ณ ริมทาง...ข้างถนน
ตูยืน ณ ริมทาง เฉพาะข้างไหล่ถนน
สองฝั่งเกินจะยล ตริตระหนักประจักษ์มา
เมื่อมองกะคลองเนตร พิเคราะห์เขตอาณา
ของไทยสิไพศา- เต็มวนาพืชไร่-สวน
โน่น ๆ แน่ะยาวกว้าง ข้าวโพดบ้างมันสำปะหลัง
กล้วยอ้อยผักกระสัง สับปะรดแสดงสี
เห็นภาพกะเช่นนี้ เชิญน้อง-พี่โปรดรักษา
สินธนจะคณนา เพราะรู้ค่าของแผ่นดิน.
หมายเหตุ
บทร้อยกรอง ประเภทกาพย์ยาอินทรฉันทะ
แรงบันดาลใจจากข่าวขายที่ดิน จากคนที่ไม่มีที่ดินเป็นของตนเอง ฮาาา (เลียนแบบงานของนายชิต บุรทัต>ณ หาดทรายชายทะเลแ่ห่งหนึ่ง)
ความเห็น (13)
แผ่นดินทองของไทย...
ทำไง..? จะคงไว้ให้ลูกหลาน
อ.โสภณจะยกตึกบริจาคให้คนไม่มีที่หรือค่ะ^^^(อะล้อเล่น), คุณครู ป.1 ค่ะ ขอเสนอให้รัฐเก็บภาษีที่ดินก่อนเป็นอันดับแรกดีมั้ยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูแว่นตา 
เป็นบทกลอนที่ให้แง่คิดดีมาก
ช่วยกันรักษาไว้ลูกหลานไทยนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
เช่นกันค่ะครูใจดี เราจะช่วยกันปลูกต้นรักบ้านเกิดให้งอกงามในใจเด็กกันนะค่ะ http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=mIeXHgE6IKQ
- แวะมาอ่านบทประพันธ์เพราะ ๆ จ้ะ
เชิญตำลึงรั้วบ้านมาฝากครับ
ถ้าอย่างนั้นขอเชิญคุณมะเดื่อ คุณพ. มาเด็ดใบบัวบกข้างบ้านไปกินบ้างก็ได้นะคะ
ยามเย็นบ้านนอกครับอากาศดีมากๆ
อืม...ท่าทางจะเย็นสบายดีนะคะคุณเดชา มีหนังสือสักเล่มอ่านเพลินไปเลย
ตอนนี้เรามีที่ดินแปลงเล็ก ๆ เป็นของตนเองแล้ว แต่แลกมากับชีวิตของแม่ เราควรจะดีใจมั้ย?
คุณครูหายไปนานมากๆเลยครับ