คนไทยกับการปรับตัวให้เข้ากับทุนนิยม

     

                            นับเวลา 20  ปีที่ข้าพเจ้ารับราชการอยู่อำเภอแถบนี้จากครูน้อยจนไต่เต้าเป็นผู้บริหารได้สังเกตเห็นความแตกต่างของการทำธุรกิจของนักธุรกิจขนาดย่อยในตัวอำเภอที่น่าจะเป็นตัวอย่างในการศึกษาหลายประการ

        ชุมชนชาวจีนในพื้นถิ่นซึ่งเข้ามาตั้งถิ่นฐานในระยะแรกในธุรกิจป่าไม้และน้ำตาลได้ซบเซาโรยราพราะป่าหมดและมีบริษัทของญี่ปุ่นมาดำเนินการแทน ชาวจีนที่ส่วนใหญ่รำรวยแล้วขยายไปทำธุรกิจอื่นในเมืองอุดรธานีและขอนแก่น ส่วนลูกหลานได้แทรกตัวไปเป็นชนชั้นนำในวงงานราชการและธุรกิจอื่น ๆ เหลือแต่ห้องแถวเหงา ๆ รกร้างอยู่ทั่วไป ริมสถานีรถไฟ

         ชนชาวเวียดซึ่งได้รับอิสระภาพมากขึ้นหลังจากถูกหวาดระแวงในยุคสงครามเย็นได้ขยายตัวทางธุรกิจมีความร่ำรวยแทนคนจีน จากเปิดร้านช่างต่าง ๆ เช่น แว่นตา ตัดเสื้อผ้า ขายเครื่องไฟฟ้า อาหาร มาเป็น เปิดร้านทอง วัสดุก่อสร้าง และธุรกิจอื่น แทนที่ธุรกิจคนจีน และได้กว๊านซื้อที่ดิน อสังหาริมทรัพย์ที่มีมูลค่าและทำเลดี ๆ ไว้หมดสิ้น       

           ข้าพเจ้าเดินผ่านร้านค้าคนเวียดที่ขยันขันแข็ง มีการช่วยงานกันอย่างพร้อมเพรียง กระตือรือล้น ไม่เฉพาะแต่การงานแม้แต่การศึกษาของบุตรหลาน เขาสอนและทุ่มเทอย่างเต็มที่ นักเรียนที่สอบได้โรงเรียนดี ๆ เป็นชาวเวียดและชาวจีนเป็นส่วนใหญ่  โรงเรียนอุดรพิทยานุกูล จึงติดอันดับต้น ๆ ของโรงเรียนที่นักเรียนเรียนเก่งของประเทศไทย

       ส่วนพ่อค้าแม่ค้ารายย่อยที่เป็นคนไทยมักมาเช่าอาคารเจริญรุ่งเรืองในระยะแรก  ๆ  สุดท้ายต้องล้มละลายด้วยหนี้สินและขายอาคารหรือกิจการให้คนเวียด คนจีนไปหมด

        ไปกินข้าวในร้านอาหารที่คนไทยทำผู้หญิงมักเก่งและขยันลูกค้าเต็มไปหมดขันแข็ง ทำงานค้าขายดีรายได้งามแต่ต้องเป็นหนี้สินสุดท้ายล้มละลาย เท่าที่สังเกต ทำงานอยู๋คนเดียว ไม่มีใครช่วยเป็นทีม  สามีนอนกระดิกเท้า ดื่มเหล้า เล่นการพนัน  ญาติพี่น้องมายืมเงินบ่อยครั้ง คนไหนมีรายได้ดี ญาติ ๆ จะมารุมยืมเงิน สุดท้ายต้องยืมเงินดอกเบี้ยแพงมาหมุนในที่สุดล้มละลาย บางครั้งอยากรวยเร็วก็ไปลงทุนกิจการแชร์ลูกโซ๋  ถูกหลอกหมดเงินไปมากมาย

         ข้อสังเกตุอีกอีกอย่างหนึ่งคืด ลูกคนจีน คนเวียด ไม่เที่ยวเตร่ ขยันช่วยแม่พ่อทำมาหากินเป็นส่วนใหญ่ ส่วนลูกคนไทย ตื่นสาย มาช่วยพ่อแม่แบบขอไปที่ เรียนไม่จบ มีแฟนเร็ว ติดเกม แต่งตัวงดงาม ตกแต่งมอร์เตอร์ไซด์  ส่วนใหญ่จบ ม.3 หรือ ปวช.พอได้รับจ้างทำงานระดับแรงงาน

         มีคนไทยน้อยรายที่ประสบผลสำเร็จทางธุรกิจ ฐานะและความเป็นอยู่ในชุมชนข้าราชการและคนต่างด้าว มีความเป็นอยู่ดี ส่วนชาวบ้านทั่วไปต้องดิ้นรนไปตามอัตภาพที่ดินและอสังหาริมทรัพย์จึงตกอยู่กับคนเวียดและข้าราชการที่สามารถเข้าถึงสถาบันการเงินได้ดีกว่า ประกอบกับการเข้ามาอาศัยของฝรั่งเพิ่มขึ้น ทำให้อสังหาริมทรัพย์ราคาแพงและค่าครองชีพสูงมากในอนาคตน่าเป็นห่วงคนพื้นถิ่นที่จะเป็นแรงงานไร้ที่ดิน ยากจนต่อไป

         อยากฝากให้รัฐบาลดูแลคนอุดรธานีเมืองหลวงของเสื้อแดงด้วย จะดีเป็นอย่างยิ่ง

 

[ครูวุฒิ]

• จะขออนุญาตนำบันทึกนี้ของท่าน ไปแจกจ่ายให้พี่น้องสมาชิกสภาองค์กรชุมชนตำบลโคกเพชรอ่านและโลเหล่เสวนากัน ในวันอาทิตย์ที่ ๒๗ พ.ค.นี้
• เพราะสถานการณ็บ้านเมืองของเราเป็นแบบนี้กันทั้งแผ่นดิน ศรีสะเกษก็เหมือนกัน ที่ไร่ที่นากลายเป็นของคนอื่นไปหมด แม้เป็น สปก.ที่ซื้อขายไม่ได้ก็ยังไม่เหลือ ลูกหลานไม่มีที่อยู่ที่ยืนกันแล้ว
• หวังว่าท่านคงไม่ขัดข้องนะครับ
• ขอบคุณครับ

[ศานติศุกร์ ตุลา]

ยินดีครับ ขอบคุณมากครับ