ธรรมนิทาน..?


...

ยามเย็นในวันนี้หยิบหนังสือติดมือไปส่งลูก ๆ ที่เดินทางไปเรียนพิเศษตามสังคมนิยมส่งลูก ๆ เรียนในเมืองใหญ่ ๆ  ที่เมืองหาดใหญ่ก็เฉกเช่นเดียวกันคือมีหลายครอบครัวที่ไปส่งลูก ๆ เรียนพิเศษเช่นกัน  ทำให้นึกถึงตนเองเมื่อครั้งเป็นเด็กตัวน้อย ๆ ต้องอายุปาเข้าไปได้ 7 ปีล่วงแล้วจึงได้ไปสมัครเรียนหนังสือในโรงเรียนวัดและอาศัยระเบียงศาลาวัดนั้นเองเป็นที่เรียนบ่มเพาะภูมิรู้ภูมิธรรม  เอาสนามลานวัดเป็นที่เล่นวิ่งไล่จับกันเป็นที่สนุกสนานของเด็ก ๆ แต่คงทำให้ผู้ใหญ่รำคาญน่าดูชมละ 

 

บางครั้งคุณครูที่สอนเราตอนเป็นเด็กนั้นมีคนเดียวท่านสอนทั้งโรงเรียนซึ่งมีตั้งแต่ ป. 1 ถึง ป. 4  อาหารกลางวันของเราที่ดีหน่อยก็เป็นไข่ต้มกับข้าวเหนียวนึ้งที่แม่ใส่กระติ๊บข้าวเอาไข่ต้มจมลงไปด้านในข้าวเหนียวนั้น  ยามมีงานวัดหรือวันพระพอได้ริ้มรสขนมแบบบ้าน ๆ ที่ญาติโยมนำมาวัดทำบุญบ้าง

 

หลังเลิกเรียนแน่นอนสนามของเด็ก ๆ บ้านนอกอย่างพวกเราคือท้องทุ่งนาที่แสนจะมีบรรยากาศธรรมชาติ ๆ ภาพคนขี่หลังควาย  ฟังวิทยุใส่ถ่านร้องเพลงลูกทุ่งจึงยังอยู่ในความทรงจำอันเก่า ๆ นี้ได้ดีทีเดียว

 

วกมาที่หนังสือติดมือที่ว่าเป็นนิทานสนุกปลุกใจ  ของท่านพระครูวิวิธธรรมโกศล ( ชัยวัฒน์  ธมฺมวฑฺฒโน ) แห่งวัดประยุรวงศาวาส  ได้อ่านเรื่องอานุภาพแห่งธรรม  ใจความว่า...มีหญิงคนหนึ่งมีความทุกข์มากเพราะผัวไปมีเมียน้อยเลยจะไปกระโดดน้ำตาย  พอเดินไปได้ยินพระสงฆ์บรรยายธรรมมาโดนใจจัง ๆ เรื่องความทุกข์นั้นละ  ไหน ๆ ก็จะตายอยู่แล้วขอฟังธรรมหน่อย 

 

 ท่านว่า...ทุกคนล้วนมีทุกข์ทั้งนั้นไม่เว้นใครสักคน  นางเลยได้สติไม่อยากตายแล้ว  เพราะคนอื่นก็มีความทุกข์เท่านั้นเกิดขึ้น  ทุกข์เท่านั้นดำรงอยู่  และทุกข์เท่านั้นสลายไป  ขณะเดินทางกลับบ้านแวะซื้อลอตเตอรี่ 1 ใบ  ถูกเผงเลยรางวัลใหญ่ ๆ นะ ฝ่ายผัวเดิมก็มาง้อคืนดีด้วยนางแบ่งเงินที่ถูกหวยให้ครึ่งหนึ่งและนางเลือกบวชชีมีความสุขในชีวิตนั้นเอง.  แง่คิดเพราะการฟังด้วยดีย่อมได้ปัญญาได้ชีวิตนั้นแล.

หมายเลขบันทึก: 491716เขียนเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 22:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 11:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

อาจารย์สบายดีน่ะครัีบ ไม่ได้ทักทายกันนานเลย ผมไม่ค่อยได้เข้ามาเท่าไรวันนี้เจออาจารย์ก็มาทักทายกันหน่อย และได้ฟังนิทานด้วย... .ในมุมทางจิตวิทยา เชื่อว่า มนุษย์ทุกคนมีปัญหา และต้องแก้ไขปัญหาอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่า จะเป็นเรื่อง การเรียน การงาน ส่วนตัว และปัญหาใหม่ ๆ ก็จะแวะเวียนเข้ามาให้เราให้แก้ไขเสมอ ๆ คนที่แก้ไขปัญหาไม่ได้ ก็จะหลุดไปจากโลกของความเป็นจริง ไม่รับรู้เหตุการณ์ใด ๆ ....

สวัสดีครับ คุณ เอกราช แก้วเขียว

ปัญหามีไว้สำหรับการแก้ไขนะครับ ไม่ใช่มีไว้ให้คนแก้ตัว...อิ อิ อิ

ขอบคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท