อยากทำกับข้าว
"ฉันอยากทำกับข้าวเป็น" ฉันบ่นกับตัวเอง
รสชาติของ"กะปิคั่ว"ชื่ออาหารร้านหนึ่ง อร่อยดี
แต่ฉันไม่เคยรู้ว่ามันมีกับข้าวแบบนี้อยู่ในโลก
"หรือเขาคิดเอง ตั้งชื่อเองวะ?" ฉันสงสัย
ฉ้น...ทำไมทำกับข้าวไม่เป็น แต่ฉันชอบฝันว่าทำเป็น
ฉันชอบซื้อเครื่องใช้ในครัวเข้าบ้าน แต่ฉันไม่ค่อยได้หยิบมาใช้เลย
ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะ "เหงา" ไม่มีใครมาทำกับข้าวเป็นเพื่อนเลย
ฉันชอบดูรายการอาหาร
อ. ยิ่งศักดิ์ดูแล้วชอบมาก ขำบุคลิก การใช้ภาษาของอาจารย์
Jamies Oliver ก็ดูแล้วมันมาก ทำกับข้าวรวดเร็ว
ดูมั่วๆแต่ออกมาน่ากิน...แต่มีคนไปกินมาบอกว่า รสชาติ ม.ม.ด. มาก
หนังสือคู่มือทำอาหารอ่านแล้วมีความสุข
ฉันว่ามันสุขเพราะเห็นรูปนะ รูปสวยดูน่ากิน
แต่มีเล่มนึง รูปสวย แต่พอทำตามที่หนังสือบอกก็พบว่า
อาหารสูตรนี้ชักจะไม่สุขละ
เพราะขั้นตอนที่เขาบอกมันคร่าวจนขาดความประณีตที่จำเป็น
และรสชาติที่ได้ออกมาก็ ถ้าเอาไปเปิดร้านแล้วคงเจ๊ง
ภาพประกอบจึงเป็นเพียงมายา
หลอกให้ซื้อหนังสือไปเสพภาพประกอบเท่านั้น
ฉันคิดว่าฉันมีพรสวรรค์ด้านการทำอาหาร
เหตุผลน่ะหรอ?
ฉันว่าเวลาฉันทำสูตรมั่วๆ
คนอื่นกินแล้วชมฉันมากกว่าตอนฉันทำตามสูตร
ที่จริงมันก็ไม่มั่วหรอก ฉันคงแค่ลองผิดลองถูกเจอสูตรที่ถูกใจหลายคน
แต่ตอนนั้นฉันไม่ได้บันทึกมันไว้ว่า
สัดส่วนอะไรยังไงเท่าไหร่มากกว่า...
แล้วทำไมฉันจึงยังไม่ทำกับข้าวเสียที?
นั่นสิ... หรือว่าฉันเหนื่อยเกินไป หรือเวลาน้อยไม่พอ
หรือฉันแค่ขี้เกียจเก็บกวาดล้างจามชามตามหลัง?
ความเห็น (4)
เฮ้ย! แต่ขนมที่เคยทำมาให้ทานน่ะอร่อยนะหมอ
กับข้าว ทำเองดีที่สุด อร่อยที่สุด สะอาดที่สุด กินได้อย่างสนิทใจ
ตามคคหในบันทึกคุณชลัญ มาอ่าน
มาเชียร์ด้วยว่า
ทำกับข้าว
..ทำแบบใจนึก คึกคักสร้างสรรค์
คิดสูตร(เอง)ทุกวัน ฝันอยากกินทำเลย...
วันนี้พี่เพิ่งเอาข้าวหอมมะลิ หุงสวย ๆ มาทำซูชิแบบไทย ๆ ห่อแบบญี่ปุ่น
ทำไมต้องทำแบบเขาหมด ในเมื่อเราชอบกินแบบไทย ๆ
เชียร์ค่ะ
อ้อ ชอบเนื้อหาในใบเซียมซีมาก ๆ ค่ะ
ขอขอบคุณ อ.
นะครับที่ตั้งใจอ่าน
เนื้อหาของใบเซียมซี
ตอนแรกที่คิดเรื่องนี้ คิดขำๆเท่านั้นเอง แต่ก็แอบหวังว่ามันจะทำให้ผู้ป่วยเข้าใจโรคของตัวเองได้ดีขึ้น ในบริบทวิถีชีวิตของเขา
เห็นด้วยกับคุณ
อาหารเราทำเองสะอาดที่สุดจริงๆ
...แต่เขาก็ว่ากันว่า
เคล็ดลับความอร่อยก็คือความสกปรกนั่นเอง...ขำๆนะครับ