สืบสานศิลกรรมมั่นคงธำรงชาติื
หน่วยการเรียนรู้ บทเสภาสามัคคีเสวก
ศิลปินคือผู้สร้างสรรค์งานศิลปะ ประเทศไทยยกย่องศิลปินที่ประสบความสำเร็จและอุทิศแรงกายแรงใจให้ศิลปะอย่างแท้จริง ด้วยการมอบตำแหน่ง "ศิลปินแห่งชาติ" เ้พื่อเป็นเกียรติและเป็นให้คนรุ่นหลังได้เห็นแบบอย่างของการปฏิบัติตน เพื่อรักษาและสร้างสรรค์ศิลปกรรมของชาติของศิลปินเหล่า่นั้น
คำสั่ง ให้นักเรียนเขียนแสดงความคิดเห็นของตนเองจากการที่ได้ศึกษาประวัติศิลปินแห่งชาติในประเด็นต่อไปนี้
1. สมมติว่า นักเรียนได้พบศิลปินท่านนั้น นักเรียนจะกล่าวอะไรกับท่าน
2. จากชีวิต ประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องอะไร
เขียนทั้ง 2 ประเด็นรวมกัน ความยาวไม่ต่ำกว่า 8 บรรทัด
กำหนดส่งวันอังคาร ที่ 26 มิถุนายน 2555 เวลา 22.00 น.
ทั้งนี้ ห้ามคัดลอกหรือ Copy ข้อความจากเว็บไซต์อื่นใดมาตอบโดยเด็ดขาด หากตรวจสอบพบจะดำเนินการทางวิันัยขั้นร้ายแรงความเห็น (23)
ด.ญ. ญาณิศา กิตติธเนศวร
อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ถ้าได้เจออ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ อยากบอกอาจารย์ว่า ที่บ้านมีภาพของอาจารย์เฉลิมชัยชุดสีน้ำเงินอยู่เเล้ว ภาพของอาจารย์เเต่ละใบเวลาได้ดูเเล้วรู้สึกสงบนิ่ง จิตใจเย็นสบาย อาจารย์เป็นคนที่มีความสามารถในการวาดรูปเเนวพุทธศิลป์เป็นอย่างมาก เป็นจิตรกรรมไทยร่วมสมัยเเบบที่เเตกต่างไปจากเเนวประเพณีไทยดั่งเดิม หนูชอบของอาจารย์เฉลิมชัยมากเพราะ งานของอาจารย์มีเอกลักษณ์เเละยังมีความหมายให้คนดูได้ยึดถือปฏิบัติอีกด้วย จากชีวิต ประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องอะไร อาจารย์เป็นที่ขยันหมั่นเพียร อุทิศชีวิตเพื่องานศิลปะ อาจารย์เริ่มต้นจากการวาดภาพจากกล่องไม้ขีดตราพญานาค อาจารย์เป็นคนที่มีอุดมการณ์เเน่วเเน่ อาจารย์สร้างงานศิลปะที่ยิ่งใหญ่ ทั้งที่วัดไทยพุทธประทีบ เเละที่วัดร่องขุ่นทำให้คนไทยทั้งประเทศได้ชื่นชม งานศิลปะที่มีคุณค่าเป็นเเบบอย่าง
ชนม์พืช ศรีพงษ์ธนากุล
อ.จักรพันธุ์ โปษยกฤต ถ้าได้เจอท่านอยากบอกว่า อีกไม่นานหนูจะได้ไปชมการแสดงหุ่นกระบอกของท่าน(คุณแม่รู้จักกับท่านมาก่อนจึงได้เข้าชม) ภาพของอ.จักรพันธุ์ทุกภาพเท่าที่เคยเห็นมา มีความนุ่มนวล อ่อนช้อย ดูมีความตั้งใจและต้องใช้ความสามารถมาก เป็นเอกลักษณ์ที่ไม่สามารถเลียนแบบได้ง่ายๆ จากชีวิต ประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องอะไร ท่านเป็นคนที่ถ่อมตัวมาก เคยมีคนไปสัมภาษณ์ท่านในฐานะที่เป็นศิลปินแห่งชาติ แต่ท่านตอบกลับมาว่าตัวเองเป็นเพียงแค่ช่างเขียน ท่านชอบอยู่เงียบๆ เรียบง่าย พอกินพอใช้ ไม่ชอบเป็นจุดเด่น แต่ฝีมือของท่านก็ทำให้ทุกคนยอมรับจนโด่งดังเป็นศิลปินแห่งชาติ และท่านเป็นคนที่เมื่อลงมือวาดแล้วต้องวาดให้ดีที่สุด ไม่มีการทำชุ่ยๆ งานแต่ละชิ้นจึงมีมูลค่าที่สูงมาก เช่น โรงละครหุ่นกระบอกที่ถนนเอกมัยของท่าน ซึ่งช่วงนี้กำลังจะมีการแสดงหุ่นกระบอกที่ท่านเป็นคนลงมือทำเองทุกตัว หุ่นแต่ละตัวละเอียดถึงขนาดขยับนิ้วมือได้ ชุดของหุ่นฝังเพชรพลอยจริง แสดงให้เห็นถึงความปราณีตในการทำงาน งานทุกชิ้นจึงดูทรงคุณค่า และควรค่าแก่การเก็บรักษา
ด.ญ. ศุภิสรา จึงวิวัฒนาภรณ์
ศิลปินแห่งชาติที่ชื่นชอบ คือ อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ถ้าหนูได้พบอ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ อยากกล่าวกับอาจารย์ว่า อาจารย์มีแรงบันดาลใจอย่างไรจึงสร้างวัดร่องขุ่นที่สวยงาม ละเอียด ประกอบด้วยลายไทยที่อ่อนช้อยและมีคุณค่าต่อพุทธศาสนาและชาวไทยเช่นนี้ นอกจากวัดร่องขุ่นแล้วผลงาน ภาพวาด ต่างๆของอาจารย์นั้นก็แสดงถึงลายเส้นที่มีความเป็นไทยด้วยเช่นกัน คือมีความนุ่มนวลและงดงามมากๆ จากการศึกษาชีวิต ประสบการณ์และผลงานของอาจารย์ ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องต่างๆ คือชีวิตอาจารย์เมื่อตอนเด็กมีความลำบากยากจน แต่ท่านก็มีความอดทน พยายามและมุ่งมั่น ตั้งใจทำในสิ่งที่ท่านรัก ไม่ย่อท้อต่อความยากลำบากและอุปสรรคในด้านต่างๆ จนมีฝีมือที่โดดเด่นได้รับการยอมรับทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยอาจารย์ใช้ความสามารถนั้น มาสร้างวัดร่องขุ่น ที่แสดงถึงความเคารพ ศรัทธาต่อพระพุทธศาสนาที่ท่านมี ซึ่งทำให้อาจารย์ได้รับการยกย่องว่าเป็นศิลปินแห่งชาติด้านทัศนศิลป์ จิตรกรรม หนูอยากมีโอกาสไปชมวัดร่องขุ่น จังหวัดเชียงราย สักครั้งหนึ่งในชีวิตค่ะ
ด.ช.ชาครีย์ บุษยโภคะ
อ.เผ่า สุวรรณศักดิ์ศรี ศิลปินแห่งชาติสาขาสถาปัตยกรรมไทย เมื่อปี พ.ศ.2553 เป็นอาจารย์คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาฯ ถ้าได้เจอ ผมอยากบอกท่านว่า ผมภูมิใจอย่างมากที่ได้เรียนโรงเรียนสาธิตจุฬาฯ ฝ่ายมัธยม เนื่องจากมีผลงานของท่านถึง2ชิ้นคือ 1.เรือนรัชพร และ 2.หอพระประจำโรงเรียน ซึ่งมีความงดงามแบบสถาปัตยกรรมไทยอย่างมาก ผมขอแสดงความยินดีด้วยที่อาจารย์ได้รางวัลศิลปินแห่งชาติ และท่านยังมีที่ออกแบบในจุฬาฯอีกมากมาย เช่น เรือนไทยจุฬาฯ , พระรูปสองรัชกาล (ออกแบบร่วมกับ อ.ภิญโญ ศิลปินแห่งสาขาเดียวกัน) จากชีวิต ประสบการ์ณและผลงานของท่านทำให้เรราได้รู้ว่า คุณค่าของงานศิลปะอยู่ใกล้ตัวเรามากแต่เราไม่รู้ เราจึงต้องหมั่นรักษาไว้เพื่อชาวไทยรุ่นต่อๆไป
ด.ช.พศุตม์ เจริญพรวัฒนา
ดร.ถวัลย์ ดัชนี-ท่านเป็นศิลปินแห่งชาติสาขาทัศนศิลป์ พ.ศ.2544 ถ้าผมได้เจอท่านผมอยากจะบอกกับท่านว่า ท่านวาดรูปอย่างไรเพราะผมเป็นคนวาดรูปไม่เก่ง แต่ก็อยากเก่งแบบท่านบ้าง เพราะเท่าที่อาจารย์เล่ามา แค่ท่านตวัดพู่กัน ไม่กี่ครั้งก็เป็นภาพที่สวยงามและมีมูลค่านับ 10 ล้านแล้ว ภาพวาดของท่านเมื่ดูแล้วก็ยังเต็มเปี่ยมด้วยจินตนาการใช้ความคิดในการวาดมากถึงแม้จะวาดด้วยสีเดียวก็ตาม --จากการศึกษาประสบการณ์ชีวิตของท่าน ทำให้ผมได้ข้อคิด คือ 1. ถ้าเราเป็นคนที่ตั้งใจทำงานและนำพระพุทธศาสนามาใช้ในชีวิตประจำวัน จะทำให้เราประสบความสำเร็จในเรื่องการทำงาน 2. การใช้ความสามารถนั้นคนก็จะยอมรับโดยไม่ต้องไปพึ่งเทคโนโลยีสมัยใหม่เลย 3. ถ้าเราไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดและอบายมุขแล้ว เราจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต 4. เราควรอนุรักษ์ศิลปะวัฒนธรรมของไทยเอาไว้ให้คนรุ่นหลังๆได้ศึกษาต่อไป 5. ศิลปะทำให้คนมีอารมณ์ดี มองโลกในแง่ดีและมีความสุข
ดลสิทธิ์ ศิริเตียวศรี
ศิลปินแห่งชาติที่ผมประทับใจก็คือ อ.ถวัลย์ ดัชนี เป็นศิลปินแห่งชาติสาขาทัศนศิลป์ด้านจิตรกรรม ถ้าผมได้เจออยากบอกท่านว่า ท่านเป็นศิลปินแห่งชาติที่สุดยอดมาก เพียงแค่รูปเดียวก็มีมูลค่าเยอะมากเลยทีเดียวเป็นคนที่วาดรูปสวยมากรูปที่วาดเป็นแนวแนวปรัชญาพุทธศิลป์มาสร้างงานศิลปะไทยร่วมสมัยที่สวยงามมาก เป็นแนวผสมระหว่างไทยกับตะวันตกซึ่งดูแล้วมีความรู้สึกว่ารูปนั้นมีพลังแอบแฝงอยู่ มีจินตนาการสูงส่ง หลังจากที่ผมได้ศึกษาประวัติและผมงานของท่านแล้ว ทำให้ผมได้ข้อคิด 1.หากเราตั้งใจที่จะทำอะไรแล้วมำให้ที่สุด 2.ท่านเคยกล่าวว่า ศิลปะเป็นเพียงแค่ชั่วคราว แต่มังสาหารคือถาวร 3.ศิลปะวัฒนธรรมไทยควรอนุรักษ์ 4.ทุกอย่างมันคือศิลปะ
ด.ญ.ภัทราพร พัชรตระกูล
อ.กัณหา เคียงศิริอยากชื่นชมในผลงานของท่าน ซึ่งมีผลงานของท่านที่นำมาประกอบเป็นละครโทรทัศน์ เช่นเรื่องบ้านทรายทอง,ภูธิชย์,นริศรา เป็นต้น ฉันได้เห็นความเห็นและความคิดและวัฒนธรรมไทยอันดี ของคนยุคคุณแม่คุณยาย ซึ่งแตกต่างจากสังคมในยุคปัจจุบันที่เราเป็นอยู่ในขณะนี้ จากประสบการณ์และผลงานของท่านทำให้เราได้เรียนรู้ขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรมไทยในยุคก่อนๆ ที่เห็นได้น้อยในปัจจุบัน ได้เรียนรู้ภาษาไทยที่สละสลวย ได้มีการใช้คำสุภาษิต,คำสอน,คำพูด,ของตัวละครที่สอน นำเอามาเป็นข้อคิดที่สามารถใช้ได้ในชีวิตจริง ได้เห็นได้เข้าใจสังคมในอดีต ที่มีธรรมเนียมแตกต่างจากยุคสมัยปัจจุบันทั้งการทักทาย การรับประทานอาหาร การดำรงชีวิต ที่มีระบบเจ้านายขั้นสูงเช่นหม่อม ราชวงศ์,พระองค์หญิง ต่างๆ ที่มีความละเอียดอ่อนในการวางตัว ได้เห็นบ้านเมืองสมัยก่อน ในละครบางเรื่อง สมมุติเหตุการณ์ในรัชกาลที่5 เห็นการเดินทางโดยทางคูคลอง เรือพาย รถม้า เข้าใจในประวัติศาสต์ของไทยได้ดีขึ้น เพราะบางเรื่องได้ถ่ายทอดเรื่องประวัติศาสตร์ของไทยไว้ด้วย
ด.ญ.ปัณฑิตา ทิวารี
ศิลปินแห่งชาติที่ชื่นชอบคือ อาจารย์จักรพันธุ์ โปษยกฤต อาจารย์ได้เป็นศิลปินแห่งชาติเมื่อปีพ.ศ.2543 และยังได้รับยกย่องให้เป็น 1 ใน 52 ช่างเอกในรอบ 200 ปี แห่งกรุงรัตน์โกสินทร์อีกด้วย หากหนูได้มีโอกาสพบกับอาจารย์ หนูจะพูดกับท่านว่า หนูชื่นชอบผลงานของอาจารย์มาก คุณแม่ของหนูเคยได้รับปฏิทินมาเล่มหนึ่ง ในปฏิทินเล่มนั้นมีรูปภาพลายไทย แลละนางในวรรณคดีต่างๆมากมาย ลายเส้นมีความอ่อนช้อยงดงาม การลงสีก็ปราณีตไม่มีที่ติ สีหน้าอารมณ์ของตัวละครต่างๆดูสวยงาม สามารถสื่อออกมาถึงความรู้สึกที่มีต่อรูปนั้นๆได้ิอย่างชัดเจน รูปที่หนูประทับใจมากๆ เช่น ภาพพระสุรัสวดีกำลังเล่นพิณทร์อยู่บนหลังนกยูง ภาพพระอภัยกำลังเป่าปี่อยู่ข้างๆนางเงือก ภาพบุษบาเสี่ยงเทียน ฯลฯ และนอกจากภาพวาดแล้ว ผลงานอื่นๆของอาจารย์ก็ยังสวยสดงดงามเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นงานใหญ่ๆอย่างโบสถ์ หรืองานเล็กๆอย่างหุ่นกระบอก อาจารย์ก็ทำออกมาได้อย่างงดงาม อ่อนช้อย มีเอกลักษณ์ น่าจับตามองอย่างประหลาดจนไม่อยากละสายตาไปไหน นั่นแสดงถึงความมานะ อุตสาหะ เพียรพยายาม ตั้งใจในการทำงาน เพราะงานแต่ละชิ้นไม่ได้ใช้เวลาแค่ชั่วโมง 2ชั่วโมง งานแต่ละชิ้นต้องใช้เวลาเป็นวัน เป็นเดือน เป็นปี แต่ไม่ว่าจะยากแค่นั้น อาจารย์ก็ทำงานออกมาได้สวยงาม ปราณีต อ่อนช้อย ไม่มีผลงานชิ้นไหนของอาจารย์ที่ทำออกมาชุ่ยๆเละๆ ทำชิ้นล้วนทำออกมาจากความตั้งใจทั้งสิ้น หนูคิดว่าทุกคนควรจะใช้อาจารย์ท่านเป็นแบบอย่าง ไม่ว่าจะแนวคิด ความตั้งใจในการทำงาน รวมทั้งความรักที่จะอนุรักษ์รักษาศิลปวัฒนธรรมไทยให้คงอยู่ต่อไปตราบนานเท่านาน
นีรชา นิธิภิญโญเลิศ
ศิลปินแห่งชาติที่ชื่นชอบ คือ อ.กัณหา เคียงศิริ เพราะท่านเป็นนักเขียนหญิงที่มีชื่อเสียงมากของประเทศไทย โดยมีผลงานเขียนประมาณ 200 เรื่องเลยทีเดียวและท่านยังเคยเรื่องภาษาอังกฤษ และ ภาษา ฝรั่งเศสซึ่งเป็นภาษาที่ยากมากอีกด้วย ท่านสนใจการประพันธ์ตั้งแต่อยู่ ม.6เรื่องสั้นเรื่องแรกที่ท่านได้แต่งคือเรื่อง ”มาลินี” และต่อมาได้แต่งเรื่อง ”บ้านทรายทอง” ที่โด่งดังมากจนได้สร้างเป็นละคร และ ภาพยนตร์ ฉันได้เห็นว่าท่านได้แต่งเรื่องให้มีความสอดคล้องและให้ข้อคิดกับพวกเรา เช่น เรื่องบ้านทรายทองท่านได้แต่งให้นางเอกเป็นคนที่เข้มแข็งและมีจิตใจที่งดงาม นอกจากนั้น ยังมีการบอกเล่าถึงเรื่องราวการใช้ชีวิตของคนสมัยเก่า เช่น การ ใช้เรือเป็นพาหนะในการเดินทาง ซึ่งไม่เป็นพิษเป็นภัยกับโลก และยังมีการใช้คำที่อ่อนช้อย สละสลวยอ่านแล้วรู้สึกไม่ติดขัดและยังเข้าใจง่ายอีกด้วย ถ้าฉันได้พบท่านฉันอยากจะบอกท่านว่า ฉันนับถือในการเขียนของท่านมากๆเพราะว่าคงมีคนน้อยมากที่จะสามารถแต่งเรื่องได้เยอะถึง200เรื่อง
แพรวพนิต มณีนุษย์
สมมติว่า นักเรียนได้พบศิลปินท่านนั้น นักเรียนจะกล่าวอะไรกับท่าน? คืออ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ จะกล่าวขอบคุณท่านที่ทำให้ประเทศไทยมีศิลปะและวัฒนธรรมที่สวยงามอย่างที่ชาติอื่นไม่มีอย่างประเทศไทยเรา ขอบคุณที่ท่านสร้างวัดที่สวยที่สุดวัดหนึ่งขึ้นมาเพื่อให้ชาวไทยได้มีที่พึ่งพึง ที่สักการะ และขอบคุณที่ท่านสืบสานศิลปะและวัฒนธรมมเหล่านี้ให้ลูกหลานชาวไทยได้รู้จักและได้สืบสานสิ่งดีๆอย่างนี้ต่อไปในอนาคต จากชีวิต ประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องอะไร? 1.ได้รู้จักการมีความพยายาม และ 2.ความอดทนในการทำงานประติมากรรมที่สวยงาม 3.รู้จักมีความคิดริเริ่มสิ่งใหม่ 4.รู้จักการพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลา ซึ่งทำให้ผลงานที่ทำออกมาดีมากยิ่งขึ้นในทุกๆครั้งที่มีการสร้างงานขึ้นมา
สิทธิพัฒน์ เจริญจิตเสรีวงศ์
ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช ท่านเป็นนักปราชญ์ นักเขียน นักการเมือง และเป็นถึงศิลปินแห่งชาติถ้าผมมีโอกาสได้พบกับท่านผมจะเรียนถามท่านว่าในการที่ได้เป็นศิลปินแห่งชาตินั้นท่านรู้สึกยังไงเกี่ยวกับการที่ได้เป็นศิลปินแห่งชาติ ผมจะบอกท่านว่าผมชอบผลงานของท่านมากและอยากนำมาเป็นตัวอย่างของงานของงานต่อๆไปของผม ผลงานของท่านมีหลายแบบหลากชนิดที่ได้ทำไว้ให้คนรุ่นหลังใช้ศึกษา และจะดีมากถ้าท่านมีชีวิตต่อและเขียนหนังสือต่อให้กับผมและคนอื่นๆ ท่านได้มีประสบการณ์ในการเป็นนายกรัฐมนตรีท่านจึงมีประสบการณ์ทางด้านปกครองและบริหารประเทศ ท่านมีความสามารถในหลายๆด้านที่ผมอาจยังคิดไม่ถึง ผมจะนำแบบอย่างในการคิดของท่านนำมาใช้ให้เกิดผลประโยชน์กับตัวผมให้มากที่สุด เพราะเหตุทั้งหมดที่ผมได้กล่าวออกมาต่อไปนี้จึงอยากให้ทุกคนเก็บรักษา ผลงานทุกอย่างของท่านเอาไว้เป็นอนุสรณ์ตลอดไปครับ
ด.ญ.อภิสรา อนันตรทิวากร
ศิลปินแห่งชาติที่ชื่นชอบ คือ อ.กัณหา เคียงศิริ เนื่องจากท่านเป็นอาจารย์ที่เขียนเกี่ยวกับด้านนวนิยาย อีกทั้งยังเป็นนักเขียนคอลัมน์ และ นักแก้ไขปัญหา และอีกทั้งท่านยังมีผลงานการประพันธ์มากมายกว่า200เรื่อง และท่านยังมีผลงานที่เขียนไว้ตั้งแต่ม.6อีกซึ่งนับได้ว่าท่านเก่งและน่าเคารพมาก ถ้าได้พบ อ.กัณหา เคียงศิริ อยากจะบอกกับอาจารย์ว่า อยากให้ท่านเขียนนวนิยายออกมาเรื่อยๆ อยากอ่านนวนิยายของท่านทุกเรื่องที่มีกว่า200เรื่อง เพราะ นวนิยายของท่านเป็นที่น่าประทับใจมาก อยากบอกว่าฉันเคารพในตัวอาจารย์และนับถือในความสามารถของอาจารย์มากๆ เพราะท่านสามารถเขียนบทประพันธ์ได้ตั้งแต่ม.6 ซึ่งสำหรับๆฉันแล้วถือว่าเป็นเรื่องที่ยากมาก ที่จะแต่งออกมาให้ประทับใจผู้อ่านและทำให้เรื่องที่ท่านประพันธ์ออกมาแต่ละเรื่องมีการทำให้ผู้อ่านรู้สึกถึงเรื่องราวในบทประพันธ์ และใช้ถ้อยคำที่สวยงามในบทประพันธ์ จากการที่ได้ศึกษาผลงานและเรื่องราวชีวิตของท่าน ทำให้ฉันได้รู้ว่าถ้าเราตั้งใจที่จะทำสิ่งใด งานใดไม่ว่าจะยากแค่ไหนเราก็สามารถทำให้ประสบความสำเร็จได้เพราะความตั้งใจและไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรคที่จะเกิดขึ้น และอีกอย่าง คือ มีความอดทนในการที่จะเขียนบทประพันธ์ได้มากมายและได้ประพันธ์ออกมาเรื่อยๆจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต
ด.ช. ศรศิลป์ นงค์พรหมมา
สมมติว่าถ้าผมได้พบเจอกับศิลปินแห่งชาติคือ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์เพระผมอยากจะกล่าวชื่นชมท่านในธานะที่ท่านได้มีความเพียรพยายามตั้งใจวาดรูปมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กถึงแม้ตอนนั้นท่านยังคงหัวดี้อและเกเรมาตั้งแต่เด็กแต่ท่านก็เป็นคนที่มั่นใจในการวาดภาพของตนเองจนทำให้ท่านได้มาเป็นศิลปินในทุกวันนี้ที่ท่านได้มาเป็นศิลปินในวันนี้ได้เพราะว่าในจิตใจท่านมีความตั้งใจที่จะวาดรูปมาตั้งแต่ยังเล็กท่านคงจะใช่แรงบันดาลใจในการวาดรูปทำให้เป็นกำลังใจในการวาดภาพต่างที่บ่งบอกว่าเป็นผลงานศิลปะที่สวยงามและมีจิตวิญญาณของศิลปินแฝงเข้าไปในผลงานนั้นด้วยยกตัวอย่างเช่น การสร้างวัดร่องขุ่นซึ่งพอท่านเริ่มสร้างก็ได้มีคนเห็นโครงสร้างของวัดเป็นรูปทรงที่มีลวดลายสวยงามงามเพราะเมื่อดูแล้วเหมือนในงานศิลปะจะมีความทุ่มเทในการออกแบบและความพยายามของผู้สร้างที่ตั้งใจให้ได้ผลงานที่สร้างออกมาเป็นสิ่งที่งามมากในสายตาของใครๆและท่านคงผู้ใจที่ได้ทำผลงานนี้ถวายให้แก่วัดซึ่งเป็นความบริสุทธิ์ใจและยังช่วยตัวอย่างให้แก่คนรุ่นหลังและลูกหลานของท่านต่อๆไป สรุปคือจากชีวิตประสมการณ์และผลงานของท่านทำให้ผนได้เรียนรุ้อะไรหลายอย่างเช่นความตั้งใจและความพยายามของท่านและมีความพยายามที่จะสร้างพระอุโบสถ์ถวายแก่เจ้าอาวาส
ด.ช.ถิรคุณ บุญเสริม
ถ้าเจออาจารย์ถวัลย์ ดัชนี อยากบอกอาจารย์ว่า อาจารย์เก่งมาก ได้เป็นศิลปินแห่งชาติ เมื่อปี พ.ศ.2544 ภาพมีความสวยงามมาก เป็นตัวของตัวเอง ไม่เหมือนใคร แค่ตวัดพู่กันไม่กี่ครั้งวาดไม่ถึง 15 นาที แค่พู่กันแท่งเดียว สีไม่กี่สี บางภาพก็มีแค่สีเดียว ภาพก็มีราคา นับสิบล้านเลยทีเดียว ภาพวาดของอาจารย์ทำไห้ อยากคิดว่าที่อาจารย์วาด คือ ตัวอะไรมีลักษณะแบบไหน ต้องใช้จินตนาการในการดู เหมือนมีพลัง ภาพชวนหลงใหล แล้วผมก็ชอบผลงานของท่านด้วย คำพูดของคนๆเดียว ทำให้อาจารย์เปลี่ยนไปได้ เปลี่ยนการทำงานทุกอย่าง อาจารย์เก่งมากที่ได้ทุนไปเรียนแต่ที่เมืองนอก ที่ประเทศเนเธอร์แลนด์ จากชีวิต ประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องอะไร 1.ถ้าจะทำอะไรให้ประสบความสำเร็จ ต้องมีความพยายาม 2.ทำอะไรต้องทำด้วยความตั้งใจและผลที่ตามมาจะดีเอง
ด.ช.คริษฐ์ เฉลิมพัมธ์พิพัฒน์
อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์คือศิลปินที่ผมชอบมาก ถ้าหากผมได้พบท่านผมอยากบอกท่านว่า ขอขอบคุณท่านมากเพราะว่ารูปของท่านนั้นเป็นรูปที่เมื่อใครใครที่ได้มองก็จะทำให้สบายตาเป็นเพราะภาพที่วาดนั้นได้ใช้สีที่ไม่ฉูดฉาดเช่นสีฟ้าอ่อน เป็นภาพวาดที่อ่อนช้อย และยังเป็นลายไทยอีกด้วย ท่านนั้นเเป็นผู้ที่มีความเพียรพยายาม ได้มีการประกวดหลายครั้งและได้รัรางวัลและทุนหลายครั้งอีกด้วย ภาพของท่านนั้นมีความหมายถึงศาสนา สรุปคือจากชีวิตของท่านผมได้รู้ว่าควรมีความพยายาม
ภุมิภัทร ศรีอัษฎาวุธกุล
สวัสดีครับ อ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ผมประทับใจในตัว อ.มากตั้งแต่ที่ได้รู้ข้อมูลเกี่ยวกับ อ. ผมก็รู้สึกว่าทําไม อ. ถึงเก่งขนาดนี้ อ. มีวิธีอะไรหรือไม่ เพราะตอนที่ผมดูผลงานของ อ. ผมรู้สึกได้ถึงศิลปะที่ผมไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนเพราะมันมีความสวยงาม มีความละเอียดอ่อนเเละเเสดงถึงจินตนาการอันสุดยอดของ อ. ผมคิดว่ารางวัลต่างต่างที่ อ. ได้เหมาะกับ อ.มาก เช่นรางวัล ที่1 เหรียญทอง จากการประกวดจิตรกรรมบัวหลวง ครั้งที่ 3 รางวัล ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (จิตรกรรม) ประจำปี 2554 ผมคิดว่า อ. เทียบได้กับ ศิลปินเก่งเก่งจากต่างประเทศเช่น เเวนโก๊ะ หรือ เรมบรันต์ ได้เลย เเถมยังเก่งจนได้ทุนไปประเทศต่างต่าง เช่นประเทศ อังกฤษ หรือ อเมริกา จากชีวิตประสบการณ์และผลงานของ อ.ทำให้ผม ได้รู้ว่า 1ไม่ว่าจะที่มาจากไหนฐานะอะไรก็สามารถ ประสบความสําเร็จได้เหมือนกัน อย่าง อ. ไม่ได้มีฐานะรวยเเต่ก็ประสบความสําเร็จได้ 2 จากสิ่งเล็กเล็กในอนาคตอาจเป็น สิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ อย่าง อ. ใครจะไปนึกว่า คนเกเร ไม่ตั้งใจเรียน แต่ชอบวาดรูป ในอนาคตจะเป็นศิลปินที่ยิ่งใหญ่ได้
กิตติธัช สังข์จุ้ย
ศิลปินแห่งชาติที่ผมชอบคือ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช หากได้เจอท่านอยากบอกท่านว่า นวนิยายที่ท่านแต่งนั้นมีเนื้อหาและสาระที่ดีมากๆและยังได้ข้อคิดสอนใจอีกด้วยโดยเฉพาะเรื่องสี่แผ่นดินที่เกี่ยวกับ แม่พลอยที่ใช้ชีวิตมาในแผ่นดินไทยอยู่ถึงสี่แผ่นดินและได้ผ่านทุกข์สุขอยู่มากมายและเรื่องนี้ทำให้ผมได้เห็นว่าบ้านเมืองในสมัยเก่าต่างจากในปัจจุบันอย่างไรอย่างเช่น ในสมัยก่อนผู้คนนั้นกินหมากแทนที่จะกินขนมที่ไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าไหร เป็นต้น จากประสบการณในชีวิตของท่านนั้นในตอนที่ท่านได้รับชายาว่า เสาหลักประชาธิปไตยซึ้ท่ายได้มาจากการที่ท่านนั้นแสดงความคิดเห็นทางด้านการเมืองอย่างตรงไปตรงมาอย่างไม่กลัวอิทธิพลไดๆเลยแสดงว่าในสมัยนั้นมีอิทธิพลมืดต่างๆอยู่มากมายทำให้ประชาชนไม่กล้าที่จะแสดงความคิดเห็นทาวด้านการเมืองเนื่องจากกลัวอิทธิพลต่างๆที่มีอยู่มากมายการที่ท่านแสดงความคิดเห็นอย่างนี้ทำให้ผมคิดว่าท่านเป็นแบบอย่างให้คนหลายคนด้านความกล้าที่จะแสดงความคิดเห็นโดยไม่กลัวอะไร
ด.ญ.ภูริสา ดำรงค์ศักดิ์กุล
รศ. ดร.ภิญโญ สุวรรณคีรี ถ้าหนูได้เจอกับรศ. ดร.ภิญโญ สุวรรณคีรี หนูจะบอกกับท่านว่า ท่านเป็นสถาปนิกที่สำคัญคนหนึ่ง ท่านทุ่มเทกับงานมากกว่า40ปี ขอขอบคุณที่ท่านสร้างงานทำให้ประเทศไทยมีสถานที่ที่สวยงามมากมายและขอบคุณที่ท่านเผยแพร่วิชาเพื่อให้คนรุ่นหลังๆได้อนุรักษ์ไว้ นอกจากท่านจะสร้างงานสถาปัตยกรรมแล้ว ท่านก็ยังออกแบบสัญลักษณ์ต่างๆอีกด้วย จากชีวิตของท่านฉันได้เรียนรู้ว่าคนเราต้องมีความขยันอดทน ใจกว้างต่อผู้อื่น ทำตัวให้เรียบง่ายเข้าไว้ มีความเพียรพยายาม พยายามคิดในแง่ดีๆและไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค์ค่ะ
ด.ญ.ณัฐธิดา ครุธน้อย
อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ เป็นศิลปินแห่งชาติที่ฉันประทับใจค่ะ อาจารเฉลิมชัยนั้นได้ตำแหน่งศิลปินแห่งชาติเมื่อปี2554 ถ้าดิฉันเจออาจารย์อาจารย์เฉลิมชัยนะคะสิ่งที่อยากบอกอาจารย์คือผลงานที่อาจารย์สร้างขึ้นมาเป็นผลงานที่ประทับใจและมีความสวยงามมากเช่น วัดร่องขุน ฉันเคยได้ไปที่วัดนี้แล้ว ตอนที่มองวันนี้ไกลๆก็ดูสวยแต่งพอได้ไปดูใกล้ก็ได้เห็นถึงรายละเอียดของวัดซึ่งมีความอ่อนช้อยและงดงามในการแกะสลักมากซึ่งทำให้ดูงดงามยิ่งขึ้น นอกจากวัดร่องขุนแล้วก็มีรูปภาพอื่นๆที่อาจารย์ได้วาดเอาไว้ซึ่งมีความงดงามอีกหลายผลงานเช่น ภาพเทพเชื้อเชิญ ภาพราหูอมตะวัน เป็นต้น จากการได้ศึกษาประวัติและผลงานของอาจารย์ทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่าความลำบากหรือความยากจนนั้นไม่สามารถมาทำให้สิ่งที่เราตั้งใจที่จะทำนั้นล่มสลายหากเรามีความอดทนและความตั้งใจที่เเน่วเเน่เเบบอาจารย์เฉลิมชัยที่แม้ตอนเด็กๆจะมีถานะยากจนและลำบากก็สามารถทำในสิ่งที่อยากจะทำให้สำเร็จนั้นประสบความสำเร็จ และผลงานของอาจารย์แต่ละชิ้นงานนั้นก็เป็นการเชิดชู พัฒนาและอนุรักษ์วัฒนะธรรมไทยด้วยค่ะ
ทศ นำชัยศิริ
ถ้าหากได้พบกับ อ. ถวัลย์ ดัชนี ผมอยากบอกกับอาจารย์ว่า ผมชอบลายเส้นที่คมชัดของรูปที่ อาจารย์วาด แต่ผมแปลความหมายของรูปภาพไม่ออก ผมจึงอยากให้อาจารย์อธิบายความหมายของรูภาพหลายๆรูปที่ผมไม่เข้าใจให้ผมฟังครับ จากประสบการณ์และผลงานของท่าน ทำให้ผมได้ได้ข้อคิดว่า ผมควรเป็นคนที่มีพยายามเนื่องจาก อ.ถวัลย์ ดัชนี เป็นศิลปินแห่งชาติสาขาจิตรกรรมเมื่อ พ.ศ. 2544 ท่านเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในการวาดรูปมาตั้งแต่เด็ก เมื่อตอนอยู่ปี 2 ที่มหาวิทยาลัยศิลปากร และได้เป็นลูกศิษย์ ของ ศ. ศิลป์ พีระศรี และ ศ. ศิลป์ พีระศรี ก็ได้พูดกับ ดร.ถวัลย์ ดัชนี ว่า นายเป็นเพียงแค่นักลอกรูป มันไม่ใช่งานศิลปะ อ. ถวัลย์ ดัชนี จังค้นหาและค้นพบตัวเองและได้เปลี่ยนแปลงการทำงานใหม่หมด ต่อมาท่านได้ไปศึกษาที่ต่างประเทศ จนจบปริญญาเอก แต่เมื่อกลับมาประเทศไทย ปรากฏว่า รูปเขียนขนาดใหญ่ที่ท่านวาดถูก นร. ทำลายเนื่องจากเห็นว่างานของท่านดูหมิ่นศาสนา ท่านต้องรอนานถึง 30 กว่าปี กว่าคนไทยจะยอมรับ ปัจจุบันนี้งานของท่านเป็นที่ยอมรับว่าเป็นศิลปะชั้นเลิศ
ฐณฐชา เมธีธัชกุล
ถ้าหนุได้เจอ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อยากบอกว่า หนุชื่นชมในความสามารถของท่าน ท่านมีความสามารถมากมายหลายด้าน ทั้งงานประพันธ์หรือการแสดง ด้านการเมืองและอื่นๆ งานประพันธ์แต่ละเรื่องที่ท่านแต่ง เมื่อได้อ่าน ทำให้รู้สึกเหมือนว่าทั้งเรื่องที่อ่านมานั้นเป็นเรื่องจริง ทั้งๆที่เป็นแค่จินตนาการของผู้แต่ง ทำให้รู้สึกว่าท่านเป็นนักเขียนที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่งของไทยและควรถือเป็นตัวอย่าง เป็นนักเขียนไทยที่มีความสามรถ ผลงานของท่านที่มีชื่อเสียงที่เราต่างรู้จักกันดี คือ สี่แผ่นดินซึ่งเป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ไทย มีชื่อเสียงและได้รับความนิยมมาก จนได้มาทำเป็นละครเวทีให้เราได้ดูจนถึงปัจจุบัน อีกความสามารถของท่านคือการแสดงโขนซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งและอุปถัมภ์โขนธรรมศาสตร์ จนท่านได้รับฉายาว่า "อาจารย์หม่อม" ของศิลปะโขนธรรมศาสตร์ ถ้าไม่มี มรว.คึกฤทธ์ ก็คงไม่มีโขนธรรมศาสตร์เกิดขึ้น ชาวโขนธรรมศาสตร์และคนไทยได้ระลึกถึงท่านเสมอในการแสดงโขนของธรรมศาสตร์ ท่านยังเคยแสดงเป็นตัวยักษ์ทศกัณฑ์ ส่วนทางด้านการเมือง ท่านเป็นผู้ก่อตั้งพรรคก้าวหน้า ซึ่งต่อมาได้ยุบรวมกับพรรคประชาธิปัตย์ ได้เป็นผู้ก่อตั้งหนังสือพิมพ์สยามรัฐ และเป็นผู้จัดตั้งพรรคกิจสังคม ท่านเป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 13 ของประเทศไทย ซึ่งผลงานด้านการบริหารประเทศที่โดดเด่นของท่านคือ ได้เปิดสัมพันธ์ทางการทูตกับสาธารณรัฐประชาชนจีน ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกที่เยือนสาธารณรัฐประชาชนจีน ในขณะที่มีการปกครองลัทธิคอมมิวนิสต์ และผลงานเป็นที่จดจำกันได้คือ "นโยบายเงินผัน" ท่านมีความคิดเห็นตรงไปตรงมาและได้รับฉายาว่า "เสาหลักประชาธิปไตย" จากการได้ศึกษาผลงานและประวัติของท่าน ทำให้รู้ว่าท่านมีความสำคัญต่อวรรณศิลป์และศิลปะการแสดงของไทยอย่างมาก รวมทั้งทางด้านการเมืองดังได้กล่าวมา
ด.ญ.อภิวัณ บวรรัตนเวช
ศิลปินแห่งชาติที่ชื่นชอบคือ อาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ท่านได้เป็นศิลปินแห่งชาติสาขาทัศนศิลป์เมื่อปี พ.ศ.2554 ถ้าหากว่าหนูมีโอกาสได้เจอและพูดคุยกับอาจารย์เฉลิมชัย หนูก็อยากจะบอกท่านว่า ผลงานต่างๆที่ท่านอาจารย์สร้างขึ้น ทำให้หนูมีแรงบันดาลใจในการทำงานศิลปะให้ออกมาสวยงาม ละเอียด และปราณีต เหมือนกับงานของท่านเช่น วัดร่องขุ่น ในจังหวัดเชียงราย ที่ท่านนั้นเป็นคนออกแบบและสร้างขึ้นด้วยฝีมือของท่าน ท่านมีความละเอียดอ่อนและอดทนมากในการวาดภาพจิตรกรรมฝาผนังภายในอุโบสถของวัดร่องขุ่น และอีกอย่างที่อยากจะบอกกับท่านคืออยากให้ท่านทำงานศิลปะออกมาอีกเยอะๆ เหมือนงานเก่าๆที่ท่านเคยทำมาอย่าเพิ่งเลิกทำ เพราะบางทีงานของท่านอาจจะช่วยเป็นแรงบันดาลใจให้กับใครหลายๆคนเหมือนกับที่งานของท่านนั้นช่วยเป็นแรงบันดาลใจให้กับหนู
ภาวน์ รัตนาพต
มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช เมื่อฉันเจอ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อยากจะบอกกับท่านว่า ท่านเป็นทั้ง นักปราชญ์ นักเขียน นักการเมือง และศิลปินแห่งชาติ ท่านได้แต่งเรื่องที่โด่งดัง และฉันเองก็ชื่นชอบเช่น สี่แผ่นดินและลูกคุณหลวง อยากจะบอกกับท่านว่า ท่านเป็นบุคคลที่ฉันนับถืออีกท่านหนึ่ง ท่านมีความสามารถมาก ทำให้ฉันมีแรงบันดาลใจในการทำสิ่งต่างๆให้ดี จากชีวิต ประสบการณ์และผลงาน ของท่าน ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้เรื่องต่างๆมากมาย สำหรับฉัน ฉันคิดว่าจากผลงานต่างๆของท่าน ทำให้ฉันได้เรียนรู้ว่า คนเราต้องมีจุดหมายในชีวิต,มีความมุ่งมั่นในชีวิต ถ้าไม่ท้อถอยก็จะสำเร็จในเป้าหมายที่ตนเองตั้งไว้ และ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมชได้รับแต่งตั้งเป็นศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ ประจำ พ.ศ. 2528