ดิฉันเองจำไม่ได้แล้วว่าสมัยที่เรียนอยู่ชั้นประถมนั้น ตัวเองได้เรียนงานฝีมือในการร้อยมาลัยหรือไม่ เพียงแต่จำได้ว่าต้นเหตุที่ทำให้ตัวเองได้ร้อยมาลัยก็เพราะว่าได้มีโอกาสไปยืนดูแม่ค้าร้อยมาลัยในตลาดสดอยู่บ้าง เลยได้มีโอกาสได้เห็นเค้าร้อยมาลัยเป็นประจำ ผนวกกับมีอยู่ช่วงหนึ่งป้าที่รู้จักกับแม่ เปิดมีแผงขายดอกไม้และพวงมาลัยในตลาด ก็เลยได้มีโอกาสไปช่วยเป็นลูกมือป้า ช่วยห่อดอกไม้ เอาพวงมาลัยใส่ถุงให้ลูกค้า และช่วยป้าทอดเงินในระหว่างที่รอแม่ซื้อของในตลาดค่ะ
ยังจำได้ว่า เวลาที่มีดอกมะลิเหลือ เหลือในทีนี้ ก็คือบางทีดอกมะลิบานมากแล้ว จะเอาไปร้อยพวงมาลัยขายก็คงจะทนไม่นานก็ล่วงโรย ... ป้าก็เลยให้ดอกมะลิกลับบ้าน บางทีพี่สาวร้านตรงกันข้ามก็เห็นว่าเราชอบเอาไปร้อยมาลัยก็เลยให้ฟรีมาด้วย
ทีนี้ ถูกใจตัวเองใหญ่เชียว วันเสาร์-อาทิตย์ ถ้ามีดอกมะลิของฟรีมาทีไร ก็นั่งร้อยเป็นพวงมาลัยบ้าง หรือไม่ก็ร้อยกับก้านมะพร้าวบ้าง สนุกไปอีกแบบ
แต่..... ก็มีอันต้องล้างลาไปนานกับการร้อยมาลัยค่ะ จำได้ว่าตั้งแต่เริ่มเรียน ม.ปลาย จนมาถึงปัจจุบัน
วันนี้เลยเป็นวันแรกที่จะหวนคืนวงการร้อยมาลัยเล่นๆ อีกครั้ง หลังจากซื้่อดอกมะลิมาเตรียมไว้ตั้งแต่วันศุกร์ อยากจะลองร้อยอีกครั้ง ซื้อมาถุงเล็กๆ ก็คงจะพอ อุปกรณ์ก็เปลี่ยนจากก้านมะพร้าวมาเป็นก้านไม่ไผ่ที่เป็นดัดแปลงมาจากไม้จิ้มผลไม้อันเล็กๆ ค่ะ อุปกรณ์เอาแบบหาง่าย ใช้คล่อง เพราะไม่รู้จะไปหาก้านมะพร้าวยาวๆ จากที่ไหน
ไม่น่าเชื่อค่ะว่า พอห่างหายไปนาน การจะร้อยมาลัยให้เป็นระเบียบสวยงามนี่ไม่ง่ายเลย จำได้ว่าเมื่อก่อนต้องร้อยให้แน่นแล้วก็เป็นระเบียบ จะทำเป็น 4 แถว 6 แถว ก็แล้วแต่ถนัด
เมื่อวางมือมานาน การกลับมาร้อยครั้งแรกก็ทำได้ตามภาพที่นำมาให้ชมค่ะ ^^ จะเห็นได้ว่าไม่ค่อยจะเป็นระเบียบสักเท่าไร แต่ก็พอชม พอดูได้อยู่นะคะ
เอาไว้คงต้องหาโอกาสฝึกปรือฝีมือเพิ่มเติมใหม่
บันทึกนี้เลยเอามาแปะไว้ก่อน จะได้มาตามดูพัฒนาการในครั้งหน้าต่อค่ะ
อ.ขจิตค่ะ
เอาจริงอ่ะป่าว จะได้ฝึกฝีมือรอค่ะ ^^