สมบัติใต้น้ำ.- ๕

โตนี่ - ฟาง. GotoKnow.

* พอขึ้นฝั่งแล้วนักล่าสมบัติราคาถูกแบบพวกเราก็แยกย้ายกันไป..บ้านใครบ้านมัน ผมรีบกลับที่พักทันที เพื่อจะโผล่ไปให้หัวหน้าได้เห็นว่า..ยังมีชีวิตอยู่.

 

สายวันเดียวกันนั้นผมจึงกลับมาทำงานตามปกติ...ดีสิครับเพราะไม่มีใครถามหาผมเลยสักคน   ช่วงนั้นหน่วยของเรากำลังเตรียมการเคลื่อนย้าย..จากสัตหีบไปเปิดหน่วยใหม่ที่สงขลา ผมกับเพื่อนทหารเหล่าขนส่งไม่มีอะไรต้องขนย้ายเหมือนกับบรรดาทหารราบ..เพราะถ้าไปเมื่อไร ? เราก็เพียงแต่ขับรถไปลงเรือเท่านั้น !บรรดาทหารและข้าราชการเคลื่อนย้ายกันจริงทางรถไฟ ผมและเพื่อนๆรอเวลาที่จะต้องขับรถไปลงเรือที่ท่าเรือสัตหีบเท่านั้น  ดังนั้นจึงเห็นว่าผมมีเวลาว่างมากทีเดียวเพราะไม่มีภารกิจอื่นนอกจาก..เตรียมการนำรถลงเรือเมื่อสั่ง..

 

๒๒. ผู้เขียนย้ายไปประจำที่สงขลา  โดยรล.ช้าง  ปี ๒๕๑๗.

     ประมาณปี ๒๕๑๖ นั้น ข้าราชการในหน่วยนาวิกโยธินยังมีไม่มากนัก ไม่ว่าใครจะอยู่หน่วยใด ?  ถ้าอยู่ในค่ายกรมหลวงชุมพรฯล่ะก็ !จะรู้จักกันในวงเหล้าบ้าง..อาศัยอยู่เมส เดียวกันบ้าง..เล่นกรีฑาร่วมกันบ้าง  อีกหลายเหตุผลครับ. จ่าต๋อยที่ผมเขียนถึงนี้..อาศัยอยู่ที่เมสใกล้ๆกัน น้องแกเป็นจ่าตรีประจำอยู่ที่หน่วยดุริยางค์นย.ยามว่างน้องจ่ามักจะแอบมาที่สนามเป้านย. แม้จะเป็นเขตหวงห้ามก็จริงแต่ทหารนย.จะเข้าไป..มีใครมีปัญหาหรือเปล่าล่ะ ? ช่วงวันหยุดพอมีเวลาว่างจ่าต๋อยมักจะมาชวนผมไประเบิดปลา..ที่ด้านหลังเขากรมหลวงชุมพรฯเสมอๆ.ปัจจุบันพื้นที่บริเวณนั้นกลายเป็นอาคารพักของฐานทัพเรือสัตหีบไปแล้ว ใครอยากมาเที่ยวหรือพักผ่อนที่สัตหีบสามารถจองล่วงหน้าได้ครับ...เชื่อผมเถอะมักจะผิดหวังกันเสมอๆ..เพราะนายจองไว้เป็นคิวยาวเหยียด.

 

๒๓. ลูกระเบิดขว้างเอ็มเค - ๒ รุ่นเก่า.

      หมดจากนายแล้วก็มักจะเป็นลูกหลานบ้าง.เพื่อนลูกบ้าง..เฮ้อ!ประชาชีอย่างเราดีแต่ช้ำ...เมื่อไรจึงจะได้คิวกับเขาบ้าง  ?อย่ากลัวไปเลยยังไงๆผมคงไม่ประท้วง..ด้วยการอดอาหารเหมือนนักเรียนจากรร.ดังที่กำลังทำอยู่.เรื่องแป๊ะหรืออา จารย์เจิ๊ยะนี่แหละ!ขณะเขียนเริ่มเจรจากันลงตัวแล้ว. รร.อะ ไรกันแป๊ะจึงได้เจิ๊ยะกันมากถึง ๖ หลัก..คนจนตายอย่างเดียวถึงแม้จะเก่งแต่จน..ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ในยุคที่คนยังเห็นเงินเป็นพระเจ้า..ระเบิดก็เอามาจากสนามขว้างระเบิดนั่นแหละครับ !จ่าต๋อยจะแอบเข้าไปเก็บเอาเฉพาะลูกที่ด้านแล้วนำนำหนังยางวงมารัดไว้เพื่อนำไประเบิดปลาดังกล่าว  ส่วนเรือยางนั้น..น้องจ่าก็ไปซื้อจากร้านขายของเก่าคือ ร้านเสี่ยหงี แล้วนำมาเติมลมก่อนโยนลงไปในน้ำทะเล เราก็รีบว่ายน้ำแล้วขึ้นไปอยู่ในเรือ.

๒๔. ที่พักราคาถูกริมทะเล.  - ต้องจองล่วงหน้าเป็นเดือน.

     ก่อนจะขว้างระเบิดลงไปเราจะมีส่วนล่วงหน้า..ดำลงไปสำรวจในน้ำทะเลก่อนว่า  ปลาว่ายมาอยู่บริเวณใดแล้ว จากนั้นจะว่ายมาอยู่บนเรือ แล้วจ่าต๋อยก็จะเป็นผู้ดึงหนังรัดออกแล้วขว้างตัวระเบิดที่เก็บมา.ลงไปในน้ำทะเล..ผมกลัวมากครับรีบขึ้นมาอยู่บนเรือยางโดยไม่ยอมให้เท้า  หรือส่วนใด ? หย่อนลงไปในน้ำทะเลได้เลย ..หลายลูกด้านครับ บางลูกระเบิดแต่เสียงดังไม่มากเพราะน้ำทะเลต้านและเก็บเสียงไว้หมด ลูกใดที่ด้านเราจะนับ ๑ - ๓๐ แล้วจึงลงไปค้นหา..ผมไม่ลงหรอกครับนอกจากจ่าต๋อย.ส่วนลูกใดระเบิด..เราก็จะมองปลาที่ขึ้นมาดิ้นบนผิวน้ำ  ส่วนใหญ่เป็นพวกปลานกแก้วบ้าง ปลาข้างเหลืองบ้าง ฯ เราเก็บปลาใส่ถุงกระสอบป่าน  พอได้เต็มถุงแล้วจึงกลับไปทำกับแกล้มบ้าง กับข้าวบ้าง  กินกันอย่างอิ่มหนำสำราญ..

 

๒๕. ไปดำน้ำระเบิดปลา.  - ขอบคุณภาพจากเน็ท.

     เขามักจะพูดกันเสมอว่า ปลาถ้าจะให้อร่อยล่ะก็ต้องนำมาแกล้มเหล้า.จริงๆครับผมมิได้เขียนเพื่อเอาใจคอเหล้าคนไหนเลย..บางวันเลิกกันเร็วจ่าต๋อยชวนผมไปดำน้ำต่อที่เกาะพระ  สมัยนั้นผมมีเพื่อนที่จบจากรร.จ่านย.รุ่นเดียวกัน  สามารถทดสอบร่างกายไปเรียนและจบหลักสูตรนักทำลายใต้น้ำ จบถึง ๕ คน.โอนเป็นตำรวจน้ำ ๒ คน. บ่ายวันหนึ่งผมลองใส่ถังดำน้ำ.ถังเดี่ยว. แล้วดำผุดดำว่าย โดยไม่รู้ว่าผมสา มารถดำลงไปถึง ๑๖ ฟุตพอจ่าต๋อยบอกผมจึงดีใจทั้งที่ไม่เคยดำน้ำด้วยการใส่ถังดำมาก่อนผมแอบดีใจอยู่หลายวันและมีโอกาสนำมาใช้ดำจริงจนแทบเอาชีวิตไม่รอดในวันต่อมา. ช่วงนั้นการค้นหาสมบัติด้านทะเลแถวพัทยาเริ่มซาลงไปมาก..เพราะกรมศิลปากรได้ทำเรื่องขอความร่วมมือจากกองทัพเรือ..ขอตัวบรรดามนุษย์กบไปดำค้นสมบัติของชาติ.. 

๒๖. สมบัติใต้น้ำ..หม้อ ไห ชาม. - ขอบคุณภาพจากเน็ท.

     ด้วยการนำเอาบรรดามนุษย์กบลงไปดำน้ำค้นหาสมบัติใต้ทะเล  และให้เบี้ยลี้ยงรวมทั้งเลี้ยงดูตามควร   ผมไม่ทราบว่าทางกรมศิลปากรจ่ายให้นักดำน้ำชุดนั้น..วันละเท่าไร ?  ผมทราบว่ามีนักดำน้ำทร.รวยกันไปหลายคนสาเหตุเพราะ..พี่แกดำได้หลายชิ้นและเก็บชิ้นที่มีราคา และสมบูรณ์ไว้..ด้วยการนำมาผูกกับทุ่นแล้วให้ลอยปริ่มๆน้ำพอทางคณะของกรมศิลปฯเดินทางกลับ นักดำอิสระก็กลับไปแอบดำขึ้นมา..รวยกันไปตามสภาพ.นักดำบางคนได้ดีเพราะต่อมามีการโอนตัวจากกองทัพเรือ  ไปทำงานให้กับกรมศิลปากร  มีครูรุ่นพี่ผมไปด้วย ๑ คน. ถ้าจำไม่ผิดคือครูวีระ  พ.พอครบรอบงานเลี้ยงประจำปีของนักดำน้ำ บรรดากบเหล่านั้นจึงถูกเรียกกันต่อมาว่า “ กบกรมศิลปะฯ”  ผมมีโอกาสดื่มร่วมกับคนไทยที่ทำงานในค่ายแสมสาร  สมัยสงครามเวียตนามใกล้จะปิดฉากลง.

            

 ๒๗. เงินเหรียญในสมัยโบราณ.  - เชื่อกันว่ามากับเรือสินค้าแล้วจมที่นอกฝั่งพัทยา.

ที่ค่ายนี้เป็นที่รวมพลของทหารบกอเมริกัน. เผอิญมีทหารบกนายหนึ่งมาร่วมวงด้วยและบอกว่า.เขาได้เงินเหรียญสมัยโบ ราณมาหลายเหรียญ..เหรียญดังกล่าวเป็นเหรียญที่มากับเรือสินค้า ซึ่งมาจมลงในทะเลนอกฝั่งพัทยา พูดแล้วก็นำเหรียญออกมาอวดสมาชิกในวงเหล้า..นายสิบทหารบกอเมริกันคนนั้นอยากให้ผม..จัดหาเรือและรถสองแถวเพื่อออกไปดำค้นหากับเขาด้วย โดยเขาคิดว่า..พื้นที่ดังกล่าวน่าจะเป็นแถวบริเวณเกาะลิ้น. โดยบอกว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดเขาจะเป็นผู้จ่ายเองทั้งสิ้น. ขอให้ผมนำรถมารับชุดดำน้ำของเขาไปลงเรือก็พอแล้ว.ผมรับปากว่าจะดำเนินการให้แล้วจะรีบ กลับมาบอก.ก่อนที่หน่วยงานของผมจะต้องเดินทางไปจัง หวัดสงขลา..สองวันต่อมาผมนำรถสองแถวไปรับเขาตามที่ได้แจ้งไว้ล่วงหน้า เที่ยวนี้ผมไปกับมนุษย์กบรุ่นน้องเพียง ๑ คน แต่มีคนไทยในทีมรวม ๓ คน.

 

๒๘. การฝึกการดำน้ำ  -ที่เรียกว่า สกูบา.

     อีกคนทำงานกับทหารบกอเมริกัน พี่แกคุยโม้ด้วยน๊ะว่าเคยผ่านการฝึกดำน้ำแบบสกูบามาก่อนกับทบ.อม.ชุดนี้. - Scuba. ผมนั่งเงียบเพราะในชีวิตเคยดำน้ำลึกที่สุดประมาณ ๑๖ ฟุตเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา..ดำลงไปกับจ่าต๋อย..ที่เกาะพระไงล่ะ ! รถสองแถวมาถึงชายทะเลบางเสร่..เรารีบขนของลงจากรถแล้วนำขึ้นเรือตังเกที่มาเช่าไว้ล่วงหน้าแล้ว  หัวหน้าชุดเป็นนายทหารบกยศพันตรีจ่ายเงินทันที..เพื่อจะได้ไม่ต้องมีปัญหาภายหลังตามที่ผมอธิบายก่อนออกเรือ. ทุกอย่างพร้อมแล้วไต๋เรือจึงนำเรือหาปลาซึ่งนำมาใช้ต่างภารกิจ..มุ่งหน้าไปทางเกาะลิ้น.บนเรือเที่ยวนี้มีจ่ารุ่นน้องที่มาด้วย..เพิ่งเรียนจบหลักสูตรนักทำลายใต้น้ำท.ร.เมื่อไม่นานนี้เอง..จบงานได้ไม่นานน้องจ่าถูกเรียกตัวไปถวายอารักขาที่หัวหิน. เรือใช้เวลาเดินทางประมาณ ๑ ช.ม. แล้วมาทอดสมออยู่ทางทิศใต้ของเกาะลิ้น..

 

๒๙. เรือทอดสมอ.  - ก่อนปล่อยนักดำน้ำลงไปค้นหาสมบัติ.

ระหว่างทางมีการ เตรียมอุปกรณ์ และทำการทดสอบ..เพื่อพร้อมในการลงดำน้ำกันทันที..ทางหัวหน้าได้จัดชุดดำน้ำเพื่อให้ลงไปแบบสลับกัน..ระหว่างนักดำน้ำไทยกับนักดำน้ำทบ.อม.คนเว้นคน. ผมนั่งฟังการจัดคนลงไปใต้น้ำ..ช่วงแรกเป็นคนไทยสองคนที่เหลือเป็นทบ.อม. คนไทยคนแรกคือน้องมนุษย์กบแต่คนไทยคนที่สองที่คุยโม้ทีแรกว่า..ผ่านการฝึกแบบสกูบามาแล้ว..ได้ปฏิเสธโดยอ้างว่าเมาคลื่นและไม่ยอมลง..ดังนั้นนักดำน้ำหน้าใหม่อย่างผมรีบถือโอกาสเข้ามาสวมตำแหน่งทันที..พอสิ้นคำว่า ไอดู  - I do. หัวหน้าชุดจึงแจกอุปกรณ์มาให้ผม..สวมใส่เองยังไม่ค่อยถนัดเลยครับ..มาได้น้องมนุษย์กบ คอยช่วยไว้จึงพร้อมจึงพร้อมแล้วพุ่งตัวลงไปในน้ำอย่างทุลักทุเลจริงๆ..ทางเรือจะปล่อยเชือก    ซึ่งผูกก้อนหินถ่วงไว้ลงไปในน้ำ. ชาวเรือเรียกว่าไอ้ใบ้.

[Bright Lily]

ชีวิตตื่นเต้นตลอดเลยนะคะ เล่าได้สนุกดีค่ะ