สืบสานศิลปกรรมมั่นคงธำรงชาติ
หน่วยการเรียนรู้ บทเสภาสามัคคีเสวก
ศิลปินคือผู้สร้างสรรค์งานศิลปะ ประเทศไทยยกย่องศิลปินที่ประสบความสำเร็จและอุทิศแรงกายแรงใจให้ศิลปะอย่างแท้จริง ด้วยการมอบตำแหน่ง "ศิลปินแห่งชาติ" เพื่อเป็นเกียรติและเป็นให้คนรุ่นหลังได้เห็นแบบอย่างของการปฏิบัติตน เพื่อรักษาและสร้างสรรค์ศิลปกรรมของชาติของศิลปินเหล่านั้น
คำสั่ง ให้นักเรียนเขียนแสดงความคิดเห็นของตนเองจากการที่ได้ศึกษาประวัติศิลปินแห่งชาติในประเด็นต่อไปนี้
1. สมมติว่า นักเรียนได้พบศิลปินท่านนั้น นักเรียนจะกล่าวอะไรกับท่าน
2. จากชีวิต ประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องอะไร
เขียนทั้ง 2 ประเด็นรวมกัน ความยาวไม่ต่ำกว่า 8 บรรทัด
กำหนดส่งวันอังคาร ที่ 26 มิถุนายน 2555 เวลา 22.00 น.
ทั้งนี้ ห้ามคัดลอกหรือ Copy ข้อความจากเว็บไซต์อื่นใดมาตอบโดยเด็ดขาด หากตรวจสอบพบจะดำเนินการทางวิันัยขั้นร้ายแรง
ความเห็น (25)
วรภูมิ์ กุลมงคล
ศิลปินที่ผมเลือกคือ อาจารย์ เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์หากเจออาจารย์ผมอยากจะกล่าวอะไรกับท่าน สิ่งที่ผมอยากบอกอาจารย์คือ ผมรู้สึกชื่นชมและเคารพอาจารย์มากเพราะอาจารย์มีความพยายามในการที่จะสร้างศิลปะหรือจิตกรรมไทยให้เป็นที่รับรู้และชื่นชอบในสังคมไทยและต่างชาติเป็นบางส่วนและผมอยากให้อาจารย์สร้างผลงานดีแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆเพื่อเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่คนรุ่นต่อไป จากชีวิตประสบการณ์และศิลปะของท่าน ทำให้ผมได้รู้ว่า เวลาเราทำอะไรให้ตั้งใจหรือทำในสิ่งที่ชอบให้เกิดความสร้างสรรค์ที่สุดเช่นอาจารย์เฉลิมชัยท่านเองก็ชอบวาดรูปมากจนเป็นศิลปินที่มีความสามารถได้และต้องมีจิตใจเอื้อเฝื้อเผื่อแผ่อย่างเช่นที่อาจารย์ได้ออกแบบและสร้างอุโบสถวัดร่องขุ่นเพื่อถวายเป็นพุทธบูชาและการที่ท่านได้สรางศิลปะเช่น ภาพจิตกรรมไทยในอุโบสถวัดพุทะประทีป ที่กรุงลอนดอนก็เป็นสิ่งที่ดีที่ได้เผยแพร่และแสดงศิลปะไทยให้ต่างชาติรู้
สุประวีณ์ ชลสายพันธ์
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันชื่นชอบคือ ป้าจุรี โอศิริ ถ้าฉันได้พบป้าจุรี หรือ ป้าจุ๊ ฉันอยากกล่าวกับเขาว่า ป้ามีความสามารถมากๆ ทั้งพากย์เสียง และ แสดงภาพยนตร์ ก็เก่งไปหมด ได้รางวัลมากมาย ทำให้ฉันอยากดูภาพยนตร์ของท่านค่ะ จากการศึกษาชีวิต ประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้ฉันได้เรียนรู้มากมาย ว่าท่านทำงานได้หลากหลายด้านทั้งนักแสดง นักพากย์ และนักร้อง และดัรับรางวัลมากมาย เช่น รางวัลตุ๊กตาทอง 4 ครั้ง รางวัลสำเภาทอง รางวัลโทรทัศน์ทองคำ เป็นต้น ในสมัยเมื่อท่านยังเป็นเด็กพ่อของท่านทำงานเกี่ยวกับแผ่นเสียง ทำให้ท่านได้ซึบซัมเสียงเพลงและ ได้เรียนต่อเกี่ยวกับทางด้านดนตรีสากล ท่านจึงได้มีความสามารถทางด้านนี้อย่างดีเยี่ยม ตัวอย่างผลงานของท่านเช่น เรื่องโบตั๋น นกน้อย วัยตกกระ เป็นต้น ท่านได้รับรางวัลศิลปินแห่งชาติในปี 2541 และท่านได้เสียวันที่ 5 มกราคม 2555 ด้วยโรคชรา
ณัฐณิชา เมรินทร์
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันประทับใจที่สุดคือ นาย เนาวรัตน์ พงไพบูลย์ ถ้าฉันมีโอกาสได้เจอท่าน ฉันอยากจะกล่าวกับท่านว่า ฉันรู้สึกเคารพและชื่นชมท่านมาก เพราะ ท่านสามารถแต่งกลอนได้อย่างรวดเร็วและไพเราะจนได้รับการขนานนามว่าเป็น”กวีรัตนโกสินทร์” นอกจากนี้ท่านยังมีความพยายามที่จะพัฒนาศิลปะการแต่งกลอนให้ดียิ่งขึ้น ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจที่ดีของเยาวชนรุ่นต่อๆไปค่ะ
จากชีวิตและประสบการณ์ของท่าน ท่านได้สร้างผลงานที่โดดเด่นไว้หลายด้าน ซึ่งบทกวีของท่านนั้นเป็นที่ยอมรับกันมาก เพราะใช้คำที่เข้าใจง่าย แต่มีความหมายลึกซึ้งกินใจ เช่น เพียงความเคลื่อนไหว ปีกกลางเปลวแดด เพลงกล่อมเพื่อน วันฆ่านกพิราบ บทสรุปหกตุลา ตุลาอาถรรพ์ ฯลฯ ฉันได้เรียนรู้อีกว่า การที่เราจะสามารถทำอะไรที่มีคุณค่าได้ จะต้องทำด้วยความตั้งใจ และความพยายาม
เอื้อการย์ อมรกิจวณิชย์
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันเลือกในการศึกษาคือ หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล หรือ ท่านมุ้ย ถ้าฉันได้พบกับท่าน ฉันอยากจะกล่าวกับท่านว่า ท่านเป็นบุคคลที่น่ายกย่อง ชื่นชมและเป็นบุคคลที่น่าเป็นแบบอย่างแก่คนไทยในปัจจุบันอย่างมากค่ะ ท่านมีความสามารถมากในด้านการเขียนบทและกำกับบทละคร และท่านก็ได้สร้างภาพยนต์ที่มีคุณภาพมาหลายเรื่องมาก หนูได้ติดตามผลงานการกำกับภาพยนต์ที่ท่านได้สร้างขึ้นและรู้สึกว่าท่านเป็นบุคคลที่เก่งมากค่ะ จากชีวิต ประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้ฉันได้เรียนรู้ถึงความสามารถของท่านท่านได้สร้างผลงานดีๆออกมามากมาย และผลงานของท่านได้รับรางวัลภาพยนต์ดีเด่นมามากมาย และภาพยนต์ของท่านได้สะท้อนถึงสังคมไทยของเรา เช่น เรื่องพระสุริโยไท และ ตำนานสมเด็จพระนเรศวรที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้และเข้าใจถึงสังคมไทยในสมัยก่อน ได้รับความรู้มากมายจากความสามารถของท่าน ท่านเป็นบุคคลที่น่ายกย่องอย่างมาก ผลงานต่างๆของท่านนั้นมีคุณค่าต่อคนไทยอย่างมาก และในปี พ.ศ. 2544 ท่านก็ได้รับรางวัลศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง ในฐานะผู้สร้างภาพยนต์และผู้กำกับ
วรากร พวงศรีเจริญ
ศิลปินที่ผมเลือกคือ นาย ประเทือง เอมเจริญ หากผมได้พบผมจะบอกว่า “อาจารย์ครับ เป็นเกียรติมากที่ได้พบท่านในเวลานี้งานหลายๆชิ้นที่ท่าน วาดนี้มีสีสันที่สดใสและแสดงมุมมองในแต่ละเรื่อง และเกี่ยวกับศาสนา (พุทธ)เช่นผลงานที่เป็นเงาพระพุทธเจ้ากลืนไปกับจักรวาลช่างเป็นภาพ ที่งดงามจริงๆ ดูผลงานส่วนใหญ่แล้วแสดงถึงว่าท่านช่างมีอารมณ์ที่สด ใสและผมขอเป็นกำลังใจให้กับอาจารย์ในการสร้างผลงานต่อๆไปนะ ครับ” จากประสบการณ์และงานของท่าน ทำให้ผมเรียนรู้ว่า “การที่จะมา ถึงขั้นนี้ ต้องใช้ความอดทนในการศึกษาเรื่องเกี่ยวกับศิลปะในประเทศ ต่างๆอย่างสูงและบางครั้งเราก็สามารถเรียนรู้อะไรต่างๆได้ด้วยตัวเอง หากเราชอบหรืออยากที่จะรู้และสิ่งที่เราคารมีคือมองโลกในแง่ดี” …ความพยายามอยู่ที่ใหนความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น….....
ปรััชญ์ โยธาประเสริฐ
ศิลปินแห่งชาติที่ผมสนใจผลงานคือ ดร.คำหมา แสงงาม ครับท่านเป็นบุคคลที่หน้ายกย่องเป็นอย่าง มากถ้าผมได้มีโอกาศได้เจอกับท่านผมอยากจะบอกท่านว่า ท่านเป็นบุคคลที่เก่งในการปั้นเป็นอย่าง มากผมก็เป็นคนนึงที่อยากจะทำได้หลายๆอย่างรวมถึงการปั้นและแกะสลักด้วยผมอยากจะให่ท่าน สอนการการทำสิ่งเหล่านี้บ้างเพราะท่านคือนึงในหลายๆคนที่พวกเรายกย่องและจะจดจำไปอีกนาน ผลงานของท่านมีหลายอย่าง เช่น การบูรณะองค์พระธาตุพนม ออกแบบและแกะสลักลวดลายเทียน พรรษา ได้รับรางวัลชนะเลิศที่จังหวัดอุบลราชธานีและจังหวัดใกล้ๆเป็นประจำทุกปีท่านมีพี่น้อง สามคนด้วยกันท่านได้ไปเล่าเรียนมาหลายที่ด้วยกันท่านเป็นคนที่ตั้งใจใฝ่หาความรู้เป็นอย่างมาก เนื่องจากเห็นเรียนมาหลายวัดเหลือเกินจนทำให้ท่านได้มาเป็นศิลปินแห่งชาติได้อย่างทุกวันนี้
ณิตยานันท์ กลิ่นหอมโสภณ
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันเลือกคืออาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ถ้าฉันเจออาจารย์ฉันอยากจะบอกกับท่านว่าฉันชื่นชอบผลงานของอาจารย์มากเพราะท่านก็เป็นจิตรกรที่มีฝีมือเป็นที่ยอมรับท่านหนึ่งของประเทศไทย อาจารย์มีความพยายามเพื่อประดิษฐ์ผลงานที่สร้างสรรค์ออกมาให้ดีที่สุด จากการศึกษาประวัติและประสบการณ์ของอาจารย์ทำให้ฉันได้รู้ว่าอาจารย์เป็นคนที่พยายาม ขยัน รู้จักค้นคว้าศึกษาเรียนรู้ และอาจารย์ก็ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ได้รับรางวัลและเกียรติยศมากมาย ฉันจึงได้รู้ว่าความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น เราสามารถศึกษาและเรียนรู้ในสิ่งที่ตนเองชอบ สิ่งที่ตนเองอยากเป็น ได้ใช้ความคิดในการเลือกเส้นทางเดินชีวิตของเราและเราก็ต้องตั้งใจแล้วจะประสบความสำเร็จกับสิ่งที่เราชอบเหมือนท่านอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์
ธนวรรณ โชคชนะชัยสกุล
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันชื่นชอบ คือ นายเฉลิม บัวทั่ง ท่านคือผู้ที่เปลี่ยนอังกะลุงของไทยจากที่มี 2 กระบอกเป็น 3 กระบอก ท่านเชี่ยวชาญในเรื่องดนตรีไทยเป็นอย่างมาก และถ้าฉันได้พบเจอท่านฉันจะถามท่านว่า การที่ท่านแต่งเพลงได้ในแต่ละเพลงท่านจำเป็นต้องมีแรงบรรดาลใจทุกเพลงหรือไม่ แล้วเราจะสร้างแรงบรรดาลใจยังไง และฉันก็จะบอกท่านว่าฉันชื่นชอบผลงานของท่าน และ สิ่งที่ฉันได้จากการที่ฉันได้ศึกษาประวัติและผลงานของท่าน ท่านทำให้ฉันได้รู้ว่าการที่เราชื่นชอบอะไร เราจะทำมันบ่อยๆ เป็นประจำ จนมันกลายเป็นสิ่งที่อยู่ในชีวิตประจำวันของเรา เราก้จะมีความเชี่ยวชาญในเรื่องนั้นมากว่าคนอื่น ดังเช่น ครูเฉลิม บัวทั่ง ท่านได้ฟังเสียงปี่พาทย์มาตั้งแต่เด็ก ดังนั้นท่านจึงมีความเชี่ยวชาญในเรื่องเสียงดนตรีมากว่าคนอื่น ทำให้ท่านได้รับตำแหน่ง “ศิลปินแห่งชาติ”ในปี พ.ศ.2529 ในสาขา ดนตรีไทย
ทิวาพร จันทรา
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันเลือกคือ หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช ถ้าฉันได้มีโอกาศได้พบกับท่านฉันจะพูดกับท่านว่าฉันรู้สึกดีใจมากที่ได้มีโอกาศได้พบกับท่านฉันชื่นชมในชมในผลงานของท่านท่านเป็นบุคคลที่มีความสามารถหลายด้านมากโดยเฉพาะทางด้านการประพันธ์ ท่านนับเป็นปูชนียบุคคลของไทย ผลงานที่ท่านได้ประพันธ์นั้นล้วนแต่เป็นเรื่องที่ให้ข้อคิด หรือมีประโยชน์แก่ผู้อ่าน อย่างเช่นเรื่องมอมก็เป็นเรื่องหนึ่งที่ฉันชื่นชอบมากค่ะ จากชีวิต ประสบการณ์ และผลงานของท่านทำให้ฉันได้เรียนรู้ถึงผลงานและความสามารถของท่านซึ่งมีหลายด้านทั้งด้านการประพันธ์ และยังเป็นนักการเมืองอีกด้วยผลงานของท่านเป็นผลงานที่มีชื่อเสียง เช่นเรื่อง สี่แผ่นดิน ทำให้สามารถเป็นแบบอย่างให้กับใครหลายคนได้ ท่านยังได้รับรางวัลยูเนสโก และรางวัลอีกมากมายทำให้ได้รู้ว่าการที่เราจะประสบความสำเร็จได้จะต้องมีความตั้งใจและมีความพยายามที่ไม่จำเป็นต้องมีมาแต่กำเนิดแต่เราก็สามารถทำได้
ปริชญา นุ่มโต
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันชื่นชอบนั่นคือ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ท่านมีความสามารถในเรื่องการแต่งกลอน และ เรียงความต่างๆ ถ้าหากฉันได้พบท่านฉันจะบอกกับท่านว่า “เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบกับท่าน ท่านมีความสามารถหลายด้านมาก ไม่ว่าจะการแต่งร้อยกรอง หรือแม้แต่เรียงความ แค่เพียงได้อ่านก็มีเนื้อหาที่จับใจ และ สละสลวยมาก การแต่งกลอนสดของท่าน เป็นความสามารถที่ใครก็ไม่สามารถมีได้ง่ายๆ ท่านเป็นศิลปินหนึ่งในทั้งหมดร้อยกว่าคนที่สุดยอดมากๆคนหนึ่งที่ดิฉันชื่นชมคะ” จากชีวิตและประสบการณ์ของท่าน อ.เนาวรัตน์ทำให้ฉันพบว่า ที่ท่านต้องทำงานหนักมากแค่ไหน ที่จะได้ตำแหน่งอันสูงส่งนี้มา ท่านต้องเจอกับอุปสรรคมากมาย ไม่ว่าจะเรื่องครอบครัว การเรียน และงานของท่าน ก่อนที่จะได้เป็นศิลปินแห่งชาติที่คนไทยทั้งประเทศรู้จัก ท่านพยายามแต่งกลอนให้ได้เหมือนบิดาท่านเมื่อยังเด็ก และคิดว่าสักวันหนึ่งนั้น..ท่านจะต้องได้ดีให้ได้ สิ่งนี้ทำให้ฉันรู้จักคำว่า ฝันให้ไกล ไปให้ถึง...
แพรวา ธัญญกุลสัจจา
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันชื่นชอบคือ นาง กํณหา เคียงศิริ เป็นนักประพันธ์สตรีที่มีผู้อ่านนิยมในผลงานด้านนวนิยายมากที่สุด ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๗๕ เป็นต้นมา ถ้าฉันได้เจอกับท่าน ฉันจะบอกกับท่านว่า ผลงานนวนิยายของท่านดีมาก ซึ่งนวนิยายของท่านได้สะท้อนถึงความคิดและทัศนคติของผู้คนในช่วงระหว่างค่านิยมของสังคมที่กำลังพัฒนาไปซึ่งมันมีเนื้อหาที่สนุกมากและน่าติดตามมากค่ะ ผลงานของท่านยังช่วยสอนหนูในการดำเนินชีวิตหลายอย่างซึ่งมีคุณธรรมในครอบครัวแฝงอยู่ภายในซึ่งมันเป็นข้อคิดให้หนูมาใช้ในการปรับปรุงพฤติกรรมของตัวหนูเองเป็นอย่างดี ทั้งยังเป็นแบบฉบับนักประพันธ์สตรีของไทยที่น่าชื่นชมมากมาก โดยเฉพาะนิยายเรื่องบ้ายทรายทอง พจมาน สว่างวงศ์ เป็นเรื่องที่ฉันชอบมาก อยากให้ท่านแต่งนวนิยายแนวนี้อีก และหนูอยากถามท่านว่าท่านทำอย่างไรถึงได้ครองดวงใจของผู้อ่านนิยายของท่านได้เยอะขนาดนี้ แล้วเหตุใดท่านจึงแต่งนิยายพวกนี้ออกมาแล้วยังทำให้คนอ่านปลาบปลื้มในนิยายของท่านได้ขนาดนี้ มันต้องใช้เวลานานหรือเปล่าที่จะแต่งนิยายที่ดีมากขนาดนี้ได้
ณัฏฐณิชา รัตนศิริวิไล
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันชื่นชอบคือ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ท่านเป็นศิลปินแห่งชาติในสาขาวรรณศิลป์ ท่านมีผลงานที่โดดเด่นมากมายทั้งนวนิยาย เรื่องสั้น และสารคดี เช่น สี่แผ่นดิน ไผ่แดง มอม เป็นต้น หากฉันได้พบท่าน (ท่านได้ถึงอสัญกรรมแล้วในปีพ.ศ.2538) ฉันอยากบอกท่านว่าฉันรู้สึกชื่นชมในผลงานเขียนของท่านมาก ท่านเป็นผู้รอบรู้ในทุกด้าน เป็นผู้ที่ใช้ภาษาไทยได้สละสลวย มีการถ่ายทอดเรื่องราวผ่านตัวหนังสือได้น่าสนใจชวนให้ติดตามอ่านตั้งแต่ต้นจนจบ ซึ่งหลายท่านเช่นคุณพ่อ คุณแม่ และคุณอาของฉันก็ยืนยันเช่นเดียวกันว่าหนังสือของท่านอ่านสนุกวางไม่ลงจริงๆ
จากชีวิต ประสบการณ์ และผลงานของท่าน ฉันได้เรียนรู้ว่าท่านเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่มีบทบาทสำคัญทางการเมืองของไทย คือเป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 13 ของไทย และเป็นผู้เปิดสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างไทย-จีน ซึ่งส่งผลให้ไทย-จีนมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกันมาถึงปัจจุบัน ในด้านงานเขียนของท่าน ฉันได้เรียนรู้ว่าท่านเป็นผู้รอบรู้ในหลายสาขาวิชา เป็นนักคิด นักวิเคราะห์ และเป็นผู้ที่มีความละเอียดในการสร้างสรรค์ผลงาน เพราะในการเขียนบทประพันธ์ของท่านไม่ว่าจะเป็นนวนิยายอย่างสี่แผ่นดิน ซูสีไทเฮา หรือสารคดีอย่างเรื่องยิว พม่าเสียเมือง หรือ ถกเขมร เป็นต้น ตัวท่านเองก็ได้ศึกษาประวัติศาสตร์ และมีการค้นคว้าข้อมูลอย่างละเอียดลึกซึ้งแล้ว จึงนำมาถ่ายทอดเป็นผลงานของท่าน และท่านยังเป็นผู้ที่มีวาทะศิลป์ และศิลปะในถ่ายทอดที่ดีเยี่ยมจึงทำให้ผลงานของท่านอ่านสนุก ชวนติดตาม และได้รับการตีพิมพ์หลายครั้ง และนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์และละครให้เราได้ชมกัน นอกจากนี้ท่านยังได้รับการยกย่องจากองค์การยูเนสโกให้เป็นบุคคลสำคัญของโลกใน 4 สาขา คือ ด้านการศึกษา วัฒนธรรม สังคมสาสตร์ และสื่อสารมวลชน นี่เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงความสามารถและความรอบรู้ของท่านได้เป็นอย่างดี จากสิ่งเหล่านี้ข้อคิดที่ฉันได้รับคือ ในการทำสิ่งใดก็ตามเราต้องทำด้วยความตั้งใจ ใส่ใจในรายละเอียด กล้าคิดนอกกรอบ มีจิตใจเปิดกว้าง มองสิ่งต่างๆ ในหลายแง่มุม และใช้เหตุผลในการคิดวิเคราะห์ การเป็นนักอ่านช่วยเพิ่มพูนความรู้ ทักษะและมุมมองของเราเสมอ
พีรวัส พันธ์มีเกียรติ
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันชื่นชอบคือ อาจารย์ ถวัลย์ ดัชนี เพราะอาจารย์สามารถวาดตัวละครรามเกียรติ์ได้เกือบทุกตัวโดยตั้งเเต่ที่ อาจารย์เริ่มวาดรูปมาก็ประมาณสามสิบกว่าปีเเล้ว ถ้าฉันได้เจอท่านอยากบอกท่านว่า ท่านเป็นผู้ที่มีความอดทนมากเมื่อตอน ระยะเวลาที่ท่านศึกษาชั้นปริญญาตรีคณะศิลปากรปีที่ท่านได้คะเเนนเพียงสิบห้าคะเเนนจากปีที่หนึ่งซึ่งได้คะเเนนๅจจขึ้นไป เเต่การได้คะเเนนน้อยไม่ได้ทำให้อาจารย์ท้อเเท้ใจเเต่กลับ เปลี่ยนวิธีการวาดของตนเองใหม่ ตอนที่อาจารย์พึ่งกลับจากเมืองนอก ก็พบว่าผลงานของท่านถูกกรีดทำลายเนื่องจากผลงานของท่านออกเเนวลบหลู่ศาสนาพุธททั่นทำให้ท่านไม่วาดผลงาานในประเทศไทยอยู๋หลายปีเเต่ ท่านยังสามารถทำให้คนไทยยอมรับในวิธีการวาดรูปของอาจารย์ได้อีกด้วย อาจารย์ทำได้อย่างไรครับ เเต่สิ่งที่ผมภูมิใจในตัวอาจารย์อีกอย่างหนึ่งคืออาจารย์ได้วาดรูปลงในปราสาทกอททอฟในเยอมันนีได้อย่างไรครับ ซึ่งน่าเสียดาย ปราสาทที่อาจารย์ ถวัลย์วาดไว้ไม่ให้ใครเข้าชมเเล้ว เเต่สิ่งที่อาจารย์ทำให้ผมงงมากก็คืออาจารย์ตอนเด็กๆทำไมต้องกรีดเลือดสา บานว่าจะไปอยู่ดงพญาเย็นตอนโตด้วยครับ จากปรวัติอาจารย์ทำให้ผมรู้ว่ากว่าจะมาเป็นศิลปินเเห่งชาติไทยได้มันไม่ง่ายเลยต้อง ลำบากตั้งเเต่ตอนเรียน กระทั่งตอนทำงานก็ต้องทำให้คนยอมรับในผลงานของผู้วาดอีกด้วย
ภสินี ทองปลาเค้า
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันเลือกคือ หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล หรือท่านมุ้ย ถ้าฉันได้พบกับท่าน ฉันอยากจะบอกท่านว่าฉันได้ดูละครที่ท่านกำกับหลายเรื่องรู้สึกชอบมากค่ะ รู้สึกว่าท่านเป็นคนที่มีพรสวรรค์ทางด้านนี้มากค่ะ และละครหลายๆเรื่องที่ท่านเป็นคนกำกับการแสดงก็เป็นเรื่องที่มีชื่อเสียง และนอกจากนี้ท่านยังได้สร้างผลงานที่มีคุณค่าและอ้างอิงประวัติศาสตร์ไทยที่สำคัญคือเรื่อง “ สุริโยไท ” และ “ตำนานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช” อีกด้วย จากชีวิตและประสบการณ์ ของท่าน ได้สอนให้ฉันได้รู้ว่า คนทุกคนล้วนมีพรสวรรค์ และพรแสวง แต่คนละด้านคนละแบบ ไม่มีใครเก่งมาตั้งแต่เกิด ทุกคนต้องฝึกฝนและต้องมีความพยายามในการทำงาน และที่สำคัญต้องมีความขยันอดทน ยกตัวอย่างเช่น ท่านมุ้ย หรือหม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล ท่านก็มีความสามารถทางด้านบันเทิง การแต่งบทละคร การสร้างละคร และผสมกับประสบการณ์ที่สะสมมาเรื่อยๆ จึงทำให้ท่านเป็นผู้ที่น่ายกย่องกล่าวขาน และเหมาะสมที่จะเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (ผู้สร้างภาพยนตร์-ผู้กำกับการแสดง) ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๔๔
สุรัสวดี เลิศสถิร
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันชื่นชอบคือ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์สาขาทัศนศิลป์พ.ศ.2554 ถ้าฉันมีโอกาสได้พบกับท่านฉันอยากพูดกับท่านว่าฉันชื่นชอบผลงานของท่านอยู่หลายผลงานเช่นวัดร่องขุนหรือแม้แต่จิตรกรรมฝาผนังที่ประเทศอังกฤษท่านมีความสามารถหลายด้านทั้งทางด้านสถาปัตถยกรรม, ประติมากรรมและอื่นอื่นอีกมาก เมื่อดูผลงานแต่ละชิ้นของท่านก็ล้วนมาจากความประณีตและความบรรจงในการคิดออกแบบและการก่อสร้างซึ่งเป็นที่น่ายกย่องของคนไทยในฐานะศิลปินแห่งชาติเป็นอย่างมาก และจากการที่ฉันได้ศึกษาประวัติของท่านครั้งนี้ทำให้รู้ว่าคนเราควรมีความพยายามและมุ่งมั่นไม่ย่อท้อในการทำสิ่งๆหนึ่งให้บรรลุจุดมุ่งหมายและประสบผลสำเร็จดั่งเช่นความพยายามของอาจารย์ในการสร้างงานศิลปะในแต่ละชิ้นเช่นวัดร่องขุนซึ่งฉันเชื่อว่าการออแบบและก่อสร้างครั้งนี้ต้องใช้เวลาเป็นอย่างมากหากไม่มีความมุ่งมั่นในการทำงานจริงๆก็ไม่อาจประสบผลสำเร็จแล้วออกมาเป็นผลงานที่มีคุณค่าทั้งทางสังคมและศาสนาเหมือนผลงานชิ้นนี้ได้หรอกค่ะ
ชัญญาวิจิตรพงศ์พันธุ์
ศิลปินที่ฉันชื่นชอบ คือ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ สาขาทัศนศิลป์ ถ้าฉันได้พบกับท่านฉันอยากบอกท่านว่า ฉันชื่นชอบผลงานของท่านมาก เช่น วัดร่องขุ่น เป็นการออกแบบที่น่าสนใจ เป็นการนำศิลปะไทยมาประยุกต์ และใช้สีขาว ทำให้วัดร่องขุ่นดูน่าสนใจ เทพเชื้อเชิญเป็นภาพลายไทยที่ดูมีความหมายมีเอกลักษณ์ ความน่าสนใจความอ่อนช้อยในการวาดภาพอย่างลึกซึ้ง สังเกตจาก ลายเส้น การไล่สี การใช้สีโดยใช้แม่สีที่ตรงกันข้าม สีน้ำเงิน(โทนเย็น) สีแดง(โทนร้อน) ทำให้ภาพเกิดความแตกต่าง มีความน่าสนใจแต่ความหมายยังคงเดิม
นอกจากนี้ยังมีผลงานอีกมากมายที่มักจะสื่อถึง ความหมายและอารมณ์ความรู้สึก ที่จะถ่ายทอดถึงผู้ชม
สำหรับ ฉันแล้ว ท่านเป็นศิลปินไทยคนหนึ่งที่มีความสามารถมากในการนำศิลปะไทยมาประยุกต์ใช้ ทำให้เกิดมิติแลมุมมองใหม่ ที่เกิดความสวยงามและน่าสนใจ
นพชัย สิระนาท
ศิลปินที่ผมชื่นชอบคือ นางกัณหา เคียงศิริ(ชื้น วรรธนะภัฎ)ซึ่งท่านเคยได้รับรางวัลศิลปินเเห่งชาติประจำปี 2529 สาขาวรรณศิลป์ เขียนในแนวสัจนิยมซึ่งท่านมีนามปากกาว่า ก.สุรางคนางค์ มีผลงานเขียน 200 เรื่อง คือ นวนิยายเรื่องสั้น 100 เรื่อง นวนิยายเรื่องยาว 45 เรื่อง เรื่องแปล 1 เรื่อง บทละคร 3 เรื่อง บทร้อยกรอง 1 ชิ้น และสารคดีหลายเรื่องถ้าผมได้พบกับท่านอยากบอกท่านว่า ท่านมีวิธีการประพันธ์หรือการเเต่งหนังสือต่างๆอย่างไรถึงจะได้เป็นผู้เเต่งที่น่ายกย่อง เช่น กุหลาบเเดง เกิดมาชั่ว คู่ครอง จอมเทียน ซึ่งผลงานเหล่านี้เป็นผลงานที่น่ายกย่องเเละเคยได้ถูกตีพิมพ์มาเเล้ว การประพันธ์ของท่านในบางเรื่องเคยได้รับการทำเป็นหนังเช่น บ้านทรายทอง ซึ่งความสามารถเหล่านี้สามารถหาได้ยากจึงเป็นที่สมควรกับการได้รับรางวัลศิลปินเเห่งชาติ ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้เช่นการมีสมาธิเเละความอดทนโดยมีท่านเป็็นเเบบอย่างเนื่องจากการมีสมาธิเเละความอดทนเป็นสิ่งสำคัญสำหรับนักเขียนซึ่งถ้าไม่มีสมาธิเเละความอดทนก็จะไม่สามารถเขียนเรื่องได้จบเรื่อง นี่จึงเป็นเหตุผลที่ผมเลือกศิลปินเเห่งชาติท่านนี้
รวิภาส เเก้วปลั่ง
ศิลปินแห่งชาติในเมืองไทยมีอยู่หลายท่าน ศิลปินแห่งชาติมีความสำคัญมากเพราะพวกท่านเป็นเสมือน ครูต้นแบบให้ผู้คนทั้งยังช่วยสืบสานวัฒนธรรมไทย ภูมิปัญญาไทย ซึ่งศิลปินที่ผมจะกล่าวถึงคงจะเป็น ศิลปินที่ทุกคนน่าจะรู้จักกันดี ท่านชื่อ อาจารย์ เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ท่านเป็นจิตรกรที่มีฝีมือท่านหนึ่ง ท่านเกิดที่จังหวัดเชียงราย ผลงานของท่านมีอยู่มากมาย เช่นก่อตั้งกลุ่ม ศิลปะไทย23 และออกแบบ ก่อสร้างอุโบสถวัดร่องขุน ซึ่งทำให้เราทราบถึงความศรัทธาในพระพุทธศาสนาของท่านจากชีวิต ประสบการณ์และศิลปะของท่าน ทำให้ผมได้รู้ว่าท่านเป็นคนที่มีความอดทน มีความขยัน ศรัทธาต่อ พระพุทธศาสนา สอนให้ผมรู้ว่า การที่เราจะทำอะไรเราต้องพยายามให้เต็มที่ และเราก็ควรกันช่วยดูแล สืบสานพระพุทธศาสนาต่อไป ถ้าหากผมได้เจอท่านผมอยากจะกล่าวชื่นชมผลงานที่ท่านสร้างมาตลอดทั้ง ชีวิต ท่านเป็นจิตรกรที่มีฝีมือมาก ท่านสามารถสร้างงานได้หลายประเภท ทั้งภาพวาดและการปั้น จึงทำให้ท่านได้เป็นศิลปินแห่งชาติ
กิตติธัช ชูพระคุณ
ศิลปินแห่งชาติที่ผมประทับใจคือ หม่อมราชวงศ์ คึกฤทธิ์ ปราโมช ท่านเป็นศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ ประจำปี พ.ศ. 2528 ถ้าผมได้มีโอกาสพบกับท่านผมอยากจะบอกกับท่านว่า ผมรู้สึกชื่นชมและ เคารพท่าน เพราะท่านเป็นคนที่มีความรู้ ความสามารถหลายอย่าง ท่านเป็นทั้งนักการเมือง เคยทำงานเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการคลัง และได้เป็นนายกรัฐมนตรีอีกด้วย ท่านเป็นนักเขียน ซึ่งผมประทับใจในงานเขียนหนังสือของท่านที่ใช้ภาษาที่เข้าใจง่าย และผมยังได้มีโอกาสดูละครเวทีเรื่องสี่แผ่นดิน ที่ท่านเป็นผู้ประพันธ์อีกด้วย นอกจากนั้นท่านยังเป็นผู้ริเริ่มก่อตั้งคณะโขนนักศึกษาธรรมศาสตร์ ที่โด่งดัง จากการอ่านประวัติของท่านผมได้เรียนรู้ว่าท่านเป็นคนที่มีหลักการและอุดมการณ์ที่ดี ยอมลาออกจากพรรคประชาธิปัตย์ เพราะคัดค้านการขึ้นเงินเดือนของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ในขณะที่สมาชิกส่วนใหญ่ของพรรคสมยอมกับรัฐบาล
ด.ช.อานันท์ เมธเศรษฐ
ศิลปินที่ผมชื่นชอบอยู่คือ พระราชวงศ์เธอ พระองค์เจ้ารัชนีแจ่มจรัส กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ ท่านทรงได้นิพนธ์ร้อยกลอน ร้อยแก้วมาหลายเรื่อง และทรงใช้นามแฝงว่า น.ม.ส. ซึ่งย่อมาจาก รัชนี แจ่ม จรัส หากผมได้พบเจอท่านผมจะบอกกับท่านว่า ผมมีความรู้สึกเคารพนับถือในฝีมือของท่านมาตลอด ท่านเป็นตัวอย่างที่ดีสำหรับผมและคนอื่นๆ เพราะว่าท่านนิพนธ์บทกลอนมาหลายเรื่องมาก ทำให้ท่านได้ถูกยกย่องว่าเป็นกวีเอก ตัวอย่างที่ท่านทรงได้นิพนธ์มีมากมาย เช่น นิทานเวตาล ความนึกในฤดูหนาว สามกรุง ฯลฯ นอกจากนี้ท่านทรงโปรดเล่นกีฬาเทนนิสและทรงได้ตั้ง ลอนเทนนิสสมาคมแห่งประเทศไทย... จาก ประสบการณ์และผลงานที่ท่านสร้างมาตลอดชีวิตทำให้ผมได้รู้ว่านอกจากการนิพนธ์ ร้อยแก้วร้อยกลอนต่างๆ แล้ว ท่านยังสามารถให้เวลาและความสำคัญกับกีฬา และการเล่นกีฬาเป็นสิ่งที่ดีต่อสุขภาพ ซึ่งหมายความว่า เราควรจะแบ่งเวลาให้ถูก ไม่หักโหม ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงปัจจุบันที่เด็กเยาวชนไทยนั้นไม่รู้จักการเแบ่งเวลา เช่น เล่นเกมติดต่อกันทั้งวัน เล่นกีฬาทั้งวัน เรียนหนังสือทั้งวันทั้งคืน ฯลฯ ผมจึงยกย่อง เคารพนับถือท่านในฐานะที่ผมเป็นเยาวชนไทยคนหนึ่ง.
ด.ญ.พัณณวดี บุญสนิท
ศิลปินแห่งชาติที่ฉันชื่นชอบคือ อาจารย์จักรพันธุ์ โปษยกฤต ถ้าฉันได้มีโอกาสได้พบกับท่านฉันอยากจะกล่าวกับท่านว่า ท่านเป็นศิลปินที่น่ายกย่องมากท่านเก่งมากในศิลปะด้านจิตกรรมฉันชื่นชอบผลงานของท่านหลายอย่าง เช่น จิตกรรมฝาผนังโบสถ์ เช่นโบสถ์วัดตรีทศเทพวรวิหาร วัดเขาสุกิมงาน ประติมากรรมรูปเจ้าเงาะกับเด็กเลี้ยงควายและผลงานของท่านอีกมากมายซึ่งท่านอาจารย์จักรพันธุ์เป็นศิลปินอิสระที่เชี่ยวชาญทางด้านจิตรกรรมทั้งแบบไทยประเพณีและศิลปะร่วมสมัย ท่านมีผลงานหลายชิ้นผลงานของท่านแสดงให้เห็นถึงเอกลักษณ์ที่เป็นของตนเองซึ่งทำให้ฉันได้รู้ว่า การที่จะได้มาเป็นศิลปินแห่งชาตินั้นไม่ใช่เรื่องง่ายต้องมีความอดทน มีความประณีตในการออกแบบ ต้องมีการวางแผนในด้านการทำงานและมีความสนใจทางด้านนั้นโดยตรง
ด.ช.เปี่ยมธรรม มาลากุล ณ อยุธยา
ศิลปินแห่งชาติที่ผมเลือกคือ อาจารย์ ประสงค์ ปัทมานุช ถ้าผมได้พบท่าน ผมอยากบอกท่านว่า สวัสดีครับ อาจารย์ ประสงค์ ผมชอบงานศิลปกรรมของอาจารย์มากครับ เพราะว่าภาพของอาจารย์เป็นภาพที่แหวกแนวจากภาพของศิลปินท่านอื่นๆ ซึ่งศิลปินท่านอื่นๆจะวาดภาพที่ได้แนวคิดจากธรรมชาติ สร้างผลงานที่ตอบโต้อารมณ์และความรู้สึก แต่ภาพของอาจารย์จะใช้รูปเรขาคณิต ลงสีแบบแบนๆ ไม่เน้นอารมณ์และความรู้สึก แต่ก็ออกมาสวยงามเช่นกัน เช่น วัดพระแก้ว หนึ่งในผลงานชิ้นเอกของอาจารย์ ที่วาดโดยเทคนิคบาศกนิยมผสมกับแนวการวาดภาพของไทย ออกว่าเป็นภาพวัดที่มีชื่อเสียงและมีความงดงาม ถือเป็นต้นแบบในการสร้างสรรค์งานให้ศิลปินรุ่นต่อๆมา จากประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้ผมได้เรียนรู้ว่าการจะทำผลงานที่ดีได้ โดยเฉพาะงานที่เราชอบ เราควรจะทำโดยแนวคิดในแบบของตัวเราเอง ใช้จินตนาการ สร้างสรรค์ ซึ่งอาจจะทำให้เกิดผลงานที่แปลกใหม่และดีเยี่ยมก็เป็นได้
ด.ช.ชวิน บุญปราโมทย์
ศิลปินแห่งชาติที่ผมชื่นชอบคือ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ท่านเป็นศิลปินแห่งชาติสาขาทัศนศิลป์ในปีพ.ศ.๒๕๕๔ ถ้าผมได้มีโอกาสพบท่านผมอยากบอกอาจารย์ว่าผมนับถือท่านมากเพราะว่าท่านเป็นคนที่มีความสามารถในด้านทัศนศิลป์ มีความคิดสร้างสรรค์ทำให้เกิดผลงานต่างๆมากมาย เช่น ภาพจิตรกรรมไทยในอุโบสถวัดพุทธประทีป กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ, เขียนภาพประกอบบทพระราชนิพนธ์ พระมหาชนก และผลงานศิลปะที่ วัดร่องขุ่น ซึ่งมีทั้งงานสถาปัตถยกรรม, ประติมากรรมปูนปั้น และงานจิตรกรรมไทย ผมอยากถามท่านว่า ท่านทำอย่างไรถึงมีความคิดสร้างสรรค์ มีจินตนาการ และมีการวาดภาพ ลงสีได้สวยงามเพราะผมจะได้นำไปใช้กับงานเจนิเฟอร์ หลังจากที่ผมได้อ่านประวัติของท่านทำให้ผมได้รู้ว่า เราควรทำในสิ่งที่ตัวเองรักถึงแม้จะทำได้ไม่ดีแต่ก็ควรฝึกฝนและมีความมุ่งมั่นแล้วจะทำให้เราประสบความสำเร็จเหมือนท่าน
ด.ช.แทนพงศ์ ตันเถียร
ศิลปินแห่งชาติที่ผมชื่นชอบคือ อาจารย์เฟื้อ หริพิทักษ์ เป็นศิลปินและจิตรกร ผู้ได้รับการยกย่องเป็น ครูใหญ่ในวงการศิลปะ ถ้าหากว่าผมได้พบกับ อาจารย์เฟื้อ ผมอยากจะกล่าวกับอาาจารย์ว่าผมชื่นชอบภาพวาด และภาพเขียนของอาจารย์มากเพราะมันแสดงให้เห็นถึงความสวยงามของธรรมชาด ในแนวยุโรปหรือชาวตะวันตก ภาพวาดของอาจารน์มีลักษณะเฉพาะตนโดยการถ่ายทอดสภาพแวดล้อม บรรยากาศ แสงเงา และความสวยงามของสีสันจากธรรมชาติให้ดูเสมือนความเป็นจริง สิ่งสุดท้ายที่ผมอยากจะกล่าวกับอาจารย์ก็คือผมรู้สึกขอบพระคุณท่าน เนื่องจากอาจารย์เป็นผู้สืบทอดความสวยงามของศิลปะไทยให้คนรุ่นหลังอย่างผมได้ชื่นชมและท่านก็ได้สืบทอดความเป็นไทยให้สืบต่อไปจากชีวิต ประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้ผมได้เรียนรู้เรื่องการทำสิ่งไดด้วยใจรักไม่หวังสิ่งตอบแทนจะทำให้เราเข้าถึงความจริงในความงามของสภาวะธรรมฯ นั้นมากขึ้น และก็จะสะท้อนให้เห็นถึงความจริงใจและควายพยายามที่เราใส่ลงไปในงาน