พ่อฉันตำแหน่ง"ราษฎร์เต็มขั้น ชาวนาเต็มตัว"


ทำงานก็ต้องรักอาชีพตัวเอง ถ้าใครไม่รักอาชีพรับรองงานไม่ดี ไม่มีความสุขด้วย

พ่อฉันตำแหน่ง"ราษฎร์เต็มขั้น ชาวนาเต็มตัว"

      หลังจากพ่อป่วย ที่ 5 โรคพร้อมกันนั้น ใน ปี 2554ไส้เลื่อนของพ่อที่เคยผ่าแล้ว ก็สำแดงเดชอีกครั้ง   เมื่อ ธ.ค.54 พ่อเข้าผ่าตัดไส้เลื่อนอีกครั้งที่ รพ.มหาราช  คราวนี้ป่วย pack คู่  คือเดิม แม่มีปัญหา นิ่วในถุงน้ำดีด้วย จึงพาพ่อกับแม่ไปตรวจพร้อมกัน  แพทย์ ก็ set ผ่าตัดให้  ชลัญธรขอเลือก ผ่าตัดพร้อมกันเลย  ลางานครั้งเดียวดูแลครั้งเดียว ได้ประโยชย์ เป็นคู่ แพทย์ก็แสนดี  ตกลงทำให้วันเดียวกัน  ความคิดของเรากับหมอนี่ลั่นล้า  เพราะรู้ว่า ทั้ง 2 อย่าง มันไม่ได้มีความเสี่ยงมากมาย สามารถทำเป็น pack คู่ได้  แต่บรรดาญาติสนิท มิตรสหาย  ทั้งใน รพ.นอก รพ.พากันว่าชลัญธร เป็นบ้า  ใครเขาเคยให้ผ่าตัดพร้อมกัน  แล้วจะดูแลกันยังไง  แต่ด้วยเหตุผลของชลัญธร รักพ่อกับแม่เท่ากัน อาการจากโรคของทั้งคู่ทำให้ไม่สุขสบายทั้งคู่  แล้วคุณจะให้ผ่าใครก่อน ถ้าไม่ทำพร้อมกัน  กว่าจะ set วันได้ อีก มีก็อีกหลายเดือน  สรุปทำวันเดียวกัน แพทย์คนเดียวกัน  เรียกว่าตอนที่ทำเรื่อง admit นี่ ถามทุกจุด โห! pack คู่ เพิ่งเคยเห็น  ไปจองห้องพิเศษ มีว่างห้องเดียว  พยาบาลก็แสนดี อนุโลมให้อยู่ห้องเดียวกัน ได้  แต่โชคดีที่ห้องข้างๆ ออกพอดี  จึงได้เป็นห้องติดกัน  ผลการรักษาทั้ง พ่อและแม่ สำเร็จด้วยดีด้วยความสามารถที่สุดยอดของแพทย์กองศิลป์ ศัลยแพทย์ แห่ง รพ.มหาราช  ไม่มีภาวะแทรกซ้อนของทั้งพ่อและแม่ นอน รพ.แค่ 2 คืนก็กลับบ้านได้

     ล่าสุด เมื่อ 2 เดือนก่อน พ่อเป็นเบาหวานเพิ่ม  แม่เป็นความดันโลหิตสูง ได้ pack คู่อีกแล้ว

    หลังจากกลับบ้านมา ลูกๆทุกคนก็มานั่งปรึกษากันว่า พ่อก็แก่มากแล้ว อายุ 76 ปี  แม่ อายุ 68 ปี แก่ทั้งคู่ ให้แกเลิกทำนาเถอะ ....

     เราก็รวมตัวกันไปบอกพ่อกับแม่

      " พ่อแม่แก่มากแล้ว เลิกทำนาเถอะ "

        พ่อบอก " ตู ไม่เลิก"

       ลูกๆ : อ้าวทำไม ลูกก็โตทำงานกันหมดแล้ว พี่ชาย เป็นพยาบาลทหารเรือ ยศ นาวาตรี  เราเอง ก็พยาบาล พี่สาว 2 คนเปิดร้านตัดเสื้อผ้าทั้งคู่  มีเงินพอให้ใช้จ่ายแบบไม่ลำบากสำหรับพ่อแม่ทุกเดือน

      พ่อ " ตำแหน่งข้า ราษฎร์เต็มขั้น ชาวนาเต็มตัว " ข้ามีอาชีพทำนาก็ต้องทำนา  แกเรียนพยาบาล แกก็ต้องทำอาชีพพยาบาล  แกป่วยเป็นพาร์กินสัน แน่จริงแกลาออกจากพยาบาลซิ เอามั๊ย  ข้าอาชีพชาวนา จะให้ลาออกจากอาชีพได้อย่างไร ชาวนาไม่มีเกษียณ จะเกษียณ ก็ต่อเมื่อ ทำไม่ได้ แต่ตอนนี้ทำได้อยู่  ทำงานก็ต้องรักอาชีพตัวเอง  ถ้าใครไม่รักอาชีพรับรองงานไม่ดี ไม่มีความสุขด้วย พ่อกับแม่มีความสุขที่งานทำนา ก็ให้ทำไปเถอะ จะเกษียณ เมื่อไรจะบอก

     ลูกๆ หมดคำพูด  แหม! แกท้า แน่จริงลาออกจากพยาบาลซิ  ไปต่อไม่เป็นเลย  สุดท้ายก็ยอมให้พ่อกับแม่ทำตามความสุขของพ่อกับแม่เอง ไม่ไหวเมื่อไรท่านคงบอก

    แต่คิดไปพ่อก็พูดถูก  อาชีพใครงานใคร ใครก็รัก  ถ้าคนที่ไม่รักอาชีพ ไม่รักงาน ทำไปก็ไม่ดี  ไม่มีความสุข

คำสำคัญ (Tags): #ครอบครัว#ชาวนา
หมายเลขบันทึก: 484166เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2012 03:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน 2012 14:22 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

เข้าใจความรู้สึกของท่านค่ะ..ความสุขคือการได้ทำงานที่ตนรัก ตราบเท่าที่ยังมีแรงทำ..คุณค่าที่สร้างความภาคภูมิใจในตนเองนะคะ

เข้าใจความรู้สึกของท่านเลยครับ พ่อผมก็อารมณ์ประมาณนี้ ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท