หมูจ๋า
นาง แก้วตา วงศ์หน่อแก้ว นพฤทธิ์

อาลัยทหารกล้าสี่นาย


หนูพลีชีพ...โดยที่ไม่ได้กล่าวคำอำลาคนในครอบครัว

 

ร่วมไว้อาลัยแด่ทหารกล้าสี่นายที่ปัตตานี

หมูจ๋าหรือครูแก้วได้ดูข่าวที่มีหทารกล้าสี่นายเสียชีวิตและบาดเจ็บอีกสองนาย เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม 2555 ได้มีคนร้ายประมาณ 15 คน โดยอาศัยรถกระบะเป็นพาหนะในการก่อการร้ายในครั้งนี้ ใช้อาวุธปืนยิงใส่เจ้าหน้าที่ทหารร้อยร.1532 หน่วยเฉพาะกิจ ปัตตานี  25 (ราว 5 นาที) ถ.สายมายอ-ปาลัส บ้านดูวา หมู่ที่  3 ต.ถนน อ.มายอ จ.ปัตตานี โดยทหารได้เสียชีวิต 4 นายได้แก่

1.สิบเอกลือชัย  จุลทอง

                         2.พลทหารเอกลักษณ์  สีดอกไม้

3.พลทหารภาคิณท์  หงส์มาก

4.พลทหารเบญจรงค์  ศรีแก้ว

ส่วนทหารที่บาดเจ็บ

1.สิบเอกปรีดา  นพคุณ

                             2.พลทหารอาคม  ชูกล่อม

ค่ะครูแก้ว(หมูจ๋า)เศร้าและสะเทือนใจมากที่ทหารรุ่นลูกหลานเหล่านี้ได้มาพลีชีพแบบนี้ พวกคนร้ายมันฮึกเหิมและอุกอาจมากๆที่กระทำการในครั้งนี้ จะเป็นการสร้างกระแสหรือโดยตั้งใจก็ดี พวกคุณไม่คิดเลยหรือว่าทหารเหล่านี้เขามีครอบครัวที่ยังรอคอยเขากลับบ้าน เพื่อเป็นหลักของครอบครัว คุณมีจิตใจที่โหดเหี้ยมเหนือมนุษย์ทั่วไป จิตใจคุณทำด้วยอะไร เมื่อวานได้ส่งข้อความไปในทีวี ว่า หลับเถิดทหารกล้าแม่ครูแก้วรักหนูทุกๆนาย/ลำพูน เสียใจอย่างสุดซึ้งค่ะแทบจะบรรยายไม่ออกเลย คอมันตีบตันไปหมดลูกๆเอ๋ย

หนูพลีชีพ...แบบตายเร็วโดยไม่มีโอกาสได้ตอบโต้

หนูพลีชีพ...ทั้งๆที่ปฏิบัติหน้าที่

     หนูพลีชีพ...โดยที่ไม่ได้กล่าวคำร่ำลาคนในครอบครัว

หนูพลีชีพ.โดยที่ไม่ได้กล่าวแม้แต่คำอำลาเพื่อนและเจ้านาย

และที่สุดคือเพื่อนๆของหนูไม่มีโอกาสได้ช่วยเหลือหนูเลย ตอนเขียนบันทึกนี้น้ำตายังไหลพรากๆอยู่เลย ขอบคุณหนูทั้งสี่นายนะลูกที่ปฎิบัติหน้าที่ได้อย่างสมเกียรติ แม่ครูแก้วขอยกย่องลูกๆนะ ไปดี หลับให้สบาย สู่สรวงสวรรค์นะลูก และไม่สนหรอกค่ะว่าจะมีเจ้านายหรือใครมาสนใจลูกๆที่ยังเหลือ  ปฎิบัติหน้าที่อยู่ เคยเห็นภาพเปรียบเทียบที่ทีวีช่องหนึ่งเอามาลงแบ่งเป็นสองช่อง ด้านบนเป็นรูปของลูกๆทหารกินข้าวรวมกันมีแต่ข้าวโรยอยู่บนผ้ายาง ส่วนภาพล่างเป็นรูปคนสบายๆกินอาหารอย่าดีเต็มโต๊ะ ถ้าจะให้แม่ครูเลือกนั่งทานข้าวด้วยนะคะแม่ครูขอไปนั่งทานข้าวร่วมกับลูกทหาร    ที่ชายแดนดีกว่า ทหารปกป้องบ้านเมืองกินข้าวเปล่าๆ คนชั่วนั่งสบายกินอาหารโต๊ะจีนอาหารเหลาโดยที่ไม่ได้ออกแรงทำอะไรเลย วันๆเอาแต่เที่ยวแล้วจ้างคนป่วนที่นั่นที่นี่ สร้างความไม่สงบสุขในสังคม ขอถามนิดว่า คุณมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นได้อย่างไร ไม่มียางอายกันบ้างเลยหรือ.....มีคนหลายๆคนส่งข้อความด่าตำรวจให้เปลี่ยนสีเครื่องแบบเป็น    สีอื่นซะ แต่ครูแก้วหมูจ๋า อยากจะขอ.....ให้ถอนกำลังทหารออกมาซะไม่มีประโยชน์อันใดเลย ลูกๆหลานๆมาตายฟรี โดยที่ไม่มีแม้แต่เจ้านายชั้นผู้ใหญ่มาเหลียวแล.......

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตค่ะ

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 496464เขียนเมื่อ 30 กรกฎาคม 2012 10:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 สิงหาคม 2012 10:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

Blank ขอบคุณพระมหาวินัย ภูริปุญฺโญ ทิวาพัฒตน์ ที่มาให้กำลังใจนะคะ

Blank ขอบพระคุณท่านชยพร แอคะรัจน์ที่แวะมาให้กำลังใจ

Blank ขอบคุณกฤษณพงศ์ที่แวะมาอ่านนะคะ

สวัสดีค่ะครู แก้ว หมูจ๋าBlank

ขอร่วมไว้อาลัยแด่ทหารกล้าทุกคนที่พลีชีพ

Blank ขอบคุณครูทิพย์ที่แวะมาร่วมไว้อาลัยนะคะ

การการเริ่มต้นใหม่ ในดินแดนอันเป็นนิรันดร์ของชีวิต...

Blank ขอบคุณแผ่นดินที่แวะมาค่ะ

อ่านแล้วได้แต่เศร้าสำหรับคนทั่วไป ทหารเก่าอยากบอกว่าน่าจะเป็นการประมาท..ที่สำคัญคือทหารเหล่านั้นไม่สามารถทำการใดใดได้ก่อนนอกจากจะถูกทำร้ายก่อน.* ถ้าทหารทำก่อนต้องถูกไอ้พวกสิทธิมนุษยชนตำหนิเป็นแน่ ! เจ้านายบางคนไม่กล้าตัดสินใจ กลัวไปต่าง - นานาๆ แต่ไม่กลัวว่าลูกน้องจะเสียชีวิต..ถ้ามีการรุกไล่บ้างทหารกล้าจะไม่ตายง่ายเช่นนี้.สมัยที่ผมเคยไปประจำที่นั่น ทางเราจัดให้มีการรุกแบบตั้งฐานลอย ค่ำไหนนอนนั่น เชื่อไหมว่ายังมีโจรจีนราคาถูกเดินฝ่าเข้ามากลางวงของทหารกล้า ตัวโจรคงโดนไปบ้างเพราะมีรอยเลือดเป็นทาง ทหารนย.เสียชีวิต ๑ นาย ผู้เขียนนำศพไปส่งเองที่นครศรีฯ ผบ.หน่วยที่ใจถึงมันต้องเดินลุยไปกับลูกน้องบ้างบางโอกาส เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจ มิใช่ดีแต่แหกปากอยู่ในที่ตั้ง..ขอเอ่ยถึงความกล้าของผบ.หน่วยสักครั้งเถอะครับ ผบ.ฉก.นย.สมัยนั้นท่านเดินเป็นคนที่สี่...เสียงตูม ! คนที่ ๕ พลาดไปเหยียบกับระเบิดเข้า..เฮลิคอร์ปเตอร์มารับตอนหกโมงเช้า..ผมยังจำได้ดี แต่นายที่ดีและกล้าเช่นนี้ไม่ค่อยมีใครรู้จัก คนเราถ้าถึงที่มันต้องตายเองนั่นแหละครับ ท่านยังแข็งแรงเป็นปกติและเกษียณอายุแล้วในยศพลเรือโท..ประสาท กาญจนจิตรา..ลูกน้องรักท่านมากพอสมควร..แต่แปลกในบ้านเรานั้นนายคนไหนถ้าลูกน้องชอบ..เออ..นายด้วยกันกลับไม่ชอบ..เรารอดกลับมาแล้วได้แต่คอยติดตามข่าวบรรดาทหารแนวหน้าเสมอมา ขอให้พระคุ้มครองพวกท่านตลอดไป.

* คนที่สองจากขวาคือผู้เขียนเองครับ..ยุทธการกรุงชิง.

เสียใจโครตเลยว่ะ

 

เราก้อเป้นแฟนทหารหลาที่เสียชีวิตไปเหมือนกันตอนนี้1ปีแล้วที่ล่าจากฮะห์ไปคิดถึงมากๆๆๆเลยเมื่อไรจะทำใจได้อ่ะแหวนที่ล่าให้ฮะห์ัยังอยู่เหมือนเดิมเลยไหนบอกว่าจะกับมาพาเราไปหาพ่อแม่รอมานานแล้วล่าก้อไม่มาเพราะเค้าได้โดนโจรนรกทำลายความหวังเราสองคนจบไปแล้วทุกวันนี้คิดถึงล่าอย่างบอกไม่ถูกเลยว่ะเครียดเมาเกือบทุกวันเลยว่ะ

รักล่ามากๆๆๆๆเลยน่ะหลับให้สบายน่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท