เรียนรู้ที่จะต้องมี"จินตนาการ"ในการลงพื้นที่จริง
ใกล้ถึงเวลาที่จะต้องเดินทางอีกครั้ง ทุกครั้งที่จะต้องเดินทางไปที่ไหน ในใจจะนึกถึงเพลง กม.30 ของป้าง นครินทร์ กิ่งศักดิ์เสมอเลยเพราะเราไม่รู้เลยว่าสุดท้าย การก้าวเดินผ่านเส้นทางชีวิต เราจะล้มลงตรงไหน(สนใจฟังเพลงนี้ที่http://www.youtube.com/watch?v=wF5kZdY15pY)
อาจารย์เริ่มสั่งลาและสั่งงานที่จะต้องทำในช่วงขวบปีข้างหน้า
ส่วนใหญ่แล้วช่วงแรกของการทำงานจะเน้นไปที่การรวบรวมข้อมูลพยานหลักฐานที่อาจจะต้องใช้เพิ่มเติมเพื่อทำการปิดกรณีศึกษาสิทธิสถานะบุคคลที่ทางswitได้ร่วมมือกับคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร ช่วยเหลือคนในพื้นที่ซึ่งประสบปัญหาสถานะบุคคลหลากหลายประเภทเป็นไปตามทฤษฎีบุคคลที่มีปัญหาสถานะทางกฎหมายทะเบียนราษฎรทั้ง(ตามสูตร5คูณ6)
สิ่งที่น่าคิดในวันนี้คือการทำงานจะต้องมีจินตนาการ+การตั้งคำถาม(นึกถึงคำพูดของใครบางคนที่ว่าจินตนาการสำคัญกว่าความรู้ขึ้นมาทันที)
ภายหลังจากที่ทำกรณีศึกษาเสร็จอาจารย์ก็จะถามว่ามีอะไรสงสัยหรือเปล่า? อยากถามอะไรตรงไหน?บางทีเราก็จะตอบว่าตอนนี้ยังไม่มีครับอาจารย์ แต่เดี๋ยวลงพื้นที่แล้วถ้ามีปัญหาผมจะโทรถามหรือเมลมาหาอาจารย์ครับ ตรงนี้คิดดูแล้วเราอาจจะจินตนาการน้อยไปนิด(หรือไม่ได้จินตนาการเลย) คือเหมือนกับวางแผนน้อยไป(หรือไม่ได้วางแผน)ทั้งที่การทำงานสิ่งที่ต้องเจอแน่นอนคือปัญหา ไม่ว่ามันจะเกิดจากตัวเองหรือจากสภาพแวดล้อมภายนอกอื่นๆ การจินตนาการปัญหาที่น่าจะเกิดขึ้นจึงอาจช่วยให้เราเตรียมความพร้อมรับมือและแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นให้ลุล่วงไปได้ เช่น การถามพยานบุคคลควรจะถามแบบไหน ประเด็นสำคัญตรงไหนบ้างที่ต้องถามพยาน ใครจะเป็นพยานได้หรือไม่ได้เพราะหากไม่ได้คิดไว้ว่าจะเจออะไรบ้าง เวลาลงพื้นที่ไปเจอของจริงอาจจะ”น็อก”โดยไม่รู้ตัวก็ได้ (อย่างถ้าไปลงพื้นที่ถามพยานบุคคลดุ่ยๆคนเดียวอย่างนี้ตายเลยเพราะไม่แน่ว่าพยานน่ะเขาพูด+ฟังภาษาไทยได้หรือเปล่า บางกรณีอาจจะต้องใช้ล่ามสื่อสารแทนก็ได้)
เวลาที่ลงพื้นที่จริงคงมีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ
ขอบคุณอาจารย์พี่เลี้ยงทุกๆคนแห่งคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร ที่ให้การต้อนรับ ดูแลและอำนวยความสะดวกในทุกๆเรื่อง อบรมความรู้คดีบุคคลเป็นอย่างดี(โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับปัญหาสถานะสิทธิบุคคลให้กับผมครับ) ประทับใจมากๆเลยครับ
ความเห็น (4)
กฏหมาย ที่ให้การช่วยเหลือประชาชน ==> ท่านได้ ทำกุศล อันยิ่งใหญ่ นะคะ
ขอบคุณมากคะ สำหรับบทความดีดีนี้ค่ะ
ทำไม่รู้จักเอารูปมาใส่ในบล็อกเสียทีล่ะ
หัดเล่าเรื่องด้วยรูปก็ดีนะคะ
การเดินทางเพิ่งเริ่มต้นค่ะ
รออ่านทั้งคำถาม และจินตนการ