"นงนาท สนธิสุวรรณ"คือแสงสว่างกลางใจยามไม่มีไฟส่องทาง
ความเห็น (6)
เห็นแล้วประทับใจ สายใยแห่งการเกื้อกูลและแบ่งปันในสังคมแห่งนี้มากค่ะ แอบกระซิบว่า ตอนเริ่มเขียน gotoknow เตาะแตะ พี่ใหญ่ก็เป็นหนึ่งในกำลังใจสำคัญให้เขียนมาจนทุกวันนี้ค่ะ
ขอบคุณ ในน้ำใจ
ที่มีให้ ตลอดเวลา
ขอให้ คุณความดีรักษา
เจริญก้าวหน้า ทั้งทางโลก และทางธรรม
(ลิขิต..พระอาจารย์ประสงค์)
ความงดงามในน้ำใจ..กับชุมชนกัลยาณมิตร GTK
* ขอบคุณน้องชลัญธรเช่นกันค่ะ ที่แบ่งปันเรื่องราวในชีวิตจริงที่น่าอ่านมาก ป้าใหญ่ได้เก็บไปเล่าเป็นแรงบันดาลใจแก่ผู้อื่นที่ท้อแท้สิ้นหวังด้วย นับเป็นธรรมทานที่มีอานิสงค์สูงมาก
* ดีใจทุกครั้งที่ได้ยินเสียงหวานๆโทร.มาคุยในตอนหัวค่ำบ่อยๆ พร้อมคำทักทายน่ารักของหลานไจ่ไจ๋..หวังว่าจะมีโอกาสได้พบกันนะคะ..
ความกตัญญูรู้คุณ ล้วนเป็นบุญที่ประเสริฐ เราทุกคน สรรพสิ่งทั้งหลายล้วนมีคุณต่อกัน ยิ่งคนที่มีพระคุณต่อเรานั้นจงรักและเคารพเถิด เกิดคุณ และบุญจริง ........ (ไม่ค่อยได้มาเจอ ใคร ๆ ซะหลายวัน เพราะปู้ไจ่ไจ๋นั้นบ้า (555 แปลว่านั่งอ่าน-คิด-เขียน-นอนฝัน) อนุภาคพระเจ้า ซะหลายวัน 555...
เป็นอีกหนึ่งหลักฐานเชิงประจักษ์ถึงความอบอุ่น เกื้อกูลกันในสังคม GotoKnow แห่งนี้นะคะ อ่านแล้วพลอยยิ้มด้วยความสุขใจไปด้วย น้องชลัญธรเป็นคนที่เขียนความในใจได้น่ารัก เห็นความเป็นคนตรง จริงใจ จริงจัง เป็นเสน่ห์ที่น่าชื่นชมจริงๆค่ะ ช่างสรรหาสิ่งเล็กๆน้อยๆมาสื่อแทนความในใจได้อย่างน่าทึ่งอีกด้วย ขอบคุณทั้งเจ้าของบันทึกและ"พี่ใหญ่" 
สำหรับความสุขที่ได้จากบันทึกนี้นะคะ
อ่านแล้วซึ้งกับมิตรภาพดีๆค่ะ