ปัตตานีที่รัก
วันที่ 3 กันยายน 2549 วันแห่งความทรงจำ
มีเหตุการณ์ที่เราคิดว่าไม่น่าจะเกิดกับเรา นั่นก็คือเหตุการณ์ความไม่สงบในภาคใต้ แต่วันนี้ มันก็เกิดขึ้นกับเราจนได้ นั่นก็คือ การที่รถคู่กายของเราได้หายไปจากหน้าบ้านของเราต่อหน้าต่อหน้า "ขโมย" คำๆ นี้ เราไม่เคยรู้จักในชีวิตเราสักเท่าไหร่ แต่นี่มันทำให้เราเจ็บใจ เห็นๆ ว่ามันขโมยรถเราไป แต่เราก็ตามจับมันไม่ได้ เหตุการณ์แบบนี้ เราจะหวังพึ่งตำรวจนะหรือ ย๊ากๆๆๆ เพราะตำรวจเองก็มืดแปดด้าน วันๆ ไม่รู้จะสักกี่รายที่เกิดเหตุการณ์อย่างนี้ มันเป็นความสะเพร่าของเรา ? แต่... ทำไม ทำไม ทางการถึงเอาผิดกับพวกเหล่านี้ไม่ได้สักที ทั้ง ๆ ที่ตำรวจก็รู้ดีว่าพวกหัวขโมยเหล่านี้อยู่ตามถิ่นไหนบ้าง ทำไมไม่ปราบได้สักที ปล่อยอยู่อย่างนี้ได้อย่างไร บ้านเมืองที่เคยสงบสุข แต่ปัจจุบันนี้เผลอไม่ได้เลย ทั้งระเบิด โจร อยู่ใกล้ๆ ตัวเราตลอดเวลา นี่มันอะไรกันนี่ ตอบหน่อยได้มั้ยยย
ความเห็น (1)
น่าเห็นใจนะคะ ท่ามกลางสมรภูมิไฟใต้
โวยวายไป ก็เสี่ยงอีก