ดูแลกันหน่อย

ดูเอาเองว่า...

เรื่อง คนก้นบาตร

บทประพันธ์โดย ผ้าขาวเปื้อนหมึก

ตอน ๑ พ่อชวนอยู่วัด

สวัสดีครับ...กานเป็นชื่อหนึ่งของสามเณรในวัดแห่งหนึ่ง  ที่ใครใคร ก็รู้จักกันในนามของสามเณร (เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ) เณรกาน เรียกสั้น ๆ นะ เณรกานบรรพชา (บวช) มาตอนนี้ก็เกือบจะเข้าปีที่ ๕ แล้ว มีเรื่องอยู่เรื่องหนึ่ง จะเล่าให้ เรื่องมีอยู่ว่า ก่อนที่กานจะเป็นสามเณร ซึ่งในตอนนั้นกานก็เป็นเด็กวัดก่อน เรื่องเกิดขึ้นตอนนี้แหละที่ทำให้ปวดหัว ก่อนที่จะมาอาศัยวัด

กาน..เอ๋ย ตอนนี้จวนจะได้เวลาที่เอ็งจะต้องไปเป็นลูกศิษย์ที่วัดแล้วนะ  มัวทำอะไร อยู่ว๊ะไปได้แล้ว ไป๊

เสียงของพ่อเรียกกานดังขึ้นมาจากลานหน้าบ้าน

โธ่...พ่อ..ขอไปซักว่าว  กับ เพื่อนก่อนได้ไหม

เอ๋ย...ไอ้นี่ลามปามใหญ่ เดี๋ยวได้เก๋กกระบาลเลย ไอ้นี่

พ่อ อย่าเข้าใจผิด  ซิครับ ลมมันเย็นชุ่มฉ่ำเลย  พ่อไปด้วยกันไหม...ไปไหม  ๆ

ไปคนเดียวมึงเหอะ  ก็ไม่บอกตั้งแต่แรก ทำกูงง

พ่อนี่..คิดลึกจัง  เดี๋ยวแม่ได้ยินเข้า ถูกเก๋กกระบาลเงินผ่อนของพ่อนะ

มึงว่าอะไร เงินผ่อนของกู

กานเตรียมตัวตอบพร้อมกับที่จะลุกหนี  แล้วพูดว่า

ก็หัวของพ่อนี่แหละ  ไม่เข้ากับฐานะของครอบครัวเลย มัน...แล้วพ่อก็ผ่อนไม่หมด  มันก็เลย...ไปจนหมด

เดี๋ยวไอ้นี่ เล่นของสูง อันนี้เขาเรียกว่าหมวกวิเศษ ม๊าเข้ามาใกล้ ๆ เดี๋ยวเก๋กกระโหลก  มา ๆ

ขณะที่พ่อพูดจบกานลุกวิ่งหนีไปเสียแล้ว ไม่สนครับ เพราะเป็นเรื่องปกติธรรมดา  ระหว่างพ่อกับลูกที่รักกันมากม๊าก มากชะจนเกือบจะฆ่ากันแน่ะ เป็นเรื่องล้อเล่นของประสาพ่อลูกนะครับ  อย่าคิดมาก

 

ตอน ๒ ชวนก้อย  And the ต้อยไปเที่ยว

ถัดมาอีกวัน โอ้...โอ้ย เรื่องมันก็คล้าย ๆ กันนี่แหละ คือเรื่องมีอยู่ว่า กานชวนเพื่อน ๆ ไปตกเบ็ด

เหย เดี๋ยวก่อน ชวนก้อยไปด้วย

กานพูดกับเพื่อน ๆ  ด้วยกัน ๓ คน ขณะที่เดินผ่านหน้าบ้านก้อย เพราะว่าบ้านของก้อยเป็นทางผ่าน กานพูดกับเพื่อน ๆ อยู่นอกบ้าน  แล้วก็เดินเข้าไปในบ้านของก้อย  เดินไปอีกนิคประชิดไปอีกหน่อย ก็เดินผ่านกรงของไอ้ตุ้ม  หมาของก้อย มันก็เห่าตามสัญชาตญาณของหมา  กานก็ตะโกนขึ้นด่า

เดี๋ยว...แตะลืมที่ขี้เลย

อย่าทำนะ...เดี๋ยวถ้ามันลืมจริง  ขี้เกียจสอน

เสียงของพี่ต้อย พี่สาวของก้อย  คนสวยเดินออกมา พร้อมกับยืนมองกานใหญ่

โธ่...พี่ก็ไอ้คนนี้ไม่ทำหรอก ใครจะไปทำได้ลงมีพี่สาวคนสวยแบบเนี้ยะ ทั้งคน

เดี๋ยวเหอะปากหวานนัก  ตัดปากมาเคี้ยวเป็นน้ำตาลเลย

พี่ต้อยพูดพร้อมกับยิ้มเขิน  ๆ

อุ้ย..ไม่เอานะ เดี๋ยวเอาปากที่ไหนมาชมคนสวยอีก ยิ่งมีสาวสวยมายืนตรงนี้ด้วย อิอิ ปากมันขยับเอง

กานพูดพร้อมกับมองหาอะไรบางอย่าง

อ้าว..มาหาก้อยเหรอ ก้อยไม่อยู่ไปเรียนพิเศษมีอะไรล๊ะ

อ๋อ..ไม่มีไรหรอกครับ  ผมแค่อยากจะมาชวนก้อยไปตกเบ็ดกัน

อะไรน๊ะ...ตกเบ็ด ทำอะไรบ้า  ๆ

พี่ต้อยพูดพร้อมกับทำสีหน้าตกใจ  ในคำชวนของกาน

อุ๋ย...แค่ตกเบ็ด ทำไมพี่ต้องตกใจด้วย  เป็นอะไรหรือครับพี่ แล้วพี่ไปกับผมไหม

ไม่ไปหรอก และฉันก็ไม่มีที่ว่างสำหรับเธอด้วย  ฉันมีคนจองแล้ว

ว้า...เสียดายจัง งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ  Bye Bye

Bye จ๊ะ

พี่ต้อยยกมือขึ้น  พร้อมกับหันหลังเดินเข้าบ้าน  แล้วกานเองก็เดินออกมาจากบ้านเหมือนกัน

 

ตอน ๓ ไปโรงเรียน (ไอ้ดำไปโรงเรียน) ภาค ๑

กานจะเล่าเรื่องไอ้ดำให้เพื่อนฟัง...เรื่องมีอยู่ว่า

สวัสดีครับ ดำไม่ใช่ชื่อของสุนัขนะครับ แต่เป็นชื่อของไอ้ดำซึ่งเป็นเด็กที่เรียนเก่งมากม๊าก จนอาจารย์ต้องไล่ออกจากห้อง เพราะเขาไม่เรียนเลย เพราะมันเก่ง เก่งนะที่นี่หมายถึง เก่งหลับ เก่งอีกอย่างหนึ่งที่มันชอบเป็นชีวิตจิตใจคือ  เก่งแกล้งผู้หญิงในโรงเรียน มาถึงเรื่องของไอ้ดำต่อที่ผมจะเล่านะครับ  ไอ้ดำนี่เป็นคนเจ้าเลห์ ทุกวันมันไม่ต้องซื้อขนมกินเลย มันกินตลอด ไอ้ดำมันจะยืมเงินเพื่อนก่อนแล้วซัก...คงรู้กันนะครับ (ที่ว่ามันไม่ซื้อขนมหมายถึงเงินของแก่ ไม่เคยลงทุนว่างั้น) ไอ้ดำนั้นมีนิสัยเกเรอยู่บ้าง แต่ก็โดนอาจารย์ทำโทษทุกครั้ง มีมาวันหนึ่งไอ้ดำได้ไปตกปลา ช่วงนั้นเป็นวันหยุดของโรงเรียน มันไม่ได้เอาอะไรไปเลย มันไปขโมยเบ็ดที่ริมบ่อที่ชาวบ้านเขาปักเอาไว้ มันไปขโมยแล้วมันก็หาเหยื่อมาตก มันทำอย่างนี้ทุกครั้งที่มันมาทำ (เฉพาะวันหยุดนะ) จนชาวบ้านบางคนกลับบ้านมา ไม่ได้ปลามาเลย ในช่วงของวันจันทร์ ไอ้ดำได้เข้าไปในห้องพักครู แล้วครูตกใจเมื่อเห็นไอ้ดำจึงตะโกนไปว่า ไอ้ดำเธอมาจากไหน เมื่อไอ้ดำได้ยินอย่างนั้น จึงตะโกนไปว่า ผมมาจากท้องพ่อท้องแม่ครับ อ้าว...เจ้าดำอาจารย์อยากรู้ว่าบ้านของเธออยู่ที่ไหน..ดำตอบกลับไปว่า อ้อ..บ้านผมอยู่บนดินครับ ไม่ใช่อยู่บนฟ้า

กานเล่ามาครึ่งเรื่องแล้ว  เพื่อน ๆ ในห้องก็พากันหัวเราะชอบใจกัน

ต่อไปจะเล่าต่อนะครับ

 

ตอน ๔ ไอ้ดำไปโรงเรียน  ภาค ๒

กล่าวขาน ตำนานไอ้ดำกันต่อนะครับ เรื่องต่อจากตอนที่แล้ว ครูจึงโกรธมากแต่ไม่รู้ว่าจะทำไงดี  เพื่อแก่เผ็ดเจ้าดำได้  อยากทราบชื่อของผู้ปกครองของไอ้ดำ จึงเรียกเจ้าดำเข้ามาพบ แล้วก็พูดว่าดำครูอยากได้ที่อยู่ของเธอ  เธอเอาที่อยู่ของเธอมาให้ครูได้ไหม  ไอ้ดำโดยปกติแล้วก็เป็นคนฉลาดอยู่ แต่ตอนนี้งง ไม่รู้จะทำยังไง  จึงตอบครูไปว่า ถ้าผมให้ที่อยู่ครูแล้วผมจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ  จากนั้นครูก็โกรธเจ้าดำมากขึ้นทวีคูณ  ครูคิดที่จะสั่งสอนเจ้าดำโดยไม่ได้สอนในตำราแล้วก็ไม่มีในบทเรียนด้วย เรียกง่าย ๆ ว่าเป็นการสอนในระยะสั้นแต่เห็นผลเร็ว โดยวิธีการง่าย ๆ ครูพาไอ้ดำไปเลี้ยงขนม (พาไปซื้อขนมนั้นแหละ) อ้าวดำอยากกินอะไร  กินเลย วันนี้ครูเลี้ยง  ไอ้ดำก็ไม่ใช่เป็นคนที่ใจดำสมชื่อซะเมื่อไหร่  เพราะเป็นครั้งแรกที่ดำได้ทานขนมอย่างเต็มที่โดยไม่มีใครด่า เพราะที่ผ่านมาดำถูกเพื่อนและแม่ค้า หรือแม้กระทั้งคนรอบข้างว่าให้ตลอดแต่วันนี้มันมีความสุขมากกว่า เพราะคนที่เลี้ยงขนมนั้นไม่ใช่ใครอื่นแต่กลับเป็นคุณครูที่เขากลัวและไม่กล้าที่จะสบตาด้วย เพราะถูกคุณครูดุมาตลอด มันเริ่มที่จะทำให้ดำคิดได้ว่าอะไรมันคืออะไร เราควรที่จะปรับปรุงตัวเองได้แล้ว เราก็โตแล้วไม่นานเราก็จะเป็นผู้ใหญ่ ดำคิดได้อย่างนั้น ดำเดินเข้าไปขอโทษครูที่อยู่ตรงมุมร้านขนม ...ครูครับผมขอโทษครับ ต่อไปนี้ผมจะเป็นเด็กดีครับ... ครูเห็นอย่างนั้นจึงลูบหัวของดำแล้วบอกดำว่า...ครูเชื่อว่าดำไม่ใช่คนเกเรหรอก และดำก็ทำได้ครูจะเป็นกำลังใจให้นะ ตั้งแต่วันนี้ไปครูขอให้ดำเป็นคนดี... ดำยกมือขึ้นไหว้ แล้วตอบว่า ...ครับ ผมสัญญา.. เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การสร้างความเดือดร้อนให้กับผู้อื่นไม่ใช่เฉพาะผู้อื่นเท่านั้นที่เดือดร้อน แต่จะเป็นตัวเราด้วยที่เดือดร้อน ดังนั้นแล้วเราไม่ทำให้ใครเดือดร้อนดีกว่า มีความสุขมากเพราะความสงบไม่วุ่นวาย

สุดท้ายหลังจากที่กานเล่าเรื่องจบลง  เสียงปรบมือของเพื่อน ๆ  ก็ดังสนั่นห้องเลย คุณครูซึ่งมาอยู่ที่โต๊ะแล้วท่านก็ได้ฟังด้วย  จึงให้นักเรียนออกมาเล่าเรื่องนิทานอะไรก็ได้แล้วให้ทิ้งท้าย คือข้อคิดสอนใจด้วยคนละเรื่อง วันนั้นกานก็ได้คะแนนความคิดสร้างสรรค์ (...เพราะเติมไข่ไปด้วย) เน๊าะ  ๆ ๑๐ คะแนน ...เพราะไอ้ดำแท้  ๆ

 

ตอน ๕ คำถาม  กวน ๆ จากกาน

ณ วันนั้นถึงวันนี้ รอค่อยคนที่แสนดีอยู่ตลอดเวลา กานร้องเพลงนะครับ ชอบเข้าใจผิดอยู่เรื่อยเลย  มาคราวนี้กานจะตั้งคำถามกวน ๆ จะลองถามพ่อสักกะหน่อย

..พ่อ ๆ เดี๋ยวผมถามคำถามหน่อยนะ...

กานเรียกพ่อที่กำลังนั่งใต้ต้นไม้อย่างสบายอารมณ์อยู่ตอนนี้

...มา ว่ามา ขยับปากมา  ขยับมากเดี๋ยวเจอ...

พ่อหันมา เพื่อจะตอบคำถามของกาน

..เริ่มละนะ พ่อเตรียมพร้อมยัง..

..พร้อมแล้ว เอ็งก็ว่ามาซิ  ลีลาจัด..

..คำถามแรกนะครับ  นกมีหู หนูมีปีก มันคืออะไร..

..สัตว์ประเภทนี้  มันน่าจะเป็นสัตว์ประหลาดหรือเปล่าว๊ะ..

ง่ายมากเลย คนแก่ทำไมเชยอย่างนี้ ค้างคาวไง

พ่อเดี๋ยวไปเที่ยวกับเพื่อนก่อนนะ

ไปอีกละ ก็เมื่อกี้เอ็งพึงจะกลับมา

งั้น เอาอย่างนี้ไหมละพ่อตอบคำถามของผมให้ได้ก่อนละกัน  เอาไหม

ได้เดี๋ยวจะตอบให้

ครับ เริ่มละน๊ะ นักดนตรีไทยไม่ชอบใคร

คงจะไม่ชอบนักเล่นจิ๊กซอร์ละมั่ง

โอ้..โห้ สุดยอดเก่งจังเลยครับ สมแล้วที่เป็นพ่อผม ไม่เสียชาติเกิด

นี่พูดให้มันน้อย  ๆ หน่อยเดี๋ยวเจอ มาข้อต่อไปว่ามา  เอาจนกว่ากูจะแพ้กูถึงจะยอมเอ็ง

แน่นะ เมื่อกี้แค่ลองดูแค่นั้นเอง ต่อไปนะ ไก่กับไข่อะไรเกิดก่อน  อะอะอะ ไม่รู้อะดิ

พ่อทำหน้างง ก่อนที่จะตอบคำถามของกานว่า

โอ้ย..ปัญหาโลกแตก  ไม่มีไก่ ไข่ก็เกิดไม่ได้  ไม่มีไข่ไก่ก็ออกไม่ได้อีก  ไม่รู้ว๊ะ ยอมแล้ว

  ก็คำว่า อะไรนั้นแหละที่เกิดก่อน  ผมไปละนะครับพ่อตอนเย็นเจอกันครับ

กานลุกพร้อมกับบอกพ่อแล้วก็เดินออกจากต้นไม้ไป

 

ตอน ๖ คำถาม กวน ๆ จากกาน ภาค ๒

ให้เสียงภาษาไทยโดย  พันธมืด มาถึงตอนที่ต้องหาคำถามกวน  ๆ ให้กานอีกละ ถึงเวลาที่คุณรอค่อยมานานแสนนาน วันนี้หลังจากที่กานได้ทายปัญหากับพ่อ เพื่อจะได้ออกมาเที่ยวนอกบ้านได้แล้ว  กานก็มุ่งหน้าออกไปหาพี่ต้อยก่อนเลย พอมาถึงบ้านพี่ต้อย ก็มาเจอกับพี่ต้อยพอดี  ซึ่งตอนนี้พี่ต้อยกำลังอ่านหนังสือตรงที่หน้าบ้านพอดี  กานก็เดินเข้าไปทักทายพี่ก่อนตามมารยาทหนังไทยทุกครั้ง

จ๊ะ..เอ๋...สวัสดีครับพี่คนสวย

พี่ต้อยหันไปมองกานแล้วยิ้มก่อนที่จะตอบรับว่า

มาทำอะไรจ๊ะ พ่อรูปหล่อ

คือ..ว่า..ผมมารบกวนพี่หรือเปล่าครับ

ไม่นี่จ๊ะ...พี่ก็กำลังว่างอยู่พอดีเลย  หาเพื่อนคุยด้วย

ผมอยากถามคำถาม กับพี่ได้ไหม เอาสักข้อสองข้อครับ

ว่ามาซิจ๊ะ ถามเยอะ  ๆ ก็ได้

เอาล่ะครับ..ข้อแรกนะครับ เลี้ยงหมาไว้สามตัวนับไปนับมาทำไมมีสี่ตัว

น่าจะเป็น...นับผิดมากกว่านะ

ใช้ได้ครับ ข้อนี้พี่ถูกครับ ต่อไปนะครับ...ผักอะไรน่าเกลียดที่สุด

ผักอะไรน๊า..ผักที่เหม็น  ๆ อย่างงั้นเหรอ

ไม่ใช่ครับ...คำตอบก็คือ..ผักติดฟันไง...ครับ

อย่างงี้นี้เอง อ้าวว่าต่อซิ

พอแล้วล่ะครับ..พี่ต้อยทายคำถามไม่ได้แล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ คราวหลังค่อยเจอกันใหม่ แล้วก้อยอยู่ไหมครับ

กานถามพี่ต้อยพร้อมกับหันมองเข้าไปในบ้าน ราวกับเหมือนไม่มีใครอยู่เลย  นอกจากพี่ต้อยเอง

ไม่อยู่จ๊ะ..ออกไปข้างนอกกับเพื่อนนานแล้ว

ครับงั้นผมไปล่ะครับ Bye Bye

 จ๊ะ หวัดดี Bye Bye

กานเดินออกไปพร้อมกับยิ้มให้พี่ต้อยแล้วก็ออกจากบ้านไป

 

ตอน ๗ คำถาม  กวน ๆ จากกาน ภาค ๓

มาถึงตอนที่ว่าคงมันส์นะ ถ้าไม่มันส์คงไม่เอามาอ่านหรอก  ว่างั้น มีกลอนมาด้วยนะสนุกอีกแนะลองดู

อย่าลืมว่าคนใน "อดีต" ที่จากไป 

เค้าไม่ได้อยู่กับเราใน "อนาคต" 

:: ลองถาม "หัวใจ" ว่าใจเธอ.."ต้องการ" ฉันไหม .. ลอง "ทบทวน" ดูถ้าฉัน "หายไป"

..เหมือนขาดอะไร..ไปบ้างไหมเธอ !! :: 

บางครั้ง .. !! "ความรู้สึก" ที่เคย "เสียไป" ,,.. จะทำยังไงก็ไม่กลับเป็น "เหมือนเดิม" ..!!!

คนเขียนน่ารัก คนดูน่าหลงใหล  คนอ่านจงจำไว้ คนเขียนคิดถึงเธอ

แนะหวานตามอารมณ์ไหมมันต้องมาคู่กัน ลองดูคู่ที่มันขัดกัน อ่านนิดยิ้มบ่อย อ่านหน่อยยิ้มหวาน อ่านนานยิ้มนาน หลอกให้อ่าน...โอ้ยสะใจ เอาล่ะครับเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ตอนนี้กานได้เข้าไปหาลุงแดงเพื่อจะถามคำถาม ลุงแดงเองแกเป็นเจ้าของร้านขนมในหมู่บ้าน แล้วอีกอย่างลุงแดงจัดว่าเป็นคนธัมมะ ธัมโม คนหนึ่งเลย ชอบทำบุญแถมยังเป็นคนกันเองด้วย วันนี้ลุงแดงร้องเพลงได้อารมณ์มาก กานจึงเดินเข้าไปหาลุงแดงซึ่งกำลังหันหลังอยู่ คงจะทำอะไรสักอย่าง

ลุงครับ สวัสดีครับ สบายดีไหมครับ

ลุงแดงแกหันหลังมาพร้อมกับรอยยิ้ม  ก่อนที่จะตอบว่า

เอ๋อ...วันนี้มึงจะลงสมัคร ส.ส.หรือยังไงว๊ะ ถึงได้มาสวัสดง สวัสดี เอ๋อ..แปลกทีเมื่อก่อนไม่เห็นทำอย่างนี้นี่  อ้าวมีอะไรว่ามา...พ่อมึงชวนลุงกินเหล้าเปล่า

เปล่าครับ...มาเป็นชุดเลย ผมแค่อยากจะถามคำถาม ลุงสักหน่อย  ตกลงเราพนันกันไหม เอาไหม...

ได้เดี๋ยวหาว่าลุงไม่เตือนเอ็ง ระดับลุงแล้วไม่เคยแพ้  แอะ ๆ...

แน่นะ..เดี๋ยวผมลองดูสักข้อก่อน  เสร็จแล้วค่อยเอากันจริง  ๆ 

เดี๋ยวก่อน..เอ็งจะเอาไปเยอะไหม เอาเท่าไหร่ เดี๋ยวลุงเจ็งล่ะ หมดตัวกันพอดี

โธ่..ไหนบอกว่าไม่เคยแพ้ไง พูดปดนะลุง

เอย...คนเรามันก็ต้องมีแพ้มีชนะกันบ้างสิว๊ะ มีแพ้มีชนะกันเป็นธรรมดาอยู่แล้ว

ผมแค่อยากจะเอาน้ำผลไม้นิดเดียวเองแหละครับ..เริ่มคำถามแล้วล่ะครับ  แค่ลองก่อนไงครับทำไมทำหน้าอย่างนั้น

มาว่ามาเลย ลุงแน่ใจ มา...

ครับ...ทำไมเทพีเสรีภาพไม่นั่งตลอดมาล่ะครับ

ว่าน่าจะ...เกี่ยวกับว่าเขาจะสร้างมาอย่างนั้นนะ  ตอบ...คือมันนั่งไม่ได้ เพราะไม่ได้นั่ง

สุดยอด...เก่งมาก อัศริยะมากเลยครับ  ถูกเพ้ง

ไม่ต้องชมหรอกโว้ย มันแน่นอนอยู่แล้ว ม๊ะเอาคำถามจริงมาเลย ลุงอยากตอบแล้วยิงมาเลย...

ครับ..ลุงเป็นพ่อค้าลุงต้องเข้าใจคณิตบ้าง ผมจะทายว่า มีพนักงานโรงแรมแห่งหนึ่งได้พาลูกค้ามาพักที่โรงแรม  ๒ คน ตอนนี้ก็พักได้เดือนกว่าแล้วและพนักงานก็ได้เก็บเงินลูกค้า ๒ คนนี้มาครบโดยตลอด พอดีว่าผู้จัดการคืนกำไลให้ ลูกค้า ๕๐๐ บาท ระหว่างค่าเช่าในโรงแรม ๓๐๐๐/๒ คน อยากทราบว่า  ระหว่างเงินทั้งหมดเนี้ยะก็จะเหลือ  ๒๕๐๐ บาท แต่อยากทราบว่าทั้ง ๆ ที่พนักงานยักเงินไป  ๒๐๐ บาท ก็น่าจะเป็น  ๓๐๐๐ ซิ รวมกันแล้ว แต่ทำไมมันมี ๒๙๐๐ บาท อีกร้อยหายไปไหน  รู้ไหมเอ๋ย...

ยาวมากเลย...ขอยอมแล้ว

มันตกหายยังไงครับ ลุงยอมแล้วนะ

เอ๋อ..ก็ได้ แล้วเอ็งจะเอาไปทำอะไรว๊ะ

ก็...กะว่าจะเอาไปถวายหลวงพ่อที่วัดครับ

เอ๋อ..ข้าก็ดีใจ เอาไปอีก เอาไปเลย เอาไปมากอีกหน่อยก็ยังดี

ครับ..พอละครับ ขอบคุณครับ ไปล่ะครับ

กานยกมือไหว้ลุงแดงแล้วหิ่วถุงน้ำผลไม้ที่ลุงแดงเอาให้  เดินออกไป

 

ตอน ๘ คำถาม  กวน ๆ จากกานภาค ๔ (สุดท้าย)

มาถึงตอนที่กานต้องสู้ชีวิต  ฉลามบุก โปรดอ่านคำเตือนและฉลากก่อนดื่ม (ห้ามดื่มเกินวันละ ๒ ขวด  ถ้าไม่มีตังค์) มาฟังเพลงแก้เหงากันไหม ....แม้ทะเลไร้คลื้นซัดสาด  สัตว์ประหลาดสาบสูญการ์ตูนหาย อุลตร้าแมนถูกมดเอ็กซ์รุมกัดตาย ก็ไม่วายหายคิดถึงเธอ….มาเล่าขานตำนานของกานกันต่อครับ มาถึงวัดแล้ว ก็วัดแห่งนี้ละที่กานจะต้องมาอยู่ในอีกไม่นาน เดินเข้าไปที่กุฏิหลวงพ่อ เรียกหลวงพ่อเลย

หลวงพ่อครับ อยู่หรือเปล่าครับ  หลวงพ่อ

เอ๋อ...อยู่ มีอะไร อ้าวเจ้ากาน  อะไรนะ ขนอะไรมาเยอะแยะ

นมัสการ...เป็นการส่วนตัวครับ หลวงพ่อ

อ่าว เจริญธรรมนะ  มีอะไร มา...ขึ้นมาข้างบนก่อน

พอหลวงพ่อชวนกานขึ้นมาข้างบน แล้วก็นั่งลง

ผมเอามาถวายครับ เมื่อกี้ถามคำถามลุงแดงมา ลุงแดงแพ้พนันเลยได้มากะว่าจะเอามาถวายหลวงพ่อครับ

ออ...ดี ๆ นี่ก็ไม่ลงทุนอะไรอีกเลย  ตามเคยนะเนี้ยนะ

เปล่าครับ...หลวงพ่อครับ  ก่อนจะถวายผมอยากถามคำถามหลวงพ่อครับ  ได้ไหม

ได้...ว่ามา นาน ๆ  จะได้กลับไปเป็นเด็กสักที

ครับ...เริ่มละนะครับ  พระตัดผมที่ไหนครับ

เดี๋ยวก่อน นึกก่อน...อ๋อ...ร้านนะโม ตัสสะ ยังไง

ครับ...ถูกต้องนะครับ  หลวงพ่อครับน้ำผลไม้ครับ

เออ...ข้อต่อไปเลย

ครับ...ได้ครับ...ข้อต่อไปเลยนะครับ...สาเหตุที่สาวยาคู้  ไม่แต่งงานคืออะไรครับ  หลวงพ่อ

ฮิ ๆ ว่าแล้ว ก็เพราะนมมันเปรี้ยวนะสิ  ถ้าหวานคงได้ลูกดกไปนานแล้ว

เก่งมากครับ...ถูกต้องนะครับ..ถวายอีกครับ

เอ๋อ...แฮะ ๆ (สะใจ)

ครับ...อีกข้อหนึ่งครับ  เริ่มแล้วละครับ น้องมีตังค์  ๕๐ บาท ซื้อขนม ๑๐ บาท  เขาก็ต้องทอนให้ ๔๐ บาท  กลับถึงบ้านตังค์หาย ถามว่าตังค์หายไปไหนครับ

อันนี้...มันน่าจะตกหายนะ  กระเป๋ารั่วเปล่า มันเอาไปยังไง...อ้าวไม่รู้ล่ะ

หลวงพ่อคิดไกลจังนะครับ...ที่จริงแล้ว...มันก็ไกลจริง ๆ เฉลยนะครับ ตรังไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ ตรังอยู่ที่ภาคใต้ครับหลวงพ่อ

เอาละสิ...นี้ก็แสดงว่าหลวงพ่อตอบผิดละสิ

ครับหลวงพ่อตอบผิดครับ ไม่เป็นไร ผมถวายให้หมดเลย...ผมมีกลอนมาฝากหลวงพ่อด้วย

อ้า...อายุวัณโณ สุขังพะลัง

สาธุ...หลวงพ่อครับ  ฟังเทศน์มันหายซ้ำ ฟังธัมมันหายโง่  ฟังโลโซมันหายซมซาน ฟังนาน ๆ มันหายคิดถึงเธอ (ตอนหลวงพ่อนั่งหลับ) ทำความเคารพด้วย แฮะ ๆ

เอ้า...มันนินทาหลวงพ่ออีก

กานก็ลุกกราบลาหลวงพ่อ แล้วก็เดินออกจากกุฏิหลวงพ่อไป