างเตียง พูดเรื่องฉันหมด แต่ไม่มีใครรู้ว่าฉันรู้สึกยังไง แต่ทันใดนั้น!
...แม่เป่ามาที่หัวฉัน 3 ครั้งพร้อมกับท่องนะโม ( ในใจฉันบอกเป่าอีกแม่ เป่าอีกแม่ ) ฉันรู้สึกเย็นสบายเหมือนขึ้นสวรรค์ ( ช่วงหนึ่ง)..
....หลังพักฟื้น น้ำนมฉันมีน้อยมาก แต่ฉันอยากให้ลูกได้ดื่มนมจากอกฉัน แม่ไปหาสมุนไพรมาให้ดื่ม-อาบ อาหารบำรุงน้ำนม พร้อมกับให้พรฉันให้มีน้ำนมให้ลูกกิน จนลูกได้ดื่มนมจากอกฉันเป็นเวลา 2 ปี 1 เดือนเชียวนะ...
....นี่เป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของเหตุการณ์ในช่วงนั้นและแค่เสี้ยวเดียวในชีวิตทั้งหมดที่เกิดมาเป็นลูกแม่ตลอดระยะเวลา 37 ปี
...อยากบอกว่าดีใจที่ได้เกิดเป็นลูกแม่ ดีใจมากที่ได้เลี้ยงดูแม่ในลูกทั้งหมด 3 คน และดีใจที่ได้มีโอกาสมีชีวิตรอดทำหน้าที่เป็นแม่....
...แม่น้ำ..
2สิงหาคม 2555
ความเห็น (8)
เป้นกุศลอันยิ่งใหญ่ที่เราเป้นคนดุแลพ่อแม่ ค่ะคุณแม่น้ำ ขอบคุรบทความที่ทำใหนึดถึงบุญคุณ แม่
"ถึงหน้าตาจะไม่ใช่ แต่เล็บมือเล็บเท้า ใช่แน่นอน"
นี่คือความละเอียดอ่อนในหัวใจของแม่นะคะ
ชื่นชมหัวใจที่ละเอียดอ่อนที่เป็นทั้งแม่และลูกดวงนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เมื่อเราเจ็บ แค่ได้ยินเสียงแม่ก็ชื่นใจ รู้สึกปลอดภัยไร้กังวลแล้วค่ะ
ขอบคุณดอกไม้ทุกๆดอก ข้อความทุกๆคำ กำลังใจที่แวะมาเยี่ยมทุกๆดวงค่ะ
- เมื่ออยู่ใกล้แม่...เรารู้สึกเหมือนเป็นเด็กอยู่เสมอ แม้ว่าวันนี้ เราจะเป็น "แม่" แล้วก็ตาม
- ขอบคุณความรู้สึกดีดีที่นำมาแบ่งปันค่ะ
ขอบคุณคุณกิ่งไผ่ที่ให้ความรู้สึกว่า เรายังเป็นเด็กน้อยของแม่เสมอ และอีกอนาคตข้างหน้าแม่น้ำก็คงจะยังความรู้สึกว่าลูกน้ำยังคงเป็นเด็กน้อยของแม่อีกเหมือนกัน...เป็นวัฏจักรที่ไม่มีวันสิ้นสุด....
- อ่านเรื่องแม่แล้วชอบใจมาก
- ตอนเด็กแม่บอกว่า
- ถ้าไม่มีน้ำนมให้กินหัวปลีมากๆ
- เอ แล้วผมจะไปรู้กับเขาทำไมเนี่ย
- 555
- ขอบคุณดอกไม้และกำลังใจจากท่าน อ.ขจิตมากค่ะ ยอมรับว่าเป็นบันทึกที่เขียนจากคำทักท้วงของอาจารย์ที่บอกว่าไม่ให้หายไปนาน บวกกับหัวข้อที่โดนใจอยากบอกให้ทุกคนได้รับรู้จากประสบการณ์ "แม่"
- ถ้าอยากมีประสบการณ์จากหัวปลี ถึงไม่ใช่แม่ ก็เป็นผู้ช่วยได้นะคะถ้าเสาะแสวงหา 555