การใช้ IT เพื่อพัฒนา "สมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต"

I hear and I forget, I see and I remember, I do and I understand. (Confucius : ขงจื๊อ)

          ก่อนอื่นขอเรียนให้กัลยาณมิตรทราบว่า บันทึกนี้จะมี 2 ส่วน ส่วนแรกจะนำเสนอองค์ความรู้และแนวคิดเกี่ยวกับ "การใช้ IT เพื่อพัฒนาสมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิตของผู้เรียน" ซึ่งผู้อ่านโดยเฉพาะอย่างยิ่งครูอาจารย์สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ ส่วนหลังจะเป็น "ปฏิบัติการในการใช้ IT  เพื่อพัฒนาสมรรถภาพในการเรียนรู้ของผู้เรียน" ซึ่งจะเป็นส่วนที่ผู้เขียนมอบหมายงาน และสื่อสารกับกับนักศึกษา เป็นตัวอย่างของ การนำองค์ความรู้และแนวคิดในส่วนแรก ไปประยุกต์ใช้ จึงขอเชิญชวนกัลยาณมิตร GotoKnow เข้ามาอ่านและแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน เหมือนในบันทึกอื่นๆ นะคะ ขอบคุณค่ะ

การใช้ IT เพื่อพัฒนาสมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต"

        1. เหตุใดจึงต้องพัฒนา "สมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต"

            ในปัจจุบัน เป็น  “ยุคสังคม-เศรษฐกิจฐานความรู้ (Knowledge-based Society and Economy)”  ที่ประเทศทั่วโลกต่างก็ใช้ "ความรู้ (Knowledge) และภูมิปัญญา (Wisdom) เป็นพลังในการขับเคลื่อนทางสังคมและเศรษฐกิจ ส่งผลให้แต่ละประเทศมีการศึกษาวิจัย สร้าง และเผยแพร่องค์ความรู้และนวัตกรรมใหม่ๆ อย่างไม่ขาดสาย ความรู้ที่มีอยู่ในตำราจึงล้าสมัยไปในเวลาอันรวดเร็ว ผู้ที่เรียนรู้เฉพาะเนื้อหาในตำรา และเรียนเฉพาะในช่วงเวลาที่ยังอยู่ในสถาบันการศึกษา โดยไม่เรียนรู้จากแหล่งเรียนรู้หลากหลายรอบตัว ในลักษณะของการเรียนรู้ที่เป็นกระบวนการตลอดชีวิต (Lifelong Learning) ก็จะกลายเป็นคนตกยุค ไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับบริบทของสังคม (Social Contexts) ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วตลอดเวลาได้ และเมื่อสำเร็จการศึกษาออกไปประกอบอาชีพ  ความรู้ที่เรียนมาจากตำรา ก็จะไม่ทันกับเทคโนโลยีและนวัตกรรม (Technologies and Innovations) ที่ต้องใช้ในการทำงาน ซึ่งเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เพราะมีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลา ด้วยเหตุผลดังกล่าว ทุกประเทศจึงต้องสร้าง “สังคมแห่งการเรียนรู้ (Learning Society)” และการจัดการศึกษาก็ต้องเป็นการพัฒนา “สมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต (Lifelong  Learning Competencies)” ให้กับผู้เรียน เพื่อให้สามารถปรับตัว ให้กลมกลืนกับยุคสมัยและบริบททางสังคม ที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ได้

           2. สมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต คือ อะไร 

               “สมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต (Lifelong Learning Competencies : LLC)" หมายถึง ลักษณะทางจิตใจ พฤติกรรม และความสามารถ ที่จะช่วยให้บุคคลเรียนรู้ตลอดชีวิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ (Efficiency) และประสิทธิผล (Effectiveness) ลักษณะทางจิตใจ คือ การมีแรงจูงใจในการเรียนรู้ (Motivation to Learn) ลักษณะทางพฤติกรรม คือ การแสดงออกถึงความใฝ่รู้ใฝ่เรียน (Curiosity) เรียนรู้ในทุกที่ทุกเวลา จากแหล่งเรียนรู้หลากหลายรอบตัว และ ลักษณะทางความสามารถ คือ การมีทักษะในการเรียนรู้ (Learning Skills) หรือ "การเรียนรู้วิธีเรียน: Learn How to Learn"  

           3.  บทบาทของครูอาจารย์ในการพัฒนา LLC ให้กับผู้เรียน

               ในการพัฒนา LLC ให้กับผู้เรียนนั้น ครูอาจารย์จะทำหน้าที่เป็น "วิทยากรกระบวนการเรียนรู้" หรือ "ผู้อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ให้กับผู้เรียน" (Learning Facilitator) บทบาทของ Facilitator ได้แก่ 1) เป็นผู้ประสานงาน (Coordinator)  2) เป็นผู้กระตุ้น (Catalyst) 3) เป็นผู้สังเกตการณ์ (Observer) 4) เป็นผู้สร้างบรรยากาศ (Climate Setter) 5) เป็นผู้ช่วยการสื่อสาร (Communicator Enabler) และ 6) เป็นพี่เลี้ยงในการเรียนรู้ (Learning Coach) คุณสมบัติที่จำเป็นที่สุดของ Facilitator คือ การเป็นผู้ที่มีความรู้แบบ "สหวิทยาการ (Interdiciplinaries)" คือ มีความรู้หลายสาขา ที่สามารถนำไปบูรณาการใช้ร่วมกันได้ และเชื่อว่า ผู้เรียนทุกคนมีศักยภาพในการเรียนรู้ (Learning Potentiality) ผู้เขียนเอง ตลอดเวลาย่างเข้าปีที่ 36 ในการเป็นอาจารย์สถาบันอุดมศึกษา ได้เน้นบทบาทเป็นผู้อำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ให้กับผุ้เรียนมาโดยตลอด เน้นให้ผู้เรียน "เรียนรู้วิธีเรียน (Learn How to Learn)" ตามความเชื่อที่ว่า "สอนวิธีตกปลาดีกว่าให้ปลา (Give me a fish and I will eat for a day. Teach me to fish and I wil eat for a lifetime.)" และ เน้นให้นักศึกษาได้เรียนรู้ด้วยประสบการณ์ตรงที่สัมพันธ์กับชีวิตจริง ตามแนวคิด "When I do, I understand." ของขงจื๊อ (Confucious) และตาม "ปีรามิดการเรียนรู้ (Learning Piramid)" ที่แสดงว่า การเรียนรู้ด้วยการปฏิบัติกิจกรรม (Practice Doing) จะทำให้ผู้เรียนยังคงประสบการณ์การเรียนรู้เอาไว้ ได้ถึง 75 % ดังภาพ

 

 

ปฏิบัติการในการใช้ IT  เพื่อพัฒนา LLC ให้กับผู้เรียน 

      ในภาคเรียนนี้ ผู้เขียนได้กำหนดให้นักศึกษาที่เรียนในรายวิชา "พฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน" "ใช้ IT เพื่อพัฒนาสมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต" โดย เริ่มจากการให้สมัครสมาชิก GotoKnow เพื่อจะได้เข้าไปเรียนรู้ด้วยการอ่านบันทึกต่างๆ ตามที่อาจารย์ชี้แนะ และตามความสนใจของนักศึกษาแต่ละคน ในขอบข่ายของวิชาที่เรียน และฝึกการเขียนแสดงความเห็น เขียนอนุทิน และเขียนบันทึก ซึ่งเป็นการพัฒนาที่สอดคล้องกับ "ลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี" ข้อที่ 3 และข้อที่ 7 คือ ข้อที่ 3) ใฝ่รู้ใฝ่เรียนและพัฒนากระบวนการเรียนรู้ตลอดชีวิต และข้อที่ 7) มีทักษะการใช้ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และคอมพิวเตอร์ ในการศึกษาค้นคว้าองค์ความรู้ ที่เป็นประโยชน์ต่อประสบการณ์ชีวิต

          1. กิจกรรมการพัฒนา ลำดับที่ 1  

              สมัครสมาชิก Weblog "GotoKnow.org" สำหรับภาพประจำตัว ให้ใช้ภาพที่แสดงให้เห็นใบหน้าอย่างชัดเจน และใส่ข้อมูลในภาพ ดังตัวอย่าง

 

           ในการกรอกข้อมูลส่วนตัว ให้ลง อาชีพ : นักศึกษา (ตำแหน่งไม่ต้องกรอก) องค์กร : มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี และระบุอำเภอจังหวัดที่อยู่ด้วย สำหรับประวัติให้ระบุในตอนต้นว่า เรียนในหมู่เรียนใด สาขาวิชาใด คณะใด โดยให้ใส่ชื่อสาขาเป็นภาษาอังกฤษ ไว้ในวงเล็บด้วย เช่น ศศ.บ. 3.16 สาขาวิชา อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว (Tourism Industry) คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ และ "คติในการดำเนินชีวิต ที่ยึดถือและนำไปปฏิบัติจริง" และามารถลงข้อมูลอื่นๆ เพิ่มเติมได้ตามความเหมาะสม

           อาจารย์จะตรวจเช็คเพื่อประเมินให้คะแนน "การใช้ IT เพื่อพัฒนาสมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต" ครั้งที่ 1 ในวันจันทร์ที่ 25 มิถุนายน 2555 เวลา 04.00 น. โดยตรวจเช็คจากความถูกต้องสมบูรณ์ของภาพประจำตัว ข้อมูลส่วนตัวและประวัติของนักศึกษาแต่ละคน ตามที่กำหนดไว้ ในบันทึกนี้ ข้อมูลของนักศึกษา ที่เคยแสดงไว้ในบันทึกอื่นๆ จะไม่นำมาประเมิน เพราะจะทำให้เกิดความสับสน จึงขอให้นักศึกษาอ่านข้อกำหนดและปฏิบัติให้ถูกต้อง แล้วแสดงตัวเพื่อรับการประเมินในบันทึกนี้ ภายในวันเวลาที่กำหนด

       2.  กิจกรรมการพัฒนาลำดับที่ 2

           การพัฒนา "ทักษะการอ่าน การคิดวิเคระห์/สังเคราะห์ และเขียนสื่อความ" ภายในสิ้นเดือนสิงหาคม อาจารย์มีข้อกำหนดว่า นักศึกษาแต่ละคนจะต้องเขียนบันทึกใน GotoKnow อย่างน้อย 1 เรื่อง ช่วงนี้ GotoKnow ร่วมกับ EGA ได้กำหนดให้สมาชิกเขียนบันทึกแสดงความเห็นและ/หรือความต้องการที่มีต่อ Website ของหน่วยงานราชการ สิ้นสุดเวลาลงบันทึก 30 มิถุนายน แล้วจะมีการสุ่มบันทึก 2 เรื่องเพื่อให้รางวัลเรื่องละ 2,500 บาท นักศึกษาแต่ละกลุ่มจะต้องมี 2 คนเป็นอย่างน้อย ที่เขียนในโครงการนี้ ซึ่งนับเป็นโอกาสอันดี ที่นักศึกษาจะได้ฝึกทักษะการอ่าน การคิดและการเขียน (อ่านข้อกำหนดในการเขียน อ่านตัวอย่างงานเขียนของท่านต่างๆ คิดวิเคราะห์สังเคราะห์เพื่อวางโครงเรื่อง จัดลำดับเนื้อหา และรายละเอียดของเนื้อหาที่จะเขียน และลงมือเขียน) และถ้าโชคดีก็ยังจะได้รับรางวัลอีกด้วย ถือเป็น "การใช้ IT ในทางสร้างสรรค์" ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ อย่างกรณีการแสดงความคิดสร้างสรรค์ผ่าน "Body Painting" ที่เป็น "Talk of the Town" อยู่ ณ ขณะนี้ นักศึกษาดูรายละเอียดในเรื่องนี้ได้ที่          http://www.gotoknow.org/blogs/posts/491538 

และให้แต่ละกลุ่ม แจ้งให้อาจารย์ทราบในบันทึกนี้ด้วยว่า สมาชิก 2 คนที่จะเขียนคือใคร (ให้บอกข้อมูลโดยแสดงภาพประจำตัว หรือจะแจ้งไปทาง e-mail พร้อมข้อมูลกลุ่มก็ได้)

          แนวทางในการเขียน : ต้องให้มี "องค์ประกอบของการเขียนบทความ" ครบทั้ง 3 ส่วน คือ 1) ความนำ (Introduction) 2) เนื้อหา (Body) และ 3) สรุป (Conclusion) และควรเขียนให้สอดคล้องกับ "ลักษณะ 6 ประการของการเขียนที่ดี (6 Traits of Good Writing)" ด้วย ที่สำคัญ จะต้องเขียนให้ตรงประเด็นตามที่โจทย์กำหนด คือ "ต้องตอบโจทย์ว่า ต้องการให้ Website ของหน่วยงานราชการ มีลักษณะอย่างไร"  อาจยกตัวอย่างประกอบด้วย ที่สำคัญอีกอย่าง คือ ต้องระมัดระวังในการเขียน (พิมพ์) ให้ถูกต้องตามอักขระ ใช้ภาษาที่เป็นทางการ ไม่ใช่ภาษาที่นิยมใช้กันใน Social Media เช่น Facebook เป็นต้น มีการอ่านตรวจทานหลายครั้ง และให้เพื่อนช่วยอ่านด้วย อีกอย่าง ต้องเขียนด้วยถ้อยคำสำนวนภาษาของตน ถ้ายกข้อความหรืองานเขียนของใครมา ต้องมีการอ้างอิงด้วย ดังตัวอย่างการอ้างอิงในภาพล่าง

 

           ตัวอย่างการเขียนที่อาจารย์นำมาให้ศึกษา คือ เรื่อง "Website  หน่วยงาน ราชการที่อยากให้มี" เขียนโดย "ดร. ขจิต ฝอยทอง" ซึ่งเป็นการบอกความต้องการตรงๆ ที่นักศึกษาน่าจะเขียนได้ไม่ยาก เข้าไปอ่านรายละเอียดได้ที่  http://www.gotoknow.org/blogs/posts/492062 หรืออาจเขียนในลักษณะของการณ์วิจารณ์เสนอแนะ Website ของหน่วยงานราชการที่ตนได้ใช้อยู่เป็นประจำ เช่น Web. ของมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลฯ ดังตัวอย่างที่ "kunrapee" ได้เขียนวิจารณ์เสนอแนะ Web.ของหน่วยงานที่ตนเกี่ยวข้อง ไว้ในบันทึกเรื่อง "เติมเต็มเว็บไซต์สภาการพยาบาล" อ่านรายละเอียดได้ที่ http://www.gotoknow.org/blogs/posts/491967  อีกตัวอย่างที่ยากขึ้น แต่เนื้อหาและการนำเสนอน่าสนใจ คือ เรื่อง "เว็บไซต์กรมประชาสัมพันธ์คือ One Stop Service ของฉัน" เขียนโดย "คุณดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี" อ่านรายละเอียดได้ที่http://www.gotoknow.org/blogs/posts/492072?refresh_cache=true   

           3. การประเมินระดับคุณภาพการใช้ IT เพื่อพัฒนา LLC ครั้งที่ 1

               จากที่อาจารย์แจ้งว่า จะตรวจเช็คเพื่อประเมินให้คะแนน "การใช้ IT เพื่อพัฒนาสมรรถภาพในการเรียนรู้ตลอดชีวิต" ครั้งที่ 1 ในวันจันทร์ที่ 25 มิถุนายน 2555 เวลา 04.00 น. โดยตรวจเช็คจากความถูกต้องสมบูรณ์ของภาพประจำตัว ข้อมูลส่วนตัวและประวัติของนักศึกษาแต่ละคน ในบันทึกนี้ แต่ก็ได้ขยายเวลาออกไป และประกาศปิดรับการแสดงตัวเพื่อรับการประเมินครั้งที่ 1 ในเช้าวันที่ 30 มิถุนายน 2555 ซึ่งก็เป็นที่น่าแปลกใจว่า อาจารย์ได้อธิบายประกอบภาพอย่างชัดเจนว่า ภาพประจำตัวต้องมีลักษณะอย่างไร และการลงข้อมูลในภาพประจำตัว ต้องมีลักษณะอย่างไร แต่ยังมีผู้ที่ปฏิบัติไม้ถูกต้องจำนวนมาก ก็คงบอกได้อย่างเดียวว่า เกิดจากนักศึกษาไม่อ่าน/ดูข้อกำหนดและตัวอย่าง ผู้ที่ถือว่า ผ่านเกณฑ์การประเมินครั้งที่ 1 คือ ผู้ที่ได้รับการประเมินคุณภาพในระดับพอใช้ (ระดับ 3) ขึ้นไปเท่านั้น ผู้ที่ได้ระดับ 2 (ภาพชัดเจนแต่ไม่มีข้อมูลในภาพ) และระดับ 1 (ภาพไม่ชัดเจนและไม่มีข้อมูลในภาพ) ถือว่า ไม่ผ่านเกณฑ์

 

      ตัวอย่างการลงภาพประจำตัวที่ให้ไว้ในบันทึก

  

          ตัวอย่างการประเมินภาพประจำตัวที่ให้ไว้ในบันทึก

   ตัวอย่างผลการประเมินระดับคุณภาพ "การใช้ IT เพื่อพัฒนา LLC" ครั้งที่ 1

คำขอบคุณและขอโทษ กัลยาณมิตร GotoKnow

• ต้องขอโทษกัลยาณมิตร "GotoKnow" ที่บันทึกนี้ดูจะสับสนวุ่นวาย เพราะมีนักศึกษาหลากหลายบุคลิกเข้ามาแวะเวียน อ.วิกลัวว่า ถ้าเข้าไปตอบในช่องความเห็นแล้ว ท่านจะหาไม่เจอ ก็เลยนำคำขอโทษ/ขอบคุณมาไว้ท้ายบันทึกค่ะ ซึ่งก็จะมีผลพลอยได้ประการหนึ่ง คือ เป็นตัวอย่างให้นักศึกษาเรียนรู้ว่า เมื่อมีผู้อ่านเข้าไปให้ดอกไม้และ/หรือแสดงความเห็นในบันทึกของตน จะต้องแสดงความขอบคุณ
• กราบขอบพระคุณ "ท่านพระมหาวินัย" ผู้มีความเชี่ยวชาญด้านโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ที่ได้นำตัวอย่างบทร้อยกรองที่ท่านรจนาขึ้นตามสุภาษิตไทย มาให้อ.วิและนักศึกษาได้เรียนรู้ ซึ่งทำให้อ.วิได้แนวคิดว่า สำหรับนักศึกษาที่มีความสามารถ ในด้านการประพันธ์บทร้อยกรอง อาจเขียนบันทึกในแนวที่ท่านพระมหาวินัยแสดงให้ดูเป็นตัวอย่าง ก็ได้  

        "อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น.."

       ๐ อยู่บ้านท่าน อย่าได้       ขาดขยัน

          อย่านิ่งดูดาย กัน           ก่อสร้าง

         ปั้นวัวปั้นควาย สรรค์      สิ่งสุข     

         ให้ลูกท่านเล่น บ้าง        บ่สิ้นเสน่หา

                (๑๕.๓๓ น. : ๒๙ มิ.ย. ๕๕)

        และอ.วิขอกราบขอบพระคุณท่านพระมหาวินัย ที่เมตตา อวยพรว่า "มาเยี่ยมอาจารย์ ขอให้มีความสุข" ...สาธุ...

       "คุณครูธนิตย์" เข้ามาคุยว่า "อ่านบันทึกนี้แล้ว เกิดความรู้สึก ใครที่ได้เป็นลูกศิษย์อาจารย์นับว่าโชคดีมาก" จึงจะขออนุญาตอาจารย์เป็นบ้าง โดยผ่านเทคโนโลยีหรือผ่านบันทึกดีๆ เหล่านี้นะครับ.." ขอบคุณ คุณครูธนิตย์มากค่ะ สำหรับถ้อยคำเสริมสร้างพลังใจ ดีใจมากค่ะ ที่คุณครูเข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ มิบังอาจให้เป็นลูกษย์ เป็นผู้ร่วมเรียนรู้ (Co-learner) น่าจะดีกว่านะคะ

• และ  "คุณครูธนิตย์" ยังบอกอีกว่า "ภาษาของเด็กๆ ในปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปมาก บอกลูกศิษย์ตัวเองบ่อยๆ เช่นกันครับ ว่า ภาษาไทยของเราเองน่ะ พระเจ้าอยู่หัวฯ ของเราก็เคยตรัสให้ช่วยกัน...ถ้าภาษาจะเปลี่ยนไปบ้างตามธรรมชาติ ก็อย่าให้เกิดจากเรา ซึ่งใช้มันอย่างไม่ระมัดระวัง.." อาจารย์คงเห็นจากที่อ.วิปรามเมื่อเห็นนักศึกษาเขียนความเห็นว่า "...เร้วน้าค้า...แทนที่จะเขียน "แล้วนะคะ"... ภาคเรียนนี้มีนักศึกษาจากทุกคณะ (8 คณะ) มาลงทะเบียนเรียนกับอ.วิ และแต่ละคนก็มีพื้นฐานต่างกันมาก แต่อ.วิก็เชื่อในหลักการ "All students can learn." ที่หนักใจที่สุด ก็คือ นักศึกษาไม่ชอบอ่าน ไม่อ่านและเรียนรู้ข้อกำหนดที่ได้ให้ไว้อย่างชัดเจน ซ้ำแล้วซ้ำเล่าทั้งแสดงภาพประกอบเพื่อเป็นตัวอย่างที่เป็นรูปธรรม ก็เลยทำผิดกันซ้ำซาก การเขียนก็เหมือนกันค่ะ เห็นลูกศิษย์เขียนบันทึกตกใจมากที่ชื่อบันทึกหรา คำว่า "หมาวิทยาลัย" บอกให้เข้าไปแก้ตั้งแต่เมื่อคืนนี้ ตอนนี้แก้เรียบร้อยแล้ว ค่อยยังชั่วค่ะ 

• 

• ขอบคุณ "ท่าน ผศ.เดชา สว่างวงศ์" มากนะคะ ที่เข้ามาให้ดอกไม้ ตามไปพบบันทึกที่ท่านเคยบอกกล่าวว่าจะลงแต่ยังไม่ลง พอลงอ.วิก็ยังไม่ได้เข้าไปอ่านเพราะมัวยุ่งกับการจัดการเรียนรู้ การดูแลผู้ป่วย และการจัดการงานฟาร์ม (ยุ่งอย่างที่เขาพูดกันว่า "ตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน็อต" นั่นแหละค่ะ เลยแทบไม่ได้เข้าไปอ่านบันทึกของกัลยาณมิตร) นำภาพกิจกรรมการประเมินคุณภาพการศึกษา (Quality Assessment) ของท่านมาฝากกัลยาณมิตรและลูกศิษย์ในบันทึกนี้ด้วย โรงเรียนกีฬาฯ อยู่ใกล้มหาวิทยาลัยแค่นี้ แต่อ.วิไม่เคยได้ไปสัมผัสเลยค่ะ เห็นแต่นักเรียนชายเดินผ่านมหาวิทยาลัย ถามได้ความว่าจะไปตัดผมกัน ...นักเรียนหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มก็มีเหมือนกันนะคะ ...ท่านเดชาก็แต่งกายดูดีมากค่ะ บอกได้คำเดียวว่า ดู "Neat and Clean" จะนำไปประกอบการจัดการเรียนรู้เรื่อง "การพัฒนาบุคลิกภาพด้านการแต่งกาย" ด้วยค่ะ อ.วิตอนนี้ดูไม่ได้ พ่อใหญ่สอบ่นมา 5 ปีแล้วว่า ไม่อยากเห็นไว้ผมทรงสั้น แต่อ.วิชอบ เพราะไม่ต้องเข้าร้านเสริมสวย พอไว้ผมยาวและดัดแต่ไม่เข้าร้านและไม่ไดร์ผมก็ยุ่งเป็นกระเซิง ต้องรวบไว้พออำพรางความน่าเกลียดค่ะ (บอกแบบมะนาวหวานว่า "ไม่เน้นความสวย แต่เน้นคุณภาพการจัดการเรียนรู้ค่ะ")