เขาถามผมว่า ไม่ชอบเหรอความสบายน่ะ

๑ เมษายน ๒๕๕๕ สัตหีบเป็นอำเภอเล็กๆ ของจังหวัดชลบุรีที่เงียบสงบดี เป็นเมืองของการท่องเที่ยวในเขตทหาร มีสิ่งสวยงามตามธรรมชาติมากมาย และก็มีลิงมากด้วย หาดที่ได้ไปเที่ยวมาก็คือหาดทรายแก้ว หาดดงตาล หาดเตยงาม ที่หาดดงตาลนี่ก็พักผ่อนด้วยบรรยากาศที่สามารถหลับได้ครับ ส่วนหาดเตยงามน้ำใส ใกล้ไปมาสะดวกมีผู้คนมากมาย ที่นี่ดูอบอุ่นดีครับ ส่วนหาดทรายแก้วนั้นนอกจากเข้าไปในเขตทหารแล้วยังต้องข้ามเขาไปอีกลูกหนึ่งก็จะถึง ที่นี่สวยงาม มีลิง มีหาดที่เงียบและยังเป็นแบบเดิมๆ อยู่มาก ชาวต่างชาตินิยมมากันครับ อาบแดด ทั้งๆที่ร้อนมากมายน่ะครับ เรื่องของการพักผ่อนกับหาดที่นี่ก็แนวนี้ครับ

จากนั้นก็ไป เรือหลวงจักรีนฤเบศร , สถานที่อนุรักษ์และอนุบาลเต่าทะเล , ชมการแสดงด้านศิลปวัฒนธรรมที่สวนนงนุช, ไหว้พระหลวงพ่ออี๋, กราบเคารพกรมหลวงชุมพร แวะหาอาหารทานแบบตามวิถีชีวิตคนส่วนใหญ่ของที่นี่ ในทุกๆ กิจกรรมการเที่ยวนั้น เราใช้เวลาแบบสบายๆ ไม่เร่งเร้าตามธรรมเนียมปกติที่เรานิยมทำโปรแกรมกันครับ นี่ก็เพื่อจะได้รู้สึกถึงความสบาย ความไร้กังวล ได้ผ่อนคลายจากภาระงานที่เผชิญมาอย่างหนักแล้ว ในคราวนี้เราได้พักที่สัตหีบอย่างเดียวสามคืนเลย ผลคือจากไม่เพิ่งเคยมาน่ะ เมื่อผ่านวันที่สอง วันที่สามเรามีความคุ้นเคย เหมือนบ้านเราเลย ชอบอย่างนี้แหละครับ ระยะทางประมาณ ๖๐๐ กิโลเมตรเราใช้เวลาเดินทางประมาณ ๗ ชม. คือระยะทางจากพิจิตรถึงสัตหีบ ช่วงเช้าวันอาทิตย์เราก็จะเดินทางกลับกันแล้ว แวะส่งน้องหยกเรียนซัมเมอร์และก็กลับบ้านกัน

เล่ามาทั้งหมดก็อยากจะบอกว่า ความสุขนั้นเกิดได้ด้วยการไม่มีอะไรบีบคั้นมากนัก ความรู้สึกปลอดโปร่งโล่งไร้กังวลนี่เป็นอะไรที่สุดแสนวิเศษจริงๆ น่ะครับ