คุณจุ๋มสาวนักสู้ชาวนิวยอร์ค ตอนเข้าค่ายหมอเขียวครั้งแรก
คุณจุ๋มเล่าว่าเธอเป็นมะเร็งประมาณสี่ชนิด คนธรรมดาเป็น
มะเร็งอย่างเดียวก็จะแย่แล้ว เธอเป็นทั้งมะเร็งเต้านม มะเร็งกระดูกมะเร็งในมดลูก เข้าไปในตับในไต มีต่อมตามตัวโตเต็มไปหมด ต่อมน้ำเหลืองโตประมาณลูกมะนาว บางครั้งฉี่ออกมาเป็นเลือด เมื่อลูกมาถูกหน้าอก เจ็บมากๆ จนกระทั่งลูกบอกแม่ว่า แม่ไม่รักหนูแล้วหรือ เพราะไม่ยอมให้ลูกมาถูกหน้าอก
เรื่องราวที่คุณจะอ่านต่อไปนี้เป็นเรื่องที่ผมได้สัมภาษณ์คุณจุ๋มสาวนักสู้ชาวนิวยอร์ควันนี้เอง ไม่ได้นั่งเทียนเขียนขึ้นมา
อาจจะเป็นประโยชน์ต่อคนอ่าน และคนป่วยจริงๆ ถ้าพิจารณาและทำตาม เพราะมีคนหายจากโรคมะเร็งกันก็เยอะแล้ว
ที่คุณติดตามบันทึกของผมที่เกี่ยวกับหมอเขียวมาในตอนต้นๆ ถ้าทำแค่นั้นคุณก็ต้องรอวันตาย คือตายสถานเดียว เพราะแค่จะกินมังสวิรัติ มันไม่พอครับ คนกินมังสวิรัติอย่างเดียวก็ตายมาแล้วจำนวนมาก
ตอนคุณจุ๋มไปเข้าค่ายหมอเขียวที่บ้านป่าสวนนาบุญ อ.ดอนตาล จ.มุกดาหาร ครั้งแรกนั้น สภาพปางตายต้องให้คนช่วยหิ้วเข้าไป ต้องเอาแม่และเพื่อนๆช่วย คุณจุ๋มเล่าว่าเธอปฏิบัติตามหมอเขียวสอนจริงๆ ทำไปก็คิดในใจว่า ถ้ามะเร็งไม่หายเธอก็ตายแน่ๆ
ไม่ใช่ทำกันเล่นๆ เธอทำแบบเอาชีวิตเข้าแลก เพราะเธอบอกว่าเธอยังตายไม่ได้ ลูกยังเล็กเกินไป
เธอพบความจริงว่า เธอจะต้องสร้างภูมิคุ้มกันให้แก่ตัวเอง เมื่อร่างกายมีภูมิคุ้มกันดีแล้ว ร่างกายก็จะต่อสู้ป้องกันตัวเอง โรคก็จะหายหรือทุเลาลง อุณหภูมิภายในร่างกายโดยเฉพาะตับ ต้องอยู่ที่ ๓๗ องศา ตับจึงจะสร้างเม็ดเลือดขาวที่สมบูรณ์ เมื่อเม็ดเลือดขาวมีมากและเแข็งแรง เม็ดเลือดขาวก็จะไปสู้รบกับสิ่งแปลกปลอม รวมถึงเชื้อโรคต่างๆ
ตอนคุณจุ๋มอยู่ในค่ายเธอเห็นคนเจ็บเป็นมะเร็งเจ็บหนักจริงๆ มีทั้งเลือด น้ำไหลทะลักออกมาจากส่วนต่างๆของร่างกาย ตามแขนตามขา ทรวงอก ระบบขับถ่าย บางคนสู้ไม่ได้ก็ตายไป เธอตัดสินแล้วว่าจะสู้ไม่ยอมตายเด็ดขาด
มีกันเท่านี้เอง หมอเขียวและคณะวิทยากร
ตัวเธอเองก็แย่ เริ่มต้นด้วยรับประทานสมุนไพรปรับสมดุล (น้ำใบย่านาง) พอเธอเล่าว่าภายในร่างกายเธอนั้นร้อนจริงๆ ตามมาด้วยกัวชา(ขูดพิษ) ขูดทั้งตัวให้เพื่อนช่วยขูดให้ พวกวิทยากรที่คุณเห็นในรูปทั้งหมดนั้นก็มีกันเท่านนี้เอง เพราะเป็นอาสาสมัครกันทุกคน บางคนป่วยปางตายมาแล้ว เช่นคุณยุ้ยศิษย์รุ่นน้องชาวบัญชี คุณจุ๋มเล่าว่าคุณยุ้ยอาการหนักมาก มีโลหิตและน้ำไหลออกมาตามแขนตามขา พอปฏิบัติตาม
หมอเขียวอาการดีขึ้น ลาออกจากงาน มาตอบแทนบุญคุณคุณหมอเขียวด้วยการเป็นวิทยากรเต็มตัว ไม่มีเงินเดือน ไม่มีรายได้ มีแต่ความเต็มใจที่จะช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่กำลังเต็มไปด้วยความทุกข์ คุณยุ้ยคุยกับผมตอนอยู่ค่ายด้วยกัน สนิทกันมาก เธอบอกว่าอย่ารู้เลย เรื่องมันยาว นัดให้มาคุยกัน เธอบอกว่าดีพี่ ถ้าพี่จะกลับเมืองไทย เรามาออกค่ายช่วยกันนะพี่
ความเห็น (7)
สวัสดีค่ะสวัสดี มาอ่านเรื่องราวน่าสนใจมาก คิดว่าต้องเป็นประโยชน์กับผู้คนมากมาย ทุกวันนี้พบเจอแต่คนป่วยเป็นมะเร็งค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
เรื่องน่าสนใจค่ะ แต่แปลกจังฟอนต์ในคอม มันใหญ่จนซ้อนกันนะค่ะ
กลยุทธของคุณหมอเขียวนี่ได้ช่วยคนอีกมากมายเลยนะคะ น่าชื่นชมจริงๆ และจะเห็นว่าเป็นการบอกต่อที่ดีที่สุดเลย จากหลักฐานเชิงประจักษ์ทั้งหลายทุกๆท่าน
สวัสดีครับคุณหมอ
ที่จริงที่เขียนเรื่องนี้มา เพราะคุณจุ๋มเธอคะยั้นคะยอบอกว่าพี่ช่วยเขียนลงบล๊อคให้หน่อย
เพราะสังเกตุว่าคนที่มาเข้าค่ายในอเมริกาไม่ค่อยจะตั้งใจปฏิบัติกันจริง
อาจจะเป็นเพราะว่ายังไม่ป่วยจริงๆ เธออยากจะให้พวกเราได้รู้เรื่องนี้
จะได้หายหรือทุเลาจะโรคภัยไข้เจ็บ ที่เคยเกิดขึ้นกับตัวเธอเอง
ค่ายในอเมริกาจัดกันที่รีสอร์ท เพราะจะหาสวนหรือป่าเขา มาใช้เป็นสถานที่จัดก็คงลำบาก
สวัสดีครับคุณหมอ 
ลองใช้ Font ภาษาไทยชนิดใหม่ของทางราชการ คอมของคุณหมอคงไม่ได้ติดตั้ง
ผมคิดว่าคนส่วนมากก็คงยังไม่มี ตอนนี้ใช้ Font แบบเดิมครับ
คุยกันถึงเรื่องนี้กับลูกสาวที่เรียนหมอ เธอบอกว่าที่เธอเรียนตอนนี้ยังไม่มีเรื่องอย่างนี้ เรียนแต่เรื่องผ่าตัดกับการใช้ยา เธอบอกว่าน่าสนใจ ตอนนี้เธอกำลังงานวิจัยเรื่องมะเร็งในรังไข่
บอกเธอว่าลูกน่าจะไปเข้าค่ายอาสาหมอเขียวที่เมืองไทยนะ จะได้รู้ความทุกข์ความเจ็บไข้มันเป็นอย่างไร มีโอกาสช่วยเหลือคนด้วย
ขอบคุณคุณ 
ไม่อยากแก้ตัว เรื่องสะกดผิดๆถูกๆ เพราะไม่ค่อยจะได้เขียนภาษาไทยมานานเกือบสามสิบกว่าปี บันทึกแรกใช้เวลาเกือบเดือน ใช้จิ้มๆเอา ตัวอักษรอยู่ไหนก็ไม่รู้ บางคำกะว่าจะเขียนสะกดตัวไม่ได้ ต้องเปลี่ยนไปคำอื่น
อักขระห้าวันหนี เนิ่นช้า ... ครับ
ขอช่องทางติดต่อคุณจุ๋มได้ไหมคะ เพื่อขอคำปรึกษาแนะนำให้ญาติที่อยู่นิวยอร์คค่ะ ขอบ