มาเถอะ...แหล่งเสรีอยู่ที่นี่...ที่gotoknow
นานเนิ่น...ยังจำครั้งกระนั้น
ผูกกลอนกานท์เล่ากันจนคืนค่อน
มีใจจดจ่อต่อกาพย์กลอน
ยังย้ำคำนึงย้อนอยู่ทุกยาม
ท่ามสมัยสังคมโสมมทับ
มาเถอะ....ร้อยศัพท์ขึ้นขับถาม
มาเถอะ...ร่วมไขว่คว้าพยายาม
ระบายความงดงามและศรัทธา
ศรัทธา...เคยศรัทธามาถึงนี่
ผลักบานประตู...เถอะที่มีอยู่ตรงหน้า
เก็บเม็ดฝัน...อันสดใสในมรรคา
เก็บกลับมา...ระบายฝันในวันนี้
ทิ้งหรือไร...สิ่งใฝ่ในสายรุ้ง
ฤา...ลืมแล้วเคยถักคุ้งระบายสี
ลืมหรือไร....เคยร่ายบทกวี
ฉันกลับมาที่นี่...เพื่อต่อคำ
นานเนิ่น...จนวันนี้...ที่บ้านนี้
กับศรัทธา...ยังคงมีอยู่เช้าค่ำ
มาเถอะ...เพื่อน,พี่,น้อง...ผูกลำนำ
มาถ่ายทอดถ้อยคำแจ่มสำนวน
มาเถอะ...แหล่งเสรี...อยู่ที่นี่
ทะลายกรอบ...ที่มีแล้วคืนหวน
จะรอนะ...รอร้อยรจนาไร้ตราตรวน
เถอะ...อย่าด่วนทิ้งที่...เสรีแห่งเรา
ขอบพระคุณแรงบันดาลใจจากเพื่อน พี่ น้อง
แห่ง gotoknow ที่ห่างหาย
ขอบพระคุณครูกลอนเคยสอนสั่ง
และขอบพระคุณผู้เยี่ยมชมทุกท่านค่ะ
อิงจันทร์
๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ความเห็น (23)
เงียบเหงาจัง
คิดถึงนะเว้ย เฮ่ย !!!!!!!!!!!!!!!!!
คิดถึงนะเว้ย เฮ่ย !!!!!!!!!!!!!!!!!
คิดถึงนะเว้ย เฮ่ย !!!!!!!!!!!!!!!!!
คิดถึงนะเว้ย เฮ่ย !!!!!!!!!!!!!!!!!
อ้าวพี่ครู เป้นไรครับ 555 มาทักทาย พอดีตรวจข้อสอบนิสิต summer ตามมาอ่านกลอนครับพี่
คิดถึงเช่นกัน ค่ะ หลายท่านห่างหาย ไปอยู่บ้านอื่นกันหมด
ฝากฟ้ามาให้แทนคำขอบคุณค่ะ ขอบคุณที่เขียนกลอนให้อ่านเสมอ
ไม่เงียบแล้ว เพียงเปิดบ้านรอก็มีมิตรมาทายทัก มอบความรักความคิดเสรี ที่มีจินตนาการไปด้วยกัน
สวัสดีค่ะ
 |
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- ( |
เม้นท์เป้นกำลังใจได้ดีมากค่ะ
ขอบพระคุณค่ะที่มาส่งกำลังใจให้กัน
คิดถึงบรรยากาศเก่า ๆ หน่ะค่ะ ต่อกลอนกันสนุกดี
ตอนนี้มองเงียบ ๆ ไปหน่อย
รูปประจำตัวท่านพี่ รูปนี้ดูสดใสดีจังค่ะ
แวะมาทักทาย สบายดีนะคะ ห่างหายไปจริงๆด้วย
ยังคะนึง...แล..ห่วงใยในมิตรไมตรี แห่ง โกทูโนว์ นะครับ..
ยิงสำเนียงเสียงพี่ครูอิงแว่ว
เจ้ยแจ้วเรียกมิตรสหาย
เหินห่างไปอยู่แห่งใด
ฉะไหนใยทิ้งร้างห่างกัน
--------------------------
ยังคะนึงโต้กลอนวันก่อน
เป็นบทตอนลำนำดั่งฝัน
ผ่านพ้นชั่วคืนและวัน
มิตรนั้นเริ่มห่างร้างกัน
--------------------------
จบบทกลอนพี่ครูน้องสะอื้น
อยากหวนคืนแดนดินถิ่นนั่น
โกทูโนว์ยังตรึงใจชั่วนิรันดร์
แม้วันคืนผันผ่านห่างไป
--------------------------
ขอคืนรังเคหาสถ์หลังนี้
ถิ่นที่เริ่มขีดเขียนได้
จารึกเรียงร้อยวจีไว้
มากมายมิตรรักโกทูโนว์
--------------------------
เป็นแรงใจให้พี่ครูเขียนต่อ
อย่ารีรอต่อกลอนสุโข
นานนานทีแวะมามิได้โม้
พิโธ่เอ๋ยพี่อย่าพึ่งหนีห่างไกล
--------------------------
น้องยังใหม่เป็นมือสมัครเล่น
ถูกผิดเห็นช่วยทักได้
ติก่อต่อเติมกันไป
ยังไงน้องจะอยู่คู่พี่ครู..
--------------------------
เข้าระบบ???ตัวเองไม่ได้ให้เป็นงง???
ได้แต่ปลงสังเวชเหตุไฉน
ผู้อ่อนด้อยไอทีมิเข้าใจ
หรือห่างไปเนิ่นนานจึงตัดเรา
อะพิโถ?..โธ่ถัง!.. ชั่งมันเถิด
สิ่งที่เกิดเป็นกติกาว่าชั่งเขา
เราต้องเพียรเรียนรู้ค่อยดูเอา
จึงจักเข้าระบบใหม่ได้สักวัน
จึงมิได้ขื้นบล็อกร้อยกรองใหม่ๆ
ร่างกฎหมาย"สภาพุทธบริษัทฯ" มั่นสร้างสรรค์
เตรียมเข้าชื่อหนึ่งหมื่นคนร่นคืนวัน
เพื่อผลักดันงานสาสนา(ศาสนา)จะงดงาม
สร้างสัทธา(ศรัทธา)อาสามาช่วยสาสน์
เพื่อค้ำชาติป้องบัลลังก์ตั้งใจหาม
แบกขึ้นบ่าพร้อมอาสาหาคนตาม
ทำด้วยความมุ่งมั่นจิตสัทธา(ศรัทธา)
จักค้นคว้าบาลี-ไทยให้สาสน์พุทธ
อย่างเร่งรุดเร็วไวใจอาสา
พุทธองค์ทรงแสดงแจ้งเจตนา
ท่านบอกว่าสังฆกัมม์(กรรม)ตามบาลี
แปลบาลีเป็นไทยได้สันสกฤต
เกิดเป็นพิษธัมมะมาเปลี่ยนสี
เป็น"ธรรมะ"ภาษาพราหมณ์เข้าย่ำยี
ธัมม์บาลีแปลเป็นไทยให้เป็นงง
"ธัมม์"คำสอน เปลี่ยนใหม่กลายเป็น"ธรรมชาติ"
ยากจักขัดจัดใหม่เลิกใหลหลง
ราชบัณฑิตคงอึดอัดขัดจำนง
ครูอิงคงต้องค้นคว้ามาช่วยกัน
ครูภาษาไทยต้องเปิดใจอะไรหนอ?
พราหมณ์ขี้ฉ้อก่อเหตุใหญ่ร้ายมหันต์
แปลบาลีเป็นสันสกฤตผิดเนิ่นนาน
ภาษาไทยจึงป่วนปั่นสาสน์(ศาสน์)หลงทาง
"งานปิ้งช้าง"...ขวางขัดอึดอัดอยู่
หนักก็รู้สู้เรื่องใหญ่ใฝ่สะสาง
สร้่างประชาธิปไตยไสเรื่องสาสน์(ศาสน์)อาจวายวาง
จำต้องสร้างงานแผ่นดินตราบสิ้นใจ
คงต้องฝากครูอิง...ขอพิงก่อน
โปรดช่วยป้อน...ผ่านบล็อกท่าน...วานขานไข
ขอบคุณนะ...อนุโมทนา...ว่าอย่างไร
รับบุญไว้...ให้ธัมมทาน(ธรรมทาน)...เพื่อบ้านเมือง
ขอบคุณดอกไม้กำลังใจจาก
 |
ป่าไม้เลื้อย/พาดีซอ |
สวัสดีค่ะน้อง
|
- ขอบคุณที่ต่อกลอนกันในวันนี้
- แหล่งเสรีที่พัฒนาและสร้างสรรค์
- นักเลงกลอนอย่านอนเปล่าเหงา...เงียบงัน
- มาเถอะต่อกลอนกันให้ครื้นเครง
เพลงเพราะนะครับครู
ด้วยความระลึกถึงครับ
พี่อิงครับ...พี่อิงเป็นดอกไม้งามในโกทูโนว์เสมอครับ...เพลง และบทกลอนของพี่ไพเราะมากครับ
สวัสดีค่ะ be5000
เข้าระบบตัวเองไม่ได้ให้เป็นงง
หวังว่าคงไม่ย่นย่อท้อจนหนี
ลองขยับจับเม้าห์คลิ๊ก...กระดิกคีย์
หากเพื่อนนี้มั่นใจ...รหัสตน
อะพิโถ..โธ่ถัง.. ดังท่านว่า
ความผิดพลาดบางคราก็สับสน
หากแก้ไขไม่ได้ต้องพึงคน
แจ้งบัดดลขอ Password ใหม่ เ้ค้าส่งให้ทางอีเมล
(ดีใจมากค่ะที่ท่านจะกลับมาต่อกลอนกันอีก...จะรอนะคะ)
สวัสดีค่ะนี่น้องหมูจ๋านะคะ พี่วิโรจน์ พูลสุขที่คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ อยู่มุมไหนของเมืองไทยคะพี่ คิดถึงหลายๆเด้อค่า เมื่อวาน 25 มิ.ย. ยังเที่ยวอยู่ที่ฝางต่อค่ะ เลยลืมไปเลยว่าเป็นวันคล้ายวันกิดของพี่ชายสุดหล่อสุดเลิฟ เฮ่อ! 50 ปีแล้วสินะพี่ชายสุขภาพเป็นไงบ้างนะ รู้จักพี่ชายวัยทอง 50ปีหลายๆคนล้วนแต่มีปัญหาสุขภาพ ทั้งเบาหวาน ไขมันในเลือดสูง โรคหัวใจ ฯลฯ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อยู่เป็นมิ่งขวัญและกังใจให้น้องๆไปนานาๆนะคะพี่หากหนนี้น้องยังสอบไม่ติดคราวหน้าก็จะสอบใหม่ไปจนกว่าจะมีสักที่ๆเราจะต้องไปรับใช้เขานะคะ พี่ครูอิงสบายดีนะคะเดี๋ยวต้องรีบเคาะสนิมออกก่อนจะได้ต่อกลอนกับพี่ชายและพี่สาวอิๆๆๆๆๆ
เขียนกลอนเก่ง เพลงไพเราะค่ะ
