กางเต้นท์เบาๆ ที่ภูเก้าภูพานคำ

มีโอกาสได้ไปกางเต้นท์แบบต่างคนต่างบิวท์กัน บางทีก็ งงๆ อยู่ว่า ไปกางเต้นท์กันเนื่องในวาระอะไร แต่ "เรา" ไม่ได้กางเต้นท์กันนานแล้วนะ แม้เพื่อนป้าจะบอกว่า ผมไปกางเต้นท์คนเดียวก็ได้นะครับ...และก็ไม่รู้ทำไมว่าเต้นท์หลังใหม่ของเราถึงได้ออกงานครั้งนี้เป็นครั้งแรกนับแต่ซื้อมา

อาจเพราะ “ลุง” เพื่อนป้ามา...และความเป็นพลพรรครักกัน ส่วนหนึ่งของคนสนิทชิดเชื้อจึงได้ถือโอกาสรวมตัวกัน

หลังจากสังสันท์กันในคืนวันศุกร์ ที่รวมพลแบบไม่ได้นัดหมาย เพียงแค่ว่า กินข้าวกะเพื่อนป้าหน่อย เพื่อนป้ามาขอนแก่น

เท่านั้นแหละเพื่อน และน้องๆ ก็เกิดการเรียนรู้กันอย่างรวดเร็ว จนเกิดการยึดร้านอาหารเพื่อเปิดวงอูกูเลเล่ขึ้นด้วยคอร์ดเพียง 2 คอร์ด และคนเพิ่งเจอหน้ากันก็กล้าจะเป็นตัวของตัวซะปานนั้น...

ก่อนจะแยกย้ายกันไปเวลาตี 2  จำความได้ว่า พรุ่งนี้ป้ากะลุงจะไปกางเต้นท์ที่เขื่อนอุบลรัตน์ ใครจะไปบ้างยกมือขึ้น

•      วันรวมพล...ปาร์ตี้รับแขกป้า

น้องแอ้บอกว่า ไปอุทยานภูเก้าภูพานคำสิ....อ้าวใครจะไปก็เจอกันที่นั่นเลย ก่อน 6 โมงเย็นนะ

เช้ายันบ่ายวันเสาร์ ทุกชีวิตล้วนมีวิถีของตัวเอง

แต่เย็นวันเสาร์ เราทั้งหมดก็มีวิถีเดียวกัน

ลุงกะป้าต้องไปก่อน เพราะมีธุระต้องทำ ก่อนไปก็แวะซื้อเครื่องดื่มและอาหาร หุหุ กว่าจะได้เครื่องดื่มมาเล่นเอาขำตัวเอง ว่า ประเทศไทยบังคับใช้กฎหมายกำหนดเวลาจำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แล้ว...เพิ่งรู้ชัดก็วันนี้แหละ...โอ้จอร์จ กม. นี้คงทำให้คนบริโภคสุราน้อยลง

พี่แอ้ ทำงานเสร็จแล้วขับรถตามมา...คนเดียว

ครอบครัว 3 A อ้อม เอ อั๋น กะน้องชายคนสุดท้อง มาพร้อมเนื้อหมัก...ที่ป้าบอกพี่เบิร์ดว่า ป้าจะย่าง BBQ ให้กิน

ดึกหน่อยครอบครัวเพชระก็ตามมา พร้อมมะนาวที่จัดให้ตามใบสั่ง ถามไถ่ว่าช้าเพราะ...เพิ่งรู้คิวตอนเช้า และมัวไปออกเต้นท์และชุดสนามอยู่...แหะๆ เอาจริงเลยเร้อน้อง

และ  2 ทุ่มกว่าพี่เหนกขา ที่นัดไว้กับลุงเป็นมั่นเหมาะ ก็ตามมาพร้อมกระติบข้าวเหนียว...ไม่มาเป็นเรื่องนะเอ็ง...แบบว่าคิดถึงอ่ะนะ ไม่ใช่อะไร

แต่ที่หลอกให้ป้าตุ่นเก้อ คือ พี่จี...ที่ป่วยเป็นอะไรลงกระเพาะก็ไม่ทราบ แต่ฝากบอกว่า จะห่มผ้าเผื่อนะ คืนนี้อากาศหนาว...เฮ้อ...คนมันหวานหน่ะนะ

  

• บรรยากาศพระอาทิตย์ตก ณ จุดชมวิว 1 กม.ก่อนถึงอุทยาน
• ถนนสายอุบลรัตน์-โนนสัง

ภูเก้าภูพานคำ เป็นอุทยานเล็กๆ ขับรถผ่านไปแล้วอาจต้องย้อนกลับมา  คนไม่เคยมาแทบจะไม่สังเกต มีบ้านพัก และลานกางเต้นท์ ร้านค้าสวัสดิการ ไว้รองรับนักท่องเที่ยว

ลานกางเต้นท์จะเลียบไปกับทะเลสาบริมเขื่อน  เรายึดลานกางเต้นท์ 1 ด้วยว่าอยู่ใกล้ห้องน้ำและใกล้ที่จอดรถ...ไม่อยากแบกของไกลอ่ะ

วันนี้เวิ้งกางเต้นท์เป็นของเรากลุ่มเดียว วันนี้จึงเต็มที่ (แอบมองหาว่าเมื่อไหร่ จนท.อุทยานจะมาเตือน)

เหมือนจะเป็นงานกันมาก ทุกคนต่างรู้หน้าที่ กางเต้นท์เอย เตรียมทำอยู่ทำกิน

อาหารปิ้งย่างเป็นอะไรที่สะดวก ง่าย และประหยัด

ขนาดหอยแครงยังปิ้งได้  สมใจคนอยากกิน  แบบว่าตอนแรกห้ามซื้อมา ด้วยว่าหอยแครงมีมีเลือด แล้วเวลากินในป่า กลิ่นเลือดมันจะชักชวนยุงมา...ซึ่งป้าแพ้ยุง...แต่ก็เอ้อนะ เห็นคนอยากกิน ยืนอ้อน จนต้องบอกว่า อยากกินก็ซื้อ...เกือบบาปแล้วตรู ห้ามคนอยาก นี่บาปหนักเชียวนะ

 

• กิจกรรมของแต่ละคน

เมนูเครื่องดื่มก็ฮิต เหล้าป๊อก ทั้งมะนาว ทั้งเกลือ กระแทกป๊อกทีเหล้าหกโหม้ด

จนที่ประชุมมีมติให้กินเฉยๆ เปลือง รึคนป๊อก เบื่อป๊อกแล้วมิทราบได้

บางคนอยากกิน สะโพกไก่ย่าง ก็ไม่กล้าบอกมือย่าง ด้วยว่าเกรงใจ หรือ คนย่างไม่ให้ความร่วมมือ นี่ก็ไม่ทราบได้ เช่นกัน

เม้าท์ๆ กันไป จู่ๆ ก็มีเสียงเพลง ”ยก ย่างยก เข้า Forest ไปกับฝูง Black dog เหล่า Animal พากันแตกตื่น”

เล่นเอาน้องๆ หลายคนเหวอ หลังจากเหวอ ก็ขำกันกลิ้ง ลุ้ง.....ไปเอาเพลงนี้มาจากไหน พวกหนูเกิดไม่ทัน 555+

และเรื่องเล่า ตำนานแห่งเพลง Tarzan Boy ของเพื่อนๆ สมัยมัธยมของลุงกะป้า ก็ถูกงัดออกมาเล่าสู่น้องๆ ฟัง แถมสาธิตการร้อง เล่าเอาฮาแตกฮาแตนกันอีกรอบ

ลมริมทะเลสาบเขื่อนอุบลรัตน์วันนี้แรงมากมาย หลายคนหลบเข้าเต้นท์ เด็กบางคนเนียนช่วยป้าเก็บหมอน...พอเข้าเต้นท์เสร็จ หมอนตรูหาย ถูกมือดีเนียนแล้ว

เสียงผู้ชาย 2-3 คนพูดคุยกัน ในขณะที่พี่เหนกขาแอบไปนอนโต้ลมหนาวที่ศาลาชายน้ำอยู่คนเดียว สงสัยคงได้ที่กว่าใคร

“ดูๆ ไป ลุงก็น่ารักนะ”...อ้าวหนุ่มๆ คิดอะไรกันหรือเปล่า ชาวบ้านยังไม่หลับนะ...

นับเป็นสิ่งที่ดีที่คนต่างอายุ ต่างอาชีพ และต่างสังคมได้ใช้เวลาเล็กๆ ร่วมกัน...คงมีอะไรบ้างหล่ะที่เราได้แลกเปลี่ยนระหว่างกัน

แต่ไม่รู้ว่าป้าหลับไปตอนไหน...รู้สึกว่า  หนาว และไหลไปทับน้องแอ้

แต่ที่หมอเบิร์ดบอกได้อย่างชัดเจนว่า หลังจากที่ทุกคนหลับสนิทตอนตี 3 จะตี 4 นั้น สมาพันธ์โรงสีข้าวแห่งประเทศไทย ทำงานอย่างเต็มกำลัง

...แบบว่าเรากรนไล่ยุงกัน แต่กรนไล่หมาไม่ได้ คืนนั้นน่องไก่ที่เราสต๊อกไว้เป็นอาหารเช้าก็ถูกสุนัขคาบไปรับประทาน

• ที่ตั้งของสมาคมโรงสีข้าวแห่งประเทศไทย 

เช้ามาอากาศดีมากมาย จนป้าตุ่นไม่สามารถนอนต่อได้อีก อยากกินกาแฟแกล้มบรรยากาศเย็นๆ ริมทะเลสาบ

นับเป็นวันที่ได้ตื่นเช้า แล้วมองความเรียบง่ายของธรรมชาติด้วยสายตายิ้มๆ...แบบว่าวันนี้ไม่ตองรับไปสแกนนิ้วเข้าทำงาน ไม่ต้องเตรียมสาระเพื่อเข้าประชุม

พลพรรคคนรักกันก็ทยอยกันตื่น  นั่งรอ นอนรอกาแฟเดือด

นับเวลาดีๆ ที่เราได้ตื่นมา และมีเวลาเบาๆ พูดคุยกันระหว่างเพื่อนฝูง แม้ไม่ได้พูดกันมากมาย แต่นับเป็นช่วงเวลาที่ดีของคนหลายคนที่ได้มาอยู่ร่วมกัน ณ เวลาหนึ่ง

 

เม้าท์กันอีกรอบ...มีเนื้อย่างและข้าวเหนียวของพี่เหนกขารองท้อง

และงานเลี้ยงก็มีวันเลิกรา  ต่างคนต่างเก็บของ แยกย้ายกันไป  ตามวิถีที่เป็นอยู่

“ความสนุกเล็กๆ และมิตรภาพ แม้ไม่ใช่สาระสำคัญของชีวิต แต่ก็มีบ้าง เพื่อความทรงจำบางช่วงเวลา-แด่โลกใสๆ และหัวใจเบิกบาน”

•  ระหว่างทาง

 

• เพื่อนบางคนก็แวะมาในวันที่อยากมา
• เพื่อนบางคนก็อยู่เคียงข้างเราเสมอ
• เพื่อนบางคนแม้ห่างไกล ไม่ได้คุย ก็ยังเป็นเพื่อน
• เพื่อนบางคนแม้วิถีไม่ใช่ แต่ก็เข้าใจกันตลอดมา

คำว่าเพื่อน นิยามอาจแตกต่าง บางทีเป็นแค่คำเรียกขาน ที่สำคัญน่าจะอยู่ที่ เคยคบกันมาขนาดไหน

----------------

ขอนแก่น-อุทยานแห่งชาติภูเก้าภูพานคำ ระยะทางประมาณ 57 กม.

ที่ท่องเที่ยวใกล้เคียง

-          เขื่อนอุบลรัตน์ 

-          ไหว้พระพุทธรูป (หลวงพ่อพระใหญ่) สูงประมาณ ๑๔ เมตร ซึ่งประดิษฐาน อยู่บนยอดเขา "ภูพานคำ" มีบันไดพญานาคขึ้นไปหาองค์พระ

-          ล่องแพ กินปลา บางแสน 2