ความสุข ที่เกิดขึ้นริมทะเล
ความสุข ที่เกิดขึ้นริมทะเล
ช่วงนี้ ต้อง มาช่วยงาน ( เป็นพยาบาลในโรงงาน ) แทนน้องสาวเนื่องจากช่วงนี้ หลาน โตขึ้น ต้องให้แม่ช่วยสอนการบ้าน ทำงานบ้าน และ ดูแล ใกล้ชิดมากขึ้น เรา ซึ่งเป็นป้า สอนการบ้านไม่เก่ง , รีดผ้าไม่เรียบ ( อิๆ ) แล้วก็หลานควรได้อยู่กับแม่น่าจะมีความผูกพันมากกว่าป้า และที่สำคัญ เราเป็นโสด ไม่มีภาระใดๆ ในวันหยุดสุดสัปดาห์ เช่นนี้ สิ่งที่ควรทำที่สุด คือการมาช่วยเป็นพยาบาล ประจำโรรงงานแทนน้องสาว อันนี้ก็ต้องขอขอบคุณแม่ ของเราทั้งสองคน ที่ ส่งให้เราทั้ง สอง เป็นพยาบาลทั้งคู่ มีเรื่องบ้างเรื่อง และหลายเรื่องที่เรามีโอกาส ได้ช่วยเหลือน้องสาวบ้าง ด้วยความที่เรา สองคนมีอาชีพเดียวกัน แม้ว่าเราจะเป็นพยาบาลที่ไม่เก่งด้านทักษะ และหัตถการมากนัก จบมา ก็บรรจุ เป็นพยาบาลบ้านนอก และที่สำคัญ รับภาระงานเป็นหัวหน้าพยาบาล โอกาสที่จะได้ดูแลผู้ป่วย ก็ยิ่งลดน้อยลงเป็นทวีคูณ และที่สำคัญ ตอนที่เรียนพยาบาล เราก็น่าจะเป็นนักเรียนพยาบาลที่เรียนไม่ค่อยเก่งเท่าไร แต่สำหรับ ตอนนี้เราก็มั่นใจในระดับหนึ่ง ว่าเราเป็นหัวหน้าพยาบาลที่ ติด หนึ่งใน ๓ อันดับต้นๆ ของ หัวหน้าพยาบาล โรงพยาบาลชุมชน ในปัตตานี ( โม้มากไปปล่าว )
วันนี้ไม่เหมือน หลายวันที่ผ่านมา ที่เรามาอยู่ที่ห้องพยาบาลที่ โรงงาน เพราะวันนี้เราต้องอยู่คนเดียว ซึ่งธรรมดา จะมีน้อง ยะห์ ประจำห้องพยาบาลอีกคน ทำงานด้านบุคคล และอื่นๆ อีกมากมาย ตาม หน้าที่ที่ได้รับมออบหมายเพิ่มเติม วันนี้น้องยะห์ต้องดูแลลูกชายที่ประสบอุบิเหตุ รถชน ซึ่งตอนนี้อาการก็ดีขึ้นตามลำดับ แล้ว
แต่ที่นี้ยังคงเหมือนเดิม ก็คือ ความเงียบสงบ ข้างชายทะเลแห่งนี้ ห้องพยาบาล ที่นี้ มีทะเล อยู่ทางด้านหน้า แต่เป็นทะเลที่ไม่มีชายหาด เนื่องจากชายหาด ถูกกัดเซาะไปหมดแล้ว มี แต่มีเขื่อน เล็กๆ ที่ อปต. สร้างขึ้นเป็นแนว ชายฝั่ง เป็นห้องพยาบาลที่ค่อนข้างกว้างใหญ่ที่เดียว มีเตียง สำหรับนอนพัก ๓ เตียง พัดลม ๒ ตัว ตู้ ยา ๒ ตู้ กับ โต๊ะทำงาน อีก ๑ ตัว บริเวณที่ทำงาน ตั้งติดกับหน้าต่าง ที่มองเห็นโพ้นทะเล ยาวไกล กับลมทะเลที่พัดมาไม่ขาดสาย ในยามบ่าย ที่ช่างสงบ และ เรียบง่าย
เป็นการทำงาน ที่ผ่อนคลาย สำหรับเรา มีผู้ทีมารับบริการต่อวันในจำนวนไม่มาก ไม่น่าจะเกิน ๕ คน ต่อวัน จึงเป็นช่วงเวลาที่เรามีโอกาสอยู่กับตัวเองมากช่วงหนึ่ง หลังจากที่จำเจกับงานประจำที่ โรงพยาบาล กับความเครียดที่สั่งสมไว้ในบางช่วง
มีโอกาสเห็นความต่าง บนความเหมือน ของการบริหารจัดการ ของการทำงาน ในแต่ละสถานที่ ทั้งในภาครัฐ และ เอกชน ช่างเป็นความต่างบนความเหมือนที่ทำให้เราได้เห็นถึงโอกาสที่แตกต่างของชีวิต มีสมาธิที่จะนั่งกลับมาทบทวน ถึง วันเวลาของการทำงาน กับความหลากหลายของผู้ร่วมงาน เห็นการเดินทาง และการไขว้คว้า ของกันและกัน คำถามที่ยังไม่มีคำตอบ เห็นใจ และเข้าใจ ผู้คนเหล่านั้นมากขึ้น เห็นโอกาส และการเดินทางของตนเองมากขึ้น นี้เอง ที่เรา เรียกมันว่าสมาธิมา ปัญญาเกิด
ขอขอบคุณ พ่อกับ แม่ ... ผู้ให้โอกาส ลูกๆ ทุกคน ขอขอบคุณ วิชาชีพพยาบาลที่ทำให้รามีวันนี้ ขอขอบคุณ เพื่อนร่วมงานที่ทำให้เรา เกิดความแตกต่าง มีคำกล่าวไว้ว่าความแตกต่างคือความสวยงาม หากเราได้ใช้ความแตกต่างให้เกิดความสมดุลย์ ในการอยู่กันในสังคม เราก็จะมีความสุข ที่พอเพียง
ความเห็น (2)
ขอบคุณคะ สำหรับภาพ ชายทะเล สีสวย กับขอบฟ้ากว้าง