โตนี่ - ฟาง. GotoKnow.
* การดำน้ำนั้น ปกติมักจะดำกันเพื่อหาประสบการณ์บ้าง ดำน้ำเพื่อดูปลาสวยงามบ้าง ส่วนการดำน้ำเพื่อค้นหาสมบัตินั้นแม้จะเป็นการดำที่ผิดกฎหมาย..แต่ยังมีการแอบกระทำกันเพียงบางกลุ่ม บางหมู่เท่านั้น การที่จะพบสมบัติหรือพบกับอันตรายถึงชีวิตหรือพิการ สามารถพบได้พร้อมๆกัน..แต่อันหลังนั้นดูจะมีโอกาสมากกว่า.
๑๕. ถ้าน้ำลึกมากต้องใช้หัวดำน้ำแบบนี้.
นักล่าสมบัติชุดนั้น จึงได้ดำเนินการคล้ายๆกับฝรั่งนักดำต่างชาติคนก่อนคือออกไปหยิบข้าวของและมากองรวมกันไว้จนเพลิน..อากาศหมดสิครับ..น้องแกจึงรีบดึงชูชีพเพื่อให้แก๊สดันตัวขึ้นมาจากน้ำ.โดยไม่ผ่านขั้นตอนการลดความกดอากาศแต่อย่างใด ?แม้ว่าบรรดาลูกทีมนำตัวส่งไปที่เกาะพระโดยด่วนแต่..ไม่ทันการครับ จึงต้องกลายเป็นผู้พิการไปเลย เวลาผ่านไปหลายปีผมทราบว่าอาการของน้องคนนั้นดีขึ้นมากแล้ว..ความโลภหรืออะไรก็ตาม..ถ้าสามารถเข้ามาบดบังความดีในตัวเราได้ล่ะก็.เหตุการณ์ที่ไม่ดีอาจจะเกิดขึ้นกับตนเอง และคนรอบข้างได้ไม่ช้าก็เร็ว..ต่อมามีการออกไปค้นหาสมบัติใต้ทะเลกันอีก..ถูกต้องครับใครที่ทายว่า..ต้องมีผู้เขียนรวมอยู่ในนั้นด้วย.เพื่อนรุ่นพี่คนเดิมมาชวนผมไปด้วยเพราะวันนั้นเป็นวันหยุด..จึงไม่อยากปฏิเสธครับ.
๑๖.นักดำน้ำไปกับเรือเร็ว - เพื่อค้นหาสมบัติใต้ทะเล..ในอ่าวไทย ปี ๒๕๑๖. ขอบคุณภาพจากเน็ท.
เรามาถึงพัทยาโดยคนขับเรือเร็วมารออยู่บริเวณที่นัดพบก่อนแล้ว พอขนของลงจากรถสองแถวก็นำขึ้นเรือเร็วแล้วจึงออกเดินทางกันเลย เที่ยวนี้ผมมองว่าน่าจะเป็นการค้นหากันเองโดยไม่มีนายทุนคนไหน ?มาสนับสนุน..สังเกตุไม่ยากหรอกครับเพราะนักดำน้ำท่านหนึ่งรุ่นพี่ผมอีกแล้วเอ่ยชื่อไม่ได้หรอกครับ เพราะบรรดานักดำด้วยกันจะรู้ทันทีว่า..พี่เขาคือใคร ?สมัยนั้นนักดำน้ำยังมีไม่มากนัก. พี่คนดังกล่าวนำอาหารใส่ปิ่นโตมาด้วย ๑ เถาเต็มๆ. ประมาณ ๑ ช.ม.เรือเร็วมาลอยลำอยู่ที่พิกัดไหนก็ไม่ทราบ ?เรารู้ว่าบริเวณนั้น..เป็นน่านน้ำห่างจากฝั่งพัทยาออกมา..ซึ่งพี่แกคงแอบจำพิกัดมาจากการลงไปดำน้ำในครั้งก่อนไม่มีการทอดสมอตามที่ได้อธิบายไปแล้ว..รุ่นพี่คนนั้นนำกระดาษมาจุดและเปิดอาหาร ในปิ่นโตออกเป็นการถวายอาหาร หรือถวายเครื่องเซ่น แก่เจ้าที่เจ้าทาง..ทำนองนั้น..
๑๗. นักดำน้ำ..ลงไปดำค้นหาสมบัติ.
ระหว่างนั้นพี่นักดำคนเดิมก็ลงไปดำ หายลงไปประมาณครึ่งชั่วโมง. การดำเช่นนี้เรียกว่าลงไปเซิร์ทหรือดำสำรวจ - Search. เพราะไม่ทราบที่หมายนั่นเอง ! พี่นักดำกลับขึ้นมาแบบมือเปล่าครับและยังบอกอีกว่า..ในพื้นที่ด้านล่างไม่พบอะไรเลย ..ผมคิดว่าคงมาผิดที่มากกว่า เราได้ย้ายเรือไปอีกแห่งหนึ่งไม่ไกลจากที่หมายแรกนัก พี่รีบลงไปดำค้นหาอีกครั้ง..ประมาณ ๑ ช.ม.ก็กลับขึ้นมาแบบไม่ได้อะไรเลยแม้แต่ชิ้นเดียว..มองกลับไปที่ฝั่งแล้วพบว่าระยะทางที่เรือออกมานั้นน่าจะห่าง..พอพอกันกับที่เรามาทำการดำครั้งก่อน แต่อาจจะผิดพลาดไปในทิศทางก็เป็นได้ หรือจะเกิดจากเจ้าที่เจ้าทางหรือเจ้าแห่งท้องทะเลไม่ยอมเปิดทางให้ก็เป็นได้..อาหารอาจจะไม่ถูกใจท่านกระมัง! แม้เราจะย้ายเรือมาที่ใหม่แล้วก็ตาม..พี่นักดำกลับขึ้นบนเรืออย่างผิดหวังอีกครั้ง..
๑๘. เมืองพัทยาในปีพ.ศ.นี้.
เราวางแผนกลับเข้าฝั่งกันเลยเพราะถือว่า..หมดหวังแล้วทั้งสองครั้ง..สำหรับผมนั้นไม่มีอะไรที่จะต้องผิดหวังกับใครๆเขาเลย.แม้แต่น้อย. เพราะตอนมาไม่ได้หวังอะไรไว้เลยนอกจากมาเที่ยว.ในวันหยุด.เรือเร็วออกจากที่หมายสองมาได้ไม่ถึงสิบนาทีความซวยก็แวะเข้ามาเยือนเรา..นายท้ายเรือสีหน้าเจื่อนๆเข้ามาบอกทีมเราว่าพี่..น้ำมันหมด..ซวยไหมล่ะครับ ?จำภาษิตที่เขาพูดกันเสมอๆได้ไหมที่ว่า..ลงเรือลำเดียวกันแล้ว นี่หว่า ! แดดก็กำลังร้อน ไอน้ำเค็มก็ระเหยขึ้นมา น้ำจืดก็เหลือน้อยแล้ว.พวกมนุษย์กบและนักดำเขาไม่สนหรอกครับ..เพราะกว่าที่เขาจะจบหลักสูตรมาได้นั้น หินกว่านี้มาก ผมกับรุ่นพี่อีกคนไม่เคยเรียนหลักสูตรนี้มาก่อน แต่ก็ต้องทนครับเพราะลงเรือลำเดียวกันตามที่ว่าเรารีบนำหลังคากันแดดมาดัดแปลงทำเป็นใบเรือ แต่ดูแล้วยังไงๆก็คงจะไปไม่รอด..
๑๙. เรือเร็วของเราลอยออกไปทางด้านใต้ของเกาะล้าน ไกลพอสมควร.
กระแสน้ำพัดเราออกนอกฝั่งเร็วกว่ากระแสร์ลมที่ประทะกับใบเรือจำเป็น..เพื่อเข้าฝั่ง.. เรือเริ่มลอยออกนอกฝั่งไปอย่างช้าช้า หัวหน้าชุดเริ่มเตรียมการจัดยามคอยเฝ้าเพื่อมิให้เรือตังเกวิ่งมาชนเพราะเริ่มจะมืดเข้าทุกขณะ.ใครที่ยังไม่ง่วงก็นั่งคุยกันไป ใครยังไม่มีหน้าที่เข้ายามก็หลับกันไป แต่เวลาแบบนั้นยังไม่มีใครหลับได้ลงหรอกครับ นอกจากจะเคลิ้มหลับไปเป็นช่วงสั้นๆ เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่ทราบเรามารู้สึกตัวกันอีกครั้งก็ดึกมากแล้ว ยามช่วงนั้นได้ปลุกเราแล้วชี้ไปข้างหน้าว่า.เรือตังเกลำใหญ่กำลังจะวิ่งเข้ามาชนเรือเร็วของเราแล้ว เราพร้อมใจกันตะโกนส่งสัญญานออกไป. ฮู้ว์ - ฮู้ว์..สักพักใหญ่ทางเรือตังเกจึงทราบ แต่เขาเลี้ยวออกไปเต็มตัวแล้วจึงวกกลับมาใหม่ พอเรือเข้าเทียบทางหัวหน้าแจ้งว่าเรือเราเสียตั้งแต่บ่ายวานนี้..
๒๐. เรือตังเกได้มาลากเรือเร็ว ของนักล่าสมบัติกลับเข้าฝั่งที่เกาะล้าน.
ทางเรือตังเกนำตัวเราขึ้นไปบนเรือ แล้วทำข้าวต้มปลาเลี้ยงนักล่าสมบัติราคาถูกแบบพวกเรา พอไต๋เรือแน่ใจว่าพวกเรามิใช่โจรสลัดเขาจึงเปิดเผยความจริงให้ฟังว่า..ช่วงที่เขาเลี้ยวเรือไปครั้งแรกนั้นเขาไปเตรียมปืนลูกซองไว้เป่าพวกเรา. ถ้าเป็นโจรสลัด. แต่เมื่อไม่ใช่โจรก็ถือว่าเป็นความโชคดีทั้งสองฝ่าย. ไต๋ลากเรือเร็วของเรามาไว้ที่เกาะล้านโดยใช้เวลาประมาณ ๒ - ๓ ชั่วโมง. ประมาณ๐๖๐๐ น. เรือตังเกปลดเชือกออกจากเรา ก่อนจะแยกกันทางไต๋เรือขอทดลองใช้ถังดำน้ำของเราดู..สักพักใหญ่พี่ไต๋โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำแล้วบ่นว่า..สู้ดำตัวเปล่าแบบผมไม่ได้.ในที่สุดเราจากกันด้วยดีและเขาไม่ยอมรับเงินค่าช่วยเหลือใดใด ? จากเราเลยครับ ทั้งที่ตัวเองออกมานอกเส้นทางตั้งไกลแถมยังเสียเวลาอีกหลายชั่วโมง..ขอขอบคุณน้ำใจชาวเรือ..
๒๑.สอนวิธีดำน้ำด้วยอุปกรณ์ให้กับไต๋เรือ - พี่ไต๋กลับชอบดำตัวเปล่ามากกว่า.
เจ้าของเรือเร็วไปนำน้ำมันมาจากร้านค้าบนเกาะล้าน พอเติมใส่เรือเสร็จแล้วนักล่าสมบัติก็พร้อมใจกันกลับเข้าฝั่งที่พัทยาอีกครั้ง ด้วยความผิดหวัง. ดีที่ยังรอดกันกลับมาได้โดยไม่มีอะไรบุบสลาย..