ผมส่งพัสดุให้อาจารย์มีหนังสือ 3 เล่ม และเพลงอีก 2 เพลงที่ผม ชอบมากครับ (ฟังแล้วมีความอบอุ่นและมีแรงเดินต่อไปข้างหน้า)
หนังสือราคาไม่มากมาย...ผมซื้อเก็บไว้มากมาย...รอให้แต่ละท่านที่มีความเหมาะสมครับ
ข้าพเจ้านำทั้งสามเล่มเก็บไว้ในรถยนต์ส่วนตัว
สวัสดีค่ะ
ส่วนตัวชอบบ่นว่า ทำไมวันจันทร์ต้องสีเหลือง วันอังคารต้องสีชมพู .... แต่วันไหนที่ชอบก็จะให้เป็นสีที่ชอบค่ะ...ฮาาาา
คนช่างคิด คิดเป็นระบบ ก็ดีเช่นนี้เอง
สุขสันต์วันอาทิตย์สีม่วงค่ะ :)
เพียงตัวหนังสือที่ได้อ่าน.. ต่างคน-ต่างความคิด
คุณหมอ ป. สามารถคิดได้ไกล และมีความหมายมากเลยค่ะ
แต่ชลัญมักมองเห็นทุกวันเป็นสีรุ้ง (สงสัยจะเป็น glaucoma) ...อ่ะไม่ใช่ ... ทุกวันนี้ชลัญจำแทบไม่ได้ว่า วันไหนสีอะไร ต้องให้ลูกสาวบอก เพราะทุกๆวันมัน แฟนตาซีไปหมด แยกไม่ออกว่าสีอะไรเป็นสีอะไร
ขอบคุณบทความที่ให้ข้อคิดดีๆ ชอบเวลาหมอ ป.วิเคราะห์ ค่ะ
วันนี้สีเทาสักวันค่ะ วันที่ฝนตกทั้งวัน
อ่านแล้วรื่นรมย์ ทั้งจากความคิดของอาจารย์หมอ ป. และสายใยมิตรภาพของความปรารถนาดีระหว่างกันกับคุณหมออีสาน
วันนี้สีเขียวค่ะ ปลูกมะม่วงและขนุน ส่วนลำใยวางต้นกล้าไว้ก่อน ขุดหลุมในตำแหน่งที่ต้องการได้นิดเดียว เจอดินแข็ง...หยุดรอฝนตกก่อน ให้ดินนิ่มสัปดาห์หน้าค่อยขุดต่อ
ขอบคุณข้อเขียนแห่งคลื่นอัลฟานะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
วัฒนธรรมที่ต่างกันตีความสีแตกต่างกันแน่นอนครับ มี paper ยืนยัน (เก่ามาก จำไม่ได้แล้วว่าใครเขียน)
งานวิจัยสมัยปริญญาเอกของพรรคพวกที่ทำงานกับอาจารย์ที่ปรึกษาเดียวกันกับผมทำเรื่องที่มีส่วนเกี่ยวกับสีกันตั้งหลายคนครับ (แต่จำไม่ค่อยได้แล้วว่าทำอะไรกันบ้างครับ)
สมัยยุค 90s งานวิจัย Information Sciences เขาฮิตเรื่องรูป ลักษณะ สี สัมผัส เสียง กลิ่น อะไรประมาณนี้ครับ พวกผลวิจัยสมัยเก่าๆ เดี๋ยวนี้ได้เห็นในเทคโนโลยีปัจจุบันกันหมดแล้ว ยกเว้นก็แต่เรื่องกลิ่น (ฮา)
ของ อ.จัน ก็มีเกี่ยวกับเรื่องสีแล้วก็อะไรอีกสองสามอย่าง (จำไม่ได้แล้ว) ผลที่ได้จากกลุ่มเป้าหมายไทยกับอเมริกันนี่ต่างกันอย่างชัดเจนครับ รู้สึกงานของเขาจะมีผลอะไรบางอย่างที่พยากรณ์เหตุการณ์ใช้สีในการเมืองของประเทศไทยได้ด้วย (เคยพูดเล่นกันหลังจากเกิดเหตุการณ์แล้ว)
อืมม.... สรุปว่าที่เล่ามานี่จำอะไรไม่ได้เลย เล่าว่าจำไม่ได้ (ฮา)
"... เพราะท่านเจ้าตัว บอกว่าอายลายมือ (ที่ดีกว่าข้าพเจ้าเสียอีก:) ..."
ผมแวะมายืนยันว่า เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ครับ อิ อิ
มาชื่นชมการวิเคราะห์ของคุณหมอค่ะ บันทึกนี้ทำให้นึกถึงหนังสือการ healing โดยใช้สี ที่อ่านผ่านตามาค่ะ แต่จำรายละเอียดไม่ได้เหมือน อ ธวัชชัยเลย หุหุ
ฝันดีค่ะคุณหมอ
ความว่าง..ไม่ปรุงแต่ง..ไม่ติดยึด..ย่อมเหลือพื้นที่สำหรับความคิดใหม่ๆได้อีกมากมาย
รู้ทั้งๆที่รู้..แต่เมื่อสติไม่ควบคุมจิตให้เป็นหนึ่งเดียวเมื่อใด..เมื่อนั้นความฟุ้งซ่าน..ย่อมก่อฝุ่นของกิเลสให้รกๆเต็มไปหมด
เมื่อใดที่จิตอยู่เหนือสติ..อาการสติแตกย่อมเกิดเมื่อนั้น..เป็นที่มาของคำกล่าวว่า..ประมาทขาดสติ..
วันอาทิตย์นี้ของพี่โอ๋ยังเป็นสีแดงค่ะ แต่อ่านบันทึกนี้แล้วเป็นสีน้ำเงินเลยเหมือนกัน ชีวิตมีไว้ใช้อย่างมีความสุขกับปัจจุบันจริงๆค่ะ ทำดีที่สุดตรงนี้แล้ว พรุ่งนี้ก็คือเรื่องของพรุ่งนี้ วางแผนร้อนรนมากไปก็ใจไม่ว่างเปล่าๆ (บอกตัวเองไปด้วยเลยค่ะ เพราะวันนี้ก็มัวแต่คิดถึงพรุ่งนี้ เตรียมจะ...โน่น นี่ นั่น..ไปหมด) น้องหมอป.เตือนทั้งตัวเองและเพื่อนพ้องน้องพี่ใน GotoKnow เลยนะคะนี่ ขอบคุณจริงๆ
เป็นความว่างที่งดงาม และเชื่อมโยงชีวิตกับความคิดได้อย่างเป็นธรรมชาติ...ขอบคุณบันทึกนี้ของอาจารย์หมอครับ
ขอบคุณค่ะคุณหยั่งรากฯ
สีประจำวัน ทำไมต้องมี และมีมาแต่เมื่อไหร่ ก็ไม่มีใครบอกได้นะค่ะ
เหล่านี้เป็นสิ่งสมมติ ขึ้นกับมุมมองของเรา
แบบนี้เลยค่ะ :)
"วันไหนที่ชอบก็ให้เป็นสีที่ชอบ"
ขอบคุณค่ะ
เริ่มเห็นเสน่ห์ของการอ่านหนังสือแล้วไหมค่ะ :)
ในความเป็นจริงแต่ละวันเป็นสีรุ้ง
มีสิ่งที่เราไม่คาดหมายแจมเข้ามาเสมอนะค่ะ :)
เป็นบันทึกที่งดงามและขอบคุณความคิดสร้างสรรค์จากคุณหมอ ป. ครับ
ผมก็เคยตระหนักรู้ว่า วันใดที่ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าหม่น ย่อมเปลี่ยนเป็นท้องฟ้าสีน้ำเงินที่มีความหวังได้ในใจเรา
อ.คนถางถาง ถึงบอกว่า ชลัญเป็นนักประหลาดน่ะหมอ ป. R2Rจะได้พบกันอยู่ใช่มั๊ย เตรียมของเล็ก design by chalunthorn ไปให้น่ะกลัวไม่เจอ
เป็นบันทึกที่งดงามมากครับ ผมเคยเห็นท้องฟ้าสีหม่นในออสเตรเลียที่เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินที่มีพลังและความหวังอย่างแท้จริงครับผม
" ทำงานทุกอย่าง ให้จิตว่าง" เป็นคำที่ พระ เณร ที่วัดหลวงปู่ที่ผมไปเป็นศิษย์ขอปฏิบัติอยู่ ชอบพูดกันมาก ผมเองก็สงสัยความหมาย และพยายามตีความอยู่เรื่อยมา ทุกครั้งที่ช่วยหลวงพี่เขาทำงาน ขนดิน หิน ความรู้สึกเหน็จเหนื่อยนั้นไม่มีเลย กับคำสอนที่หลวงพี่สอน " ทำงานทุกอย่าง ให้จิตว่าง"
วันนี้ได้ผมคำตอบ อีกมุมหนึ่งจากคุณหมอ ไขปัญหาธรรมให้ผมเลยนะครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะคุณอรชร
ตอนนี้ที่เชียงใหม่ก็สีเทาด้วยเมฆฝนค่ะ
แต่ในใจเรา กลับโปร่งโล่งสบาย
เมื่อมองทุกข์ที่ผ่านมาก็คล้ายเมฆ มาแล้วก็ไป ไปแล้วมาใหม่
แต่ไม่มีอะไรเป็นเช่นนั้นตลอดกาล
สิ่งที่ได้เรียนรู้ วิธีทำงานผ่านการปลูกต้นไม้ของคุณหมอธิรัมภา
คือ การรู้ผ่อนหนัก ผ่อนเบา ค่ะ
เมื่อเจอดินแข็ง แทนที่จะให้จอบกระทุ้ง
รอให้ฝนตกเพื่อดินอ่อนนุ่มก่อน เป็นไร
...
ขอบคุณค่ะ :)
ขอบคุณค่ะอาจารย์ ขออภัยที่ตอบช้า
มากรุงเทพ ถึงรู้ว่าหาอินเตอร์เนต wifi (ฟรี) ยากเย็นยิ่งนัก
อืมม์ ถ้าต่อไปเปิดเข้าเวบแล้วมีกลิ่นจำเพาะด้วยคงดี
เปิดเข้า gotoknow จะเป็นกลิ่นอะไรดี :)
เรื่องลายมือ มีหลายคนยืนยันแล้วค่ะ :)
สีเพื่อการเยียวยา
น่าสนใจค่ะ
สำหรับตัวเองชอบสีน้ำตาลอ่อนๆ
ไม่รู้เพราะนึกไปถึงร้านกาแฟ กับมุมสบายๆ ผ่อนคลายอารมณ์หรือเปล่า
ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่ ตอนนี้ยังต้องใช้คำว่า "พยายาม" ทำให้จิตว่าง ให้ช้าลง
เพราะธรรมชาติของตัวเองเป็นคนฟุ้ง กระจาย อย่างมากค่ะ
คิดเรื่องหนึ่ง เสี้ยววินาทีกระโดดไปอีกเรื่อง
...
พี่อุ้มบุญบอกพี่ใหญ่วางแผนนัดกินข้าวช่วงเราไป R2R เสียดายปีนี้ ยังรวมตัวกันไม่สำเร็จ ไว้ปีหน้านะค่ะ อยากเจอพี่ใหญ่ใจดีตัวจริงเสียงจริงเช่นกันค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่โอ๋ ที่มาหยอดสีน้ำเงินเพิ่มให้บันทึกนี้
...
ได้ฟังปาฐกถา ของท่านอาจารย์วิจารณ์ ในงาน R2R ที่ผ่านมา
มีข้อความที่ประทับใจ ท่านว่า
บุคคลที่จะประสบความสำเร็จในศตวรรษที่ 21
ไม่ใช่คนที่แสวงหาความแน่นอน (certainty)
แต่เป็นคนที่สามารถปรับตัวรับความท้าทายได้เก่ง (Resilience )
ดีใจที่ในที่สุดก็ได้พบตัวจริงกันนะค่ะ :)
ขอบคุณที่มอบของที่ระลึกได้ใช้ประโยชน์แน่นอนค่ะ
"ผมเคยเห็นท้องฟ้าสีหม่นในออสเตรเลียที่เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินที่มีพลังและความหวังอย่างแท้จริง"
เป็นความในใจที่งดงามมากค่ะ
ดร.ป๊อป เป็นนักวิทยาศาสตร์ ที่มีความอ่อนโยนในตัว หายากจริงๆ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ ท่าน ดร.สิริวิชชญ์
ชอบที่อาจารย์เขียนในบทความค่ะ
เรามัวแต่ไป ”ทำประกันชีวิต” กันซะมากมาย วงเงินไม่รู้เท่าไหร่
ทำไมเราไม่คิดที่จะมาปฏิบัติธรรมเพื่อ ”ทำประกันจิต” เราบ้าง...
...
ทุกครั้งที่รู้สึกวิตกว่าจะทำดีไม่ได้ดี
ทำแล้วจะไม่เป็นที่นิยมชมชอบ
เมื่อนึกถึง การยกผลงาน ให้กับความว่าง
ความคับข้องนั้นก็เบาบางลง
อย่างนี้ถือเป็นการ "ประกันจิต" ได้บ้างไหมค่ะ
เข้ามาตอบอาจารย์ในเย็นวันศุกร์ 13 ค่ะ :)
ที่ผ่านพ้นไปอย่างสงบ ไม่มีอะไรรุนแรงอย่างที่ใครๆ กลัว
คิดไปแล้วก็เห็นจริงกับอาจารย์ค่ะ
ตัวเลขของวันที่ก็เป็นสิ่งที่เราสมมติขึ้นมาเพื่ออ้างอิง
สิ่งที่เกิดในวันนั้น มีเหตุและปัจจัย ของมันเอง
ขอบคุณค่ะ
เชื่อค่ะ ว่าอาจารย์ขจิต ฮัมเพลง
"มีแต่วันสุข วันสุข.. "
เห็นอาจารย์ทำงาน แล้วเผื่อแผ่สุขมาถึงคนอื่นๆ ไปด้วย
มองภาพเก้าอี้ ท่ามกลางแปลงเกษตรนี้ทีไร
ก็อยากไปนั่ง ทอดสายตาเสียจริง
...
การปลดปล่อยตัวเองจาก "เขาจะคิดอย่างไรกับเรา"
ก็ทำให้สมองโล่งไปมาก
ขอบคุณค่ะ