ทำไมต้องลูบหลัง

       ผมเชื่อว่าทุกคนต้องเคยอ๊วก! ขอเปลี่ยนเป็น "อาเจียน "แล้วกันนะครับ ทุกท่านคงต้องเคยผ่านเหตุการณ์นี้มาแล้วแน่นอน ผมคนหนึ่งครับเป็นบ่อย (ไม่ใช่เมาเหล้านะครับ) สมัยเด็กนั่งรถเมื่อไหร่ก็จะอาเจียนไม่ว่าจะเป็นรถไฟ รถบัสโดยสาร หรือสองแถว ผมอาเจียนมาหมด ด้วยความที่เป็นคนบ้านนอกไม่ค่อยได้นั่งรถ นั่งเมื่อไหร่ก็เมาอาเจียนทุกที ยิ่งพอเรียนระดับมัธยมต้องนั่งรถไปโรงเรียน อาเจียนอยู่หลายเดือนครับ

       เหตุการณ์ที่กล่าวมาข้างต้นก็นานมาแล้วก็ไม่เคยสงสัยอะไร แต่จำได้เวลาอาเจียนก็จะมีคนมาลูบหลังให้บ้าง บางครั้งก็ไม่มี ก็จำไม่ได้ว่าการที่มีคนลูบหลังให้มันช่วยอะไรหรือเปล่า ก็ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาอาเจียนอย่างเดียว

       ที่เกิดสงสัยและอยากได้คำตอบขึ้นมาก็เพราะว่าเมื่อก่อนสงกรานต์ ช่วงนี้จะมีผู้คนเดินทางเยอะมากหาที่ว่างไม่ค่อยจะมียิ่งเดินทางระยะใกล้ ๆ อย่างผมคือจากลำพูนเพื่อไปลงลำปาง  รถโดยสารเขาก็ไม่ค่อยอยากจะรับ กว่าจะได้เดินทางประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง ได้นั่งรถโดยสารปรับอากาศชั้น 2 เป็นรถเชียงใหม่ ปลายทางขอนแก่น ได้นั่งคู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง ขึ้นไปเธอถามผมว่าลงที่ไหน ผมก็ตอบว่าลงลำปาง แล้วก็ไม่ได้พูดคุยอะไรอีกเลย

       รถก็วิ่งไปเรื่อย ๆ มีทางขึ้นเขาลงเขา (ดอยขุนตาน) ทางโค้งไปมาจนเกือบจะหมดทางโค้งสังเกตเห็นเธอควักถุงพลาสติกออกมาแล้วก็อาเจียน ผมก็ไม่รู้ว่าจะช่วยเธอคนนี้ยังไง ไม่รู้จักด้วย เราจะอยู่เฉย ๆ ก็ดูจะแล้งน้ำใจเกินไป ก็เลยตัดสินใจลูบหลังให้เธอ โดยพูดกับเธอว่า "ขอโทษนะครับ" เธอก็ไม่ได้ตอบอะไร (ตั้งหน้าตั้งตาอาเจียนอย่างเดียว) แต่ผมถือวิสาสะลูบหลังให้เธอไปแล้ว

หลังจากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ผมยังหาคำตอบไม่ได้เลยว่าการ "ลูบหลัง" มันช่วยอะไรผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า