กลอนวันสำเร็จการศึกษาพยาบาล
ย้อนกลับไปสี่ปีที่ผันผ่าน
ก่อนเข้าเรียนพยาบาลด้วยความหวัง
ทั้งพ่อแม่ปู่ย่าเป็นพลัง
เพื่อสืบสานความหวังที่ฝังใจ
ต่อสู้เพื่อนร่วมทางมานับพัน
ผู้ใฝ่ฝันวิชาชีพที่สดใส
พ่อแม่รู้สึกปลื้มชื่นหัวใจ
ลูกฉันได้เข้าเรียนพยาบาล
ปีหนึ่งช่างสงสัยให้ตาซื่อ
ชีวิตคือความสับสนอลหม่าน
ปรับตัวกับชีวิตนักศึกษาพยาบาล
พี่ว๊ากโน่นดุนั่นสั่นอุรา
ปีสองนั้นฝันฝ่าขึ้นมาได้
ขอเอ็นใหม่ได้ไหมจ๊ะแม่จ๋า
เรียนพยาบาลยากเหลือเกณฑ์กว่าคณา
อีกไม่ผ่านบางวิชาน่าตกใจ
ปีสามนั้นหนักหนากว่าหลายเท่า
ปฏิบัติรุมเร้าเครียดกันใหญ่
ทุกวิชาถาโถมฝึกทั้งนอกใน
อยากกลับบ้านเพื่อชื่นใจแม่สักครา
ปีสี่ฝึกบทบาทพยาบาล
หัวหน้าทีมทำงานอย่างคุ้มค่า
วินิจฉัยชุมชนช่วยประชา
ใช้วิชาช่วยเหลือประชาไทย
ถึงวันนี้ที่พ่อแม่ได้ดังฝัน
ขอกอดแม่ซักร้อยพันตามกระหาย
พ่อจ๋าจบแล้วบอกออกจากใจ
อยากตะโกนบอกใครใครฉันได้ดี
ลูกจะเป็นคนดีมีคุณธรรม
ลูกจะนำความรู้คู่สุขขี
เพื่อเป้าหมายคุณภาพชีวิตประชาดี
ด้วยศักดิ์ศรีวิชาชีพพยาบาล
ความเห็น (4)
นำคนนราธิวาสมาส่งบ้าน
แต่งชุดพยาบาล คลุมญิฮาบใส่หมวกพยาบาลสวยมากครับอาจารย์
เห็นด้วยค่ะ เรียบร้อยมาก