Good day Toronto 2

ไม่คาดหวัง ก๋ไม่ผิดหวัง

ก่อนเดินทาง แบบแผนชีวิตก็เหมือนปกติ ยุ่ง ถึง ยุ่งที่สุด ต้องจัดการ-สะสางให้ลูกศิษย์สอบจบและทำเล่มให้เรียบร้อย เลยไม่ได้จัดกระเป๋า เตรียมอะไรมากมาย ย้ำกับตัวเองสิ่งที่ห้ามลืมเด็ดขาดก็มีตั๋ว มี passport & Visa จดหมายตอบรับเรื่องที่พักและที่ดูงาน และน้ำ้พริกเผา+น้ำพริกนรกและบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอย่างละ 1 ก็คิดว่า น่าจะอยู่รอดได้แล้ว เอาเหอะจะให้เหมือนอยู่บ้านได้อย่างไร เรื่องอื่น ค่อยว่ากัน...อย่าคาดหวังจะได้ไม่ผิดหวัง...

ออกเดินทางจากกรุงเทพเที่ยงวันอังคาร แวะเปลี่ยนเครื่องที่ฮ่องกง แล้วบินต่อไปโตรอนโตยาวเลย ไปด้วย Cathy ครั้งแรก ได้บรรยากาศดี

ผู้โดยสารส่วนใหญ่เป็นคนฮ่องกง จีน หรือราวๆ นี้ เพราะตลอดเส้นทาง ได้ยินการสื่อสารเป็นภาษาจีนต่อเนื่องทั้งคืน ดึกๆ หน่อยกำลังเคลิ้มหลับ กลิ่นบะหมี่สำเร็จรูปก็ลอยมาพร้อมเสียงตอบโต้ ดูเหมือนเขาจะกินกันสนุกสนาน หนุ่มแคนาดาที่นั่งข้างๆ ก็ไม่หลับไม่นอน อ่านหนังสือทั้งคืน เครื่องบินใช้เวลาบินจากฮ่องกงไปโตรอนโต 15 ชั่วโมงกว่าๆ รู้สึกได้ว่านักบินน่าจะเหยียบเต็มอัตรา...เพราะเหมือนนั่งรถแล้วขับผ่านลูกกระดอนอย่างเร็ว และบ่อยที่กัปตันจะบอกให้ทุกคนรัดเข็มขัด ถึงโตรอนโตคืนวันอังคารเวลา 2 ทุ่มเกือบ 3 ทุ่ม เวลาของไทยเร็วกว่าแคนาดา 11 ชั่วโมง ช่วงที่มากำลังเข้าหน้าร้อนของเขา มาถึงพระอาทิตย์เลยยังไม่ตก สว่างๆ อย่างนี้ ใจชื้นหน่อย

ผ่านด่านตรวจกระเป๋าก็เตรียมยื่นกับข้าวทั้ง 3 อย่างที่พกมาให้เจ้าหน้าที่ เขาก็ให้ผ่านไป ออกมาหาแทกซี่หน้าสนามบิน ก็บอกว่าไป New college residence มหาวิทยาลัยโตรอนโต ฉันก็บอกเขาตามที่ท่องมา เขาก็ซักโน้นนี้ เลยยื่นจดหมายตอบรับเรื่องที่พักให้ เขาก็ดูๆ แล้วขับมาส่งถึงที่พัก

เข้าที่พักก็รีบอาบน้ำนอน เพราะวันรุ่งขึ้นมีนัดกับ Marg เลย ตอนแรกเขาขอพบตอนเช้า เลยต่อรองขอเป็นเย็นๆ เพราะมาถึงวันแรกยังไม่รู้เลยว่าจะขึ้นรถอย่างไร แล้วหลงทางหรือเปล่าอย่างไร คิดว่ากว่าจะถึงเวลานัดคงหาทางไปพบเขาได้แล้ว...จะได้ไม่ผิดนัดเขา คืนนี้อย่าคิดอะไรเลย พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน