นักเรียนถามได้อย่างประทับใจ


ตั้งแต่อายุมากขึ้น  นั่งลงคุยตรงไหนมีแต่คุยเรื่องสุขภาพ  ต่างจากตอนอายุยังน้อยที่คุยแต่เรื่องเื้สื้อผ้า  การแต่งกาย  ที่เขาพูดกันว่า.....ประเด็นการสนทนานั้นเป็นไปตามบริบทของวงสนทนา  คงจะเป็นความจริง

*****

ขนาดไปซื้อของที่ตลาด  คนขายของยังพูดแต่เรื่องสุขภาพ  เป็นโน่นเป็นนี่  แต่ไม่รู้ว่า  เมื่อเป็นโรคนั้นแล้ว  รักษาให้ทุเลากันบ้างหรือเปล่า

*****

คนไทยโดยมาก  ทำตัวแบบ  วัวหายแล้วล้อมคอก  หมายถึง  ปล่อยให้เป็นโรคนั้นมากๆๆก่อน  แล้วจึงรักษากัน  โชคดีก็รักษาทัน  โชคร้ายก็ถึงแก่ชีวิตไปเลย

*****

บางคนก็วิตกจริตกันมากมาย  กลัวจะเป็น  ทั้งๆที่มีการรักษาที่ดีก็อาจจะหายได้  การแพทย์แผนใหม่เจริญก้าวหน้าทันสมัย  สุดแล้วแต่ท่านจะเลือกการรักษาแบบใด

*****

คนจนก็ไปรักษาตามมีตามเกิด  แล้วแต่ทางหมอในโรงพยาบาลจะรักษาให้  เลือกไม่ได้  เพราะมีข้อจำกัดเกิดขึ้น  เกี่ยวกับการรักษาพยาบาล

*****

ครูอ้อย  ไปหาหมอมาเมื่อวาน คนไข้ไม่มีการนั่งคุยกันเลย  เพราะเป็นโรงพยาบาลชั้นนำ  จะไปหาหมอต้องมีการนัดกันล่วงหน้า  มาตามเวลา  และได้พบหมอทันที  ต่างจากโรงพยาบาลของรัฐ

*****

ที่โรงพยาบาลของรัฐครูอ้อยก็ไป  คนไข้จะเป็นระดับกลางและระดับหาเช้ากินค่ำ  นั่งฟังเขาคุยกัน  เกิดการวิตกมากมาย  เพราะเขาไม่ได้ดูแลระวังรักษาสุขภาพของตัวเองเท่าที่ควร

*****

ส่วนที่โรงเรียน  ก็มีหน่วยงานมาที่โรงเรียน  มาให้ความรู้และข้อปฏิบัติแก่นักเรียน  ในการเลือกซื้ออาหาร  การสังเกตอาหาร  ก็เป็นเรื่องที่ดี  ที่ตรงตามเป้าหมาย  เพื่อให้นักเรียนเกิดความตระหนักและปฏิบัติตนได้ถูกต้องทั้งในปัจจุบันกับครอบครัว และในอนาคตในการดำรงชีพ

*****

*****

ที่ต่างประเทศ  ที่ครูอ้อยไปดูงาน  เขาก็ทำกันแบบนี้  ให้ความรู้กับนักเรียน  ชี้แจงให้เห็นโทษและประโยชน์กันอย่างจริงจัง

*****

*****

แต่ที่ครูอ้อยต้องตะลึง ก็คือ  นักเรียนถามว่า  ทำไมไม่จับคนที่ทำผิดเรื่องอาหาร  มาลงโทษกัน  พวกผมจะได้ไม่ต้องมาระวังเรื่องอาหารที่จะบริโภค

คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย แซ่เฮ
หมายเลขบันทึก: 489910เขียนเมื่อ 3 มิถุนายน 2012 04:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน 2012 19:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

ขอบคุณค่ะ  คุณ Blank ภูสุภา.

ดีใจที่มาให้กำลังใจท่านแรกเลยค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ น้องชลัญ Blank ชลัญธร

เด็กนักเรียนเขาถามตามความคิดของเขานะคะ

จริงอย่างน้องนักเรียนถามครับ..หน่วยงานที่รับผิดชอบไปไหน..

เด็กๆมีความคิดของตัวเองค่ะ.. คิดโดยไม่มีการปรุงแต่ง

คำถามหลายคำถาม.. จึงทำให้ เราๆสะดุด บ่อยครั้ง

 

ใช่ค่ะ  Blank  คุณรพี

ครูอ้อย หลายครั้งที่คิดไม่ถึงว่านักเรียนถามได้ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท