(ตอนสุดท้าย) บ้านชมคลื่นแห่งความหลัง
คืนนี้เองที่ผมรู้จักหัวหินด้วยจิตวิญญาณอย่างลึกซึ้ง ดื่มด่ำกับบรรยากาศบ้านพักริมทะเล ในแบบเรือนไทยสมัยเก่า ซึ่งเดิมเคยเป็นเรือนรับรองของจอมพลประภาส จารุเสถียร ผู้ให้การต้อนรับเล่าเรื่องราวให้ฟังอย่างน่าตื่นเต้นตอนที่เราคุยกันบนลานหญ้าริมเขื่อนด้านติดทะเล “ทั้งห้าหลังเป็นเรือนรับรองของท่านจอมพลฯทั้งนั้น” ผมรับฟังอย่างตื่นเต้น นี่ผมเป็นเหมือนแขกของ ฯพณฯ ด้วยหรือนี่ “ส่วนมากท่านพักหลังไหนครับ” “หลังใหญ่นั่นครับ” ชี้มือไปที่เรือนหลังใหญ่สองชั้น ติดต้นมะขามใหญ่อายุนับร้อยปี ชั้นบนเป็นห้องพักส่วนตัว ด้านล่างเป็นห้องกระจกรับรองแขก รอบนอกมีระเบียงเดินได้รอบ โอ่โถงสมเป็นเรือนพักผ่อนของท่านจอมพลฯ ผมเดินวนดูด้วยความประทับใจ กึ่งเกรงกลัวบารมีของเจ้าของเก่า
หลังถัดจากเรือนจอมพล เป็นเรือนรับรองสองชั้นเช่นกัน ชั้นล่างเป็นห้องอาหารขนาดสามสิบคน ด้านในเป็นห้องครัว ต่อจากห้องครัวเป็นเรือนรับรองอีกหลัง เรือนหลังในสุดค่อนข้างห่างไกลเงียบสงบ สมัยนั้นไม่ค่อยมีใครเข้าพัก ผมเดินวนเวียนดูพบว่ามีร่องรอยของไข่ตุ๊กแกติดอยู่ใต้เพดานจำนวนมาก แถมเจ้าของไข่ร้องคำรามต้อนรับอีก 7 ครั้ง ครางเบาๆ อีกหน่อยหนึ่ง ใจนึกว่า “ไม่น่าจะต้องขู่กันนา”
เดินออกจากเรือนรับรอง “ตุ๊กแก” กลับมาทางริมทะเล ยืนสนทนากันที่ ชายคาเรือนจอมพล “คืนนี้ผมจะได้พักหลังไหนครับ” ผมถามขึ้นระหว่างเดินชมพื้นที่กว่างใหญ่กว่า 8 ไร่ เสร็จเรียบร้อยแล้ว ผู้รับรองชี้ไปที่หลังเคียงกับเรือนจอมพล “หลังนี้พร้อมที่สุด ห้องน้ำค่อนข้างดี พอใช้งานได้” ชั้นล่างเหมือนใช้เป็นสำนักงานรับรองแขก ด้านหลังมีห้องน้ำ เราพากันเดินขึ้นชั้นสอง วางสัมภาระเรียบร้อยแล้วเดินลงมาคุยกับผู้รับรอง
ผมชวนคุยตามความสนใจ “ที่ตรงนี้น่าจะราคาแพงนะครับ” “ราคาประเมินตารางวาละห้าหมื่นบาทครับ” ต่อมความคิดทางคณิตศาสตร์เริ่มคำนวณราคาอย่างช้าๆ “โอ้แม่เจ้า 20 ล้านบาทต่อไร่” ลองคูณแปดไร่เอาเองแล้วกันนะครับ และเป็นราคาตอนนั้น ตอนนี้ไม่รู้ว่าเพิ่มขึ้นอีกเท่าใด ราคาที่ดินริมฝั่งทะเลไม่ใช่ธรรมดา
คืนนั้นยามแม่และญาติมิตรหลับแล้ว ผมลงมาสำรวจพื้นที่ริมเขื่อน มองชายหาดขาวโพลนใต้แสงจันทร์ น้ำทะเลสะท้อนประกายเดือนดาวพริบพราย แสงไฟจากเรือไดหมึกสีเขียวมรกตรายรอบชายหาดครึ่งวงกลมมากมายสวยงามไปอีกแบบ ลมทะเลหนาวเย็นเยือกจับใจ ไกวลู่ยอดไม้เสียงซู่ซู่เป็นระยะ เสียงตุ๊กแกแว่วจากเรือนหลังไกลบ่อยครั้ง เพราะสลับกันร้องเหมือนประกาศตัวตนให้เพื่อนรู้ว่าฉันยังอยู่ ณ ที่แห่งนี้
กลิ่นดอกไม้เย็นๆ โชยมาจากที่ใดที่หนึ่ง คละเคล้าจนนึกไม่ออกว่าเป็นกลิ่นของดอกอะไร คอนโดหลายหลังสูงเสียดฟ้าโดดเด่น
ความเห็น (21)
สวัสดีค่ะอ.โสภณ
ชอบมองเลยามค่ำ เห็นแสงไฟ เห็นเรือไดหมึก
เห็นวิถี ฝันว่าอยากมีบ้านริมเล เช่นกันค่ะ แต่ ...
ขอเพียงมีเวลา ว่างๆ ได้ไปสัมผัสบ้าง ก็ยังดีค่ะ :)
เรียนคุณหนูรีครับ
ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจ
เรียนคุณปูครับ
- หลายคนเดินผ่านทางแวะพักริมทะเล
- หลายคนพักผ่อนชั่วครูชั่วยาม
- หลายคนมีชีวิตอยู่กับทะเล
- ต่างเห็นความงามของทะเลต่างกัน นะครับ
คงเพราะเกิดที่บ้านในหลังเขา เลยชอบดูทะเลมากเป็นพิเศษ แต่เพราะว่ายน้ำไม่เป็น จึงชอบที่จะดูทะเลอยู่ริมชายฝั่งและไม่เคยคิดจะลงไปอยู่ในทะเลจริงๆ บรรยากาศริมทะเลจึงมีเสน่ห์เสมอค่ะ...
ขอบคุณค่ะ...
เรียนคุณปริมครับ
- คืบทะเลศอกทะเลที่เห่คลื่น
- ระริกรื่นล่องไล่สู่ชายฝั่ง
- สร้างเรื่องยืนยาวเล่าให้ฟัง
- นิยายยังเรียงร้อยบนรอยทราย
เรียนคุณ
ครับ
โปรดได้รับความขอบคุณ
ที่แวะมาให้กำลังใจ
บ้านพัก "สวนสน" บ้านพักตากอากาศริมเล ที่หัวหิน ติดริมทะเล
สวัสดีครับ อ. โสภณ บรรยากาศน่าพักนะครับถถ้าไม่มีเสียงตุ๊กแกทัก (ฮา)
- บ้านหนูอยู่ไกลทะเลคะ เคยไปเที่ยวสมัยทำงานอยู่ กทม.
- อยากให้เด็กนักเรียน การกุศลวัดบ้านก่อ ได้มีโอกาสไปดูกับตาบ้างจังคะ
เรียนคุณพ.แจ่มจำรัสครับ
แหม ตอนนั้นเป็นเรือนไทยสมัยเก่า อยู่กลางดงไม้นะครับ
พอนึกภาพออกนะครับ แหม...วังเวงเชียว
แล้วภาพนี้เรือนอะไรคะ ชอบมากแต่กั้นรั้วกันแบบมิดชิดสนิทสนานสานซะเป็ดไก่ไม่กล้าเข้าใกล้
แล้วจะเข้าไปไงคะนี่สงสัยต้องใช้วิชาตัวเบาอิอิ
เรียนคุณนวนใจครับ
- จริงทีเดียวครับ สมัยผมอายุ14ปี
- เห็นทะเลเป็นครั้งแรก เผลอชิมน้ำทะเลเข้าไปด้วย
- เพราะไม่รู้ว่าเค็ม เกินความคาดหมาย
เรียนคุณเกษเกล้าครับ
- เป็นการทดลองของสถาปนิกครับ
- อยากทดลองออกแบบที่ปลูกผักไว้ดูเล่น ก็เลยได้ภาพนี้มา
- คงไม่มีความหมายมากนักในการใช้สอย
- แต่เป็นงานเชิงสร้างสรรค์และทดลอง
- ของลูกชายพี่สาวผมเอง ครับ
สวัสดีค่ะ ไม่ได้ไปหัวหินมาเป็นสิบปี ความเปลี่ยนแปลงคงมีมากมาย เพราะอ่านจากข่าวดูสื่อพบว่ากำกังเป็นสถานที่ยอดนิยม ยิ่งได้อ่านเรื่องนี้เห็นภาพแล้วคิดถึง ทะเลสวย ฟ้าใส ต้้องหาโอกาส.... ขอบคุณค่ะ สบายดีนะคะ
นึกตามและได้ชมภาพไปด้วย ดีจัง ขอบคุณมากค่ะ
เข็มขาวหอมมาฝากด้วยค่ะ
ถ่ายภาพบนสันเขื่อนหน้า "บ้านชมคลื่น" ของ วข. วังไกลกังวล ครับ
เรียน ผอ.ลำดวนครับ
- หัวหินเปลี่ยนแปลงไปมาก เฉพาะ 18 ปีกว่าที่ผมมาอยู่ที่นี่
- เห็นความเติบโตได้ชัดเจน รถติดวันศุกร์เสาร์อาทิตย์
- ค่าครองชีพเพิ่มมากขึ้น
- ฝรั่งเยอะขึ้น
- เมียฝรั่งมากขึ้น เป็นเงาตามตัวเทียวครับ
เรียนคุณกานดาครับ
- เข็มขาวหาไม่ค่อยพบนะครับ
- ส่วนมากเจอแต่เข็มแดง
- หลายชนิดด้วยกัน
- ผมเองเพิ่งจะเคยพบคราวนี้เอง
เมื่อเดือนมีนาคมก็ไปพักหัวหินอยู่สองคืนค่ะ นานๆได้ไปพักริมทะเลได้บรรยากาศอีกแบบดีค่ะ ที่จริงไปทำธุระ ไปเช่าพระเบญจภาคีที่วิทยาลัยการอาชีพวังไกลกังวล ตามคำขอของคนข้างกาย เลยถือโอกาสไปเที่ยวซะเลยค่ะ
แม้ว่าหัวหินจะเปลี่ยนไปมาก เต็มไปด้วยร้านรวง คอนโด แต่ก็ยังมีความสงบอยู่พอควรและรู้สึกปลอดภัย มีรสนิยมดีนะคะ
อาจารย์สบายดีนะคะ
เรียนคุณยุวนุชครับ
- ผมยังสบายดีนะครับ
- ถูกต้องแล้วครับที่ไหนๆมาหัวหินก็ต้องพักสักคืนสองคืน
- หรือหลายๆคืนก็ยิ่งดี ถ้าพร้อมนะครับ