บางสิ่งในใจ จนวันนี้
การใช้เทคโนโลยีสื่่อสารเป็นเพียงเครื่องมือที่ใช้ในการติดต่อกันง่ายขึ้น
สะดวกรวดเร็ว
ในยามที่ตัวห่าง ใจห่าง
ไม่ควรเหมาว่าคนที่เลือกใช้เครื่องมือเหล่านี้หลงลืมจิตวิญญาณแห่งความเป็นมนุษย์ ละเลยต่อผัสสะที่เพื่อนมนุษย์พึงมีแก่กัน
เป็นเรื่องน่ากังวลใจมากกว่าหากพบว่าบางคนมีจิตกระด้างต่อความอ่อนไหวทางจิตวิญญาณของบุคคลอื่น ทนได้กับการเห็นความเป็นทุกข์ของผู้อื่น
และเมื่อบุคคลดังว่าผสานกับเทคโนโลยีที่เพียงต้องการสาร มากกว่าความรู้สึกใดๆที่ส่งไปพร้อมสารนั้น จะยิ่งทำให้ดูเหมือนทุกสิ่งอย่างเป็นความฉาบฉวยจากการใช้เครื่องมือแสนวิเศษเหล่านี้
หากพิจารณาดูดีๆจะพบว่าหลายคนที่ จิตพร้อมสมบูรณ์ในการเปิดรับผัสสะที่เข้ามากระทบแต่ถูกขวางกั้นจากจิตกระด้างโดยอาศัยเทคโนโลยี ลอยแพตัดขาดการสื่อสารที่มาจากความรู้สึก
.........และในที่สุดเทคโนโลยีก้อเปนเพียงแพะที่มารองรับการขาดผัสสะที่ควรมีของคนที่มีจิตกระด้างต่อความรู้สึกของผู้อื่นนั่นเอง
.........บันทึกในวันที่ทุกความรู้สึกตกตะกอนดีแล้ว.........
ความเห็น (2)
มันเป็นเช่นนั้นเองครับ คุณพยาบาล ;)...
สุขสันต์ทุกวัน...สุขสันต์วันสงกรานต์...ขอบคุณเสมอมานะครับกับการได้อ่านบันทึกที่น่าอ่านนะครับ