ที่เก่า ไม่เหมือนเดิม (2-119)
ที่เก่า...
เมื่อเรียนจบ หลังลาเรียนเต็มเวลาเกือบ 4 ปี
กลับมาที่ทำงานเดิมอีกครั้ง...
ต้นไม้เก่า...
ดอกไม้ต้นไม้ดูแห้งแล้งโรยรา... ไม่เขียวขจีเหมือนเดิม
เ้ขาบอกว่า คนที่เคยมีหน้าที่ดูแล...เกษียณไปแล้ว
คนใหม่คงจะยังไม่มีทักษะและความชำนาญเท่าคนเก่า
หรือไม่ปลูกต้นไม้เพิ่ม ด้วยกำลังจะทุบตึกและสร้างใหม่
งานเก่า-เพื่อนร่วมงานเก่า...
ได้กลับไปทำงานที่เคยทำ งานที่เคยรักและยังคงรักอยู่
ในสถานที่ทำงานและตึกเก่า
เพื่อนร่วมงานคนเดิมบางคน คนใหม่บางคน
ซึ่งล้วนแต่เคยรู้จักพูดคุยกัน มากน้อยตามวาระ
นายเก่า...
หัวหน้าคนเดิมที่เคยทำงานด้วย
ท่าทาง วาจา การกระทำก็ยังเมตตาดังที่เคยเป็นมา
เพียงแต่...ตำแหน่งใหญ่โตขึ้น
เพื่อนหลายคนกระเซ้าว่า...หัวหน้าเก่าได้เป็นใหญ่เป็นโต
เธอก็คงจะมีโอกาสดี ๆ กว่าอีกหลายคน
ความคิดเก่า...
ยิ้มรับคำกระเซ้า...ไม่ตอบหรอกโดยเฉพาะกับคนที่กรอบคิดต่างกัน
แต่คิดต่อในใจว่า...
โอกาสน่ะ ทุกคนต้องสร้างเองนะ
คนอื่นจะหยิบยื่นให้ก็ต้องมีพื้นฐานจากที่เราได้ทำมา
ไม่เช่นนั้น...จะมี "ศักดิ์ศรี" อะไร แม้ "ศักดิ์ศรี" จะกินไม่ได้
แต่เป็นสิ่งที่ทุกคนควรมีเป็น "เครื่องประดับชีวิต"
และที่สำคัญ... "ฉันไม่อยากได้ในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ลงมือลงแรง"
ฉันกลัวต้องจ่าย "ดอกเบี้ย" ซึ่งคงแพงน่าดูเลย
แต่...ไม่รู้สึกอย่างเก่า...
ใจมันแห้งๆ ... ไม่ชุ่มชื่นใจเหมือนเดิม
ไม่มีความเบิกบานผ่อนคลายและสนุกเหมือนเดิม
ไม่รู้เพราะอะไร? ถามตัวเองอยู่นานเชียว
วันนี้ก็ยังไม่กระจ่างใจ
แต่พอได้ผลึกความคิดของตัวเองว่า...
ตัวเราเองต่างหากที่ ...เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเก่า
ความคิดเราเองที่เปลี่ยน มุมมองเปลี่ยน
ทั้งต้นไม้ ตึก เพื่อน นาย... ก็เป็นเช่นนั้นมาตลอด
เราไม่เห็น ไม่ตระหนัก ไม่ได้รับรู้ตามที่เป็นจริงนั้นเอง
ยอมรับ เข้าใจแล้ว...ผ่อนคลายลง
เราก็จะรู้ว่า...ไม่มีอะไรที่จะคงเดิมชั่วนิรันดร
เพราะโลกนี้เปลี่ยนแปรไปทุกวินาทีไม่เคยหยุด
คน สัตว์ พืช สิ่งของ ความคิด ความรู้สึก...
ที่เก่า...จึงไม่มีวันที่จะเหมือนเดิม...
ความเห็น (30)
ค่ะที่เก่ายังไงก็ไม่เหมือนเดิม ทั้งตัวราและรอบข้าง เหมือนนาฬิกาชีวิตที่หมุนไปเราจะได้วินาทีใหม่ๆ เสมอ
ขอบคุณมากค่ะ ชอบแนวเขียน ชอบภาพถ่าย งามทั้งคู่
สุขสันต์วันหยุดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปริม
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมและให้กำลังใจเป็นคนแรกของบันทึกนี้ค่ะ
เคยได้ยินคำกล่าวของหลายคนชอบบอกว่า ...
กลับมาที่เดิม ความทรงจำงดงามยังคงอยู่ แต่ในความจริงแล้ว... ไม่เคยมีอะไรที่คงเดิมเลย ว่าไหมคะ?
สุขสันต์วันหยุดค่ะ :)
เก่าลายครามมีเยอะนะคะ
ละเอียดอ่อน และโดนใจอย่างแรง "ฉันไม่อยากได้ในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ลงมือลงแรง" ฉันกลัวต้องจ่าย "ดอกเบี้ย" ซึ่งคงแพงน่าดูเลย . . สิ่งที่ไม่เปลี่ยน คือ คุณค่าคน ยินดีที่ได้กลับมาเป็นกำลังสำคัญให้กับองค์กรค่ะ
ขอบคุณกัลยาณมิตรที่กรุณามาเยี่ยม อ่านบันทึกความคิดยาวๆ
และยังให้ความคิดดี ๆ กำลังใจงาม ๆ ไว้
จะมาตอบทีหลัง เพราะมีภารกิจด่วน
ขอบคุณด้วยหัวใจค่ะ
ตุ่มเก่า ๆ สวยขนาดครับ ;)...
เดินเข้าไปในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ตึกโดมยังยืนเด่นเป็นสง่า
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลง
ธรรมศาสตร์ที่ดูใหญ่โต กลับเล็กลง
เดินมาเยี่ยมชุมนุมใต้ตึกเศรษฐศาสตร์ก็หายไปหมดแล้ว ไม่มีอะไรเหลือไว้ให้เห็น
เหลือไว้แต่ความทรงจำในอดีตเป็นเมฆหมอกจางๆได้แต่เห็น ครั้นจะคว้าจับมาถือไว้ก็อันตธานหายไป
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้
ยอมรับ เข้าใจแล้ว...ผ่อนคลายลง
เราก็จะรู้ว่า...ไม่มีอะไรที่จะคงเดิมชั่วนิรันดร
เพราะโลกนี้เปลี่ยนแปรไปทุกวินาทีไม่เคยหยุด
คน สัตว์ พืช สิ่งของ ความคิด ความรู้สึก...
ที่เก่า...จึงไม่มีวันที่จะเหมือนเดิม...
ตัวเราก็ยังไม่เหมือนเดิมเลยค่ะน้องปิง..ทุกอย่างคงเป็นอนิจจังดังว่า^^
ต้องขอโทษคุณคนไม่มีรากด้วยนะครับ
เพราะใช้tabletพิมพ์ โดยปกติจะอ่านและให้ดอกไม้กับบันทึกที่ได้อ่านเสมอ ๆ
วันนั้นอยากเขียนบางครั้งภาษาก็เป็นอย่างใจ แต่บางครั้งภาษาก็เป็นแบบใส่มาให้เลยครับ
ต้องขอโทษด้วยนะครับ
ผมพูดว่า...
ความคิดคนอาจเปลี่ยน... ตามวันเวลาของมัน
ใจคนอาจเปลี่ยนตามสิ่งกระทบ
คนที่แน่วแน่ในความคิดความอ่าน
หากเปลี่ยนก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น
ผมเชื่อเช่นนั้นครับคุณคนไม่มีราก
ขอบคุณบันทึกดีดีนี้นะคับ
สวัสดีค่ะพี่ 
มนัสดา
เก่าลายครามเป็นสิ่งที่ควรค่แก่การเก็บรักษาไว้อย่างยิ่งค่ะ ;)
สวัสดีค่ะคุณหมอ 
ป.
เห็นด้วยอย่่างที่สุดค่ะ สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ "คุณค่าความเป็นคน"
ขอบคุณข้อความที่ให้กำลังใจมากมายค่ะ ตั้งใจจะทำงานให้เต็มสติปัญญากำลังกายใจ ตอบแทนหลวงค่ะ เพราะไม่ชอบและกลัวการ "ติดค้าง" และยังไม่ชอบ "จ่ายดอกเบี้ย" ด้วย...
ในชีวิตการทำงานมีความท้าทายที่เราต้องคอยระวังในการที่จะดำรงรักษาไว้ซึ่งความตั้งใจมากมายจริง ๆ ค่ะ
ยินดีที่คุณหมอมีความสุขในการเก็บเกี่ยวความรู้และสิ่งดี ๆ รอบตัว... กลับมาดูแลคนอีกจำนวนมากมายที่ไม่มีโอกาสเท่าเรากันนะคะ :)
สวัสดีค่ะพี่ 
คนบ้านไกล
น้องเองก็มีความหลังกับธรรมศาสตร์ เพราะเพื่อนสนิทเรียนคณะศิลปศาสตร์ ไปเตร็ดเตร่ เวียนแวะนั่งใต้ต้นไม้ซื้อขนมตามซุ้มกินบ่อย ๆ ห้องสมุดมธ.มีหนังสือและเอกสารด้านสังคมศาสตร์มาก ตอนเรียนป.โท ได้ไปใช้บริการบ่อยมาก ตอนนี้กลับไปจำเกือบไม่ได้แล้วค่ะ... แต่ความทรงจำดี ๆ ก็ยังทำให้ได้...ยิ้มอย่างสุขใจเสมอ
และชอบข้อความเรียบง่ายแต่เป็นสัจธรรมของพี่ค่ะ...
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้.... จริงด้วยค่ะ :)
สวัสดีค่ะ
nussa-udon
พี่นุส
หากน้อมนำใจมองทุกสิ่งให้เห็นตามจริงได้...จริงแท้ค่ะ
ทุกสิ่งเป็นไปตามกฏไตรลักษณ์เสมอ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ 
แสงแห่งความดี
ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องขอโทษ เพราะไม่มีโทษเลยค่ะ
อ่านพอจับความได้ แต่นึกแปลกใจ เพราะปกติคุณแสงแห่งความดีพิมพ์ข้อความไม่ค่อยผิด (ไม่เหมือนตัวเองที่ผิดนี่ผิดนั่น ต้องคอยระวังตัวเอง)
และเห็นจริงกับที่ว่า "คนที่แน่วแน่ในความคิดความอ่าน หากเปลี่ยนก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น" และคงเป็นความแน่วแน่ที่ถูกต้องตรงธรรม ประกอบด้วยปัญญาใช่ไหมคะ
ขอบคุณสำหรับข้อคิดและภาพงดงามค่ะ
ปล.ขออนุญาตลบคอมเม้นท์เก่าทิ้งนะคะ :)
ÄÄÄÄ..สวัสดีจ้า..หยั่งรากฝากใบ...แวะมาฝากคำร้องขอ...ให้เหมือนเดิม...อ้ะะๆ...หัวใจมันมักจะเรียกร้องให้เป็นอย่างนั้น...(ยายธี)
สวัสดีค่ะคุณยายธี
หัวใจเหมือนเดิมทุกประการค่ะ...
เวลาเปลี่ยน สถานที่เปลี่ยน แต่ใจคงเดิม
คิดถึง ๆ ค่ะ
ที่เก่า แต่หัวใจใหม่ครับ
สติพิจารณาจิตของเรา..ถ่องแท้คือความเป็นอนิจจัง..โปร่งโล่งเบาสบายกับความไม่ยึดติดนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ขอบคุณข้อคิดเตือนใจค่ะ
การยึดติดในสิ่งใด เรื่องใด คนใด... เป็นทุกข์ทั้งสิ้นเลยค่ะ
ขอบคุณบันทึกนี้ที่ได้คิด จริงสินะ เวลาเปลี่ยน สิ่งแวดล้อมเปลี่ยน จิตใจเราเองก็ยังต้องเปลี่ยน เปลี่ยนและปรับให้ได้กับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป เปลี่ยนและปรับให้สู่สภาพที่สมควร และดีขึ้น ร่างกายของเรา cell ของเรา ยังผลัดเปลี่ยนไปทุกวัน ... จะเหลือ cell เดิมเมื่อครั้งเราเกิดมาหรือไม่??? แต่สิ่งหนึงที่ น่าจะต้องคงไว้ .... รักษาไว้ ... คือ ความงดงามของจิตใจ ซักฟอก ให้สะอาด แจ่มใส อะไรจะผัดผ่าน ให้ระเคียงตา หรือใจบ้าง ... ก็จะผ่านไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ สู้ต่อไปค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ 
Bright
Lily
เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ
อดีตเป็น ของขวัญ จากกาลเวลา... ไม่ควรให้ อดีต มาทำให้ชีวิตสะดุด...นะคะ :)
สวัสดีค่ะ
- หยั่งราก ฝากใบ
- แวะเข้่ามาเพราะสะดุดตรงชื่อค่ะ และชอบ
รูปประจำตัวมากค่ะ - อ่านบันทึกแล้วยิ่งชอบทั้งภาพและแนวการเขียน
- คิดถึงเพื่อนคนหนึ่ง "คนไม่มีราก" คล้าย ๆ กันเลย 555555+
- ขอไปตามหาเพื่อนคนนี้ก่อนนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครู 
รัชดาวัลย์(อิงจันทร์)
ยินดีที่ได้ทักทายกันค่ะ
คนไม่มีราก คงอยู่แถว ๆ นี้ล่ะค่ะ ฮาาาาา
ขอบคุณค่ะ :)
ที่เก่าไม่เหมือนเดิม แต่ยังคงคุณค่าความเก่าอยู่
น้องที่รัก
คนเราเปลี่ยนแปลงทุกวัน
แต่สิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นและงดงามเสมอนั่นคือ
มิตรภาพค่ะ
สวัสดีค่ะท่าน 
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
เพิ่งมาเห็นคอมเม้นท์
ขอบพระคุณมากค่ะ ชอบภาพที่ท่านนำมาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ที่รัก...
น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ
มาเจอกันในนี้นาน ๆ ทีก็ยังกรุ่นด้วยความรักเหมือนเดิม
และใช่แล้วค่ะ "มิตรภาพ" ที่เกิดจากความรัก ไม่อิงอาศัยผลประโยชน์อื่น นอกจากความปรารถนาดีอย่างจริงใจ ทำให้ที่เก่า...ยังน่าอยู่เหมือนเดิม :)