ทำไมต้องนิ้วนางข้างซ้าย
สาระจังเลย นานาเรื่องน่ารู้,--กรุงเทพฯ:ไพลิน,2553
มีการพลิกประวัติการสวมแหวนแต่โบราณหลายพันปีมาแล้วได้ความว่า เจ้าบ่าวจะสวมแหวนให้เจ้าสาวที่ปลายนิ้วหัวแม่มือก่อน พร้อมกับลั่นวาจาว่าในนามของพระบิดาแล้ว เลื่อนไปสวมปลายนิ้วชี้เอ่ยต่อว่าในนาม พระบุตร แล้วเลื่อนไปปลายนิ้วกลางเอ่ยว่า ในนามพระวิญญาณบริสุทธิ์ จนมาถึงนิ้วนางจึงสวมถึงโคนนิ้วพร้อมกับลงเอยด้วยคำว่า อาเมน
พิธีการสวมแหวนทีละนิ้วดังกล่าวดูเหมือนจะเลิกไปแล้วในราวศตวรรษที่ 16 ในปัจจุบันเราจึงเห็นพิธีที่สรุปย่อเหลือเพียงเจ้าบ่าวสวมแหวนให้เจ้าสาวถึงโคนนิ้วนางข้างซ้ายเลยทีเดียวก็เป็นอันเสร็จพิธีของไทยเราก็ยังมีให้เห็นตอนพิธีมั่น แต่ชวนให้สงสัยว่าทำไมต้องนิ้วนางข้างซ้ายด้วย จะเป็นนิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วก้อยไม่ได้หรือ
ก็มีคำสันนิษฐานจากความเชื่อโบราณก่อนว่า คนกรีกและคนโรมันเข้าใจว่าระบบไหลเวียนโลหิตของคนเรานั้นมีเส้นเลือดหรือเส้นประสามต่อตรงจากหัวใจมายังนิ้วนางในกาลครั้งนั้น จึงเรียกนิ้วนางว่าเป็นนิ้ว ยา หรือไม่ก็เรียกนิ้ว รักษา เพราะเวลาที่หมอสมัยนั้นปรุงยาหรือผสมยาขนานใด หมอก็จะบรรจงใช้นิ้วนางคนยาหรือคลุกเคล้ายาให้เข้ากันถ้ายานั้นมีสิ่งแปลกปลอมที่จะเป็นพิษเป็นภัยเจือปนอยู่ พ่อหมอก็เชื่อว่าตนจะรู้ได้ทันทีเพราะนิ้วนางจะส่งสายตรงไปบอกหัวใจให้รู้ได้
ดัวยเหตุนี้กระมังอะไรๆ ที่เกี่ยวข้องกับหัวใจและความรักจึงใช้นิ้วนางและต้องเป็นข้างซ้ายเพราะข้างซ้ายไม่ค่อยใช้งาน แหวนจึงไม่ค่อยถูกกระทบกระแทกแหวนจะสวยอยู่นาน อีกประการหนึ่งนิ้วนางเป็นนิ้วที่เคลื่อนไหวและยืดตัวได้ยากกว่านิ้วอื่นๆ ท่านจะเชื่อถ้าท่านลองกำมือดูแล้วเหยียดนิ้วออกให้ตรงทีละนิ้วทุกนิ้วเขาจะเหยียดอิสระได้อย่างง่ายดายแต่พอถึงนิ้วนาง เธอกว่าจะเหยียดตรงได้ต้องขอความร่วมมือนิ้วอื่นๆ ช่วยด้วยจึงเหยียดตรงได้
ไม่มีความเห็น