บทกลอนนี้ชลัญไม่ได้คิดเองจำมาอีกที แต่ก็ขออนุญาตนำมาประกอบบทความ เพราะคิดว่าเหมาะสมสุดกับ "คนถางทาง"
อาจารย์ครบรสมากครับ.....และเก่งรอบด้าน...ขอชื่นชมอาจารย์ด้วยคนครับ
ดีใจแทนอาจารย์รศ.ดร.ทวิช จิตรสมบูรณ์จริงๆค่ะ ท่านปิดทองหลังพระจนล้นมาด้านหน้าแล้วนะคะ
พบแต่ดินตม มากมายเลยครับ อิอิ
บันทึกของอาจารย์ท่านตรงดีครับ อ่านแล้วมัน คล้ายๆ ชลัญธรที่มีมุขฮา...ด้วยทุกครั้ง ยินดีด้วยครับ...
ผมชอบอ่านบันทึกของ ดร.ทวิช ครับ สนุกดี และได้เห็นมุมมองนอกกรอบจริงๆ เป็น lateral thinker ตัวจริงเลยครับ บันทึก ดร.ทวิช ที่จริงแล้วเฉียบคมมาก แต่หลายบันทึกจะถูกบดบังด้วยศัพท์ที่อาจารย์ใช้และมุมมองทางการเมืองของอาจารย์ เรื่องภาษานั้นถ้าอ่านเข้าจริงๆ จะเห็นในอารมณ์ตลกของอาจารย์ กลายเป็นอ่านสนุกไปเสียอีกครับ ส่วนเรื่องมุมมองทางการเมืองนั้น อ่านไปก็จะพบว่าอาจารย์ก็ไม่ได้โอนเอียงในด้านการเมืองแบบสุดโต่ง เรียกว่าเหลืองอ่านได้ (อยู่แล้ว) และแดงก็อ่านดีครับ
หลังจากนั้นพอได้รู้ประวัติอาจารย์ก็ยึ่งทึ่ง ผมคิดว่าคนไทยควรจะได้มีโอกาสรู้จักอาจารย์มากกว่านี้ บอกตรงๆ ว่าผมเห็น "ตัวปลอม" ในสื่อต่างๆ มากมาย แต่อาจารย์คือ "ตัวจริง" ที่เยาวชนไทยน่าเรียนรู้และศึกษาครับ
จากบันทึกของอาจารย์ผมเห็นได้ชัดว่าอาจารย์คือนักวิชาการที่มีความสุขกับงานวิชาการจริงๆ เป็นบุคคลที่มีชีวิตเพื่อแสวงหาปัญญาทางวิชาการที่แท้จริง เพราะมีคนที่มีความสามารถเช่นอาจารย์ไม่มากนักที่จะยอมแปลงชีวิตที่กำลังจะรุ่งโรจน์ในฐานะนายเรือหนุ่มของราชนาวีไทยไปเป็นนักวิจัยของ NASA ถ้าไม่ใช่เพื่อต้องการแสวงหาสิ่งที่สุดของความรู้ครับ
แล้วการกลับมาประเทศไทยของอาจารย์ก็ไม่ได้มาเพื่อชื่อเสียงอีก เพราะอาจารย์จะดังมากถ้ากลับมาเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัยหรือองค์กรในเมืองหลวงแล้วเข้าวงการ "วิชาการบันเทิง" แต่อาจารย์เลือกมหาวิทยาลัยต่างจังหวัดและหนทางธรรมะครับ
สมัยอยู่ต่างประเทศผมมีประสบการณ์น้อยนิดที่เคยทำงานกับอาจารย์ที่รับทุนจาก NASA และผมเคยเรียนกับทหารไทยที่ได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศหลายคน (ซึ่งไม่มีใครยอมเรียนต่อนานๆ หรือเรียนสูงๆ เลย) อีกทั้งในฐานะอาจารย์มหาวิทยาลัยต่างจังหวัดด้วยกันทำให้ผมรู้ว่าคนอย่าง ดร.ทวิช นี่หายากอย่างยิ่งครับ ผมเชื่ออย่างมากว่าคนไทยโดยเฉพาะเยาวชนไทยควรได้รู้จักและได้เรียนรู้จาก ดร.ทวิช มากกว่านี้ครับ
ชื่นชมเหมือนกันค่ะ แม่น้ำรู้จัก อ.ถาง จากคนข้างตัวอีกทางค่ะเพราะเคยเป็นลูกศิษย์อาจารย์
ขอชื่นชม ในความเป็นคนตรง คนจริง และมีมุมมองที่แตกต่างครับของอาจารย์คนถางทางครับ ท่านมักเขียนบันทึกในเรื่องราวต่างๆที่กระตุกให้เราย้อนกลับมาคิดต่อได้เสมอ นอกจากนั้นท่านยังมีเอกลักษณ์ในด้านการถ่ายทอดที่เป็นรูปแบบเฉพาะ เป็นขั้นเป็นตอน มีเหตุผลสนับสนุน จนหลายๆครั้ง ผมก็อดคล้อยตามท่านไม่ได้ แม้บางครั้งจะไม่เห็นด้วย แต่ก็หาเหตุผล มาแย้งท่านไม่ได้ครับ
ขอร่วมชื่นชมท่านอาจารย์คนถางทาง ด้วยคนครับ....
สวัสดีค่ะคุณชลัญ
ชื่นชมความกล้าคิด กล้าเขียนของท่านอาจารย์ค่ะ ตอนแรกๆก็ยังไม่ชินกับความเห็นที่สุดโต่งของท่านอาจารย์ในหลายๆ บันทึกโดยเฉพาะในด้านการเมืองทีตนเองไม่เคยใส่ใจค่ะ แต่พอมาอ่านอีกหลายๆ บันทึกที่เกี่ยวกับเรื่องการเรียนการสอน การวิจัย การเกษตร ธรรมชาติ ก็ให้รู้สึกชื่นชมการรู้รอบของท่านค่ะ พอชินก็เริ่มสนุกกับถ้อยคำ การเขียนของท่านที่มีทั้งมุมมองแปลกใหม่และอารมณ์ขันของท่านค่ะ
ขอชื่นชมมค่ะ
คุณชลัญค่ะ..ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้ค่ะ เห็นเช่นเดียวกันกับท่านอื่นๆที่ได้เขียนไว้ และขอร่วมแสดงความภาคภูมิใจที่ได้อ่านข้อเขียนของ "คนถางถาง" ใน GotoKnow.. ท่านนำเสนอ แนวคิด ผ่านงานเขียนที่ สื่อสารแบบสไตล์ของท่าน "สะกิดกวน" ... แถมชวนสร้างสรรค์ และเตือนสังคมให้ช่วยกันคิด อาจะมีทั้งใครที่คิดเหมือนและคิดต่างตามแนวทางประชาธิปไตย ....คำว่า "ปุ๋ยทางปัญญา" อย่างที่ท่านได้กล่าวไว้ ..เป็นสิ่งที่พึงตระหนัก .. ขอยกคำกล่าวของนักเขียนชั้นครู ท่านหนึ่งที่ได้แสดงไว้ในวรรณกรรม...."I am able to love my God because...he gives me freedom to deny him" ...by Rabindranath Tagore .:-))
โอโห !........ ความเห็นล้นหลาม ......มาอีกๆ ไม่ต้องให้ดอกไม้ชลัญก็ได้ เก็บไว้ให้อาจารย์ถางแทน ตอนนี้ท่านไม่อยู่ รีบๆ นินทา .... บอกวันอาทิตย์ โน่น ถึงจะกลับ ฉนั้นตอนนี้เราลุย ...55555555555 กลับมาคงงง ...... ชลัญตัวแสบ เธอทำอะไรกับอาจารย์นี่ ..... ถ้าเป็นเด็กน้อยคงใช้ไม้เรียวตีก้นแน่เลย ...555555555555 .....แกล้ง สว.นี่หนุกดี ... แหม! พูดเล่น ซิเขาไม่เรียกว่าแกล้ง เขาเรียกว่า เทอดทูลด้วยความเคารพ ต่างหาก อาจารย์บอก มีดี ต้องกล้าอวด ... นี่แหล่ะชลัญจัดเต็ม อิ อิ อิ
เยี่ยมมากครับ..อ่านของทุกท่าน แล้วพลอยมีความสุขไปด้วยครับ..ขอบคุณครับ สำหรับเรื่องราวที่ดีๆ..
ชื่นชมคุณชลัญธรที่มีใจปรารถนาดีต่อกัลยาณมิตรค่ะ gotoknow เหมือนสวนดอกไม้
ที่มี "ความลงตัวในความต่าง"ดังมีในบทความนี้ค่ะ
อาจารย์เขียนได้ตรงดีจริง ๆ ครับ มีลูกเล่นลูกชน พอเจ็บ ๆ ค้น ๆ ก็หลายเรื่อง ติดตามอ่านของอาจารย์เป็นประจำ แต่ยังไม่เคยเจอตัวจริง ๆ ครับ
ครั้งแรกที่ชลัญ เข้า GTK นั้น เม้นท์ของ คนถางทาง ทำให้ ชลัญ ปริ๊ดแตก ว่าคนไข้ชลัญ "หน้าใหญ่ ใจชา บ้าฝรั่ง" อย่างแรง คิดในใจ " ตาแก่นี่ใครว่ะ บังอาจมากเลย รู้จักชลัญน้อยไปซะแล้ว " จากนั้นก็ เข้าไปไล่อ่านประวัติ โห ! โกหกทั้งเพ มีหรือชลัญจะสืบไม่ได้ วันนี้ต้องรู้ให้ได้ ว่า เป็นใคร จากนั้น ก็ไล่อ่านบันทึกอาจารย์ตั้งแต่บันทึกแรก พบว่า โห! ความรู้ขั้นเทพ ไม่ธรรมดา (ไม่ปกติ คนปกติ เขียนแบบนี้ไม่ได้ ) ก็คิดว่า ต้องเผยตัวตนไว้สักบันทึกแหล่ะน่า แต่ก็เริ่มรู้สึกชอบบันทึก ที่สะกิดกวน ชวนแกค่าย เข้าแล้ว ก็เลยคลิกติดตามไปก่อน ไปพบบันทึกหนึ่ง คนถางทางเขียนถึง ชวิน ใจเต็ม ผิดถนัด เพราะชลัญรู้จัก "จั๊ก" ชวิน จิตรสมบูรณ์ เป็นนักดนตรีนักร้องที่เก่งทีเดียว ชลัญก็เลย sreach google ขึ้นมาเต็มเลย และก็ไปค้น ใน FB ก็เลยรู้ประวัติอาจารย์มากขึ้น คืนนั้นทั้งคืนแทบไม่ได้นอน (เป็นบ้า ) แต่ก็คุ้ม ต่อมาก็เลยตามตอแยอาจารย์ ในบทความที่ท่านเขียน และก็ได้สมัครเป็น ศิษย์ ตนถางทาง ท่านก็บ้าจี้ ตามชลัญด้วย รับเป็นศิษย์เฉยเลย ก็คนบ้า(น) เดียวกันน่ะ รู้สึกชื่นชมท่านมาก ในความเป็นเอกภาพในตัวเอง มีความรักชาติ มีจิตสาธารณะ มีความรู้ความสามารถไม่รองใคร คิดว่าตัวเองโชคดีที่ได้มีโอกาสได้รู้จักท่าน ต้องขอบคุณ GTK ที่ให้โอกาสนี้
ผลัดกันเขียน เวียนกันอ่าน วานกันชม ของจริงน่ะเนี่ย
พรุ่งนี้ เอ๊ย เช้านี้ต้องเดินทางไปตจว. เพื่อไปหาฝาหรั่งเยอรมันที่บ้านนอกไทย เขาอีเมล์มาหา อยากอาสามาช่วยการศึกษาไทย ด้วยการพัฒนารถยนต์ เลยต้องไปดูสักหน่อย ว่าจริงใจหรือไก่กา
ดึกดื่นคืนนี้เลยออกมาเย้วๆ ซะหน่อย กลัวถูกลืมน่ะ
ผมเองต้องขอบคุณคณะัทำงาน กทน. ที่ปิดทองหลังพระทำานกันหนักมานาน ทำให้พวกเราได้มีโอกาสมาแลกเปลียนเรียนรู้กันในที่นี้ มี e-เพื่อน e-ศิษย์ e-จารย์ e-รัก e-เกลียด กันมากมาย อิอิ
อ้าวอาจารย์ไหนจะกลับวันอาทิตย์ แอบมาตรวจคะแนนนิยมไม่บอกกันเลย โห! ยังนินทาไม่พอเลยน่ะ อิ อิ อิ
(.......มาให้กำลังใจต่อครับ..........)
เห็นด้วยกับอ.ธวัชชัย มากค่ะว่า เยาวชนไทยเราน่าจะได้รู้จักท่านดร.รากหญ้าของเรากันอย่างลึกซึ้ง ท่านเป็นแบบอย่าง (Role model) ของคนที่รักชาติ รักบ้านเมืองไทยเราอย่างแท้จริง ใช้สมองและสองมือพยายามทุกวิถีทางที่จะทำประโยชน์ให้ประเทศโดยไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ส่วนตัว ชื่อเสียงเกียรติยศใดๆ มีความสุขกับตัวเองและผลงานที่พยายามสร้างสรรค์เพื่อส่วนรวม นอกจากนั้นยังพยายามกระตุ้นความคิดของคนซึ่งเป็นบทบาทที่สำคัญอีกอย่างสำหรับสังคมไทยในปัจจุบัน
บันทึกของน้องโจ้ทำให้พวกเราได้ช่วยกันระดมสมอง วิพากษ์วิจารณ์กันได้กว้างขวางทีเดียว หายากนะคะนี่
พี่โอ๋ได้ประโยชน์อีกอย่างจากบันทึกนี้คือ สงสัยคำว่า เทิดทูน ที่น้องโจ้เขียนว่า เทอดทูล ทำให้ไปหาความรู้มาว่าควรจะเขียนให้ถูกอย่างไร ไปพบบทความของท่าน ศ.จำนงค์ ทองประเสริฐ ราชบัณฑิต สำนักศิลปกรรม ท่านชี้แจงไว้ชัดเจนมากค่ะที่ คลังความรู้ของราชบัณฑิตยสถานค่ะ ขอเอามาฝากน้องโจ้และทุกท่านด้วยค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกน่าสนุกตามเคยนะคะ น้องโจ้
ขอบคุณค่ะ พี่โอ๋ ข้อเสียของชลัญคือการใช้คำผิด แบบเวลาสมองมันบล๊อก คิดไม่ออก กะว่าจะกลับมาแก้ก็ลืมซะงั้น
มาตามเสียงเพลง..อิ อิ
เคยเมล์ไปชื่นชมอาจารย์โดยตรง มาแล้ว
ท่าทางอาจารย์จะ..เขิน..น่ะค่ะ
โอ้โห น้องชลัญ คนที่โรแมนติคกับ กังนัม..แอบโรแมนติคกับ คำหวาน ด้วย
ท่าทางเราชอบอะไรเหมือนกัน มากอย่างอยู่นะคะ :-)